In augustus is de verjaardag van mij man en onze trouwdag. Ik overweeg om een paar (3 á 4) dagen samen weg te gaan zonder onze kids maar ik merk dat ik het lastig vind om onze jongste van 3 jaar achter te laten. Iemand ervaring mee? Vanaf welke leeftijd gingen jullie zonder kids op vakantie en hoe reageerden jullie (jonge) kids hierop?
Zoiets is heel persoonlijk. Onze kinderen zijn bijna 15,14 en 7 en wij zijn nog nooit zonder hen op vakantie geweest. Maar ik ken voldoende mensen die dit wel doen en een paar dagen weg zijn. Volgens mij vermaken die mensen hun kinderen zich prima. Zo waren onze zonen hun nicht en neefje hier eens een aantal dagen en die vroegen enkel voor het slapengaan eens naar mama en papa, verder waren die altijd bezig .
Wij zijn wel eens een nachtje samen weggeweest en volgens mij ook eens 2, wel alles binnen NL. De jongens zijn 4 en 2 nu. In september gaan wij drie dagen naar Engeland voor oa een bruiloft, dat is dus voor t eerst buitenland en iets langer. Ik kijk er enorm naar uit! De oudste moet overdag naar school, jongste deels opvang en opa’s en oma’s vangen ze op. Ik denk dat ze misschien met slapen gaan inderdaad wat vragen, maar waarschijnlijk pas de tweede nacht en dan zijn we toch al bijna terug Ik zou zelf zeggen doen en lekker genieten als je qua oppas een goed gevoel hebt. Maar denk dat je het inderdaad alleen echt zelf kan bepalen..
Misschien een idee om eerst 1 nachtje te doen en dan op max 2 uur rijden? Dan kun je het eens uitproberen.
Bij ons zouden ze dan naar opa en oma gaan. De jongste heeft daar al weleens een nacht gelogeerd en dat ging goed maar dit voelt toch anders ondanks dat ik weet dat ze het bij oma/opa super goed hebben.
Wij zijn af en toe weleens een nachtje weggeweest toen onze kinderen klein waren (1 keer per 2-3 jaar denk ik), maar 2 jaar geleden zijn we voor het eerst 4 nachten weggeweest (lang weekend) voor mijn 40e verjaardag. Het was heerlijk. Wij vinden het heel fijn om even alleen de aandacht voor elkaar te hebben. De jongste was toen 5. En we gaan dit jaar een week met elkaar weg . Ik kijk er heel erg naar uit. Van onze kids is onze oudste dochter degene die er het meest moeite mee heeft. Die vind het niks dat er mogelijk iets kan gebeuren tijdens de reis met ons en dat zij dan thuis zit. Als we eenmaal er zijn is ze weer oké. De anderen zijn meer van uit het oog, uit het hart. Mijn ouders passen dan op, en dat is heel vertrouwd voor ze. Dit jaar komen ze zelfs bij ons in huis voor een week, dus alles kan gewoon doorgaan voor de kids (school sport e.d.) zoals ze gewend zijn.
Wij hebben het voor het eerst gedaan toen de oudste bijna 4 was, ze ging toen logeren bij opa en oma en dat ging prima. Toen de jongste nog heel klein was een paar jaar niet omdat hij heel slecht sliep en dat wilden we de opa's en oma's niet aandoen. Hij is er weleens een nacht geweest in die periode naar langer niet. Maar toen hij 3 was en weer goed sliep, hebben we de jaarlijkse stedentrips met z'n tweeën weer opgepakt. Mijn ouders of mijn schoonouders kwamen dan bij ons in huis zodat school e.d. gewoon door konden gaan. Heerlijk was dat, zo'n lang weekend met z'n tweeën. Nu zijn ze nog niet oud genoeg om samen een paar dagen thuis te blijven (17 en 12) en opa en oma oppassen is geen optie meer. Maar dit jaar hebben we in de meivakantie een stedentrip met z'n vieren gedaan en dat was ook fantastisch. Over een aantal jaar pakken we het met z'n tweeën weggaan wel weer op. Maar onze kinderen hebben het dus nooit een probleem gevonden, ook niet toen ze zo jong waren. Bij opa en oma waren ze vertrouwd.
2 nachten toen ze zelfs baby waren Schoonouders wonen 1,5 rijden en die pasten op. Dinsdagavond brachten we zoon en man ging hem donderdags halen vanuit zijn werk … dus dit was2x per maand
Wij gaan regelmatig wel weekendjes weg zonder de kinderen. Ook toen ze echt klein waren (baby, paar weken), ook weekendjes met het vliegtuig binnen europa. Bij opa en oma vermaken ze zich altijd prima. Aankomende week hebben we nog studiedagen. Dan gaan ze ook 2 nachten naar opa en oma. En in de zomervakantie gaan ze nog wel een keer logeren bij hun tante, en andere opa en oma. volgens mij hebben ze er altijd een top tijd. Oma doet spelletjes, ze krijgen alle aandacht en hebben ook nog eens de keuze wat ze gaan eten. wat vind je lastig voor je kinderen?
