Het cb hier heeft de regel veranderd (bij ons) naar 15/20 min. Of zo lang we het aan konden horen. Stik zielig als hij 15 min ligt te huilen natuurlijk, maar het was maar 4 dagen, daarna sliep hij zonder problemen als we hem in bed legde.
het laten huilen kan ik niet over mn hart verkrijgen. vind dat enorm zielig. maar snap het prima dat het voor andere wel de oplossing is. hier ook een slechte slaper. en dan vooral overdag. als ze overdag 2x een half uur slaapt is het veel. en voordat ze in slaap is kan het soms wel anderhalf uur duren. ze heeft zo een zeur/mopper/jengel huiltje. raakt niet super overstuur ofzo, maar het is een irritant geluid. of ze is bijna in slaap en tuft dr speen uit, kunnen we weer overnieuw beginnen. meestal leg ik haar strak vast in haar ledikant(staat beneden) en blijf ik in de buurt zitten zodat ze me kan zien. als ze echt begint door te huilen troost ik haar door een aai/knuffel. ik kijk haar verder niet aan en maak geen geluid. soms valt ze na een half uur in slaap en soms na anderhalf uur houd ik er maar mee op en kan ze uit bed. gevolg is dan wel dat ze de hele middag nukkig is en moe. nu is ze ziek dus de nachten is ze om de 45 minuten wakker en dan huilen. we hebben haar nu al 3 nachten bij ons in bed gelegd zo rond een uur of 3 omdat we op waren. je hebt dan gewoon geen zin meer om uit je bed te gaan en naar haar kamer. vind het wel slecht van ons om haar bij ons in bed te leggen, maar ja de uitputting is ook niet fijn.
Ik heb dochterlief best eens laten huilen hoor! Maar dat was vooral omdat ik niet anders kon, ze huilde in het begin zo veel dat ik vrijwel geen tijd overhield voor iets anders. En daar waar veel baby's graag vastgehouden wilde worden ging I. dan nog harder huilen en vechten om los te komen. Ze ging juist huilen omdat ze moeite had met het verwerken van prikkels, en dat bleek ze uiteindelijk het beste alleen te kunnen doen. Ik zorgde er wel altijd voor dat ik in de buurt was, gaf haar regelmatig een knuffel en zong liedjes enzo. Inmiddels is ze 15 maanden en nog steeds heeft ze het nodig om alleen te zijn. Heel regelmatig loopt ze zelf naar de deur en zegt: 'open, bed!' en als ik de deur dan open doe loopt ze zelf de trap op naar boven, naar haar kamertje. En dan wil ze niet spelen maar echt naar bed. Zoveel mensen zoveel wensen!
Vervelend hoor, hier laten we meneer ook even huilen hoor. Je hoort zelf wel wat voor een huiltje het is. Wij hebben het ook geprobeerd hem bij elk huiltje eruit te halen maar dat werkte gewoon niet. Elke keer als je hem weer neerlegde was het weer mis. En het ergste dan was dat hij nog harder ging brullen en dan ook als ik hem liet liggen en troost dan raakt hij juist overstuur. Wij kunnen ons dus beter niet laten zien of horen. Het kost hier misschien 2 avonden maar daarna hebben wij en hij er zoveel meer aan dat hij niet meer huilt en weet ik moet slapen en wij hem met een gerust hart neerleggen.
Ik vind het spijtig dat je hieruit geïnterpreteerd hebt dat je je kindje beter alleen kan laten als hij huilt. Ik krijg uit dit verhaal net de indruk dat hij niet alleen wil gelaten worden. Hij wordt gesust door jullie en dan gaan jullie weer weg...
