Ik weet dat iedereen dat persoonlijk in moet vullen, maar ik ben benieuwd of er mensen zijn die deze ervaring al hebben, vandaar mijn vraag... Onze zoon is na 23 weken zwangerschap geboren, dit was op 19 april. Gisteren hebben we zijn as opgehaald en voor mijn gevoel zijn we nu weer als gezin compleet (we hebben ook een dochter van 2). Mijn eerste menstruatie zit er bijna op en ik merk dat het enorm kriebelt om weer zwanger te willen worden. Niet om hem of het verdriet sneller te vergeten, maar om hopelijk weer de liefde aan een kind te mogen geven. Hoe hebben jullie het beleefd om weer zwanger te worden? En hoe lang heeft het geduurd voor je weer zwanger was? Vond je het te snel of heb je juist te lang gewacht voor je gevoel? Ik vind het zo ontzettend moeilijk, de wil is enorm, maar de angst dat het te snel is ook. Ik hoop dat iemand mij kan antwoorden op deze vragen. Alvast mijn dank daarvoor...
Hoi me24, Ons kindje is vorig jaar december na 27weken doodgeboren, Na 6 weken werd ik weer ongesteld. En de cyclus daarna was ik weer zwanger. Helaas kreeg ik toen een miskraam. Inmiddels ben ik weer zwanger (ik had een lange cyclus van 6weken.), op 9 juni krijg ik de eerste echo, ik heb minder zwangerschapskenmerken bij de eerste en durf eigenlijk niet te geloven dat het ook ooit goed kan gaan... dus vind het heel spannend of er ook daadwerkelijk een hartje te zien is op de echo... Ik hoor om me heen dan veel mensen die een kindje hebben verloren, snel weer zwanger willen worden. Bij mij duurde het een half jaar tot het dus lukte. Het is geen vervanging voor het verloren kindje, maar je kinderwens blijft toch bestaan. De enige reden waarom ik het nu te snel zou vinden is dat mijn lichaam nog steeds niet helemaal hersteld is van de vorige zwangerschap. er zitten nog een stuk of 8 overtollige kilo's aan , en mijn conditie is nog niet wat het was... maar ach... ik wens je heel veel succes met het nemen van een besluit!
Hoi me24, Als eerst nog heel veel sterkte. Ik ben op 22 januari bevallen na een zwangerschap van 21 weken. Ik moest 2 menstruaties afwachten. Mijn kinderwens is alleen maar groter geworden. Inmiddels ben ik weer aan het proberen om zwanger te worden. Ik vind het een hele spannende periode. Daar komt bij dat mijn zus deze week is bevallen. Gelukkig is alles goed. Het doet mij wel veel pijn om haar met haar kindje te zien. Ik probeer zo positief mogelijk naar de toekomst te kijken. groetjes
Hoi Me24, Nog gecondoleerd met je verlies. Ik ben mijn dochter verloren toen ze 10,5 maand was en ook ik wilde daarna weer zwanger worden. Dit keer moest het via IVF, omdat ik na haar geboorte gesteriliseerd ben. Eigenlijk was ik wel blij dat het een jaar duurde voordat ik weer zwanger was, zo kon ik rustig rouwen. In jouw geval is het anders, omdat je je zoontje na een zwangerschap van 23 weken bent verloren, maar toch zou ik je het advies willen geven niets overhaast te doen. Geef jezelf en je man de tijd om te rouwen. Sandy
ik ben bevallen met 21 wk van een jongetje, Nick* . Dit was op 16 december vorig jaar..hij had het potter sequentie. we hebben al een dochter van 3,5 jaar. Gisteren heb ik positief getest....hoever ik ben weet ik niet exact maar ik zit nu zo rond de 26-28e dag van mijn nod. Dit is mijn 6e zwangerschap. Ik heb 3 miskramen gehad, 1 doodgeborene en gelukkig ook 1 gezonde dochter dus... Ik was niet aan de pil. we dachten: we zien wel waar het schip strand. maar als dit weer een miskraam wordt dan stoppen we er wel mee.
wij hadden na het verlies van tygo ook niet het complete gevoel. de eerste 3 maanden mocht ik niet zwanger raken en daarna zijn we gelijk weer gestart met ivf alle 3 de behandelingen waren mislukt, 8 dec 2008 werd ik ongi van de laatste ivf. we hadden het opgegeven maar in april 2009 bleek ik toch ineens spontaan zwanger 7 dec 2009 is mitchell geboren heel gek, maar dol gelukkig mitchell zal nooit tygo kunnen vervangen, hij is en blijft onze 1e zoon. tijdens de zwangerschap van mitchell ben ik echt bang geweest, heb niet kunnen genieten van de zwangerschap zelf, gelukkig kreeg ik heel veel controles, dat stelde me wel gerust voor even, zodra ik het zh uit was werd ik toch weer onrustig. maar als je uiteindelijk na de zwangerschap een gezond kindje in je armen kunt houden en dat blijft leven maakt dat de helse zwangerschap weer goed. heel veel succes en sterkte meid!