Ik ben zo ontzettend teleurgesteld in m'n man! Ik moet voor woensdag een verslag af hebben voor m'n opleiding. Dit is het eerste verslag wat ik weer sinds jaren heb moeten maken, dus ben ontzettend onzeker over m'n werk. Nu had hij me belooft dat wanneer ik klaar ben hij het verslag zou doornemen voor eventuele tips. Vanmiddag het verslag naar hem gemaild, hij was er niet aan toe gekomen dus had een sms dat we het vanavond samen zouden doen. Geen probleem, dan kon ik direct veranderingen aanbrengen. Dus begin van de avond kom ik met de laptop naast hem zitten, en lees de opdracht voor en leg in het kort uit wat ik gedaan heb heeft ie me gewoon niet gehoord! Omdat ie te druk was met zappen. En is vervolgens zelfs gaan liggen op de bank terwijl ik praatte en in slaap gevallen!:x Dat hij een drukke dag achter de rug heeft en moe is snap ik allemaal zoals ik altijd alles maar moet snappen! Maar even 15 minuten samen met mij alles doornemen hoeft toch niet zoveel moeite te kosten, terwijl hij weet dat ik me enorm onzeker voel over het maken van het verslag. Ik steun hem voor de 100% in zijn studie, en kijk altijd zijn verslagen na omdat hij juist onzeker is over zijn taal. En geloof me heb veel verslagen voorbij zien gaan. En het steunen in zijn studie gaat verder dan alleen verslagen voorbereiden, ik wijdt onze hele leven eraan om het allemaal verder zo makkelijk mogelijk voor hem te maken. Maar nu ik besloten heb om zelf ook weer aan de slag te gaan is het een te grote moeite me even te helpen, of wat zelfs maar even interesse te tonen. Bah ben echt enorm teleurgesteld in hem! En dan ook nog eens te beseffen dat we vandaag 9 jaar samen zijn!:x
Nou ik snap je helemaal, zeker omdat jij al veel opgeeft en altijd begripvol probeerd te zijn (ik weet van je dat hij heel veel weg is). Dan verwacht je een beetje interesse terug. Hij heeft het vast niet rot bedoeld maar heeft er gewoon niet bij stil gestaan. De meeste mannen denken niet zo erg zo. Terwijl wij vrouwen altijd nadenken over hoe het voor een anders is etc.
Dat is inderdaad niet erg liefdevol nee. Wij vrouwen zijn altijd veel meer begaan met andere mannen snappen dat gewoon ook echt niet..... Wil je wel veel succes wensen met je verslag en het zal echt wel allemaal goed komen....zet hem op!
oh dit herken ik alleen dan in een andere vorm.... Denk dat het bijna in alle mannen wel zo zit... Als ze moe zijn.. zijn het net kleine jongetjes en doen ze lekker wat ze zelf willen
Denk inderdaad dat mannen dat stukje inlevingsvermogen missen ofzo! Hij heeft vannochtend zijn excuses aangeboden terwijl ik niet eens heb laten doorschemeren boos ofzo op hem te zijn. Had hem namelijk helemaal nog niet weer gesproken, heb hem gisteren naar bed gestuurd en verder niks meer gezegd. Heb hem wel gezegd dat ik van hem ook steun en toeverlaat verwacht tijdens mijn studie/werk.
