Onlangs kwam ik met een vriendin op het onderwerp wat je voor je partner doet of juist voor je partner laat. Ze vond het een beetje vreemd dat ik regelmatig zijn brood smeer, terwijl hij dat makkelijk zelf kan. Uiteraard kan hij dat zelf, maar dat is puur uit gemak hier. En ja, ik haal ook zijn sokken en ondergoed. Aan de andere kant tankt hij voor mij als dat zo uitkomt, omdat ik daar niet zo van hou. Wat betreft iets laten voor je partner, vind ik het fijn dat hij geen motorrijdt bijvoorbeeld (want dat vind ik eng). Al is van verbieden geen sprake. Daarnaast laat hij zijn haar kort, en ik mijn haar lang. Ook staat hij niet te springen als ik een tatoeage zou laten zetten. Ik ben nieuwsgierig hoe dit bij jullie gaat! Zijn er kleine of grotere dingen die je partner liever niet wil en hou je daar rekening mee (en andersom)? Of is er iets wat je juist wel doet voor de ander?
Mijn man mag zijn eigen was doen Ik denk eigenlijk dat wat een volwassen kerel zelf kan doen ook zelf moet doen (hier in huis dan, wat anderen doen moeten ze natuurlijk zelf weten). Dus ik koop geen kleding voor man. Smeer geen boterhammen, etc. Net zo goed als dat ik dat ook gewoon allemaal zelf doe. En verder doe ik precies met mijn haar, wat en wanneer ik het wil. En heb ik zonder overleg een tattoo (inmiddels 2) laten zetten. Dus ik denk dat ik daarin weinig rekening met mijn man houd Maar daar staat tegenover dat ik dat ook niet van hem verlang. Ik denk dat we allebei die zelfstandigheid verkiezen boven het ‘rekening houden met’. En dat werkt al ruim 25 jr voor ons.
Wat ik doe? Opruimen. Vaker dan ik zelf zou doen, omdat ik weet dat hij anders onrustig of zelfs chagrijnig wordt. Ik bak regelmatig een eitje voor hem of ik maak een tosti. Of ik breng hem een cappuccino als hij aan het werk is. Tuurlijk kan hij dat allemaal zelf, maar ik doe het graag. Oh en ik ga naar de sport van de kinderen, want ik weet dat hij daar stiekem een hekel aan heeft Dan sta ik tussen de vaders. Mijn man tankt, klust en doet het afval, hij weet dat ik daar een hekel aan heb. En hij plakt banden, zet zadels hoger, brengt spullen naar zolder (3 trappen op) allemaal van die dingen waardoor ik blij ben dat ik een vent heb Wat ik laat? Ik ga niet vaak 's avonds of in het weekend in m'n eentje op pad, terwijl ik dat soms wel zou willen. Ik ben ondernemender, hou van afwisseling, terwijl voor hem "gewoon" ook goed genoeg is. Hij zou me nooit verbieden om te gaan ofzo, maar ik merk het aan hem als ik bijv meerdere avonden achter elkaar iets heb. En hij gaat dan eens in de zoveel tijd mee in mijn plannen terwijl hij net zo lief een heel weekend thuis zit
Ik doe het meeste in het huishouden maar dat is zo afgesproken omdat hij fulltime werkt en ik parttime. Maar behalve dat doen we denk ik niet echt speciale dingen voor elkaar. Wanneer ik iets vraag om te doen doet hij dat. Of dit nu koken of iets in het huishouden of met de kinderen is. En de enige reden dat ik het moet vragen is omdat ik dat zelf wil en anders mijn planning over hoe ik dingen in welke volgorde graag wil door de war gaat. En mijn gekke brein kan daar niet mee omgaan Maar echt iets doen nee. Ik mag van hem 2x per jaar zijn bord eten opscheppen. Dat is een soort grapje geworden tussen ons omdat wij veel mensen kennen waarbij de man zich echt laat bedienen als een van de kinderen en mijn man zoiets heeft van "ik ben geen idioot, ik heb handjes en kan het prima zelf." Als grapje doet hij mij met de feestdagen en op zijn verjaardag een plezier en schep ik een keer zijn bordje Verder doet hij wel vaak allerlei zware klussen. Zware dingen tillen, zwaar werd in de tuin ofzo. Hij is gewoon enorm sterk en kan dat veel makkelijker, dus handig. Maar hij is ook wel zo dat wanneer bv de speelgoedhoek van dochter een enorme bende is dan gaat hij dat helemaal uitzoeken en opruimen. Mij boeit dat niet zo. Hij zegt ook altijd dat als hem iets stoort, hij het zelf wel doet maar hij zou nooit tegen mij zeggen of zeuren dat ik iets niet goed doe en het anders moet doen omdat hij dat zo wil. En andersom ook niet.
