Dag dames, Omdat wij binnenkort ons tweede kindje verwachten heeft onzedochter (net 2 jaar) een nieuwe kamer gekregen met een groot bed. Inmiddelshebben wij 3 keer geprobeerd haar in het grote bed te laten slapen maar dit isdrama. Of ze gaat alleen huilen, of uit bed om te spelen. Daarom hebben wij hetcampingbed voorlopig in haar kamer gezet om haar eerst aan haar nieuwe kamer telaten wennen, om vervolgens in het grote bed te gaan. Nou is onze dochteraltijd lief gaan slapen (soms na even spelen) maar in haar nieuwe kamer (nu al1,5 week) huilt ze echt minimaal een uur. Erg zielig maar ook voor ons ergvermoeiend. Hebben jullie tips hoe we dit aan kunnen pakken? Terug naar haar eigen kamer is geen optieomdat we deze willen schoonmaken en inrichten voor de baby. Alvast bedankt!
Heb je haar oude bedje nog ter beschikking? Misschien is de overgang naar een nieuw bed én een nieuwe kamer even iets teveel en heeft ze nog even iets vertrouwds nodig. Goed dat je vol blijft houden dat ze in haar nieuwe kamer moet slapen. Leg ook uit waarom ze nu ergens anders slaapt en blijf dat doen (niet: je moet plaats maken voor je zusje, maar iets van 'je bent nu al zo groot, dat je een heel nieuwe kamer en groot bed hebt. Wij slapen toch ook in een groot bed?'). Succes, de aanhouder wint!
Tja, ik vind het sneu. Een tweejarige snapt nog niet goed dat ze plaats moet maken voor een nieuwe baby. Beetje teveel van het goede denk ik. Dus ik snap wel dat ze van slag is. Dus ik zou toch zeggen: geef haar d'r kamertje terug en leg de baby op de andere kamer.
Dit. Ik snap ook niet goed waarom een kind ruimte moet maken voor de baby. Je kunt toch ook de baby een nieuwe kamer geven. Ineens alles anders vind ik ook een beetje sneu. Wij hebben geen probleem gehad met een nieuw bed en geen slaapzak meer maar een dekbed. Maar dan lag hij nog wel in zijn vertrouwde kamer en dan maakt een ander bed niet zoveel indruk. Ik had het als het dan toch moet in etappes gedaan.
Bij ons is de jongste toen ze ruim anderhalf jaar was, naar een nieuw kamertje gegaan om plaats te maken voor de nieuwe baby. Cold turkey Bij ons lag de nadruk dat ze een nieuwe, grotere, mooiere, kamer kreeg, met een groot bed. Niet dat dat was vanwege de nieuwe baby. Ze heeft ook 'meegeholpen' het bed in elkaar te zetten. Ze vond het geweldig en kon niet wachten in haar bed te slapen de eerste avond. Ze was ietsje jonger dan die van jou, MilanFleur, misschien dat dat scheelt qua begrip. (O ja, ik ben misschien wat strenger: als ze bij mij zo zou huilen, zou dat niet betekenen dat ze dan haar zin krijgt. Ik moet dan juist iets anders gaan verzinnen om haar wél zo ver te krijgen)
Hier is onze dochter net over naar haar compleet nieuwe kamer. We hebben het er eerst gewoon heel gezellig gemaakt, dus sowieso alle avondrituelen op de nieuwe kamer en overdag een paar keer fijn daar samen spelen, boekjes lezen, op het nieuwe bed stoeien etc. Toen het tijd was om er echt te gaan slapen, ging ze ook nog wel buiten het bed spelen en wat rommelen, maar dat vind ik zelf niet zo'n probleem; kamer is veilig, en alleen spelen is ook een goede manier om aan een nieuwe kamer te wennen. Ze kroop zelf weer in bed na een tijdje en is gewoon gaan slapen. Hier is het ook niet enorm benoemd dat het is omdat er een baby komt, want dat duurt nog wel even. Maar om die reden dus bewust wel ruim op tijd de verhuizing naar haar nieuwe kamer gepland, kan ze nog wat maandjes goed wennen en is ze straks bv niet jaloers dat de baby ineens 'haar' kamer krijgt.
Ik zou zelf 2 weken stoppen met proberen. Tenslotte gaat haar nieuwe zusje waarschijnlijk de eerste weken toch bij jullie slapen en heeft ze dus nog wel wat tijd. En dan zou ik over 2 weken terug gaan proberen, in haar kamer, maar wel met haar oude bedje. Dat maakt "de shock" misschien kleiner. Sommige kinderen zijn op 2 jaar bovendien echt nog niet klaar voor een groot bed. Desnoods koop je na de geboorte een tweedehands babybed extra voor nummer 2.
Wij hebben de oudste sinds vorige week ook over naar een nieuwe kamer en nieuw groot bed! Het klussen duurde lang en elke dag zijn we een aantal x in zn nieuwe kamer gaan kijken en verteld dat hij mooi werd en dat het echt een grote jongens kamer is!! Eerst middagslaapje geprobeerd.. draaaaaaama meneer kroop uit bed en ging spelen... denk dat we hem wel 30 x terug gelegd hebben... We zijn wel consequent gebleven.. steeds weer terug gelegd geknuffeld en uitgelegd... de nacht was ook drama maar na twee dagen slaapt hij zonder mokken in bed en is reuze trots! Ik klap voor hem en benoem hoe groot hij is als hij wakker wordt! Hij heeft zelf een dekbed uitgezocht en zelf zn spullen en knuffels verhuist! Wel hebben we een bedhekje gekocht! Hij is overigens 2j2m! Succes.. doe wat je gevoel je ingeeft.. het scheelt zo per kind.. bij de een kan je wel doorzetten en bij de ander werkt dat averechts...
Mijn vriendin had hetzelfde probleem. Toen ledikant in de nieuwe kamer gezet en ze wilde er na een paar dagen toch zelf in.
Mijn oudste is niet van kamer gewisseld trouwens. Omdat ze verknocht is aan haar kamertje en omdat mijn zwangerschap niet goed ging en ik van huis ben geweest ruim 12 weken. Voor de nieuwe baby de andere kamer ingericht. Ja die is groter maar dat is juist praktisch. Als grote zus wat ouder is dan krijgt zij de zolderkamer.