Hallo, Zoals de titel al zegt, net een miskraam gehad en nu weer verder aan het gaan om zwanger te worden! Ik heb afgelopen vrijdag een curretage gehad, na de vrijdag ervoor gehoord te hebben dat er alleen een lege vruchtzak was. Mijn lichaam was wel al begonnen met het af te stoten had af en toe wat bloedverlies, maar het kon nog lang duren en daarom voor curretage gegaan. Ik voelde me ook al totaal niet zwanger meer! En nu na de curretage die me 100 % mee is gevallen merk ik dat ik toch weer vooruit aan het denken ben! Nou moet ik zeggen dat ik er redelijk nuchter onder ben, het was ook al in een heel vroeg stadium misgegaan, natuurlijk baal ik ervan en doet het me echt wel wat maar moet zeggen dat ik er emotioneel vrij rustig onder ben! (het ergste heb ik vorige week gehad denk ik, of misschien komt het nog?) De gyn heeft me ook gezegd dat dat geen enkel probleem kan geven als je lichaam er klaar voor is kun je er weer mee beginnen. Zijn er meer meiden die hetzelfde hebben meegemaakt en mee willen kletsen?
Hey Maartje Wat jammer dat het fout is gegaan. Ik las je verhaal al toen je reageerde op mijn topic 'en nu na de curretage'. Ook wij willen er na de MA en de curretage van afgelopen vrijdag opnieuw voor gaan (denken we). Wij moeten alleen ng even wachten omdat het in België standaard is om na een curretage een maand anticonceptie te gebruiken. Hier eigenlijk heel weinig bloedverlies, vraag me af als het wel genoeg/normaal is. Ook emotioneel vrij rustig, maar het ergste lijk ik ook vorige week al gehad te hebben. Eén op de zoveel vrouwen krijgt een mk dus het ligt niet aan mij maar ergens voelt het toch als falen. Mn zoontje kreeg ik na één ronde en was ik ook zo trots op dat het snel ging en nu werd ik onvrwachts zwanger (ja i know stom om trots op te zijn, het zegt helemaal niets over als je al dan neit een goede mama zal zijn en dat is toch het belangrijkste). Nu voelt het als falen, vooral omdat mn zoontje ook te vroeg geboren is en ik het gevoel heb mn kindjes niet het juiste te kunnen geven wat ze nodig hebben. Maar aan de andere kant, zoals ik al zei, elke vrouw komt het bijna wel tegen... Hoop alleen dat we binnen een maand ook weer groen licht krijgen en er opnieuw voor kunnen gaan. Hoewel we nog licht twijfelen, oorspronkelijk was het de bedoeling om eerst te trouwen, nog een grote reis te maken en dan pas een tweede kindje te plannen. Maar nu mn lichaam weer is zwanger geweest is hetnet alsof lichaam en geest schreeuwen om een baby. Nu, ik hoop dat we kunnen blijven kletsen en het zo wat verwerken. Sorry als het wat warrig overkomt, typ nogal gehaast
Hey Mie, bij jouw ook heel jammer dat het is misgegaan. En idd wel fijn om het even kwijt te kunnen zo. Ik had het nog tegen bijna niemand gezegd en tja tegen degene waar ik het wel tegen gezegd heb wil ik ook niet alleen maar hierover praten Heel herkenbaar, ik heb een dochter van 4 en hadden eigenlijk pas net het idee om er weer voor te gaan, ik had eigenlijk verwacht dat het wel even zou duren (bij mijn dochter was ik ook best snel zwanger 3 maanden nadat ik met mijn pil gestopt was) omdat het bij mijn zus ook heel lang duurde na de 1e dus dacht laat ik er maar vanuit gaan dat het lang duurt kan het alleen maar meevalen. Ik was ook zeer verbaasd dat het eigenlijk de 1e cyclus dat we er echt voor gingen (1e ronde na mijn 1e menstruatie na 3 jaar mirena en 3 jaar geen menstruatie) maar ben nu ook veel ongeduldiger, ik weet nu weer hoe het voelt!! Wat bloedverlies betreft hier dus sinds gister niets meer, hopelijk blijft dat zo! Volgens de gyn kon dat paar dagen zijn tot een dag of 10 dus neem aan dat dat normaal is, en anders hoor ik het eind november wel dat moet ik nog eens op controle komen.
Blijkbaar niet veel dames die willen meekletsen. Nuja, ik wens het ook niemand toe om te kunnen meekletsen over een mk. Had jij het nog niet algemeen bekend gemaakt? Hier wist echt iedereen het. Mn vriend is nu heel duidelijk: de volgende keer wachten tot aan 16 weken haha. Ik vind het eigenlijk helemaal niet erg dat mensen het weten, hij schaamt er zich over. Nou ja, kan toch iedereen gebeuren? Fijn dat jij al geen bloedverlies meer hebt. Hier nog steeds aan het bloeden en ook nog steeds positieve zwangerschapstesten.. Grr... ik wil die hcg troep uit mijn lijf!!! Binnenkort zal ik het wrschijnlijk geen troep meer noemen want dan smeek ik om weer wat hcg haha.
