Wij hebben alleen bewust gestopt met ac bij onze dochter en zoon (kindje 3 & 4) Hier bij dochter eerste maand raak. Dit werd een vmk. 35 dagen later weer een positieve test en dat is onze dochter geworden. Ook gelijk na de bevalling de keuze gemaakt niet te starten met ac en te kijken wat de bv tegen zou houden. Na 2,5 maand zwanger wederom eeb vmk. Erg verdrietig en toen besloten er weer voor te gaan en ook weer na 35 positieve test en daaruit is onze zoon geboren Helaas hier nooit onbezorgdr zwangerschappen gehad. Veel bloedverlies. Vanaf wk 18 bij beide laatsten pijnlijke harde buiken. Vanaf wk 28 op ctgs wee activiteit. Wat nooit wat heeft gedaan. Waardoor ik maar 1 a 2 uur sliep per nacht. Uiteindelijk zat ik er compleet doorheen en bij beide in week 38 ervoor gekozen om de natuur een handje te helpen. Ik kon dus niet doorlopen in de zwangerschap wat zeker heftig was met al drie kinderen die allemaal iets nodig hebben. zijn er vier kinderen en ben ik weer extreem misselijk. Ik zie als een berg op tegen de zwangerschap. Met een pre puber van tien, een peuterpuber die over actief is en een jongetje dat alles net ontdekt. Eenmaal na de zwangerschap vind ik dicht op elkaar ideaal. Maar die zwangerschappen Hier komt er na deze zwangerschap ook geen ac meer omdat ik dat niet vertrouw. Vijf keer door ac zwanger geworden. En drie keer zonder. Achja ik hoef nu nog maar 30,5 week zwanger te zijn maandag de tweede echo
Wauw wat en verhaal . Zwanger door A-C heen, wel bijzonder! Wat verschrikkelijk van die miskramen, ik heb het nooit mee gemaakt gelukkig maar het lijkt me erg heftig. Je houdt van je kindje vanaf dag 1. Leuk dat je nu weer zwanger bent! Wat doe je dan na die zwangerschap? Geen A-C lijkt me ook niet echt handig toch
Een miskraam is hoe dan ook heftig. Ik ben 1x door de spiraal heen zwanger geworden van een tweeling en deze een dag na de positieve test met 8 weken verloren. Erg heftig maar aan de andere kant ze hadden geen kans tegen het spiraal. Het zou misgaan of ze zouden naar alle waarschijnlijkheid gehandicapt zijn. Dus uiteindelijk er de vrede mee. En de andere twee met gelijk vier weken. Dat heeft toch iets minder impact. Maar ook dan is de impact nog groot. Maar nu ook erg dankbaar voor mijn twee kindjes die daarna geboren zijn. Anders waren zij er niet geweest. Het is te relativeren. Wij denken nu aan een permanente oplossing. Maar omdat onze harten groot genoeg zijn voor nog meer kinderen is dat ook heftig. Maar mijn lichaam zegt nu op 28 jarige leeftijd heel duidelijk het is genoeg. Gelukkig hebben we nog even.
Jeetje verschrikkelijk zoiets inderdaad. Hoe dan ook, je draagt het altijd bij je. Nog meer kids? Hoe groot is jullie huis, hihi???
Hihi ons huis is nu niet geweldig groot hoor. Wij wonen in een drive in. We wonen dus op de eerste verdieping. Als we klaar zijn met de verbouwing wonen we beneden (kamer+keuken 50m2) En dan hebben we twee verdiepingen met slaapkamers. In totaal 6 of 7. En twee badkamers. En ik ben inderdaad full time mama. Mannetje zegt altijd dat hij het rustiger heeft als hij werkt dan dat hij thuis is. Hij helpt vooral de avonden veel bed/badtijd. En op zijn vrije dagen helpt hij in het huishouden.
Slaapkamers genoeg dus, badkamers ook... Perfect toch. En plaats genoeg lijkt me, hihi. Fijn dat je man je goed helpt, Maar met 4 kids lijkt me dat ook wel logisch. Hier 1 kindje en 2 kinderen parttime (uit een vorig huwelijk!) maar manlief vindt het nu al lastig om de aandacht te verdelen ...zucht...
Even een brutale vraag hoor maar van wie zijn de twee oudsten? Van je man? Ik had ook al twee kinderen toen ik bij mijn man kwam. Hij heeft het vooral lastig de weekenden dat ze er niet zijn. Wij hebben zeker in het begin de hele tijd met ond gezin doorgebracht en niet teveel extra mensen erbij. Maar je blijft met weekenden of weken zitten waarin niet alle kinderen er zijn. Het is echt zoeken naar de juiste balans
Ja die zijn van hem. Is ook erg lastig, merk ook dat hij het moeilijk vindt om de aandacht te verdelen. Ofja, voor zover als dat kan... hij wil zijn andere kinderen de volledige aandacht geven als ze er zijn, omdat hij ons meisje de andere dagen ziet. Is natuurlijk ook zo, maar is moelijk. Hij ziet zn kids een beetje apart van elkaar vind ik...en dan lijkt me niet de bedoeling. Hoe is dat bik jullie?
Hier een hopeloos gedoe met mijn ex. De kinderen gaan om het weekend heen. Opzich goed geregeld zou je denken. Maar we lopen bij de advocaat om een plan op te stellen. Dna-papa wou in eerste instantie geen kids (vond zich te jong). Ze krijgen nu ook nog vaak een sneue neus en afspraken worden niet nagekomen. Maar de band tussen vader en kinderen is zo belangrijk. Mijn boys zijn hierdoor wel erg opstandig en onzeker. Vooral de oudste. Gelukkig halen ze alles wat ze nodig hebben bij mijn nieuwe partner weg.
Gelukkig maar, dat scheelt dan weer. Heftig trouwens, zo'n advocaten gezeur. Het is zo sneu voor de kinderen! En hoe gaat het onderling tussen de kids als ik mag vragen?
Is echt een enorme aanslag hoor advocaten. Maar soms moet je. Hier zijn de kinderen stapelgek op elkaar. De oudsten zijn gek met de kleintjes en vice versa. De twee oudsten liggen regelmatig over hoop. Maar dat ligt aan de karakters en ook wel wat de leeftijd. Ze weten overigens nog niet dat er nu nog een kindje bij komt. We willen het zo lang mogelijk geheim houden
Gelukkig dat het goed gaat!! Ben benieuwd wat ze er van vinden... op een moment zien ze dat buikje vanzelf groeien !