Bij ons in de groepsapp op school nu redelijk wat heen e weer ge-app over wanneer je nou vertelt tegen je zoon/dochter dat sinterklaas niet bestaat. Onze zoon zit in groep 5, wordt volgende week 8. En hij gelooft nog. Op school maken ze surprises maar het geheim wordt niet onthuld. nu hoor ik dat toch wel veel ouders twijfelen of ze het dit jaar moeten vertellen aan hun kind, omdat ze bang zijn dat hij het anders vanzelf wel hoort. Ik twijfel, ik vind het jammer om te moeten vertellen. Ik vind het leuk dat hij gelooft maar toch ook wel vraagtekens zet bij sommige dingen. hij heeft nog een jonger broertje en zusje ook. Wat doen jullie of raden jullie aan? Nu alvast vertellen? Of kijken hoe het loopt en na sinterklaas het vertellen?
Heb het in groep 5 gezegt bij zoon toen hij vragen kreeg. Hij was toen 9. Best lang dus. zodra hij vragen krijgt het grote Sinterklaas geheim vertellen. Laat hem met de kadotjes shopper voor 5 dec. En vooral mondje dicht tegen de kleintjes. Zoontje kon heel goed meespelen ondanks zijn autisme. Hij was eerste dag na bevestiging wel echt ff boos. Hij voelde zich echt verschut gezet . Daarna ging hij helemaal mee en was trots op het grote Sinterklaas geheim. Sinterklaas is nog steeds leuk Dochter heb ik de waarheid verteld in groep 3 . Ze was toen 5. Zodra ze vragen stellen gaf ik eerlijk antwoord. Ga er niet over liegen. Ze loopt wel voor in ontwikkeling en zag dat Sinterklaas er altijd anders uit zag en vond verdacht dat hij soms op meer plekken tegelijk was . Ook zag ze dat piet gesminkt was etc en als kleuter al riep ze door de klas heen, o jij bent nep piet. Bent u de echte of de neppe Sint etc. Dus werd tijd voor de waarheid . Ze zei meteen, ik wist het haha. En was super trotste dat ze zo'n beetje de enige was die het grote geheim wist
De vraag is of je het überhaupt moet vertellen of dat je kind er zelf wel mee komt, al zal dat per kind verschillen. Sowieso ben ik voor eerlijk antwoorden op vragen, dat heb ik dus altijd gedaan. Ik heb nooit fantasieverhalen er om heen verteld, waardoor dat vrij makkelijk was. Bij de oudste hebben we geloof ik eind groep 3 (toen was ze net 6) 'aangestuurd' op de waarheid (iets als tijdens een gesprekje er over vragen "Hoe oud is Sinterklaas?" "Kan dat?"). Ze vond december helemaal niet leuk, was op van de zenuwen. Toen ze wist hoe het zat (en ook wist wat ze kreeg ), vond ze het weer leuk (en wij daarmee ook ). De jongste heeft altijd al gezegd dat pieten geschminkt en verkleed zijn ed en bij alle Sinterklazen meldde ze dat dat niet de echte was. Begin groep 5 (toen was ze 7) vroeg ze letterlijk hoe het nou zat met de cadeautjes, of Sinterklaas die kocht of wij enzo, en toen heb ik haar vragen gewoon eerlijk geantwoord. Sinterklaas is er niet minder leuk om geworden. In ons geval vind ik het alleen maar leuker eigenlijk, omdat een groot deel van de stress hierdoor weg is.
Nu vertellen, als kind in groep 5 er achter komen dat Sinterklaas niet bestaat en veel klasgenoten het al wel weten lijkt me niet tof. Joh, dan kan hij straks met jullie het grote geheim delen ... Is toch ook erg stoer? Hier hebben we het overigens al in groep 3 verteld (in januari/februari), waren helemaal klaar met de spanning die er bij ons in huis heerste vanaf dat de eerste pepernoten in de winkel lagen. En mond houden richting jonger zusje / andere kinderen kinderen gaat prima!
Wij hebben hier in huis nooit die weken van enorme spanning en drukte. Dus dat is niet een reden dat ik blij zou zijn als hij het weet. Hij ziet ook echt wel dat sommige sinterklazen niet de echte zijn. Maar hij roept altijd dat er 1 echte sinterklaas is, die van de tv haha. Ik heb nooit echt tegen hem gelogen erover. maar ik vind het ook sneu aan de ene kant om het te vertellen terwijl hij het zo leuk vindt en echt wel gelooft in de echte sint. Maar inderdaad wat hierboven staat, erachter komen dat hij niet bestaat en heel veel uit de klas het wel weten, lijkt me niet leuk voor hem. Hij is straks nog maar net 8, ik had gehoopt nog 1 jaartje sinterklaas te vieren met 3 kinderen die echt geloven. Maar ik twijfel zo nu.
