Sinds kort heb ik het contact met mijn schoonouders verbroken. Mijn vriend heeft nog wel contact, maar dat is op aandringen van mij omdat ik niet wil dat hij door mijn mening naar hun geen contact meer heeft. Ik wil later als ze er niet meer zijn de boosdoener zijn dat hij nooit een goede band, of tja een band met ze heeft gehad. Voor mij is het makkelijker om mijn band af te kappen. Ons zoontje zit hier tussen. Ze gedragen zich niet als opa en oma, en wat zijn zus betreft idem. Ze hebben zich voor de geboorte uitgelaten over onze financiele situatie en wat kwetsende woorden geuit, dingen gedaan die totaal respectloos zijn. Dit was voor mij reden om het contact naar hun toe te verbreken. Ze mogen ons kind wel zien maar dan ben ik niet thuis. Noem het kinderachtig maar ik ga me niet inlaten in hun drama, want mijn relatie met mijn partner en ons gezinsleven vind ik op dit moment prioriteit nummer 1. Door de spanningen hing onze relatie aan een zijden draadje. Het moeilijkste is straks de verjaardagen, kerst etc. Hoe gaan jullie hiermee om? Is je partner begripvol of wilt hij dat iedereen dan samen is?
Als ik het goed begrijp heeft je partner contact met zijn ouders op jou aandringen? Ik zou hem die keuze zelf laten. Als jij daar uiteindelijk "de schuld" van krijgt erboven staan. Lekker belangrijk, jullie weten zelf hoe het zit. Dit doe je niet voor je lol toch?
Ik heb twee maanden geleden het contact met schoonouders (hoofdzakelijk schoonvader verbroken). Mijn schoonvader vond het nodig om iets onbenulligs wat was voorgevallen compleet door het lint te gaan. Ik kreeg me even de huid volgescholden op een manier (zeer agressief) die ik niet normaal vind. Mijn man heeft voor mij gekozen op dat moment! Nu bombardeert hij ons dus met emails, smsjes, scheldtelefoontjes. Ik ben er klaar mee. Hij is een helige boon en anderen doen alles. Sorry maar hij mag ook wel eens excuses maken voor zijn aso gedrag! Hij maakt geen fouten maar anderen moeten wel hun fouten toegeven. Ik wil best fouten toegeven. Maar ga niet over me heen laten lopen voor de lieve vrede. Toen onze dochter jarig was mocht oma een paar dagen later wel komen. Omdat dochter steeds naar opa vroeg dacht mn man laat ik pa ook maar vragen. Want hij was zgn wel gek op zijn kleindochter. Nou dat heeft man geweten. Hij hoefde niet naar de verjaardag van dochter te komen! Als je zo'n opa bent, met zo'n masker... Wij zijn er klaar mee. Echt klaar. Ik heb mijn man vrij gelaten hierin. Hij zegt: ik ben met jou getrouwd en moet met jou verder. Hij is in zijn jeugd mentaal mishandeld en dat wil hij niet meer. Daarnaast wil ik niet dat dochter met zo'n agressief gedrag geconfronteerd word!
Ik ga alleen naar de verjaardagen van de ouders van mijn vriend. Met kerst komen wij er sowieso al niet. Ik vind het prima dat mijn vriend daar tussentijds heen gaat uiteraard, maar dat doet ie niet vaak. Er is niet zo'n innige band. Er is een periode geweest dat ik ook de verjaardagen niet bezocht. Ik was te erg gekwetst en wilde flink afstand nemen. Die afstand bevalt mij goed. Het zijn mijn types niet en er wordt langs elkaar heen gepraat, waardoor weer misverstanden en ergernissen ontstaan. Verder kunnen ze gewoon niet luister (vriend ergert zich hier ook aan). Ze hebben bijv. totaal geen belangstelling gehad tijdens de zwangerschap. Er kon zelfs niet een telefoontje van af, maar toen de kleine geboren was, wilde ze hier ineens de deur plat lopen. Ook dat het met mij niet goed ging na de bevalling was geen belangstelling voor en ze vonden het maar belachelijk dat mijn vriend vrij had genomen om voor ons te zorgen. Maar goed het is jaren daarvoor al mis gegaan. Ik vertrouw ze gewoon niet. En het zal waarschijnlijk ook niet beter worden. Aan de ene kant wil ik wel dat ons kindje een band krijgt met hun, omdat dat nu eenmaal goed voor haar is. Maar aan de andere kant ben ik bang dat ze haar ook kwetsen. Euh ja, sorry voor lange verhaal.
