Daar zijn we weer. Mijn dochter zit inmiddels 1 jaar en 4 maanden op zwemles. Ze is begonnen op haar 5e en is nu dus ruim 6. Het gaat langzaam en heeft al veel bloed zweet tranen en frustratie gekost. Inmiddels zijn we zo ver: volgende week woensdag mag ze op voor haar A-diploma!! Ik helemaal in hoera stemming. Nu gaat het goed komen. Helaas. Ze heeft nog steeds veel moeite met het gat. Dat gat, dat gat, dat stomme k-gat! Vorige les ging ze er bij poging 4 doorheen. (Op examen krijgen ze er 3). Deze les lukte het de 1e keer niet en vervolgens stond ze alleen maar te huilen aan de kant. Ze moest vervolgens een groepje lager mee gaan zwemmen. Ik begin hem nu wel erg te knijpen voor volgende week. Was zo blij dat we ergens waren. Ze wil zelf nog heel graag b. Voor de veiligheid wil ik dat ook naar ik heb echt geen adem meer! Even mijn ei kwijt. En ervaringsverhalen mogen ook.
Om te beginnen vind ik in 1 jaar en 4 maanden op mogen voor A helemaal niet langzaam...? (Tenzij ze twee uur zwemles in de week heeft oid?) Misschien kun je voor het afzwemmen nog een keer met haar gaan oefenen? Of vragen of ze nog een extra les kan krijgen? En dat er dan niet opgegeven wordt en zéker niet een badje 'terug' wordt gezet... Lekker vertrouwen geef je een kind daar ook mee mee... (n) Specifiek is er niets over te zeggen, maar B gaat over het algemeen veel sneller dan A. Natuurlijk zijn er uitzonderingen (onze dochter was er één van ), maar na 3 tot 6 maanden hebben de meeste kinderen B wel.
Ik vind het ook niet lang hoor Hier mijn kids deden er ongeveer 2 jaar over het is niet anders Nu gaan ze vanaf volgende week alle drie tegelijk voor B
Zeker als A lang duurde omdat het gat niet wil lukken maar de rest wel lijkt me. Mijn dochter was ook een uitzondering waarbij de B juist lang op zich liet wachten. Ik heb dat hele diploma toen losgelaten voor mijn (en dus ook mijn dochters) gevoel. Ze had zwemlessen om zwemvaardig te worden, dat diploma is maar een papiertje waar ik geen belang aan hechtte. Ik heb haar zo lang door laten zwemmen tot ze er zelf geen zin meer in had. Dit was na het B diploma en ze had de vaardigheden inmiddels om ook C te halen maar het volgende afzwemmoment zou pas 4 maanden later zijn. Ze had er genoeg van dus ze is gestopt. pasgeleden wilde ze weer gaan zwemmen en nu met 8,5 lest ze weer voor haar C diploma Wat ik dus bedoel te zeggen. Als je voor je gevoel dat diploma loslaat, en gewoon sec de zwemlessen ziet om haar zwemvaardigheid te geven. En ze haalt nu haar A misschien niet vanwege dat gat. Dan blijft tot het volgende afzwemmoment haar zwemvaardigheid wel toenemen en als ze dat gat wel genomen had had ze dan waarschijnlijk B kunnen halen, alleen kan dat dan niet want ze moet nog A. Maar haar zwemvaardigheid is hetzelfde dan toch? Niemand vraagt ooit een kopie om je zwemdiploma hoor Dus mijn advies is laat dat diploma voor je gevoel los als je dochter daar ook geen spanning voor voelt wordt dat gat misschien wel ineens makkelijker.
