Hallo dames, Zijn er hier nog meer vrouwen die, net als ik, rond hun 40ste zwanger proberen te worden? We zijn inmiddels (al) zeven maanden aan het proberen, maar mijn gynaecologe ziet nog geen reden om door te verwijzen voor verder onderzoek bij een fertiliteitsarts. Volgens haar zien mijn baarmoeder en eierstokken er nog goed uit en is er normale activiteit wat betreft de eitjes. Zelf begin nu wel zenuwachtig te worden, want ja, mijn leeftijd… Graag lees ik van andere vrouwen die ook op latere leeftijd zwanger proberen te worden of zijn geworden. Hoe is/was dat voor jullie? Hoe lang zijn jullie al bezig/bezig geweest? Ik word hier zo ontzettend onzeker van… Groetjes Nylla
Ik denk dat je het niet met elkaar kunt vergelijken. Je hebt jonge vrouwen die de mmm in moeten en anderen die bij wijze van spreken alleen elkaar maar hoeven te knuffelen. Ik heb mijn zoontje op mijn 36e gekregen en daarna helaas 3 x een missed abortion gehad (op mijn 38e,39e en 44e) de laatste keer was echt een ongelukje want ik had het hoofdstuk allang afgesloten. Maar ik moet wel eerlijk zeggen dat bij de eerste 2x het gewoon meteen raak was ( bewust bedoel ik dus,had mijn eisprong in de gaten gehouden) Bij mijn zoon zijn we een jaar bezig geweest. Dus als het bij jou er prima uitzien dan moet het vast lukken hoop ik! Moet eerlijk zeggen dat de laatste keer dat het misging ik het toch best jammer vond. Dan was ik volgende maand uitgerekend en 45 jaar
Ben zelf 34 jaar en bijna een jaar bezig. Ken iemand en was 40 jaar en direct prijs in ronde 1 dusja. Leeftijd zegt niet alles
Ik word dit jaar 37 maar ben gelijk het traject ingestapt van fertiliteit. Maar zelfs met hulp ga ik nu naar de 6e ronde al... De eicellen zijn toch ouder en daar kunnen ze niets aan veranderen. Dus ja de kansen liggen wel lager dan met 25. Ik ben er ook wel op ingesteld dat nog even kan duren. Als het niet lukt als ik 38 ben, stop ik er wel mee. Ik wil mijn leven niet te lang on hold zetten zeg maar en in dienst van de kinderwens. Maar met kinderen is dat anders dan zonder kinderen: ik heb al 2 kinderen en dus ben iķ ook verlost van de druk 'komt er een kind/broertje/zusje bij?' Als je 2 kinderen hebt krijg je die vragen eigenlijk niet meer. Is wel zo fijn
Ik ben inmiddels 42 en in december bevallen van een zoontje. De weg er naartoe was wel iets minder. Bijna 5 jaar bezig geweest, ICSI traject in, 7 pogingen. 4x zwanger geweest maar 4x foute boel. Uiteindelijk alle onderzoeken laten uitvoeren en kreeg te horen slechte eicelkwaliteit door leeftijd. Helaas, hoe ouder, hoe slechter de eicelkwaliteit. Het kan zeker maar je moet ook een beetje geluk hebben en dat hadden wij helaas niet. Wij zijn uiteindelijk overgestapt op eiceldonatie en direct weer zwanger en gelukkig nu een goede vitale en doorgaande zwangerschap. Dus nee leeftijd zegt niets over het zwanger worden maar de kwaliteit helaas wel.
Ik ben 42 en we hopen nog op een 3e kindje. Inmiddels ruim 3 jaar bezig, zonder het gewenste resultaat. We vermoeden dat het niet meer gaat gebeuren, maar geven de moed nog niet op...
Over een paar maanden ben ik 40 en, nu 5 maanden bezig om zwanger te worden. Al eerder zwanger geweest in mijn twintiger jaren maar helaas misgegaan. Het was echter wel meteen de eerste ronde raak, nu ben ik ruim 5 maanden bezig zonder resultaat. Het feit dat het eerder meteen raak was, en nu zo lang duurt maakt me vaak onzeker. De twijfel dat ik misschien te laat ben steekt steeds vaker de kop op.
