Mijn zoontje van 1 heeft een waterbreuk vanaf zijn geboorte. Toen hij 7 maanden was werden we door het CB doorgestuurd naar de kinderuroloog maar zij gaf aan dat ze er niks mee doen tot 1 jaar. Nu is hij volgende week 1 en moeten we over 2 weken weer terug naar de uroloog omdat het er nog steeds is. Is er nog steeds de kans dat het vanzelf sluit of is die kans nu wel heel klein geworden en is er een operatie nodig? Wat is jullie ervaring?
Bij mijn jongste hebben ze aangegeven dat ze een jaar wachten en daarna gaan opereren. Dus ik denk dat de kans helaas groot is dat er een operatie nodig is..... Hier is het nu al echt aanzienlijk minder. Succes!
Het wisselt hier, de ene keer is zijn balzak klein en daarna kan het weer vol vocht zitten. Maar het is dus wel duidelijk dat het dan nog niet afgesloten is. Misschien dat de arts dan wel zal vragen wat ik zelf zou willen, nu opereren of als hij 18 mnd is, maar daarmee zit ik dan ook een beetje in dubio.... Als het dan toch moet gebeuren, liefst zo snel mogelijk denk ik? Nu hij nog zo jong is, krijgt ie het allemaal minder bewust mee als bij 1,5 jaar misschien.
mijn oudste zoon is nu bijna 4jaar. hij had ook een waterbreuk vanaf ze geboorte ook tegen mij gezegd dat het in het eerste levensjaar vanzelf dicht groeit en vanzelf weg gaat. dit was dus niet het geval toen zei de dokter dat het wel over zou gaan binnen ze 4e levensjaar. Hij had er nooit last van tot hij bijna 3 jaar was ze balzak begon best wel te groeien en hij bleef groot en hij werd ook gevoelig. Toen ben ik pas doorgestuurd. Toen zei die man dat het zo ie zo na 1 jaar niet vanzelf weg gaat en hij kreeg 2 weken later een operatie eraan. Het is een kleine ingreep en het is een dag opname. Hij is super snel hersteld en geen last gehad.
Bij mijn zoon ontdekten wij dat hij een waterbreukje had toen hij 9 maanden oud was. Toen hij 1,5 jaar was is hij er aan geopereerd. Tijdens de operatie is zijn balletje zijn buikholte in geschoten en duurde de operatie dus was langer dan de gebruikelijke 45 minuten. De zaadleiders zijn zo dun, dat het heel secuur moest gebeuren om geen schade te veroorzaken. Na de operatie had hij veel pijn, maar de anaesthesist kwam vaak bij hem kijken en gaf hem dan extra pijnmedicatie. Zodra hij zelf uit bed wilde en ging lopen mochten wij hem mee naar huis nemen. Dat was na een paar uurtjes. Ik had een hondje aan een touwtje gekocht als kadootje, dus zodoende wilde hij wel snel lopen Nog diclofenac zetpillen mee naar huis gekregen. Deze kreeg hij voor de nacht nog een keer. De volgende dag alleen een PCM zetpil gehad, maar meneer rende alweer door het huis. De pijn heeft dus maar even geduurd. Van het litteken zien we bijna niks meer. Is heel mooi geheeld. Het is ons meegevallen. Ook het nuchter zijn voor de operatie viel mee. Ik zou adviseren om het zo vroeg mogelijk te laten opereren, volgens mij hebben ze er dan minder last van als wanneer ze wat ouder zijn.