Hier in het zwembad halen de kindjes over het algemeen wel sneller hun diploma. Gemiddeld 1 jaar voor A. En het is niet alleen de statistiek maar ik zie ook wel om mee heen dat andere kindjes over het algemeen sneller gaan. Het kan altijd nog langer duren. Natuurlijk. Ik vind het zo jammer want ze kan het wel. Ze heeft het allemaal al laten zien. Maar ineens is er weer zodanig veel onzekerheid. En dat is zo jammer! Juf die ze nu heeft is ook geen fijne. Juf van het badje terug is fijner in deze omstandigheden. Die heeft haar nu ook weer enorm geholpen. Elke maand is er hier een afzwemmogelijkheid dus dat is wel fijn. Woensdag heeft ze nu dan ook diplomatraining. En dan op maandagen les. Lessen duren hier 1 uur. We gaan zien wat het ons brengt. Met de juiste bejegening op de kant komt ze misschien een heel eind.
Bij de zwemschool van mijn zoon halen de meeste kinderen blijkbaar in 1 jaar hun a b en c diploma. Met 2x half uur zwemles per week. Ik moet het nog zien of dit bij mijn zoontje ook zo is...is niet zo'n held
Mijn zoontje (5,5 jr) zit nu ruim een jaar op zwemles, 1 uur per week (ook in de vakanties). Als hij voor het eind van het jaar A haalt zou dat mooie zijn, maar ik ga er niet van uit. Ach, mij maakt het niet uit, of ik nu naar zwemles moet rijden elke week of naar een voetbalveld, hij beweegt / sport en heeft geen tegenzin, dus als het wat langer duurt geen probleem....
Onze dochter is 4.5 en net begonnen, ze is de jongste van haar groep en doet het op haar eigen manier. We gaan er vanuit dat ze er langer dan gemiddeld over doet, haar grote zus is erg sportief en had met 1 jaar A en 6 weken later B. Het gaat ons niet zozeer om het papiertje, maar om de lessen. Er is hier erg veel water, vandaar dat we ook vroeg zijn begonnen. Zelf zwemmen we naast de lessen ook elke week met haar, dit vergroot haar zelfvertrouwen enorm, daarnaast wil ze ook graag opscheppen met wat ze heeft geleerd 😜 Misschien voor jullie ook een idee? Bij ons in het zwembad konden we zelfs tijdens vrij zwemmen het gat oefenen.. Ik begrijp je gevoel, wel zou ik doorgaan voor B.. is net een beetje extra.. succes!
Mijn dochter heeft vorige week haar A gehaald! Ik ben zo trots op haar. 1,5 jaar terug had ze zo'n watervrees dat ze eigenlijk niet met haar kin in het water durfde. Ze is echt van heel ver gekomen. Op les heeft ze zelfs al een keer door het gat gezwommen op B-afstand. En nu? Op naar B! Ze vind zwemles leuk. Ik verwacht dat ze over 3 maanden wel op mag voor B. Maar als het langer duurt: ook goed. Als ze het maar leuk vind en die angst echt goed overwint.
Mijn oudste heeft 3 jaar zwemles gehad. Toen hebben we het opgegeven. Hij kan alles, door het gat heen zwemmen, zelfs vanaf 8 meter, geen probleem, maar hij kan de slag niet te pakken krijgen. De schoolslag is een ramp. De borstcrawl en rugcrawl doet hij prima. Wij hebben gezegd dat het genoeg geweest was. Hij wilde ook niet meer naar zwemles toe. Hij zit nu op zwemvaardigheid. Sinds kort. Dit vindt hij heel leuk en ineens gaat de schoolslag ook beter dan ooit. Hij heeft een aangepast diploma, hij kan zich prima redden in het water, maar dat echte diploma, lijkt onbereikbaar. De andere twee zwemmen ook. De tweede nu een jaar en schiet geen mieter op. Maar hij ziet alles vliegen, dus tja, zolang die aandacht niet beter wordt. Hij gaat wel vooruit, maar dat gaat nog wel even duren. Ze zeggen bij ons ook dat je er rustig twee jaar voor uit kunt trekken. Ze moeten veel meer doen dan wij eerder en daarbij zijn ze hier in het zwembad ook nog eens superstreng wat slagen betreft. Als ze aan het einde van de rit maar kunnen zwemmen. Dus 1 jaar en vier maanden, ik zou een gat in de lucht springen Misschien een priveles voor door het gat duiken? Dat ze er wat meer vertrouwen in krijgt.