Het is natuurlijk aan jezelf of je het nu wel of niet vertelt, maar als je het vertelt, wacht daar dan niet te lang mee. Dan kan hij het ook nog even op zich in laten werken. Die van ons waren redelijk vroeg, dat snap ik hoor, maar kinderen zaten zichzelf in de weg door de spanning. Maar in groep 4 was de verdeling voor Sinterklaas denk ik 50/50? Dus werd er door kinderen die niet de mond konden houden op school ook doodleuk gezegd: hij bestaat niet! En dat was dan echt in de laatste weken vooraf. Zo kunnen ze er dus ook achter komen.
In gr5 zijn er nog best veel die geloven, daar kwam ik vorig schooljaar achter door de combi 5/6. En zelfs in gr6 geloven er nog een paar. Eerder was het dat je het in de zomervakantie naar gr6 “moest” vertellen omdat ze in gr6 zeiden hoe het zat, maar door de nieuwe combi 5/6 was dat niet meer. Gr5/6 maakte ook surprises, kan ook prima. Ik heb zoon wel gezegd dat hij niks mocht zeggen als groep 6-er, want dat is niet leuk. Zoon geloofd al sinds gr3 niet meer, was toen een ouder kind die het vertelde, maar hij twijfelde al zo erg dat hij het meteen wist hoe het zat. Echt diepgelovig kinderen geven hun draai eraan en geloven gewoon verder.
Hier had ik het idee dat ze wel al dingen wist, als peuter zag ze al dat verschillende sinten er anders uit zagen en ook andere stemmen hadden. Toen een beetje weggewuifd. Afgelopen zomer zei ik iets over haar losse tand en een ‘dan komt de tandenfee!’ met een knipoog. Dochter;’Haha, die is net zo echt als Sinterklaas!’ Dus toen meteen aangehaakt en het verhaal verteld, want ze wist dus wel dat Sinterklaas niet echt bestaat, maar nog niet wie dan die cadeaus geeft
Hier kwam kind in groep 4 er zelf mee aan. Zomaar op een mooie avond in de lente. Stapte om 21.30u uit zijn bedje bij ons op de bank en begint te vertellen dat hij toch wel enorm veel twijfels heeft over Sinterklaas. maar anders had ik dit boek besteld; https://www.bol.com/nl/p/sinterklaas-voor-grote-kinderen/9200000048087153/?Referrer=ADVNLGOO002008J-G-106159598280-S-863060718199-9200000048087153&gclid=CjwKCAjwq_D7BRADEiwAVMDdHmIHYe2Lq1KvbFYhdJGFMa-kTdq6tb5CLCUmhuCZLm36YCnvbShIIRoCRSQQAvD_BwE is enorm leuk, waarbij het kind uiteindelijk een contract moet ondertekenen dat hij nu bij de club hoort van mensen die het geheim van Sinterklaas kennen.
Wij hebben het onze dochter van 8,5 jaar net afgelopen weekend verteld. Ze was samen met haar broertje al weer druk bezig met verlanglijstjes etc en haar uitspraken te horen was het geloof nog ernstig aanwezig. De reden dat we het verteld hebben is dat ze in groep 5 zit en daar worden surprises gedaan. Nou vind ik dat nog niet eens een reden om het te vertellen want dat in mijn ogen best los staan van het hele sinterklaasgeloof. In haar klas zitten (met name in groep 6, het is een 5/6 combinatie) wat kinderen die in alle opzichten al vrij ver zijn. En ik weet ook van veel kinderen in groep 5 dat ze niet meer geloven waaronder ook vriendinnetjes van onze dochter. En ik wil voorkomen dat ze haar uitlachen omdat ze wellicht iets zegt waaruit blijkt dat zij nog wel gelooft. En om er op die manier achter te komen vind ik ook niet oke. Ze begon eerst erg te giebelen toen we erover begonnen dus eerst dachten we oh ze weet het wel. Maar dat bleek toch niet zo te zijn (alhoewel ik echt wel denk dat ze toch wel een beetje een vermoeden had) en ze zei dat ze het wel jammer vond dat ze het nu wist. Maar ik heb haar er daarna niet weer over gehoord dus een heel ernstig trauma zal het niet zijn. Uiteraard haar ervan overtuigd dat ze nog steeds cadeautjes krijgt en ook vast dat ene cadeau wat ze het allerliefst wil hebben.
Ik zou het pas vertellen als ze er vragen over stellen. De oudste zat eind groep5 en de jongste net na sinterklaas zat halfweg groep 5. Ik zou het ze niet zomaar vertellen, ze moeten wel twijfelen. Hier waren er destijds nog kinderen in groep 6 die geloofden. Als dochter niet was blijven zitten had ze het pas eind groep 6 geweten. Prima toch. Niks mee geleden.
