Hallo dames, Graag wat tips van jullie.... Ik zit nu op de bank met 2 dames van 2,5. Die zijn om 7 uur ingestort na (weer) een ellendige nacht. 2 maanden geleden sliepen ze ineens slechter, vaak vroeg op, half 5 ofzo. Ik dacht nou dan gaan we het middagslaapje afbouwen. Mijn zoon was ruim 1,5 toen hij daarmee stopte. Nou dat werkte dus niet, waren nog steeds vroeg wakker en daarbij waren ze ook nog superchagerijnig. Maar het middagslaapje weer invoeren werkt natuurlijk niet meer. Die krijg ik nooit meer in bed. Toen kwam er nog verkoudheid/griepje overheen. Nou ja daar kan ik me wel overheen zetten. Nu dachten we dat het misschien tijd was voor een peuterbed. Verkeerd gedacht, nu stappen ze dus de hele tijd uit bed en gaan vanalles ondernemen. Broer wakker maken, op ons bed springen, vitamine d leegdrinken enzo. Er zijn nachten bij dat ik met hen en de broer om half 2 op de bank lig. Soms met tv aan, omdat ik het niet meer aankan. Als ik lig te snoozen gaan ze spelen, boterhammen smeren en aan m'n neus trekken. Vervolgens storten ze om half 7 in. Pffff, ik ben er wel klaar mee. Tweeling uit elkaar halen doe ik niet. Ze missen elkaar. Laten huilen doe ik wel, en werkt ook wel, maar met de peuterbed jes niet meer. Zit eraan te denken een matras voor mij er bij te leggen. Op advies van een andere Tweeling moeder. Maar dat is maar voor een paar dagen. Ik werk s'avonds en dan zijn er oppassers. Hoe moeten zij dit gaan aanpakken? Ik weet dat het over gaat. Met die gedachte houd ik het ook vol. Maar sommige nachten zijn zo zwaar. 8 Uur slaap heb ik al 3 jaar niet meer gehad. Maar 3 of 4 uur is wel weinig hé, ik ben geen 18 meer. Tips anyone?
Uit elkaar halen, want op deze manier werkt het voor niemand. Het is heus niet zo dat ze elkaar zo missen als ze slapen. Als het over een tijd goed gaat dan kun je ze eventueel weer samen laten slapen.
Hoe moeilijk het ook is, nooit met hun naar beneden gaan en zeker geen tv opzetten. Dat weten ze en zo maak je het jezelf alleen maar moeilijker. Als het mogelijk is erbij gaan liggen of eventueel de Jo Frost methode? 500 keer terug in bedje leggen maar niet boos doen. Dat moet je misschien wel enkele dagen volhouden dus doen als je enkele dagen vrij hebt. Uit elkaar halen valt ook te proberen. Volgens mij zijn ze oververmoeid? Maar wat bedoel je met de vit d leegdrinken?
Toch uit elkaar halen. Zo houdt niemand het vol, want wat ik lees vind ik eerlijk gezegd niet normaal.
Ik zou ze toch echt uit elkaar halen. Heel sneu als ze elkaar gaan missen, maar dat zijn nou eenmaal de consequenties. Als ze zich weer goed kunnen gedragen dan kunnen ze altijd weer bij elkaar gaan slapen.
Kun je de deurklink van hun slaapkamer niet omhoog doen? Dan kunnen ze hun kamer alvast niet uit. Hier ook een tweeling en met de overgang naar het peuterbed zijn ze ook wel een tijdje lastig geweest, maar hier viel het mee. Consequent blijven, telkens terug in bed leggen. Eventueel er inderdaad bij gaan liggen, maar echt niet meer naar beneden gaan. Dat deden wij hier ook wel eens, en dan gaat het van kwaad tot erger. Laat je niet uit de tent lokken, want voor hun is dat alleen maar "leuk"; aandacht = aandacht. Maar hier zul je wel even tijd en energie in moeten steken om het recht te trekken. Snap dat je ze niet uit elkaar wilt halen, dat zou hier ook niet werken; het zijn 2 kinderen, maar toch een eenheid. Toen ze hier trouwens net een peuterbed hadden vonden we ze regelmatig bij elkaar; lepeltje-lepeltje slapen
Er zijn 2 opties: of je haalt ze uit elkaar (ze wennen eraan, echt, en halen dan overdag samentijd wel in), of je blijft net zo lang op de overloop zitten totdat ze in hun eigen bed in slaap vallen. Ze moeten leren dat nacht geen speeltijd is. Gezien de situatie nu (nacht is op dit moment wel speeltijd voor ze), moet je hier tijd in investeren. Al duurt het twee maanden: leg ze 1.000X terug in bed als ze eruit stappen. De eerste avonden zou ik erbij blijven totdat ze slapen. Om patroon te doorbreken. Daarna boven blijven en telkens als je ze hoort terug in bed leggen, aangeven dat het slaaptijd is, rustig muziekje aan, licht uit en weglopen
Echt geloof me, voor de tv is niet standaard. Naar beneden halen ook niet maar ik loop echt op mijn tandvlees nu😨. Wat jullie zeggen weet ik eigenlijk ook wel. Jullie geven me wel de moed om het (vanaf vanavond! Ik ga ervoor! 💪 ) te doen en door te zetten. Ik ga voor de 'Jo Frost' methode. Uit elkaar wil ik niet. En @truusdemier het is ook superschattig als je ze lepeltje-lepeltje vind!
