Ik las daar zojuist iets over in 'wij jonge ouders' is al van 3 jr geleden.. Ik schrok hier enorm van, omdat je er zelf geen invloed op hebt, maar de meeste vrouwen hier wel aan sterven... Ik zie helemaal niet op tegen de bevalling, maar dit beangstigd me wel enorm!
Ja ik las er laatst hier op zwangerschapspagina over. Ik wist helemaal niet dat het bestond en ik had liever dat ik er ook niets over had gelezen tot na de bevalling.
Houden zo. Ik heb het ook hier gelezen en ben er drie dagen van slag van geweest. Wou dat ik het nooit gelezen had. Ben al drie keer bevallen , waar van 2x met ernstige complicaties. En nu over paar maanden voor de vierde keer.. mijn vertrouwen in dat het dankzij een goed plan wat we met de gyn gemaakt hebben, geen ramp wordt is in 1x in het putje verdwenen
gatver.. ik kan het dan weer niet laten om op te zoeken he brrr sommige dingen kan je idd beter niet weten, dan maar je je alleen maar extra ongerust
oh sorry dames, ik heb me helemaal niet gerealiseerd dat ik jullie bang maak. Ik schrok zelf van het artikel en zocht hier eensoort van geruststelling...?
Ik had er nog nooit van gehoord en ik heb gelezen dat het erg zeldzaam is. Dus ik zou me er niet al te druk over maken.
he bah wat eng maar het is heel zeldzaam en dan moet er zo veel misgaan. Tja ik had ook een complicatie die vrij zeldzaam is maar vooruit de kans is klein dus ga me er niet echt druk over maken.
Getver, sommige dingen kun je inderdaad beter niet weten. Maar het is zo te lezen heel zeldzaam. Maar even niet vanuit gaan...
Ik las het vd week in een nieuwsartikel.. Ben idd ook lang van slag geweest en had t niet willen weten... Was het dus ook al weer vergeten tot ik de topictitel las...
maar ja weet je, de straat oversteken kan ook tot de dood leiden en er zijn ook jonge gezonde mensen die in hun slaap aan een longembolie overlijden.. dan kun je helemaal niks meer doen! Een kind krijgen is een risico, maar de risico's hoeven niet groter te zijn dan die van een autovakantie naar zuid-frankrijk Beetje positief denken hoor dames!
natuurlijk, het heeft ook geen zin om erover in te zitten. Maar het greep me aan, juist omdat het gewoon helaas-niks-meer-aan-te-doen-game-over is als dit je treft. Daar kan een arts weinig meer aan doen. Wat bij bijvoorbeeld groot bloed verlies nog wel kan. Gecombineerd met het gegeven dat ik al meer dan eens te maken heb gehad met zeldzame situaties en dus over een paar maanden hopelijk een nog een prachtig kindje mag krijgen, zorgde dit voor een behoorlijk matig gevoel... wat je inderdaad weer los moet laten, want leven in angst is totaal zinloos. Daarnaast komt het ongeluk toch meestal op een manier die je van te voren niet bedacht had... daar stel ik mezelf dan maar weer mee gerust
Tja. Ben het toch gaan opzoeken. Het is verschrikkelijk als dit je overkomt. Een tijd geleden kwam ik per ongeluk op een website waarin ouders vertelden over hun kinderen die rond en tijdens de bevalling waren overleden. Vreselijk aangrijpende verhalen met dingen waar ik nog nooit over had nagedacht. Geen idee waarom maar heb met kippenvel een heleboel verhalen gelezen. En ben sindsdien bang voor een navelstreng die om het nekje zit tijdens bevalling, placenta die loslaat en zo meer dingen. Heb je helemaal niets aan om te weten. Dat zegt mijn verstand. Als het gebeurt gebeurt het. En dan moet je hopen op kundige mensen om je heen die dat herkennen en je kunnen helpen. Gevoelsmatig is het een ander verhaal. Een kind krijgen, een kind hebben is zo enorm groots. Ik denk dat het mens eigen is dat dat behalve heel veel geluk ook angst oproept om dat weer kwijt te raken. En dat je jezelf daar tegen wil beschermen. Mijn persoonlijke ervaring is dat meestal niet de dingen gebeuren waar je bang voor bent maar dat er hele andere dingen kunnen zijn waar je nog nooit over hebt nagedacht. Met andere woorden, piekeren is zinloos. Het biedt geen bescherming en waar je bang voor bent gebeurt toch niet. Zonde van je energie . Misschien is dit wel het aller eerste stapje in het grote loslaten wat direct samenhangt met het krijgen van kinderen..?
Helemaal mee eens! En hier heeft een vriendin van mij dot gehad. En ze heeft n week in coma gelegen na hartstilstanden en verwijderen van haar baarmoeder .. Godzijdank overleefd vraag niet hoe! Maar ik kan ook elke dag vd trap vallen of onder n vrachtwagen komen....
Ja, maar het is toch net zoals Cowgirl zegt? Je kunt ook ineens een hartaanval, een hersenbloeding of een longembolie krijgen, aangereden worden. Je kunt een ernstige ziekte krijgen, waarvan je niet meer kunt genezen. Allemaal dingen die kunnen gebeuren en waar je zelf geen controle op kunt uitoefenen. Heeft het zin om daar allemaal bij stil te staan? Nee, want dan heb je geen leven meer. Laat het dus los en geniet van de goede dingen.
Zo is het wel ,m'n man kerngezond ineens BAM weg! 28 jaar, hartstilstand . Het kan allemaal meiden, het leven is kort, te kort, Anyway, ik heb al extreme angsten, dus dit ga ik een keer niet opzoeken hihi