Start MMM januari 2024 deel 4!

Dank je!!
Bij mij bleek bij de eerste terugplaatsingspoging mijn keizersnede litteken in combinatie met een achterovergekantelde baarmoeder een probleem qua toegang. Dat bleek ook de reden dat IUI niet gelukt was; dat zaad is nooit goed in de baarmoeder terecht gekomen. Daardoor hebben we een maand moeten overslaan, maar gelukkig snel een proef-tp kunnen doen en de maand erna lukte het met een andere katheter wel, en van het eerste embryo dat op de goede plek teruggezet kon worden ben ik nu zwanger.
Was nog spannend rond de testdatum trouwens; ik testte op 10-12 dpo negatief. Toen ik op 17dpo nog een keer voor het ziekenhuis testte was die toch positief!

Super fijn om te lezen dat jouw schildklierwaarde zo snel zo goed gedaald is. Laten we toch alsjeblieft hopen dat dit de oplossing is voor jou!!! Zou zo gegund zijn.

 

@Lief balen als je er zelf voor moet betalen zeg. Is dat voor beide medicijnen zo? Hoop echt voor je dat het het gewenste effect heeft. En dat het toch vergoed gaat worden natuurlijk!

@WelcomeWondertje Heel veel succes met deze terugplaatsing!! Ik hoop voor je dat deze gewoon blijvend raak mag zijn!

@marijtje85 Dat is echt ontzettend balen voor je! Dit is de bingokaart die echt niet perse vol hoeft..... Succes met het maken van een plan voor volgende maand!

 

Hmm endo alleen op het voorschrift was helaas niet genoeg..
Dit stuk is bij mij het probleem denk ik:

Mijn operatie heeft namelijk wel effect gehad en heb er niet eerder een pil oid voor geslikt.. en zolang ik 2 dagen per cyclus ibuprofen slik dan gaat t wel. Apotheek heeft nog naar EMC gebeld en daarna was de conclusie: wordt niet vergoed. Zou het dan nog verschil maken als ik ook nog bel?

Overigens is 'helaas' nu mijn eigen risico ook nog totaal niet op in 2025 dus daar komt het anders eerst ook nog onder..

 

Haha ja de kosten gaan dit jaar sowieso wel weer oplopen. Misschien kom ik dan in 2025 wel boven de belastingdrempel

 

Denk dat hij je daar ook het verschil toont: hij was er op dat moment niet zo intens mee bezig, later wel. Mannen kunnen er ook voor/van weg, wij niet en dat alleen al scheelt een wereld in de beleving van zo’n kinderwens. Gelukkig dat jullie er over hebben kunnen communiceren, dat er begrip is en dat je ook voor jezelf hebt kunnen opkomen!

 

Van wat ik weet heeft een langzame schildklier echt behoorlijke impact op zwangerschapskans. “Ziek zijn” is natuurlijk nooit leuk en de manier waarop dit ook weer moest in het medische circuit is tenenkrommend, maar dit oplossen, gaat je kansen hoogstwaarschijnlijk wel enorm verbeteren. En dat is toch hoopvol

Mijn update: alle 3 de vergoedde pogingen er in recordtempo doorheen gedraaid. Lage opbrengsten, steeds maar 1 (verse, dag 3) tp per poging. De 2e poging biochemisch, verder niets. Ik was al aan het afsluiten met de gedachte dat mijn karige “oogsten” het antwoord waren op het problematische verleden: verouderde eierstok(ken), slechte kwaliteit, kansloze missie, niet meer aan beginnen. In een afsluitend gesprek met behandelend arts, bleek zij mij helemaal niet zo kansloos te vinden en gaf ze aan dat kwaliteit juist prima is. Dus nu twijfel ik over een eventuele vervolgstap (of én wat dan)

 

Jeeeeeej, er komt een terugplaatsing! Spannend weer zeg. Nou, wie weet, hoe goed dit nu ineens gaat (weet niet waarom, maar voel me hier heel optimistisch over, hihi).

Denk niet dat die communicatie aan EMC ligt hoor. Ik zat op een gegeven moment ook bij 2 gynaecologen en een internist, maar die wisten verder niks van elkaar. 1 van de 3 las uit pure eigen interesse (omdat ze gewoon een aardig mens is) het volledige dossier bij. Het is een gekke wereld, die medische, als je m leert kennen …

 

Wat k*t zeg. Klinkt heel cru, maar had het er tijdens mijn ivf voor gedaan, 6 blaasjes van die grootte … Maar ja, dit gaat niet om ivf

Is dat geen optie voor jou inmiddels? Wellicht heb je daarbij wel prachtige grote opbrengsten ook, gezien deze situatie…

 

Slim gespeeld zo Snap dat je het eng vindt … Overgang is geen grapje.

 

Is toch ook een méga teleurstelling dit?! Al die tijd, moeite weer voor niks … De hormonen, de inspanning, de emotionele rollercoaster. Het is niet leuk dat je verdrietig bent natuurlijk, maar vind ik niet gek hoor!

 

Wat ik heb begrepen van een vriendin die heel ver is gegaan in onderzoeken en dergelijke is inderdaad de enige manier om adeno 100% uit te sluiten, een mri is.

 

Klopt! Zo is het me destijds ook uitgelegd geweest. Hier zouden ze de mri gedaan hebben wanneer er opnieuw bij ivf problemen opdoken, omdat dat de enige manier is om het zeker te weten of uit te kunnen sluiten. Maar ik heb ook al wel gehoord dat het soms zichtbaar is op een hysteroscopie.

 

Dan ga ik nu gewoon voor; heb t vast niet Ik heb ook niet meer de kracht, noch tijd om daar verder op door te gaan. Ik hoop echt nog op 2 tp's, en dan na dit remmen wat ik nu ga doen, en evt met prednisolon oid via c&c.

Dan kan het boek dicht met een goed gevoel, of een baby

 

Ja, op een echo wordt het soms ook gezien. Dus waarschijnlijk meerdere manieren om zeker te weten dat je het wél hebt, maar slechts één wijze om volledig zeker te zijn dat je het níet hebt.

 

Buiten dat remmen, doe je er ook weinig aan toch? Zou het wel bij c&c voorleggen, wie weet waar ze nog mee komen. Alles om die laatste kansen te maximaliseren, toch?

Houd jij er wel rekening mee dat ook c&c niet meer zo heel scheutig is met prednisolon? Eerste behandelkeuze bij hen is tegenwoordig dat intralipidinfuus.

 

Yes ik zie hen ook zeker niet als dé oplossing ofzo, ben wel echt heel benieuwd naar zijn kijk op ons dossier/traject en wat hij zou adviseren, maar weet ook echt niet óf er daarna onderzoeken ed gaan komen. Ik hoor namelijk veel over echt hele lange wachttijden etc.. en het kost ook allemaal geld.

Deze 2 emmies gaan er nog in voor mn 42ste met of zonder hun hulp (1 sept '25) mischien is deze kunstmatige overgang nu 3 maanden ook al wel de oplossing? We zullen zien hoe alles loopt.. Die grens staat er nu wel echt. En daarmee accepteer ik dat het ook is wat het is.

Mijn volgende verjaardag word eindelijk eens een feestdag, al vanaf mijn 35ste denk ik; mja nu word ik écht oud ivm de kinderwens. Dit jaar niet, dit jaar is het een afsluiting van een dik boek, een opluchting. Met of zonder positieve test