Ik heb me een keer ziekgemeld omdat ik mn stem kwijt was... Verder voelde ik me prima. Ik werd alleen gek, echt gek. Ik kon de hele dag wel janken. Daarnaast heb ik een praatberoep, dus onhandig. Ben toen thuis geweest en heb wat ondersteunend werk gedaan en me voor de overige uren ziekgemeld. Dat was iets waarvan ik gezegd zou hebben: onzin, totdat ik het zelf ervaarde.
Ik ben zzp'er, gastouder en ga eigenlijk altijd door. Alleen bij buikgriep meld ik me een dagje af. Ik kan het niet maken om voor elk wissewasje ziek te melden.
Ik meld me ziek op het moment dat ik denk dat de productiviteit op mijn werk er dusdanig onder te leiden heeft, dat ik beter thuis kan blijven. En dan probeer ik thuis wel in te loggen en wat te werken, maar dan tussendoor ook wel mijn rust te pakken..
Bij koorts of buikgriep. Oorontsteking, erge verkoudheid of niet fit ga ik gewoon door. "Niet goed genoeg om te werken, maar niet ziek genoeg om thuis te zitten" Dan kies ik voor werken, met thuis zitten schiet je dan ook niks op.
Koorts is voor mij de grens. Ik ga mezelf niet volstoppen met medicatie om te kunnen werken, heb ik alleen maar mezelf mee. Ik heb ook een staand beroep met klantcontact, dat is dan niet te doen..
Als ik zo ziek ben dat ik m'n bed in moet of veel pijn heb (heftige oorontsteking). In andere gevallen werk ik thuis in plaats van op kantoor.
Dan moet ik echt doodziek zijn, dus fysiek het niet meer aan kunnen. Of ik moet een bepaald besmettelijk iets onder de leden hebben waardoor ik niet kan werken ivm de kinderen.
Zelfde antwoord én hetzelfde werk. Als het niet besmettelijk is, werk ik in principe gewoon door dan maar iets rustiger of wat meer op de bank/stoel zitten bij de kinderen. De kinderen hebben er zelfs begrip voor als je zegt dat je buik of hoofd pijn doen, dan krijg je extra knuffels of ze vragen heel lief of het gaat.
Je kunt ipv ziek melden, toch ook overleggen met je werkgever? Misschien is bijvoorbeeld een andere dienst/taak mogelijk, waardoor je niet helemaal ziek gemeld hoeft te zijn maar toch wat meer rust krijgt. Wat kan eventueel nog wel? Of een bepaalde verantwoordelijkheid even niet doen. En misschien geeft je werkgever wel aan: beter om thuis te blijven, want…. Een graadmeter voor mij is de balans thuis/werk. Die moet redelijk gelijk op gaan. Volledig ziek melden op het werk maar thuis nog wel alles door doen (denk aan kinderen, eten koken, huishouding) voelt niet goed. Andersom, doorwerken maar thuis niets meer kunnen, ook niet. Als ik thuis echt moet inleveren, dus hulp nodig om de gewone dingen door te laten gaan, dan ga ik ook in overleg met mijn werkgever want dan moet daar ook iets gebeuren.
Ik meld me niet snel ziek. bij koorts, extreme hoofdpijn, diaree/buikgriep. Verder is mijn werk vrij individueel, dus ik zadel niemand op met extra lasten als ik er niet ben. dat zou in een beroep waarbij je van elkaar afhankelijk bent wel anders zijn.
Eigenlijk volledig herkenbaar. De tijd dat ik mij onmisbaar voelde is ondertussen ook voorbij. Als je serieus ziek uitvalt, zie je hoe hard ze u missen .
Ja inderdaad, nog nauwelijks iets hoor ik. 1 keer in de zoveel maanden eens een verplicht bericht van het diensthoofd hoe het nu is, zonder enige reactie op mijn antwoord. Niks van kaartje of berichtje toen we trouwden enz. Ja, je voelt je heel erg gemist dan, NOT En wij ons maar schuldig voelen (in het begin dan) In het begin lag ik altijd opgenomen in het ziekenhuis waar ik werkte, dan ging ik in m'n pyjama met infuuspaal langs bij m'n collega's ok dat was soms nog wel gezellig en fijn om de avond om te krijgen na weken alleen in een ziekenhuiskamertje. Of ook wel eens goedendag zeggen als ik op controle moest. Ook te zot eigenlijk, doe ik dus ook niet meer sinds Corona.
Ik meld me niet snel ziek, maar tegenwoordig wel net wat sneller dan voorheen. Ik heb nl gemerkt dat ik door 1 dagje bijtanken veel sneller op de been ben dan dat ik maar doorga. Dus uiteindelijk heb ik door ziekmelden meer werk verzet. Maar tegenwoordig gebeurt dat maar max 1 keer per 2 jaar. Als ik me niet fit voel, dan probeer ik eerst thuis te werken, maar dan ben ik nog niet ziek. Overigens kan ik me wel behoorlijk ziek voelen door een verkoudheid.
- Uw eerste deel is ook allemaal herkenbaar. Ik krijg ongeveer iedere 3 maand een sms met de vraag hoe het gaat en nog voor ik antwoord krijg ik al een 2de met daarin : ohja vergeet uw briefje niet. Ik reageer er zelfs niet meer op
Ik doe dan wel kantoorwerk, maar ik moet me wel heel goed kunnen concentreren de hele dag door. Daarnaast heb ik best wel wat reistijd met het OV en moet ik heel vroeg de deur uit. Meestal is voor mij een beetje de graadmeter “als ik geen idee heb hoe ik op kantoor moet komen dan meld ik me ziek”. Bij verkoudheid meld ik me niet ziek, als het heel erg is werk ik thuis. Maar ik ben wel heel erg gevoelig voor buikgriep, ik pak dat altijd heel snel op van de kinderen. Als ik misselijk ben en niet genoeg binnen kan houden, meld ik me echt wel ziek. Het is geen doen om dan met het Ov te reizen en ik kan me ook niet genoeg concentreren dan. Ik heb het nu ook weer te pakken. Ik heb me dus vandaag ook ziekgemeld. Ik vind het wel nog steeds lastig om te doen, ik blijf ook steeds maar twijfelen of het echt wel kan, ik blijf er onzeker over ookal werk ik al 20 jaar bij dezelfde baas
O ja, toen ik nog met het OV moest, deed ik dat ook: zak ik mijzelf in de trein zitten, wetende dat eenmaal op je werk ook niet snel weer thuis bent als je ziek bent. Ik heb wel een keer op een overstapstation gestaan en toen rechtsomkeert gemaakt omdat het toch niet ging.