Zouden jullie gaan naar een begrafenis gaan bij een zware gereformeerde gemeente? Wil niet te veel in details treden (je weet maar nooit) maar we zouden eigenlijk willen gaan uit respect voor de overledene en familie maar veel mensen raden het ons af. Het schijnt een zware dienst te worden, geen fijne woorden over de overledene maar eerder over de zondaars. De gereformeerde gemeenschap is groot hier en we wonen er midden in. De meeste mensen vind ik heel vriendelijk. Ik ben nu alleen bang dat wij uit de toon gaan vallen en iedereen op ons let en het afkeurt dat we er zijn. Ik heb uiteraard een zwarte jurk of rok maar het schijnt dat hoedjes ook op moeten. Dat heb ik niet ik zou niet weten hoe ik daar aan moet komen. En is dat dan ook juist niet hypocriet? Maar de enige zijn die straks geen hoedje heeft of misschien mogen we zo niet eens naar binnen? Ik heb echt geen idee hoe t gaat zijn maar heb wel de kriebels nu. Zouden jullie t je laten tegenhouden om te gaan?
Oeh als je daar niet in thuis hoort zal het wel even slikken zijn ja. Voor mij zou het heel erg liggen aan wie de overledene is. Als het niet een direct familielid is zou ik kijken naar de mogelijkheid kijken om alleen te condoleren.
Is er niet iemand in je omgeving die daar al begrafenissen hebben meegemaakt en kan vertellen hoe het precies gaat en wat er van je verwacht wordt? Gaat het om een dierbaar iemand of om een dorpsgenoot die je niet echt kent? Ik vind zelf wel dat ik naar een begrafenis ga om afscheid te nemen van iemand die me lief was of om iemand te steunen die iemand verloren heeft als steun. Gaan jullie alleen omdat het zo hoort bij jullie of begrijp ik dat verkeerd?
Mijn opa en oma behoren ook tot de zwaar gereformeerde gemeente en ik niet. Ik ben al op meerdere begrafenissen geweest, kleding wel aangepast maar geen hoedje. Diensten vond ik helemaal niks maar uit respect wel gegaan. Ik vind het belangrijk mijn gezicht te laten zien en mij deels aan te passen. Maar ik ga geen hoedje dragen als ik daar niet achter sta. Het laten zien van mijn gezicht werd altijd gewaardeerd geloof ik
Als de overledene jullie bij leven graag mocht en als die het fijn had gevonden als jullie erbij waren, of de nabestaanden vinden het fijn, ja dan zou ik gaan. Als je uit respect voor de overledene of diens familie een hoedje wil dragen, kan je altijd even vragen bij een buurvrouw of het nodig of erg gewenst is en of je er 1 mag lenen, aangezien je die niet veel zal dragen. hypocriet zal het niet zijn, je zou je alleen aanpassen. En als je dat niet zou willen is je dat goed recht, maar je valt des te meer op.
Nee, daar hoef ik geen seconde over te twijfelen. Mijn man heeft in zijn middelbare schooltijd een begrafenis gehad van een zwaar gereformeerd klasgenootje (overleden door auto-ongeluk). Hij heeft daar een heel naar gevoel aan over gehouden, er werd echt gezegd dat de ouders gezondigd hadden anders was hun kind niet afgenomen. En de tiener zou vast een zondaar zijn geweest anders leefde hij nog wel. Echt heel erg om te horen. Ik ben zelf totaal niet gelovig en heb al jaren geleden besloten dat ik niet naar kerkdiensten ga. Ik zou een kaartje sturen, of alleen naar het condoleren gaan de avond ervoor. Je kunt de overledene ook op een andere manier herdenken, zonder naar de kerkdienst te gaan.
Of ik zou gaan hangt af van de band met de overledene of familie. Ik vind een kerkdienst geen reden om niet te gaan. Mijn oma is laatst overleden en ik vond de kerkdienst vreselijk, kwam erop neer dat we allemaal zondaars waren omdat we niet naar de kerk gaan, maar ik ging voor mijn oma, die kerkdienst negeer ik dan gewoon.
Wat erg dat het er daar zo aan toe gaat. Ik ben christen en ga ook naar de kerk. Ook begrafenissen meegemaakt, maar diewaren vooral troostend. Wat erg dat daar niet zo is. Die hebben het niet begrepen denk ik dan, want dat is niet zoals God er naar kijkt. Schrik daar echt van. In dat geval zou ik alleen gaan als jullie band met overledene of familie zo was dat je inderdaad naar iemands begrafenis gaat. Als dat niet zo is zou ik niet naar begrafenis gaan. Misschien nog naar condoleance of kaartje sturen.
Dit heb ik ook zo meegemaakt. Collega van man was met motor verongelukt en het was zijn eigen schuld.....afgrijselijk om mee te maken, totaal niet liefdevol. Ik had een blauwe rok aan, maar voelde mij echt opvallen. Alles was zwart. Ik weet niet of ik weer zou gaan, hangt helemaal vanaf hoe dicht je bij iemand staat
Dan zou ik toch even informeren hoe de diensten er van deze kerk tegenwoordig uitzien. Want als ze zijn zoals hierboven beschreven zou ik niet gaan. Ik hoef geen nare dingen te horen over degene die is overleden. Het hoeft echt niet 1 en al prachtige verhalen te zijn, maar in de trant zoals hierboven beschreven is, is weer het andere uiterste.
Ligt eraan wat voor band je met diegene had,is het familie of een goede vriend/vriendin zou ik zeker gaan.
