Even een spoedje, weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik heb met mn schoonmoeder al een matige band, maar goed, tis de moeder van mn man en de oma van onze kleinkinderen dus ik hou graag de lieve vrede. Maar nu is ze echt te ver gegaan. Ze poets soms ongevraagd in ons huis als ik er niet ben en mn man zn ouderschapverlof dag heeft. Ze wil dan ook nog wel eens wat opruimen waar ik absoluut niet blij mee ben, maar "ik moet niet zo ondankbaar zijn". Nu heb ik op zolder aardig wat babykleertjes in dozen staan die niet meer passen, die verkoop ik op marktplaats. Veel daarvan is praktisch nieuw, sommige nog met kaartje. Mn schoonmoeder is een fanatieke sponsor, maar helaas is haar smaak niet vaak het onze. Ook hebben we een overschot aan kleertjes dus veel is gewoon zo goed als nieuw. Ze had met het opruimen van onze zolder al eens gezien dat er veel van haar gegeven kleertjes ongebruikt in een doos zaten en had er tegenover mn man een opmerking over gemaakt dat we zo ondankbaar waren. Ze snapt gewoon niet dat we helemaal niet vragen om zoveel kleertjes! En al helemaal niet in haar smaak, maar dat terzijde. Nu ben ik al een paar keer kleertjes kwijt. Deal gesloten op marktplaats, geld overgemaakt, wil ik het pakketje verzendklaar maken en kan ik de kledingstukken niet meer vinden! Nu ben ik er van de week achter gekomen dat mn schoonmoeder "haar" kleertjes dus weer terug pakt!! Van de week had ze ze namelijk weer 'teruggegeven" aan onze dochter (iets wat ik gewoon te lelijk vond en daardoor nooit had aangegeven), maar bovendien paste het ook niet meer. Helaas was ik hier zelf niet bij en mn man heeft geen benul van wat er op zolder of in haar kast hangt... Iedere keer weer moet ik kopers teleurstellen en het geld terugstorten omdat mn schoonmoeder die kleertjes terug pakt! En niet alleen "haar" kleertjes, maar ook spulletjes die gewoon nog nieuw zijn, maar vanwege een overschot niet zijn aangetrokken. Nu net een supergroot pakket verkocht, mis ik WEER een gloednieuw vestje, ik ben ZO boos!! Ik weet het, ik moet er wat van zeggen, sowieso weer aangeven dat ze gewoon niks meer moet kopen, althans niet zo vaak. En nu dus ook aangeven dat ik niet wil dat ze op onze zolder rondsnuffelt EN onze spullen terug pakt. Hoewel zij het waarschijnlijk ziet als haar spullen!! En dan geeft ze ze weer terug aan onze kinderen om een soort statement te maken denk ik?? Sommige kleertjes die de kinderen niet meer passen geeft ze gewoon ook weg aan een ander stel met kinderen die ze kent ( maar wij niet). Het geld voor die spullen gaat trouwens wel weer naar nieuwe kleertjes voor de kinderen hoor, tis niet dat we het in eigen zak steken! Ik mis alleen de assertiviteit om morgen naar haar toe te gaan en de spullen terug te eisen. Ze is heel dominant, bazig en ik zie haar ook glashard liegen dat ze ze heeft. Tis haar woord tegen het mijne... Ik wil ook geen "ruzie' maar ze maakt het me zo moeilijk!! Wat moet ik doen!
pffff vervelend zo'n schoonmoeder. Wat vind je man ervan? Kan hij niet met haar praten? Gaat een beetje ver om dingen die je op marktplaats hebt staan voor haar te verstoppen Sterkte ermee
mn man heeft niet zoveel moeite met zn moeder ( natuurlijk niet ) Die vind dat ik haar morgen gewoon moet bellen, of langs moet gaan. Die vind ook dat ik overdreven reageer. geen echte support dus Het gaat voor mij veel verder dan alleen wat kleertjes die ontbreken. dat mens gaat volledig over onze grenzen heen. Als wij aangeven dat we niet willen dat ze gaat poetsen of kleertjes gaat kopen omdat ze al genoeg heeft, dan luistert ze gewoon niet. Bovendien vind ik ene zolder ook een stukje pivacy, kan toch moeilijk alles verstoppen voor haar?!
