Hallo, ik ben nieuw op dit forum en heb al verschillende verhalen van jullie gelezen. Ik ben erg dankbaar dat een forum als dit bestaat! Ikzelf ben op dit moment 9 weken zwanger. Toen ik zwanger was merkte ik dit gelijk aan mijn lichaam en deed een test die zei 2-3 weken. Hiervoor heb ik, aan het begin van dit jaar, echter een missed abortion gehad. Mijn lichaam voelde niet dat er iets mis was en ook kwam de miskraam niet op gang. Dit heb ik toen met misopristol moeten opwekken, wat voor mij een verschrikkelijke ervaring was aangezien ik er hartkloppingen van kreeg en de miskraam was niet meer dan wat (oud) bloedproppen, maar niet de hevige vloei die overal beschreven wordt. Dus dan ga je je bijna zorgen maken dat er iets mis is met je lichaam. Vervolgens kreeg werd ik ongesteld in juni, dat was wat meer dan normaal, duurde 7 dagen en ging toen over in oud bloed, elke dag een beetje, ruim een maand lang. Vervolgens helemaal niet meer ongesteld geweest... maar eind september dus toch wel een positieve test van Clearblue die aangaf 2-3 weken. Volgens de berekeningen ben ik nu dus zo'n 9 weken zwanger. Ik ervaar echter bijna geen symptomen en dat vind ik best eng. De symptomen die ik heb zijn; de ring rond mijn tepels is lichtbruin ipv rose - maar ik heb geen gevoelige borsten. In week 6/7 ervaarde ik lichte misselijkheid, maar dat ging over. Af en toe wat moe, maar dit kan ook gewoon stress zijn. Mijn lichaamshaar lijkt wat sneller te groeien en ik heb een lichte geel / bruinige afscheiding, maar zonder geur of jeuk dat zou duiden op infectie. (sorry voor de details). Naast dit 'voel' ik mij dus niet zwanger. In dit vroege stadium naar het ziekenhuis gaan is voor mij geen optie, dat voelt niet goed. Ik wil geen inwendige echo, zoals ik die de eerste keer heb gehad met mijn missed abortion. En eerlijk gezegd wil ik helemaal geen echo, omdat ik mijn twijfels heb over de veiligheid hiervan. Dit is mijn persoonlijke mening en ik begrijp volkomen wanneer je dit wel doet. Ik wil graag mijn verbinding met mijn lichaam versterken en vertrouwen op dat alles dit keer goed komt. Ik hoor daarom graag jullie persoonlijke ervaringen over de symptomen, of het ontbreken daarvan, tijdens de zwangerschap en of er meer vrouwen zijn met deze 'holistische' aanpak waarbij het ziekenhuis wordt gemeden. Alvast heel hartelijk dank daarvoor!
Ik had in het begin ook weinig tot geen symptomen en zelfs nu heb ik er weinig last van. Ik ben een tijdje wat vermoeider geweest en ik had veeel trek, maar ik ben nooit misselijk geweest en heb nooit overgegeven oid. Over de holistische aanpak kan ik niet meeschrijven want ik ben na een medisch traject van 5 jaar zwanger geworden en het aantal echo's kan ik niet op 5 handen tellen.
Na een zwangerschap waar ik misselijk, misselijk en misselijk geweest ben die eindigde in een MA heb ik een dochter gekregen na een zwangerschap met helemaal niet zoveel symptomen. Het zegt dus weinig in mijn ogen.