Langste was hier 3 nachtjes/4 dagen Parijs voor ons 15 jaar samen zijn. Toen was ze nog wat te jong om echt van een stedentrip te genieten, denk jaar of 6? en af en toe even samen is zoooo goed! Ze heeft het prima gehad.. vond er weinig van Maar nachtjes weg wel vaker hoor. Ze is al vanaf baby regelmatig nachtje bij opa en oma en vind dat heerlijk. Logeert sowieso makkelijk overal. Inmiddels is ze jaloers op zoiets dus wil ze mee, kak
Toen de oudste 4 maanden was zijn we een eerste keer 2 nachten weggeweest. Een half jaar later een week. Sindsdien wel vaker gedaan, ook na de geboorte van de jongste. Wel max een week maar eerder voor de oppassende grootouders dan voor ons eigen gemis
Wij zijn samen 4 dagen naar vrienden geweest in het buitenland toen de toen middelste 2 was. En afgelopen oktober 3 nachten omdat we 10 jaar getrouwd waren en toen was de jongste bijna 2. Verder wel regelmatig samen 1 nacht weggeweest al wel vanaf dat ze 6 maanden waren denk ik. Zelf ook wel 4-5 dagen weg geweest met jonge kinderen (2 jaar) maar dan was mijn man er natuurlijk dus dat is misschien ietsje anders. Het is heel persoonlijk natuurlijk. Ik vind het op voorhand soms lastig maar als we weg zijn heerlijk Onze kinderen vinden het geen probleem ze vinden het heel leuk bij opa en oma of mijn zus. Maar goed daar zijn ze ook zeer vertrouwd mee. We doen nu niet zo lang meer omdat we ondertussen 3 kids hebben en mijn oudste 73/74 zijn. Een nacht, maximaal 2 gaat nog maar langer niet.
Ik heb er zelf geen moeite mee om de kinderen uit logeren te doen. Dus hier gingen ze al vrij snel logeren. We zijn 1x wat langer weggeweest (4 of 5 nachten) naar het buitenland. Jongste was toen 1,5 oudste bijna 4. Volgens mij hadden ze het prima naar hun zin bij de opa's en oma's (en wij ook ).
Ohja nog iets Wanneer je een oma en opa hebt die dit willen of kunnen doen, zou ik het gewoon doen. Hier helaas geen vrijwilligers
Ik ben met mijn man 10 dgn naar mexico geweest en verder vooral een paar nachten weg. Ik zelf vind het geen probleem om ze achter te laten. Kids vinden het ook leuk om te logeren. Nu ze wat ouder worden (ze zijn nu bijna 9 en 11) zeggen ze van te voren vaak dat ze ons gaan missen enz. Maar als we dan een x bellen hebben ze nauwelijks tijd om aan de telefoon te komen. Wij gaan overigens ook vaker afzonderlijk van elkaar op vakantie (maar dan is dus mijn man of ik thuis)
Daar staat of valt alles mee voor de meesten denk ik. Als mijn ouders dit niet hadden willen of kunnen doen had het ook gewoon niet gegaan. Voor ons voelt het zeker als een luxe.
Bedankt voor alle reacties. Denk dat ik het zelf lastiger vind dan de kids Nu toch enigzins gerustgesteld dus we gaan het gewoon proberen als opa en oma het ook zien zitten haha
Wij hebben ook 3 kids en dat is toch wat lastiger ergens onder te brengen inderdaad. Wij kunnen evt de kids opsplitsen tussen opa/oma en vrienden mocht dat nodig zijn.
3 a 4 dagen is wat mij betreft geen vakantie maar een weekend weg, lang weekend wellicht. Dat doen we van geboorte af aan al 2x per jaar samen. Kids hebben het dan prima bij een van de opa’s en oma’s , tantes of ooms en bij vrienden van ons.
Zoon is een paar keer bij opa en oma geweest. 2x 1 nacht en 1 keer 2 nachten . Wij zaten in een hotel. Hij wou eigenlijk ook mee naar dat hotel. Laatste keet logeren was op schoolkamp. Zoon is ook graag bij ons. Doet graag dingen samen. Dus als we zouden zeggen wij gaan een paar dagen weg zou hij dat niet leuk vinden maar hij is ook inmiddels 10.