Klinkt ERG bekent...ben zelf bezig met 2 opdrachten (een website maken en een offerte schrijven....donderdag bel afspraak over of ik de opdracht krijg...spannundd) een website voor mn bedrijf maken en ik moet een en ander op papier hebben zodat ik naar de KvK kan. Daarnaast nog een studie en mezelf een aantal scripttalen leren..... Maar je moet niet denken dat hij ondertussen (die 3 dagen in de week dat ik hier 5 uur p dag mee bezig ben) het huishouden over neemt of wat ook! Afspraken maken voor de kinderen of sowieso dingen regelen? Nee hoor....dat doe ik toch wel even? Belasting en financiele gedonder regelen? Doe ik toch wel even? Wasje draaien, opruimen stofzuigen? Doe ik toch wel even!? AAAAaaaargh! :x Al 3 x woorden over gehad en het enige wat het me oplevert is "ik dacht dat jij het zo druk had?!" als ik EVEN hier op t forum kijk ofzo :x "nu ben jij aan de beurt ik heb Wendy al 3x naar de wc geholpen!" (zit je net midden in een script die niet doet wat hij moet doen en waarvan je even niet snapt waarom niet....) Dit zit me nu al 3 maanden dwars! pfffffffff...mannen... EN ondertusse doet hij zelf geen eene Fl*** om zn positie op de arbeids markt te verbeteren terwijl hij al n jaar thuis zit .... maar wel 3 cursussen hebben liggen....:x En dan savonds vragen waarom ik zo nors ben.... Nou wat dacht je!! Sorry dat ik jou topic misbruik voor mn eigen frustratie Maar begrijp je dus volkomen!
Wilma begrijp je frustraties volkomen! Hij is thuis dus dan zou hij je zoiezo de vrijheid moeten kunnen geven om rustig aan de slag te moeten!
Wat vervelend dames! Gelukkig heeft jouw man zijn excuses aangeboden Lovely. Wilma: Wat jammer, ik kan me voorstellen dat het je frustreert, zeker omdat je man alweer een tijdje thuis zit. Heb je het wel eens bespreekbaar gemaakt?
Uiteraard maar dan gaat hij meteen in de tegen aanval....hoe ik het ook breng. Soms zegt hij dat ik dan maar moet aandragen wat hij moet doen dan...Maar hij is toch potdorie geen robot die ik even ergens heen moet sturen/programmeren?! Hij kan toch wel zien dat bvb de vloer vies is en er dus gestofzuigd moet worden oid!! Ik denk dat ik serieus meer voor elkaar zou krijgen als ik er WERKELIJK alleen voor stond. Dan kon ik mn tijd gewoon indelen naar wat ik moest doen ipv steeds teleurgesteld te zijn en hals over kop weer iets tussen door te moeten doen. Lovely maar dan heeft hij iig wel door dat hij verkeerd zat! DAT wonder is hier nog niet gebeurt helaas! Hopelijk doet hij er ook iets mee en helpt de volgende keer gewoon! Is wel zo prettig als je af en toe een klankbord hebt in dat soort gevallen.
Dat is juist het punt. Mannen zien niet dat de vloer vies is, die voelen niet dat jij iets voelt.. Bij mannen moet je heel concreet het probleem vertellen. Zo duidelijk mogelijk en dan kunnen ze er wat mee.. Lijkt het dan net of je man het begrip van een klein kind heeft???Sjah.. wat zal ik zeggen: tis in ieder geval een stuk simpeler als bij de vrouw Ik vind dat je als vrouw ook moet leven alsof je alleen bent.. Niet afhankelijk zijn.. Ik ben 2 jaar alleenstaand en nu weer een relatie. En mn relatie is zoveel makkelijker omdat ik toch mn boontjes wel dop. En tuurlijk als je samen kinderen hebt is het fijn als je man je helpt en je steunt.. Maar zie dat als een toegevoegde waarde en niet als een voorwaarde.. Want dan wordt je telkens teleurgesteld.
Is verdomd moeilijk niet afhankelijk te zijn van je man als je je probeert te concentreren op iets en hij mena mena aanzet....
Dan creeer je toch een plek waar jij je kan concentreren?? Het is niet moeilijk om niet afhankelijk te zijn hoor.. Tis even dingen loslaten en je eigen geluk maken.. Want dit helpt je ook niet ver..(geen kritiek hoor)
Het is net alsof mannen dat stukje missen ofzo...je hoeft ze toch niet telkens te vertellen wat ze moeten doen! Wat jewel zegt je niet afhankelijk gaan opstellen, ik vind het ook moeilijk hoor! Maar anders raak je alleen maar geïrriteerd. Ik start over een paar weken aan een nieuwe opleiding, en moet daarnaast waarschijnlijk ook nog een paar uur werken om m'n opleiding te bekostigen...en ben bang dat het huishouden enz ook volledig op mijn schouders komt doordeweeks omdat hij laat thuis is.