Hallo, ik ben nu 7 weken en 3 dagen zwanger. Omdat ik toch voortdurend ongerust ben en in angst zit of alles wel goed gaat met de zwangerschap, en bang blijf voor miskramen, missed abortions, en eigenlijk alles wat er mis zou kunnen gaan, heb ik in overleg met de huisarts besloten om naar de pop poli te gaan. Helaas is er pas over een maand plek. Nu vroeg ik me af, wie van jullie is er bekend met de pop poli en wat is jullie ervaring hiermee? Krijg je dan ook extra echo's om te kijken of alles goed is? Ben benieuwd.
Ik heb er persoonlijk geen ervaring mee, maar het verschilt een beetje per ziekenhuis, wat er allemaal aangeboden wordt op de pop-poli. (van controles bij gynaecoloog, psycholoog/psyhiater, maatschappelijk werk, kinderarts, verpleegkundig spreekuur, anesthesist, bekken(bodem)fysio, enz) In het ZH krijg je over het algemeen meer echo's dan bij de verloskundige, (in sommige ZH iedere controle), maar niet per se meer op de POP poli, als je angsten echt irreëel en buitensporig zijn zullen ze die niet 'voeden' door er in mee te gaan en extra echo's aan te bieden, maar je wars verwijzen naar een psycholoog/psychiater om te bekijken hoe je met die angsten kunt omgaan...
Een tip; geen maand afwachten, maar misschien eerst langs de medisch psychologe in het ziekenhuis? Die hebben vaak eerder plek. Een maand is héél lang als je elke dag zo vreselijk bang bent. Ze zullen niet 10 extra echo's voor je inplannen, maar bij mij hebben ze wel een extra echo ingepland met 26 weken, omdat dat de termijn was waar ik het meest bang voor was. Ook hebben ze toen m'n baarmoederhals opgemeten. Daar was geen reden toe, maar om mij gerust te stellen en omdat ik ernaar vroeg, hebben ze dat wel gedaan. Ze roepen dus lang niet altijd dat ze 'je angst niet willen voeden', er zijn ook dokters die best met je willen meedenken Daarnaast hebben wij zelf elke week een pretecho betaald (en later in de zwangerschap om de 2 weken). Voor mij was dát de reden om met m'n angsten om te gaan. Veel sterkte de komende maanden! Elke dag zo bang zijn is zó slopend, zeker als iedereen je steeds weer vertelt dat je het 'los moet laten' en 'lekker moet genieten'.. Oh en, angst voor alles wat mis kan gaan, is nóóit onrealistisch, buitensporig of raar. Het is niet zo dat je denkt dat je kind ontvoerd zal worden door marsmannetjes, je bent bang voor iets wat kán gebeuren (en hoe klein die kans ook is, het kán, en juist dat niemand je de garantie kan geven dat het niet gebeurt, maakt het zo moeilijk). Mijn medisch psychologe heeft me keer op keer verteld dat ik niet achterlijk of raar was. Vond ik heel fijn om te horen!
Dank julliewel voor de lieve reacties, ik vind een maand ook echt te lang duren en ga kijken of ik eerder kan gaan naar de medisch psychologe van het ziekenhuis. fijn ook dat jullie zeggen dat ik niet gek ben, zo voelt het namelijk zo langzamerhand wel. Ik geniet absoluut niet van mn zwangerschap op deze manier, ben zo bang steeds dat het hartje stopt met kloppen. En het is niet helemaal onrealistisch want die dingen gebeuren namelijk ook wel. ik zou denk ik ook gebaat zijn met extra echo's, maar moet even kijken ofik dat voor elkaar kan krijgen. Ik denk niet dat mijn vriend daar achter gaat staan. Hij weet wel dat ik zo denk, maar hij is zelf juist positief en vind juist dat ik het negatieve los moet laten. Tja ging dat maar zo makkelijk. Hopelijk wil het ziekenhuis meewerken.
Je bent absoluut niet gek, laat je dat alsjeblieft nooit door iemand aanpraten. Ik vind het heel goed van je dat je hulp opzoekt, in plaats van maar gewoon zo door te blijven lopen. Jammer dat je vriend er anders over denkt, aan de ene kant natuurlijk fijn dat hij het positief bekijkt, maar zoals je zelf al zegt, ging dat maar zo makkelijk.. Ik heb zelf geen ervaring met een pop poli, dus daarover kan ik niets delen. Ik wil je wel een hele dikke knuffel geven.