Ik ben m'n schoonouders zo vaak beu..haha! M'n schoonvader komt zo vaak langs (en belt zo vaak) dat ik denk: "Jee,daar heb je m weer " en m'n schoonmoeder (heb ik hier een aantal keer een topic over gehad) is gewoon een bizar raar mens die ook nog eens denkt dat ze nog 18 is.. Helaas voor mij vindt mijn vriend het fijn om zijn beide ouders (gescheiden) 3 keer per dag te bellen en dan iedere dag nog te zien. Ik word er af en toe strontziek van maar moet er (na 9 jaar nog steeds) mee leren leven dat zij zo zijn..
Nou Angel, lijkt wel of ik mijn verhaal hier oplees. Precies hetzelfde. mijn vriend is mentaal ook mishandeld en gekleineerd. Ze doen van zijn kant alsof ze heilige boontjes zijn, willen alles zeggen, want naar hun mening moet je je mening kunnen uiten. Maar dat is per direct nu door mij gestopt en dat ik de vriendin ben van hun zoon komt dat extra hard aan. Hoop dat ze zo hun lesje leren want als het gaat om familie moet je een filter op je mond zetten als je niet wilt dat het escaleerd.
Ms. Appletree, precies hetzelfde. Heb bijna een jaar lang mijn mond gehouden, maar ik ben geen binnenvetter. Voor de wil van de familie heb ik dit gedaan, maar dit is nu voorbij het bracht spanningen in mijn relatie met hun zoon. Ze mogen mijn zoon zien onder toezicht van mijn vriend. Alleen gaat hij er echt niet naartoe, maar dat soort liefdevolle grootouders zijn ze niet. Soms denk ik echt bij mezelf, wees blij dat je in dit leven een kleinkind kan meemaken. Maar sommige mensen denken alleen aan zichzelf.
Pluis, wat een geduld heb je zeg. Ik ben zo blij dat ik ze niet vaak hoef te zien. Nu al helemaal niet meer, maar voordat ik het afkapte kwamen ze ook bijna niet langs.
Pff mij schoonouders is een lang verhaal, na 5 jaar geen contact te hebben gehad, omwille van geboorte dochter maar helaas is sinds kort de situatie weer ter negatieve aan het veranderen, commetaar over de volgende situatie: Ze hadden onze dochter een nachtje prima.Normaal zijn ze tussen half 7 en 7 hier helaas dit keer niet dus rond kwart over 7 even gebeld zo van joh hoe laat zijn jullie hier, want normaal belde ze altijd.. maarr telefoons beide uit en huistelefoon word niet opgenomen oftwel de schrik zat er goed in.. want ja hun ineens niet bereikbaar.. dus man krijgt ze na tig x bellen te pakken, en reageert een beetje boos met hoelaat zijn jullie hier.. puntje bij paaltje ze waren bijna hier. Komt sm boos binnenstappen met de mededeling dat ze nooit bellen als ze later zijn nou echt wel dat is de afspraak.. Maar goed nadat man dus zij van nou ja wij vinden dat wel stierde schoonmoeder als een klein kind de deur uit en hebben we niks meer gehoord, ergste vind ik nog dochter snapt er geen drol van.. en zulke situaties hebben wij wel meer helaas, waaronder midden in de kraamweek was krap 3 dagen bevallen van zoon.. Tips Neem even afstand, en ga er gewoon even niet langs.. totdat je zelf weer wil
Tja ze weten zich niet te verplaatsen in jullie. Vergeten dat ze zelf ook ouder zijn. Ik vind het ook niet netjes dat ze even niet bellen, er gebeuren onderweg de ergste dingen en ze moeten jullie gewoon op de hoogte houden als ze oppassen.
D light ik zit in dezelfde situatie als jij alleen mijn man heeft ook geen contact meer en die rust joh die er nu is is zooooo heerlijk ...
Als je je puur zorgen maakt om verjaardagen ed Ik heb geen contact met mijn moeder, behalve voor de kids. Ik breng de meiden daar af en toe heen dan blijven ze daar een dagje of blijven slapen. Dat ligt eraan hoe mijn moeder met haar werk zit. Verjaardagen viert ze met de kinderen zelf voor of na hun verjaardag door wat speciaals met ze te gaan doen en een cadeautje. Sinterklaas en kerst zijn wij in de familie toch al niet zo klitterig in dus mijn moeder koopt gewoon een cadeautje vanuit de beste man zijn naam en dat ligt dan daar 'verstopt' voor de meiden. Vaak gaan ze rondom die periodes naar mijn moeder. Als mijn oudste vraagt waarom oma hier nooit komt of op haar verjaardag komt dan zeg ik gewoon dat oma en mama elkaar niet zo goed begrijpen en soms een beetje ruzie maken. Dat antwoord accepteerd ze en eigenlijk weet ze niet beter. Mijn moeder verteld precies hetzelfde (he zijn we het toch nog ergens over eens ) Je moet het probleem voor de kids niet te zwaar maken en er luchtig over doen...