Bij de oudste hebben wij het ons moeilijk gemaakt.. Wij vonden het altijd erg zielig. Terwijl er echt helemaal niks aan de hand was. Zo hebben wij anderhalf jaar doorgemodderd savonds en snachts! Toen hebben we de knoop doorgehakt. 3 nachten laten huilen om de 10 minuten naar hem toe. Geloof me.. Het was echt vreselijk!! Dankzij mn man heb ik het vol gehouden Wat vond ik het toen een l*l haha maar hij was echt streng.. Elke nacht werdt het huilen korter. 1e nacht 3 uur... 2e nacht 1 uur 3e nacht 20 minuten en toen was het over. De 2e is een huilbaby geweest! Zo erg zelf dat ik er pnd van over heb gehouden en dat hij 5 wekn bij mijn ouders is geweest. Mijn ouders zijn ook echt van de oude stempel. Laten huilen! En echt wel af en toe er naar toe gaan.. Hij kwam al een ander mannetje terug.. En hij huilt niks meer!! Nadat we zeker wisten dat er niks aan de hand was he... Je moet sterk in je schoenen staan, maar jou kind kan je al flink voor de gek houden.. Echt waar! Er zijn zat moeder die mij nu uitlachen.. Maar ik weet dat nu ondertussen wel na 2 kindjes die flink gehuild heb. De jongste huilt vaak 15 minuten voordat hij in slaap komt savonds. Dat betekend dat jullie hem er na 2 minuten alweer uit zouden halen. Zo kom hij nooit in slaap.
Ik ben het hier niet mee eens! Hoe bedoel je iemand een schuldgevoel proberen aan te praten Onze dochter heeft hetzelfde en ik ben ook van mening dat als ik er naar haar toe ga, ik zo 1,5 uur bezig ben. Laat ik haar even jammeren, dan slaapt iedereen weer binnen 10 minuten. Juist als ik haar er steeds uithaal, of naar haar toe ga, raakt ze alleen maar overprikkeld steeds. Ik hoor ook zeker wel het verschil tussen jammeren/mopperen en overstuur zijn.
Ik word écht verdrietig van zulke dingen te lezen... Ik vind het ongelooflijk (letterlijk; ik kan het niet geloven) dat je zo'n klein baby'tje zo lang alleen kan laten huilen! Heel je lijf en hart schreeuwt om naar hem toe te gaan maar 'de tijd' is nog niet om... En het is trouwens fout van het CB om dit te adviseren als jullie geen baby hebben die excessief huilt! Was dit zo?
Ik heb alleen maar weergegeven wat mijn idee is en ik vind niet dat ik dat op een veroordelende manier gedaan heb.
Wij moeten ook niet bij hem gaan zitten want dat gaat hij nooit huilen!! Laten huilen kan ik ondertussen wel.. Je maak het jezelf zo moeilijk als je er steeds heen gaat en hij/zij nooit in slaap komt. Als je kindje wat heb dan is het een ander verhaal. Mijn je kind heb al snel door wat er gebeurd als hij/zij gaat huilen.
Nou het was 4 dagen even door bijten, en we hadden daarna een heel ander kind. Dus ik zou het bij een eventuele volgende ook weer doen. En je hoort het verschil echt wel hoor als er iets aan de hand is, want dan huilt hij heel anders. Het was puur dat hij niet in bed in slaap wilde vallen. We waren elke keer wel 3 uur met hem bezig, terwijl hij wel moe was. En wat is fout van het CB ?? Dat je een kindje best even mag laten huilen ??? Denk het niet. Denk dat de mening fout is dat je je kindje juist niet mag laten huilen. ( met het verschil daarin natuurlijk dat als er echt iets is, je je kind niet laat huilen, maar dat hoor je aan het soort huiltje wel)
Dus nood hebben aan warmte, geborgenheid, knuffels, contact,... zijn geen goede redenen omdat het geen lichamelijke noden zijn?
Sommige kindjes hebben echt even tijd nodig om in slaap te komen. Als we telkens naar mijn zoontje gaan als hij bijna in slaapt vLt,maar toch nog een beetje huilt, houden we hem alleen maar wakker,met als gevolg dat ie nog meer gaat huilen. En dat vind ik pas zielig, dat je je kindje uit zijn slaap houdt
Ik wil hier alleen even de folder "Laten huilen, niet nodig" delen http://www.natuurlijkouderschap.org/wp-content/uploads/2010/11/nofolder_online.pdf Wij hebben dus nooit laten huilen, ik geloof dat dit, zeker voor kleine kindjes, schadelijk is in hun vertrouwen in papa en mama en bovendien geloof ik dat de stress die dit huilen meebrengt niet goed voor je kindje is. Hier wordt dus niet -alleen op de eigen kamer- gehuild voor 't slapen. Tuurlijk mag ze wel huilen, lekker veilig bij papa en mama in de buurt.
Ik denk dat het er wel aan ligt hoe een kindje huilt, heeft ie pijn of honger, ja dam kan het missch schadelijk zijn. Maar heeft ie behoefte aan slaap en herken je het huiltje daarbij, vraag ik me af of dit schadelijk is.