Dankjewel voor de knuffel! Ik heb erachteraan gebeld en ik kan aanstaande donderdag terecht bij de verloskundige van het ziekenhuis! Ik ben blij dat dat al zo snel is. ik heb geen idee wat ze dan gaan doen, omdat ik dan bij de verloskundige terecht kom. Is dat dan misschien voor een echo of voor een gesprek? Ik denk niet dat de verloskundige de gesprekken doet maar ik weet het niet.. en zal dat niet slecht zijn om weer een echo te doen ( dat wordt dan de 2e) ivm straling op zo'n klein vruchtje? Ik heb met 6 weken en 4 dagen een echo gehad, en donderdag ben ik 7 weken en 5 dagen. Nog heel pril en klein dus, kan de straling dan geen kwaad?
Ik ga zelf binnenkort ook naar de pop poli. Het wordt mijn eerste keer, dus kan er helaas nog niets over vertellen. Wel fijn dat je donderdag al terecht kunt bij een verloskundige in het ziekenhuis. Ik durf alleen niet te zeggen of je een echo gaat krijgen. Dat hangt denk ik heel erg af van de situatie en ook van de verloskundige. Maar wees niet bang voor straling. Dat is niet van toepassing bij een echo. Bij een echo wordt gebruik gemaakt van geluidsgolven, niet van straling. Geluidsgolven kunnen echt geen kwaad.
Ik ben niet bij een poppoli maar sinds kort wel bij een psycholoog. Van nature ben ik een type dat.zich gauw druk maakt, maar in mijm zwangerschap neemt dat rare vormen aan. De zorgen over van alles en nog wat zijn heel herkenbaar. Het duurde 2,5 jaar eer het raak was met tussendoor twee keer.een mk. Deze zwangerschap verloopt niet geweldig want ik heb al vanaf week 19 bloedverlies zonder duidelijke oorzaak. Ze dachten dat de baby te vroeg zou komen. Met rust ben ik nu alweer 35 weken. Maar er is vanaf het begin altijd wel ergens iets geweest om over te piekeren. Nu zijn het weer de bewegingen van de baby. Veel sterkte. Ik weet wat het is om continu die last te dragen. Liefs
heb er gelopen in het erasmus mc in rotterdam nou eerlijk gezegt heb er geen klote aan gehad! Luisteren deden ze niet en enige wat ik voor antwoord kreeg was hoort bij de zwangerschap. thats it.. nou dat kon ik mezelf ook wel bedenken
Mij hadden ze aangeraden naar de poppoli te gaan in verband met medicijnen die ik slik. Dit heb ik afgewezen omdat ik dat ook prima met mijn eigen dokter kon bespreken. (en ook al had gedaan) Ik denk om eerlijk te zijn dat ze je daar eerder naar een psycholoog doorverwijzing in verband met angsten inplaats van extra echo's te geven. Tuurlijk is het normaal om een beetje bang te zijn, maar het grootste gedeelte van de zwangerschappen gaat wel gewoon goed. Probeer dat in je hoofd te houden, want stress is juist slecht tijdens de zwangerschap.Daarnaast hoef je niet bang te zijn wat betreft de echo's. Ze gebruiken geluidsgolven, geen stralen, dat is niet erg voor je kind.
Jullie hebben er allemaal verschillende ervaringen mee lees ik, zowel positief als negatief. Dani, jij hebt ook al heel wat op je pad gehad zeg. Tussendoor ook nog twee miskramen gehad, wat lijkt me dat moeilijk zeg. Dan ben je er al angstig voor en dan word het ook nog bevestigd. Ik ben ook doodsbang dat als ik donderdag de echo krijg dat ze dan zeggen, sorry mevrouw maar wij zien geen hartje meer kloppen. Ik heb geen idee hoe ik er dan psychisch aan toe zou zijn. ik heb al een hele voorgeschiedenis en veel meegemaakt, waardoor ik aan de antidepressiva heb gezeten. Ik ben daar op eigen houtje mee gestopt vanwege kinderwens, ik voel me nu ook niet depressief, maar meer angstig voor alles wat mis kan gaan. Ik heb begin dit jaar de diagnose ms gekregen, en ben een paar maanden erna zwanger geworden. Zul je net zien dat dit dan ook nog misgaa. Maar ik probeer positief ye denken. Ook heb ik niet echt een vangnet, mijn vriend is druk met de zaak en vrienden hebben het allemaal te druk met zichzelf. Ik ben afgekeurd dus heb ook geen werk. Wel 1 keer per week vrijwilligerswerk wat ik erg leuk vind. Dus ik moet het allemaal een beetje in mn eentje rooien.