Lastig uit te leggen maar ga mijn best doen. Ik was eerder klaar met zijn ouders dan hem Maar ik vind niet dat ik kon maken om te zeggen ik wil niet dat jij je ouders ook niet ziet Dus heb gezegd dat als mijn man zijn ouders wilt zien hij maar naar hun toe kan gaan ZONDER kinders Zijn ouders komen hier niet meer binnen ik ga niet weg uit mijn eigen huis omdat hun langs komen ... Nu 5 jaar later en een hele hoop gebeurt heeft mijn man voor zijn gezin gekozen en heeft ook geen contact met zijn ouders En die rust die er voor in de plaats komt is zo heerlijk ...
Ooooooooh, praat me niet over schoonouders! Die van mij zijn zo verschrikkelijk dat als ik ze zie niet eens veel zeg, alleen het beleefde...Ze behandelen mijn man als een klein kind. Vorige week hebben wij een prachtige aankoop van een stacaravan gedaan! Wij natuurlijk zo trots als een pauw, dus we lieten hem vol trots zien, kregen we alleen maar een lading kritiek over ons heen wat voor nadelen er allemaal aan waren en blabla. Maar hetzelfde weekend wel langskomen om dan weer lief te helpen, en zelfs dat gaat dan weer te ver. Alles wordt tot in de puntjes schoongemaakt (op zich heel lief bedoeld) maar ook alles wat mijn schoonmoeder dan te vies vindt wordt dan gewoon ongevraagd weggegooid! Dit is dan dus één van de voorbeelden...kan er nog wel even over doorpraten maar ik vrees dat ik dan morgen nog niet klaar ben met typen
+1 Lijkt mijn verhaal wel. Schoonvader is 3x bij ons geweest sinds de geboorte 1,5 jaar geleden... Maar heeft van zijn andere kleinkind de naam laten tatoeeren. (wij wonen ver weg, andere kleinkind om de hoek) Gelukkig is man er ook klaar mee en gaan wij amper nog naar zijn familie. Met feestdagen zijn wij dus of bij mijn familie, thuis of bij vrienden.
Zoveel herkenbare dingen worden hier geschreven! Wij krijgen altijd ook op alles kritiek! Ons huis, onze auto, de opvoeding van dochter, de kleding die ik dochter aan trek, mijn uitgavepatroon (ze weten niet dat wij ongeveer 5x zoveel verdienen als hun). En ga zo maar door. Dochter vertellen we later als ze groot is wel een keer de waarheid over (vooral) opa. Dan mag ze zelf een keus maken.
Mijn schoonzus heeft 5 maand na ons een jongetje gekregen. Die word op handen gedragen. Wij hebben een meisje en dat word door hun toch als minder gezien. Ach wij zijn gelukkig met haar. Het is altijd .... Zus .... Zo. Hij is ook altijd zielig en weet ik wat. En als onze dochter eens wat heeft dan word er niet over gesproken.
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met problemen met schoonouders. Schoonvader zien of horen we nooit.. Toont totaal geen interesse in mijn vriend. Zit wel dagelijks bij zijn broers. Belt alleen als hij geld nodig heeft.. Schoonmoeder zien we eens per twee of driemaand ofzo en belt als ze iets nodig heeft.. Weet ook nog niet van mijn zwangerschap, ook geen behoefte om te vertellen. Samengevat, vriend komt uit gezin waar het normaal is om niet re werken, te stelen, inbreken, rijden zonder rijbewijs etc. Toen ik m leerde kennen vond ik dat vreselijk! Ons geluk is dat hij vrij snel is opgepakt, zijn tijd heeft uitgezeten en 180 graden gedraaid is! Heb m aangegeven dat ik best met m verder wil, maar niet op deze manier. Thuisgekomen heeft hij een baan gezocht, is zijn rijbewijs gaan halen en geen scheve stap meer gezet. We hebben het nu goed samen, zijn gelukkig, koophuis, zwanger.. Maar dat wordt mij kwalijk genomen door hele schoonfamilie!!
Tja,ik heb weinig keus.. M'n vriend en ik hebben er ook al talloze discussies en ruzies over gehad maar het veranderd niet.. Om nou weg te gaan vind ik een beetje te rigoureus