Zoon zwemt nu 2,5 jaar en het A diploma zit nu in de pen. Bij hem is het een concentratie probleem ( zwemt ook met papa naast hem in het water om hem bij de les te houden en te stimuleren) , dochter is net begonnen en ik ga ervan uit dat ze sowieso 1,5/ 2 jaar nodig heeft voor A . Nu wil zij het juist perfect doen en vergeet dus voor zichzelf te zorgen zoals genoeg adem te halen. Laat haar het gat oefenen met een vrij zwem uur of een prie uurtje met de lieve juf.
Waarom regel je deze week niet een privé les voor door het gat duiken? Dan gaan ze een half uurtje met haar aan de slag en als ze het dan eenmaal een paar keer gedaan heeft zal het haar ook vertrouwen geven....
Bedankt allemaal voor jullie ervaringen. Hier kunnen we ook elke zondagochtend oefenen. Ik werk alleen om het weekend en op de vrije zondagen zijn we vaak al anders bezet. Wanneer het wel kan doen we het ook vaak maar ik ben niet de persoon die haar het zelfvertrouwen kan geven om door het gat te duiken. Ik kan praten als brugman maar ik kan haar niet Om praten. Dochter gaat al de hele rit met tegenzin naar zwemles dus dat helpt ook niet. In elk geval, met de 1 jaar en 4 maanden heb ik blijkbaar niks te zeuren. Waarom is dat toch zo vaak? Dat wanneer je ergens mee zit dat het dan altijd alleen maar veel erger kan waardoor je je niet gehoord voelt. Ik loop op mij tandvlees. Mij dochter sleep ik al 1 jaar en 4 maanden met tegenzin (ze is boos op mij omdat ze niet kan afspreken )naar het zwembad en van mij accepteert ze geen hulp. Ik ben niet de persoon. Ik wil haar helpen maar dat helpt niet. Ze moet en wil het zelf doen. Superknap ze is echt een doorzetter. Ook dat ze nog graag voor B wil. Nu gaat het slecht terwijl ze volgende week op moet en ik knijp hem daarom. Ik wil niet dat ze ondanks alle moeite straks geen diploma gaat krijgen (dat gebeurd soms echt). Mijn ervaring van wat ik zie in het zwembad is dat ze langzaam gaat. Dat is mijn referentiekader. Blijkbaar moet dat terecht gewezen worden. Maar ik wordt ook niet serieus genomen en dat vind ik niet fijn. Dat er blijkbaar genoeg kinderen zijn die er nog veel langer over doen dat zie ik nu echt wel maar dat wil toch niet zeggen dat ik me nu onterecht zorgen maak? In elk geval; woensdag heeft ze het supergoed gedaan. Juf heeft een beetje geholpen met het gat. Van de fijne juf accepteert ze het wel. Ze heeft woensdag alles goed gedaan en fijne juf heeft haar op alle onderdelen al goed gekeurd. Voor B gaan we de dag verzetten naar de fijne juf. C wil ze niet en ga ik ook niet dwingen. Topic kan dicht.
Die reacties zijn er juist om dingen in perspectief te brengen. Niet om te beweren dat je niet mag zeuren. Maar waarom moet je je zorgen maken als een kind ruim een jaar op zwemles zit? En op je tandvlees lopen...tja..het is wat je er zelf van maakt. Als jij er van te voren vanuit gegaan bent dat ze er maar een jaar over doet vind ik je nogal naïef.