Hey Sylvia, Ik wil je een dikke knuffel geven! Ik heb geen ervaring met de pop poli, maar ben wel erg angstig. Ik ben zelf bijna/ongeveer 7 weken zwanger en krijg aanstaande donderdag een herhaal echo. Dit ivm. drie voorgaande miskramen. Ik snap dat je bang bent, ik ben zelf ook nog op zoek naar manieren om de enge gedachten en gevoelens die zich aan me opdringen los te laten. Positief te denken en continu maar te herhalen, het zal goed gaan, dit kindje gaan we daadwerkelijk baren. En het onderliggende gevoel, het is goed, vast te grijpen. Op sommige momenten voel ik me zelfs leeg als ik de angst even kan loslaten, wat me dan weer bang maakt. Ik ben in de veronderstelling dat de hormonen je gevoelens en angst ook helemaal opjagen. Succes meid en weet dat er meer vrouwen jou angst delen!
Mava,wat erg zeg al 3 miskramen. Wat lijkt me dat vreselijk, hoe ga je daar in godsnaam mee om..Ik gun jou zo dat het nu goed gaat! Heel veel succes met de echo ik ga voor je duimen. Dikke knuffel terugx.
Ik heb wel ervaring met de pop poli En het bevalt me super goed! Ze denken super goed mee. En vaak krijg je extra echo's
Ik had een heel fijn gesprek. Ik heb dit eerste gesprek met de maatschappelijk werker. Het houdt in dat een team van gynaecoloog, kinderarts, maatschappelijk werker en psychiater kijken wat het beste is voor jou en je kleine in je buik. Hij gaat alles van het gesprek terugkoppelen naar de anderen in het team. En dan hebben we weer een gesprek. Ik denk dat je er zelf ook baat bij zou hebben als ik jou verhaal zo hoor.
Hoi happynienja, fijn dat je gesprek goed was! Er wordt dus met meerdere disciplines samengewerkt. Klinkt positief allemaal. Ik heb donderdag het eerste gesprek. Is er bij jou ook een echo gemaakt?
Nee geen echo, dit gesprek was alleen met de maatschappelijk werker. Maar ik krijg sowieso elke controle een echo. Maar als je bijvoorbeeld aangeeft dat een extra echo jou meer rust zou geven. Dan kan het best zijn dat je die krijgt.
Bedankt! Hopen en bidden zeg ik altijd. Uhh hoe ik ermee om ga... Tja bij de eerste ontkennen, kop in het zand steken en 7 maanden later pas verwerken . Na de tweede wist ik het door een droom twee weken van te voren al. Dus na 14 dagen angst en stress was het bijna een opluchting. En ik was vooral dankbaar dat het bloeden pas begon toen mijn man en ik weer thuis waren na twee maand reizen. Het lichtbruine verlies en de krampen kwamen namelijk op de dag van vertrek uit Auckland new zeeland dus we moesten nog 31 uur vliegen, en een MK in een vliegtuig is het laatste wat je wil... Daarna veel gepraat met mijn man en gehuild, al was het afscheid nemen al twee weken eerder begonnen toen ik de droom had. De derde kwam 6 weken erna. Ook hierbij echt proberen te rouwen. Daarna een maand rust waarin ik merkte dat ik het toch wel erg moeilijk vond om baby's en zwangeren te zien, en daarna nu dus weer opnieuw zwanger. Ik heb nu vorige week een echo gehad en overmorgen weer een om deze moeilijke spannende weken door te komen. Verder vraagt me man tot irritatie niveau toe 'hoe gaat het, en met je angst en je gepieker, hoe ga je na de echo verder, hoe ga je proberen het los te laten etc.' Heel erg irritant maar het helpt om met de angst van 'stel dat', om te gaan. Verder helpt het om de miskramen voor je omgeving niet te verzwijgen... Geloof me die tactiek werkt niet praten praten praten en mensen vinden die het niet als een verkoudheid af doen, je angst en ervaringen zijn echt en mogen er zijn. Hoe naar ze ook zijn. Ik hoop dat de pop poli je er goed in mag helpen en begeleiden! Ik probeer maar afleiding te zoeken en positief te denken .