Toen sinterklaas klaar was in groep 3. Het was 1 teveel spanning voor hem aangezien de kruidnoten al in augustus te vinden zijn. En het hele feest is geen klap meer aan.
Mijn jongste heeft nooit geloofd. Vanaf dat hij kon praten bleef bij maar vragen: ‘mama, wie doet dat dan die kadootjes?’ ‘Doen jullie dat?’. Het ging er bij hem gewoon niet in, zo’n man op een paard. Toen hij net 5 en een paar maanden was (de oudste toen 8,5). Heb ik op een ochtend een ingepakt kadootje in hun schoen gedaan. Mijn jongste ging helemaal uit zn dak: ‘zie je wel, jullie doen dan!!!’ Mijn middelste werd erg stil. Het moest bij haar echt bezinken. De oudste vroeg: ‘maar wie bonsde dan altijd op de deur?’ Toen ik vertelde dat de buren dit altijd deden lag ze in een scheur. Alsof het de beste grap in jaren was. Mijn tip: vertel het niet in aanloop naar Sinterklaas. Dus nu zo snel mogelijk, als je het nog dit jaar wilt doen. Dan kunnen ze zich op een andere manier voorbereiden op het feest en is de teleurstelling minder groot. Van ons mochten de kinderen kiezen: vieren we Sinterklaas of kerst. Ze willen kerst dit jaar. Prima. Maken we ook een mooi feestje van!
Ik vertel het niet uit mijzelf. De oudste kwam er in groep 6 achter omdat de meester zich versprak (het wordt hier op school nooit specifiek benoemd) Anders had ze in groep 7 ook nog wel geloofd De jongste zit in groep 4 en gelooft ook nog.
Hier hebben wij het nooit verteld eigenlijk.... toen we er eens voorzichtig over begonnen bij de oudste, ze was toen geloof ikeen jaar of 7, was haar reactie dat iedereen toch wel wist dat hij niet bestaat, zo oud worden mensen toch niet.... De jongste, nu bijna 9, ook niet verteld nog, vorig jaar in groep 5wel surprises gemaakt, maar het boeit haar gewoon niet. Ze heeft ook geen vragen niks. Wij hebben hier besloten tewachten tot het moment dat ze zelf met vragen komt. Of niet, gezien de weinige interesse die ze heeft
Ik heb het een paar weken geleden verteld. Mijn dochter zit in groep 5 en is 8. Na al het gedoe rondom sinterklaas en dat het dit jaar toch allemaal niet doorgaat dacht vertel het nu maar. Ze geloofde nog heilig erin maar moest er wel om lachen. Voor haar was het ook dat ze iedere keer dezelfde sinterklaas tegenkwam. Thuis, op school en op de turnvereniging. En aangezien we hem prive ook een beetje kennen kende hij de naam van haar als ze hem tegen kwam. Dus ja wat let haar dan om er nog jaren in te geloven. Ik zelf vind het sinterklaas feest ook een beetje meh vier liever kerst. Dus hoef ik nu eindelijk niet meer aan schoencadeautjes te denken en chocolade letters. Was daar altijd te laat mee.
Bij ons geloven ze beide nog, de oudste is bijna 8. Van juf vorige week wel een berichtje dat er in de klas (Groep 4) kinderen zijn die het geheim al wel weten en nog een boel niet. Dit om de ouders te laten weten dat er wellicht vragen gaan komen. Wij hebben besloten het nog niet actief te gaan vertellen, maar als hij vragen gaat stellen gaan we er ook niet omheen draaien. collega van mij tipte me dat het wellicht handig is om als hij na 5-12 nog gelooft om het dan ergens in april/ mei te vertellen, mochten we dat willen. Kinderen zijn er dan niet zomer bezig omdat het niet het Sint seizoen is. Ik vond dit wel een goed idee qua timing, wij wachten het voor nu rustig af.
Zoontje 7,5 gelooft nog en we laten het zo Zodra er vragen komen kunnen we mss nog er om heen gaan maar zodra het duidelijk wordt gaan we het vertellen. hij zit in de combi 4/5 en gr 6 ook soms in groepswerkjes dus erg benieuwd. wat we we bewust gaan mijden deze tijd is zijn neefje van 9. Die gelooft nu niet meer en had vd zomer al geprobeerd dit te vertellen aan zoontje. Gewoon expres, grrr
Een kind gaan mijden? Hier om? Oke, dat kan natuurlijk, maar zou het niet meer zin hebben om dit aan te geven bij je zus/broer/zwager/schoonzus?
Dochter van 8 in groep 5 gelooft nog. Ik hoop dat we dat nog even volhouden tot december. Vanmorgen was ze nog druk met knippen in het speelboek, heerlijk. Ze zit in een 3-4-5 combiklas, dus de meeste klasgenootjes zijn wat jonger. Volgend jaar in groep 6-7-8 zal het wel klaar zijn.