Wat hierboven al gezegd werd: eicelkwaliteit neemt hoe dan ook af als je ouder wordt - bij de een harder dan bij de ander - en dus is het vooral geluk hebben dat er een goed eitje bij zit. Word komend weekend 42 en ben bijna twee maanden geleden bevallen van tweede kindje. Zat tegen de overgang aan. Dus eicelvoorraad was heel laag. Maar in 6e ronde geluk gehad met goed eitje en blijvend zwanger.
Toch wel fijn te lezen dat er meerdere vrouwen van rond de 40 zijn die proberen zwanger te worden. Ook fijn dat het bij sommigen al gelukt is, dat geeft de rest van ons wat meer hoop Dat de eicelvoorraad zowel kwantitatief als kwalitatief minder wordt naarmate we ouder worden is helaas een feit, maar aan de andere kant zijn er gelukkig nog wel vrouwen waar het wel bij lukt op die leeftijd. Mogelijk moet je daarbij ook wat geluk hebben. Ik blijf -voorlopig in ieder geval nog- moed houden!
Hoi SydneyGirl, Mag ik zo brutaal zijn en vragen of je tweede zwangerschap op natuurlijke wijze ontstaan is of met medische hulp? Zelf zit ik me af te vragen wat het moment is om hulp te zoeken in het geval dat…
Oei, die twijfel herken ik! Echt een rotgevoel..Ik troost mezelf dan met de gedachte dat het leven gelopen is zoals het gelopen is en dat ik nergens schuld aan heb..
Ik ben BAM, daarmee werd het automatisch IUI-D. Omdat ik tegen de overgang aanzit werd ik verder niet met hormonen behandeld oid, was dus gewoon in de natuurlijke cyclus.
Aha, ok en hoe weet je dat je tegen de overgang aan zit? Op basis van symptomen en/of onderzoek? Goed te lezen dat het je, ondanks de naderende overgang, toch gelukt is om zwanger te worden van je tweede kindje!
Het leven loopt als het loopt, dat is een feit. Ik blijf het ook gewoon proberen, en ook om niet de moed te laten zakken. Want als het op de natuurlijke manier niet lukt is er ook nog de hulp van een huisarts.
Leeftijd zegt niks. Ik ben zelf bijna 39 jaar en net weer zwanger van de 5e (ongepland). De laatste 3 allemaal na mijn 35e. Alle zwangerschappen in 1x raak. Deze laatste ongepland en ook van 1x en meteen morning after pil genomen maar daar heeft het kindje geen boodschap aan gehad.
Wanneer je bij een kliniek je meldt wordt er automatisch een fertiliteitsonderzoek gedaan. Uit dit onderzoek kwam dat mijn amh heel laag was en fsh te hoog. Maar had ook al wat symptomen en zelfs al eens bij de huisarts geopperd of dit aan de hand kon zijn (waar ik overigens werd weggestuurd want zogenaamd te jong en te regelmatige cyclus).
Precies! Al gaat zwanger worden vaak moeilijker naarmate je ouder wordt, het is pas echt onmogelijk wanneer je de menopauze hebt gehad. Tot die tijd is er nog steeds een kans.
Ok. Sorry voor de vele vragen, maar wat waren die symptomen dan precies? Zelf ben ik daar namelijk ook wel eens bang voor. Ik heb dit al eens bij de huisarts ter sprake gebracht, maar die lachte me nog net niet uit. Hij vond me nog te jong en mijn menstruaties zijn nog regelmatig, dus zou het niet de overgang kunnen zijn, volgens de huisarts..
@Nylla En wat ook van belang is: antrale follikeltelling. Je kan wel een laag amh hebben, maar als je antrale follikels wel voldoende aanwezig zijn heb je absoluut nog een kans. Immers wat er niet is, is ook niet te stimuleren. Ik heb zelf verhoogd risico op vervroegde overgang (hoewel mijn moeder met 42 is bevallen van mij, mijn tante was zelfs 45 en ik weet dat mijn zus pas nu in de overgang gaat met 50 jaar) door operatie aan eierstok,mijn antrale follikels zijn top: zeker 10 per kant. Vandaar dat ik prima met hormonen behandelt kan worden: er zit genoeg om te stimuleren.