Het was inderdaad enkel bedoeld om het in perspectief te plaatsen...niet om je terecht te wijzen, om je boos te maken, je het gevoel te geven dat je niet mag voelen wat je voelt of dat het onterecht is of wat dan ook. En ja, perspectief wordt altijd bepaald door wat je zelf ziet en kennelijk is wat jij ziet dus anders dan wat ik zie. Misschien is het beter om dan eens met iemand uit het zwembad waar je dochter lest in gesprek te gaan? Zij kennen je dochter immers en zij weten wat bij hen het normale traject is en ze kunnen kijken naar eventuele aanpassingen in het zwemonderwijs aan jouw dochter. Dat lijkt me dan zinvoller? Dan kunnen ze bv. kijken of ze altijd bij een juf kan lessen waar ze een klik mee heeft en dat die juf bv. ook het afzwemmen begeleid? Of dat je dochter in de les bij die juf afzwemt ipv op het officiele moment oid? Succes en op naar A en daarna hopelijk snel B!
Je vraagt om ervaringsverhalen, dan krijg je die en ben je verontwaardigd? Wat bij ons zwembad ook kan, is een certificaat halen. Is net geen zwemdiploma zeg maar, maar ze kunnen dan wel verder, en ze hebben een papiertje. Vooral als dat gat het enige probleem is en echt niet gaat lukken, maar ik heb ergens het idee dat het wel goedkomt met je dochter Hier hebben we trouwens een zwembad waar je op zondag met het gat kan oefenen, staat dan ook een leraar bij. En je mag oefenen met kleren aan te zwemmen, echt super dat dat kan. Hier niet nodig gehad, maar dat ze het bieden vind ik echt goed.
Ik mis begrip. Voel me alleen maar op mijn plaats gezet. Het is ook wel een beetje typerend voor elke situatie in ons leven want we hebben heel veel meegemaakt en altijd zijn er mensen die weinig begrip hebben, alleen maar zien dat het ook erger kan, en wel oordelen. Ik, de altijd begripvolle goedzak die iedereen altijd aan hoort en begrip toont, ben dat ook een keer zat. In elk geval, ik sleep al die tijd al een dochter met de hakken in de grond mee naar het zwembad. Het is wat je er zelf van maakt. Doet me denken aan een reclame; wat voor de een heel goed te doen lijkt, kan voor een ander de druppel zijn. Daar kun je niet over oordelen. Ik vind het vreselijk. Doe mijn best haar moed in te praten en haar te helpen en zie dat ze zich voor me afsluit als ik dat doe. Ik moet het laten rusten en soms accepteren dat het met momenten niet goed gaat. En dat vind ik moeilijk. En ik maak me zorgen, niet omdat mijn dochter ruim een jaar op zwemles zit, maar omdat ze op moet en het niet lukte. Als ze eenmaal weer weinig zelfvertrouwen heeft weet je niet wanneer ze dat weer overwonnen heeft. Gelukkig loopt het nu dus met een sisser af. Ik ben verder niet boos, maar ik vind het gewoon jammer. NiekeKris bedankt voor je reactie. Bij jou heb ik wel het gevoel dat je probeert in te leven.
Probeer je niet druk te maken om wat anderen vinden en zeker niet om wat je dénkt dat ze vinden! Het kan namelijk evengoed dat heel veel mensen in dit topic het goed bedoelen (dat denk ik als 'buitenstaander') en je juist moed in proberen te praten. Je dochter is er immers bijna, dus al jullie inspanningen leiden ergens toe! En voor je dochter is het ook fijn dat al die moeite uiteindelijk ergens in resulteert, ook voor dingen in de toekomst: de aanhouder wint! Dat ervaren is voor iedereen goed, maar zeker ook voor kinderen met weinig zelfvertrouwen. Als je dochter met tegenzin naar het zwembad gaat, dan is dat inderdaad vreselijk. Jij kijkt hier tegen op, een ander kijkt weer ergens anders tegen op. Zo heeft ieder zijn ding. De eerste horde bij jullie is bijna genomen. Als het lukt, zou ik B lekker het 'probleem' van het zwembad laten zijn en het inderdaad zelf zoveel mogelijk laten rusten en accepteren dat het gaat zoals het gaat, maar dat is soms lastig. En soms helpt het om dan te horen hoe anderen er tegenaan kijken en soms (zoals nu ) dus niet. En hopelijk valt het allemaal mee, dat zou helemaal fijn zijn.