Ik denk dat we elkaar heel vrij laten in wat wel en niet. Dus echt iets wat we laten voor elkaar kan ik niet bedenken. Ik heb 1 veto voor man, en dat is een snor laten staan Ook qua huishouden, klusjes en tuin doen we hier ongeveer hetzelfde. Al doet man wel de dingen met zwaar tillen omdat ik dat niet mag. Oh misschien 1 ding waar we alle 2 compromissen in gesloten hebben is onze manier van vakantie vieren. Hij was een luxe beestje met sjiek hotel en ik was van met de rugzak gaan rondtrekken. Nu is het dus meestal iets tussenin, vaak een huisje.
Ik zou best meer me-time willen hebben elke week, maar ik ga niet elke week een dagdeel iets voor mezelf doen, terwijl we al zoveel andere dingen moeten doen. Doordeweeks is het ook best druk met werk, sportclubjes kinderen, eigen sporten enz dat het weekend meer tijd voor het gezin is. Maar ik zou best wat meer op pad willen met mijn camera, of naar nog een bordspellenavond. Andersom geldt dat ook voor mijn man: hij wil ook graag meer fietsen op zijn racefiets, langere afstanden, maar we komen gewoon een dag tekort in de week De kinderen worden langzaam ouder. Die worden zelfstandig en zitten niet meer te wachten op allerlei activiteiten of aanwezigheid van ouders. Dan kunnen we wel regelmatiger zeggen dat we beiden voor onszelf of samen wat regelmatiger iets doen zonder kinderen.
Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Ik weet wel dat mijn man een jaar of 7/8 geleden heel vaak voor zijn werk naar Rusland moest. Ik zat dan met drie jonge kinderen en hij was werkelijk helemaal naar de klote als die daar vandaan kwam, altijd ziek en dan was die echt een week bezig om weer zichzelf te zijn. Ik had dan werkelijk helemaal niks aan hem. Ik kreeg een lading gore was en een vent die kotsend boven de wc lag voor een aantal dagen omdat het eten daar smerig was en de omstandigheden waarin daar moest worden gewerkt heel onveilig was. Toen hij daar eens een bedrijfsongeval heeft gehad door een val van een stellage was voor mij de maat vol en heb ik gezegd van jij stopt nu met da werken in Rusland, ik ga niet zitten wachten totdat het je een keer fataal wordt en ik zit al helemaal niet te wachten op een vent met een dwarslaesie in een rolstoel, keihard maar was van mij een keiharde eis. In beginsel dacht die dat het praatjes van mij waren maar kwam er al snel achter dat het menens was en heeft het toen ook bij zijn werkgever aangegeven en is gestopt met deze werkreizen. Het kan overal gebeuren ( zie het ongeval van gisteren met 2 doden) maar om het nu moedwillig op te zoeken wetende dat je iedere keer na thuiskomst amper aanspreekbaar ben, nou nee dankje. Verder hebben we geen dingen die we voor elkaar laten, als iets echt vervelend is voor een ander dan wordt het op dat moment besproken.
Kom je die dag echt te kort? Mss kijken wat er anders kan zodat jullie wel de dingen kunnen doen die jullie willen doen voor JEZELF Wij tennissen samen, de kids worden ouder blijven lekker thuis maaaaar ze mogen dan een klusje oppakken. Ook zij kunnen een vaatwasser uitruimen/ stofzuigeb/ hun kamers opruimen
Dat. Al weet ik niet of ik het zelf zou willen. En er komen niet meer kinderen, omdat hij dat niet wil (en ook omdat ik dit niets iets vind om ‘door te drammen’, ik wil niet dat een kind door een van beide ouders niet voor 100% gewenst is).
Hrel klasseik/ouderwets misschien: ik strijk de overhemden van mijn man (9 vd 10x heel soms doet hij er 1 zelf)
Nou, ik vind quality time met mijn gezin ook belangrijk en met man apart natuurlijk ook. Ik wil niet een werkweek hebben waar een van ons ook altijd in de avond weg is. Maar met de kinderen die ouder worden kunnen we onze aparte afspraken meer overlappend inplannen.
Dit is ook wat mij te binnen schoot, maar ik wil zelf ook absoluut geen kort haar. Dus als hij een kort kapsel mooier zou vinden zou ik het toch lang laten. Oftewel eigenlijk knip ik m'n haar niet kort voor mezelf
Ik krijg vanuit mijn omgeving wel eens commentaar dat ik teveel ''moeder''. Ik vind dat altijd een beetje gek. We zorgen gewoon voor elkaar.
Pfoe ik heb niet hele concrete voorbeelden omdat het niet op een weegschaal ligt. Maar mijn vriend en ik doen veel voor elkaar. We zijn allebei hele zelfstandige types en doen graag dingen zelf/hebben geen hulp nodig. Maar als ik bij hem ben en even de broodtrommels van zijn kinderen doe als ik toch bezig ben voor mijne, of een kopje koffie voor hem zet. Hij heeft de schurft aan stofzuigen, dat doe ik weleens voor hem. Hij heeft laatst een keer mijn ramen gelapt. Nu hebben wij niet samen een gezin en huishouden, maar 2 aparte. Dus is misschien ook nog anders.