@sydneys tja mijn kinderen vinden die vitamine D druppels om te smullen. Als ik even niet oplet staat dat potje weer aan hun lip. Hoog zetten helpt niet. Ze bouwen de meest onmogelijke levensgevaarlijke toren om erbij te komen. Nu staat het veilig in een sleutelkastje. Net als de Elmex tandpasta. Mijn zoon spuugde een keertje wit, pas s'avonds bij het tandenpoetsen kwam ik erachter dat ie de tube had leeggeknepen en opgegeten. 😞
Dit snap ik echt niet. Ik wil ook wel eens iets niet. Maar het lijkt me toch iets belangrijker voor de gezondheid van je kind dat ze genoeg slaap krijgen dan dat ze samen zijn. Als je het nou probeert en het werkt voor geen meter oke, maar bij voorbaat al zeggen dat wil ik niet Ze versterken elkaar momenteel in negatief gedrag. Een hele goede reden om ze juist uit elkaar te halen. Als ik het hele verhaal lees is de sleutel tot de oplossing consequent zijn en duidelijke regels instellen. Succes.
Zo werkt dat niet bij tweelingen, deze kinderen hebben vaak een hechtere band met elkaar dan met hun ouders.
Dit inderdaad. Mijn dochters hebben een band waar niets en niemand tussenkomt; die haal je niet zomaar uit elkaar
Oh zo herkenbaar . Bij ons bleven ze wel in bed maar dan gaan kletsen tot 22 uur. :x Wat wij gedaan hebben is de bedden uit elkaar maar wel op dezelfde kamer (dus iedertegen een andere muur). Dat hielp enigszins maar uiteindelijk is een van ons afwisselend bij een van de twee op de rand van het bed gaan zitten. Een beetje in het zicht van zusje. Op deze manier sliep een van de twee binnen een kwartier. Konden wij ook na een kwartier weer naar beneden om van de rust te genieten Succes ermee
Dag peuterbed, hallo ledikant. Kennelijk zijn ze er niet aan toe. Zo lang ze niet nachtzindelijk zijn, lekker in hun ledikant laten.
Je hoeft mij niet te vertellen hoe het met tweelingen werkt, heb er zelf eentje zoals je aan mijn onderschrift kan zien. En me er genoeg in verdiept door er wel wat over te kunnen zeggen. En dat is dat het bij sommige tweelingen zeker positief kan uitpakken om ze uit elkaar te halen bij in dit geval het slapen. Ik zeg niet dat het altijd zou lukken, of altijd goed is, maar het is zeker niet iets om niet te proberen omdat ze een tweeling zijn. En dat is het punt waar ik op doel.
Hier ook een tweeling, wel twee-eiïg dus dat ligt wat anders. Maargoed, een tweeling op bepaalde vlakken uit elkaar halen hoeft helemaal niet verkeerd te zijn. Soms kan het juist heel erg positief werken. Het probleem is dat ouders het vaak zielig vinden.
Op dit moment versterken ze elkaar in negatief gedrag. Voor nu, apart laten slapen en consequent doorzetten. Op deze manier is het voor niemand gezond. Dat je ze apart laat slapen wil niet zeggen dat het voor levenslang is. Het kan voor nu nodig zijn.
Dit! Gewoon nog een poos terug in hun ledikant. Dan kunnen ze in ieder geval niet meer uit bed. En dan heel consequent zijn. Het zal denk ik al veel schelen dat ze niet meer uit bed kunnen. In je bed keten is nu eenmaal een stuk saaier. Misschien kun je de ledikantjes dan ook zo zetten dat ze elkaar niet kunnen zien? Succes ermee, want als je eenmaal erg moe bent is het heel moeilijk om consequent te blijven.
Ik vraag me ook af waarom veel kinderen al zo vroeg in een "groot" bed moeten slapen. Onze dochter blijft mooi in haar ledikantje tot ze er echt uitgroeid Is terug naar de oude slaapmethode geen optie?
Ik zou de peuters echt in de hoek zetten als ze eruit komen. In bed blijven, punt. Streng aanpakken. Babyfoon erbij zodat je het hoort, of desnoods in het begin deur op een kier en buiten alles in de gaten houden. Apart leggen gaat niet werken, dan gaan ze elkaar missen. Als een havik in de gaten houden in het begin. Of... gewoon terug in het ledikant. Mijn kind van 3 slaapt nog in het ledikant, ook omdat ik bang ben dat ze de zus wakker gaat maken. Ze kan eruit klimmen, maar ze doet het niet. Ik heb dit vanaf het begint dat ze kon klimmen duidelijk gemaakt, ze heeft niet in de hoek hoeven staan gelukkig. (En ze had geen tweelingzus of b-roer om elkaar op te stoken)