Mijn vader heeft onlangs een zeer gereformeerde uitvaart gehad van een kennis van hem. Het was echt té deprimerend. Inderdaad geen goed woord over de overledene, juist enkel hoe zondig hij was geweest. Ook waren nabestaanden zondig wanneer zij verdriet hadden. Na de dienst was er een soort koffietafel en daar zat iedereen in zwart gehuld aan tafels zonder ook maar 1 woord te zeggen. Kinderen zeiden ook niks. Mijn vader vergeleek de sfeer met een horrorfilm. Of ik zou gaan, zou liggen aan wie de overledene is en of ik ook contact heb met nabestaanden.
Het ligt er denk ik een beetje aan hoe dicht de overledene bij je staat. Maar als diegene dicht bij je staat, zou ik het zeker doen. Nabestaanden zullen het heel erg waarderen van je. Je weet hoe ze gekleed gaan, dus daar kan je je aan aanpassen, zoals je zelf al zegt. Een hoedje is niet het belangrijkste en ze houden je echt niet tegen als je geen hoedje draagt, zeker niet tijdens een rouw of trouwdienst. Ik kom zelf ook uit de gereformeerde gemeente, en tijdens mijn teouwdienst zijn mijn onkerkelijke collega's ook geweest. Ze hadden wel rokken/jurken aan, maar geen hoedje. Ik heb toen ook gezegd dat ze dat niet hoefden te doen. Ik vond het super dat ze er waren en wilde dat ze zich er op hun gemak zouden voelen, dus kom zoals je bent! Enige aanpassing daargelaten, maar dat is logisch. Heel veel sterkte iig!
Het is ook heel gek maar ga maar eens een luchtig gesprek aan of loop eens een dag mee met verschillende stromingen. Wat mijn ervaring is, is dat bv Jehova 's heel positief zijn (had ik niet verwacht, vooroordelen ). Dit in tegenstelling tot katholiek apostolisch , zij zijn erg gefixeerd (vind ik) op zonde, heel nederig.
Ik heb via een muzikaal kwartet waar ik in speelde contact gekregen en gehouden met een reformatorische vrouw. Ga regelmatig op bezoek, kraamvisite, ben op haar bruiloft geweest. Ook met een broek aan werd ik absoluut niet weggekeken, de stelregel bij hen is: wel in de wereld, niet van de wereld. Praktisch gezien komt dat erop neer (ik heb veel gesprekken met haar gevoerd): er wordt niet geoordeeld over andere mensen en er wordn ook geen zieltjes gewonnen. Dus als je wilt gaan, hoef je je geen zorgen te maken over een hoedje, ze weten ook wel dat zij daarin de uitzondering zijn en daar zul je niet op worden aangekeken. Bij haar bruiloft ben ik overigens niet naar de kerkdienst gegaan (gelukkig, was ook heel zwaar, hoorde ik achteraf) en ook het dopen van haar kinderen heb ik aan mij voorbij laten gaan, dat vond ik namelijk wel hypocriet, ik sta niet achter dopen.
Precies dit. Ik ben eens bij een huwelijksdienst (!) geweest waar iedereen, maar vooral wij als enige ongelovigen, werden uitgemaakt voor zondaars en stuurloze schapen die voor altijd in het donker zouden ronddwalen (???) en het leven niet waard waren etc etc. Ik vond het echt vreselijk en ga sindsdien NOOIT meer naar een dienst, of het nou een doop, huwelijk of begrafenis is. Er zijn grenzen...
Ik zou wel gaan. Tenminste, als ik een band heb met de overledene of nabestaande. Ik kan me niet voorstellen dat mensen het niet zouden waarderen dat jullie er zijn alleen omdat jullie geen hoedje dragen. Ze weten toch ook dat jullie niet bij de gereformeerde gemeente horen. De dienst zal zeker wel zwaar zijn en tegen jullie gevoel ingaan maar als je toch niet gelooft kun je het ook gewoon uitzitten en van je af laten glijden. Als ik een dienst bijwoon waarbij heel veel over god wordt gesproken voel ik me niet aangesproken dus kan ik dat ook heel makkelijk uitzitten.
Ik vind dit heel erg om te horen. Als ze niet zeker weten of de persoon goed heen is, wordt dat altijd in het midden gelaten en er niet over geoordeeld. Weten ze wel zeker dat de persoon goed heen is, wordt daar met veel lof over gesproken! Voor een buitenstaander komt het denk ik al snel over dat het alleen maar over zonde en verdoemenis gaat, maar ik weet bijna zeker dat als een lid van die gemeente er heel anders naar geluisterd heeft. Mag ik weten welke kerk het was?
Als het echt zo'n zwaar gereformeerde kerk is, zou ik echt goed nadenken of je wel zou willen gaan. Idd wat hierboven beschreven wordt is het niet positief wat ze over de overledene zeggen helaas. Ben zelf zwaar christelijk opgevoed en dit was één van de dingen wat me enorm tegen de borst stuitte en uit de kerk ben gestapt. T is echt vreselijk wat ze zeggen in zulke kerken. Edit: De begrafenis van mijn oma ben ik toen nog wel heen geweest en dat was dus een 'lichtere' kerk. Daar is toen niet negatief gesproken over mijn oma. Je hebt heel veel verschillende stromingen dus zoek het goed uit. In de meeste gevallen zijn de volgende stromingen 'zwaar' Oud gereformeerd Gereformeerde gemeente Christelijk gereformeerd En het ligt ook aan welke plaats.