Hey, Ik en mijn vriend hebben altijd een fijne relatie gehad. Fijn intieme relatie ook. Sinds ik bevallen ben is die intimiteit eigenlijk weg. Ons zoontje is bijna 3 jaar. Heb een inknip gehad, en daar heb ik nog steeds last van. Mijn vriend wil nog heel erg vaak intiem zijn, en die krijg op de gekste momenten gevoelens... ik in tegendeel... ik haat het gewoon meestal. Als het aan mij lig hebben we nooit meer intimiteit, maar ik wil me vriend ook gewoon aan zijn behoeftes laten komen. Dus dan doe ik hem ook een pleziertje... ik zelf ervaart er eigenlijk alleen maar een rot gevoel over. En ben altijd blij als de geklaard is ik ben er al zelfs een paar keer gelijk na de wc gelopen en in huilen uitgebarst echt niet fijn.... mijn vriend doet niks wat ik niet wil. Als hij aan me zit dan heb ik ook vaak zoiets van blijf van me af. Ik heb me ook al vaak afgevraagd en gezegd hardop tegen mezelf: wil je uit elkaar? Nee, liever niet. Ik heb sinds dat ik bevallen ben het gevoel: het is MIJN lichaam, blijf daar vanaf!! Jullie tips?
Wauw geen tips maar wel zoveel herkenning! Alleen bij mij geen knip (ks) en dochter is 8 maanden... Maar ik moet echt zin maken. Hoop dat het nog beter wordt, wil echt niet bij hem weg. Hij is geweldig (ook begripvol hierin).
Wat vervelend... heb je helemaal geen gevoelens of zin of komt het doordat sex hebben gewoon pijn doet? Of ben je eind van de dag moe of voel je jezelf niet meer aantrekkelijk waardoor je geen zin heb?
Ik heb helemaal geen zin en behoefte. Laat me met rust denk ik dan vaak. Ik voel me niet minder aantrekkelijk.
Gebruik je de pil? Ik merkte na mijn bevalling hetzelfde (wel in mindere mate). Bij mij lag het aan de pil, was geïrriteerd, kon slecht tegen aanraking, had vanuit mezelf nooit zin.. Eenmaal gestopt met de pil ging het na een tijdje echt veel beter.
Wat vervelend voor jullie beide! Welke anticonceptie gebruik je? Is het niet wat om naar een seksuoloog te gaan?
Ik ben inderdaad aan de pil. We hebben geen wens voor een 2e, dus met de pil stoppen is ook geen optie.condooms of zo vinden we niks.
Ik maak af en toe zin en manlief is heel erg geduldig. Hij pusht nooit, zorgt echt voor romantiek en knuffels etc om het allemaal wel rustig te laten verlopen. Ook ik ben aan de pil trouwens. Een tweede mag voorlopig niet (en willen we nu ook niet) ben allergisch voor latex. Ik wacht nog even de 9 maanden af en ga dan eens kijken hoe of wat. Voel me er rot onder en schuldig naar hem ook al vindt hij dat niet nodig.
Voor mij kon de seks ook een tijd lang gestolen worden. Tot ik stopte met de pil, hallo libido Je schrijft dat stoppen met de pil geen optie is omdat jullie condooms niks vinden. Maar jij hebt er nu helemaal geen plezier aan, dat is voor jullie beiden toch ook helemaal niks? Als ik jou was zou ik gewoon eens een maand of 3 stoppen en dan kijken of je er anders tegenaan gaat kijken.
Misschien is een seksuoloog een optie voor jullie? Voor zowel jou als voor jouw man is dit natuurlijk niet nog jaren vol te houden.
Ik zou eerst ook eens nadenken over een andere manier van anticonceptie... Heb hier ook erg last van gehad en dat is voor mij een reden om na de bevalling niet meer aan de pil te gaan. Mijn vriend laat zich steriliseren. Evt is een seksuoloog ook een optie. Kan mij best voorstellen dat als het pijnlijk is het sowieso al een drempel is voor een volgende keer om seks te hebben.
Wat naar! Ik herken mezelf heel erg in jouw verhaal. Ik ben inmiddels 5 jaar samen met mijn man en heb in die tijd nooit anticonceptie gebruikt, inmiddels hebben we twee kinderen, en na de eerste voelde ik al dat ik afstand aan het creëeren was, maar ‘moest’ intimiteit houden van mezelf omdat we graag een tweede kindje wilde. Inmiddels zijn we compleet en is mijn gevoel voor seks helemaal verdwenen, ik had nooit heel veel behoefte maar ik merk dat ik nu na mijn bevalling gewoon helemaal klaar er mee ben. Ik voel me er ontzettend rot over naar mijn man toe want ik wil het voor hem graag, maar ik kan mezelf er gewoon echt niet toe zetten. Er is nooit iets voorgevallen waarom ik dit gevoel heb, maar ik wil er heel graag aan werken want ik hou ontzettend veel van hem.
Oh wat herkenbaar... ik heb dit ook gehad... vooral heeeeeel wat maanden na de oudste. Ondertussen is de jongste bijna een jaar. Eens per maand (rond mijn eisprong) is het "feest" vanuit mijn kant... hij pusht me verder nooit, maar vaker dan die ene maand komt nietvaak voor. Ik voel me er ook schuldig over, maar tegen mijn zin in werkt totaal niet.
Maar er bestaan meer anticonceptie middelen naast de pil hè? Het is niet of de pil, of condooms. Denk aan bijv een koperspiraal. Geen hormonen meer. Maar zoals ik al eerder zei. Ik zou ook zeker een bezoekje wagen aan een seksuoloog. Dat zou ik ook mijn partner aanraden als hij nooit meer seks wou. Ik zou niet willen dat hij maar ging afwachten. Ik vind 3 jaar geen intimiteit willen en niks voelen heel erg lang!
Herkenbaar! Hier is het na het stoppen van de pil iets beter geworden maar niet steeds niet top... maar we zijn beide tevreden met hoe het nu is. Misschien zou je kunnen stoppen met de pil, eventueel een spiraal (zonder hormonen) Of andere anticonceptie als je allergisch bent voor latex. Anders is het misschien toch een idee om is met een seksuoloog te gaan praten.
Als het hier niet beter wordt na de 9 maanden "af" na de bevalling dan ga ik zeker een tijdje stoppen met de pil. Moet me echt verdiepen in andere anticonceptie want met mn onregelmatige cyclus en zware menstruatie en klachten vind ik dat lastig. Gelukkig zin er latexvrije condooms. Als het niet helpt dan inderdaad ff langs een dokter voor een hormonencheck. Had voor de baby wel een leuk libido en zou een deel daarvan best terug willen. Seksuoloog is zeker een optie als fysiek niks mis is.
Hebben jullie oxytocine gekregen tijdens of na de bevalling? Hoewel het niet door reguliere artsen geaccepteerd wordt zijn de ervaringen wtb synthetische oxytocine best negatief. Het zorgt er soms voor dat de natuurlijke regulatie van de oxytocine in de war raakt waardoor vrouwen problemen hebben met intimiteit (en wel meer dingen die met het hormoon te maken hebben). Je zou wel richting de alternatieve geneeskunde moeten gaan als je er ‘iets’ aan wil doen. Maar dat moet je wel liggen natuurlijk.