Wat jammer Maartje maar in elk geval fijn dat je er (nu in elk geval) emotioneel rustig onder bent. Ik kreeg bij mijn eerste zwangerschap in tien jaar een vmk (7 wk) die uit zichzelf op gang kwam. Zelf heb ik het (en ook mijn man) er erg moeilijk mee gehad. Een soort van: waarom bij ons? etc. Daar kwam bij dat ik zo een beetje vanaf de bevruchting ontzettend beroerd was, dus ik had letterlijk en figuurlijk tijd nodig om te ontzwangeren en ik ben blij dat ik die tijd ook genomen heb. Inmiddels ben ik voor de tweede keer zwanger (ook nog heel pril) en ik merk, ondanks dat we het verwerkt hebben, dat juist door deze vmk de spanning best heel hoog oploopt en ik ben blij dat we er in elk geval een beetje afstand van hebben kunnen nemen, wie weet hoe spannend we het anders zouden vinden. Maar ik denk ook dat het heel persoonlijk is en ik zou gewoon op mijn gevoel afgaan.
Gefeliciteerd met je zwangerschap hopefultimes! Kan me voorstellen dat het spannend is! Hoeveel tijd zit er precies tussen je mk en deze zwangerschap? Mag je nu extra vaak op controle of niet? Een vroegere echo gehad? Hoe ver ben je nu precies? Ik duim voor je dat het goed gaat hoor!
Dank je wel Ja het blijft dus spannend en ben net een kleine 7 wk ver. Er zit ruim drie kwart jaar tussen en daar ben ik ook wel blij om. We hadden het ouderschap al min of meer losgelaten toen ik de eerste keer zwanger was en je merkt daarna dat de hoop en onzekerheid dus dubbelhard toeslaat. Ik ga vanmiddag voor het eerst naar de vk, geen idee of ik vaker op controle moet. Heb eerlijk gezegd niet verteld dat ik hiervoor een mk heb gehad en ze hebben er ook niet naar gevraagd. Maar goed dat jij het zegt, misschien moet het gwoon gaan melden?
Hopefultimes gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik kan me ook zeker voorstellen dat het erg spannend is ! Maar mijn gyn zei dat als je 1 miskraam hebt gehad dat de kans maar 11 % is op een nieuwe (bij geen 10 %, bij 5 of meer blijft het op 33% dus er is altijd meer kans dat het goed gaat! Vond dat wel fijn om te horen) Mie wij hadden het niet gezegd, ik heb niet zoiets dat ik me ervoor schaam meer dat ik niet iedereen zijn medeleven hoef, van degene waar ik het wel aan heb gezegd is genoeg voor de rest wil ik het voormezelf houden! Maar dat is denk ik ieder voor zich hoe je daar mee omgaat. Sommige vinden dan dat ik te weinig emotioneel ben ofzo maar ben nu eenmaal wie ik ben en reageer nou eenmaal niet zo uitbundig. En ben meestal vrij nuchter onder alles. Had ook anders geweest misschien als ik wel al een hartje had zien kloppen of een vruchtje gezien en nu was er niets dus voor mij ook geen kind gevoel ofzo (klinkt misschien beetje raar). Had ook niet zoveel zwangerschapsklachten, maar bij mijn dochter ook nooit gehad! Er is trouwens nog een soort zelfde topic http://www.zwangerschapspagina.nl/miskraam/394343-miskraam-oktober-op-naar-nieuwe-ronde.html Maar ook daar wordt nog niet heel veel gekletst
Hallo meiden... Wat jammer dat het bij jullie ook is mis gegaan. Hier hetzelfde verhaal. 4 September bij de echo van 8 weken was er alleen een leeg vruchtzakje te zien. Wat een klap... hoewel ik geen zwangerschapskwalen had.. dat vond ik wel heel vreemd want bij mijn 2 andere zwangerschappen ben ik heel misselijk geweest.. maar dat was dus nu wel te verklaren.. Met 10 weken een curretage gehad want mijn lichaam was niet van plan het los te laten. Ingreep viel me ontzettend mee. En toen was het wachten op een menstruatie. Pas na 8 weken werd ik weer ongesteld.. maar wat was ik blij!!! Heb het net weer achter de rug en de vruchtbare dagen zijn alweer in het zicht!! Op naar een nieuwe ronde!! Hopefulltimes... gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Ik duim voor je dat het deze keer goed mag blijven gaan!!! Kan me heel goed voorstellen dat je onzeker bent..