Hai druifje, Ik heb al eerdere topics van je gelezen die ook over je schoonmoeder gingen maar dit topic verbaasd me ook echt! Ik vind het ronduit asociaal van je schoomoeder. Zowiezo heeft ze niks in je huis te zoeken als jij dat niet wilt en dingen die gegeven zijn terug pakken vind ik echt beschamend! Ik zit ook nu al over mn schoonmoeder in dat ze nu al zit te pushen dat ze op wil passen (terwijl ik nog niet eens zw ben) maar gelukkig is mijn schoonmoeder lui en zal ze hier nooit gaan schoonmaken Maar wat dit verhaal bij mij oproept: is je man vroeger heel erg betutteld? Dat je schoonmoeder echt t idee heeft dat ze in het huis van haar zoon bezig is en helemaal vergeet dat het ook jou huis is? Dat komt een beetje bij mij op nl. Ik had ook zoiets toen we net samenwoonden: Mijn vriend heeft ook alleen gewoond en toen kwamen zijn broertjes een paar x per week over de vloer en dan niet een uurtje nee tot midden in de nacht. De eerste weken dat we samen woonden ging dat dus ook zo, die dachten gewoon: ooh we zijn bij ... die vindt dat niet erg. Helemaal niet aan gedacht wat ik er van zou vinden. Nou na een aantal weken heb ik ze dat dus duidelijk gemaakt en nu komen ze gelukkig niet meer zo vaak Mn vriend heeft toen ook gezegd dat wij nu samen zijn en het geen inloophuis meer was! Misschien toch je man actie laten ondernemen door het tegen zn moeder te zeggen? Wat jij wil/vindt maakt blijkbaar geen indruk bij haar. Hoe jammer ook :x Succes ermee meid!
Andere sloten in de deur. Kan Ze niet meer binnen zonder jullie bijzijn. Verder zou ik gewoon alle kleding die ik echt lelijk vind eventueel volgende keer het bonnetje vragen. Misschien lullig maar wel eerlijk. Weten ze wel zeker dat je wat nuttigs koopt van het geld. Verder zou ik alles uitzoeken, terug geven en laat der maar houden. Blijkbaar blijft het haar eigendom en stikt ze der maar in
Haha das ook wel een goeie ja. Kleding die je van haar gehad hebt opzoeken en aan haar terug geven. Met een mededeling dat ze nu alles heeft en dus niks meer tussen die kleertjes te zoeken heeft haha. Dan heb je haar gelijk de mond gesnoerd en voor schut gezet. Een koekje van eigen deeg
Bedankt dames! Sleutel gebruikt ze niet hoor, dat geloof ikmwel. Ze flikt t gewoon op mn mans ouderschapsverlof. Ze tutteltbhier dan in huis of doet dingen met de kinderen en brengt ze bijv naar bed en loopt dan door naar de zolder om op te ruimen!! Heb mn man al gezegd dat hij het mag vtellen dat ze dat dus niet meer hoeft te doen! Maar hij vindt het geen drama, snapt niet waar ik moeili om doe. En ja, hij is vroeger onwijs betuttelt... Ik moet morgen echt haar confronteren, ze is dit keer echt te ver gegaan, maar durf niet... Erg he?
Kleding teruggeven...tsja... Hihi, maak ik wel een statement mee! Vind het alleen zo jammer, verkoop ze voor leuke prijsjes door op mp. Of maak er andere vriendinnenblij mee, tis echt niet alleen meuk wat ze koopt. Maar tis gewoon zoveel dat alles maar een keer is gedragen bijvoorbeeld.
Lijkt me idd een prima idee, van die kleertjes terug geven!! Dacht trouwens aan 'everybody loves raymond' Die oma is ook zo'n verschrikkelijk mens, dat als ze der zin niet krijgt in de slachtofferrol zit en altijd die vrouw verbeteren, etc. Verder (in het algemeen gesproken dan) trek ik alle kleertjes die ze krijgt ook altijd een keer aan, desnoods op een dag dat we binnen zitten of ergens heen gaan waar het me niet boeit hoe ze eruit ziet.. Dat voelt ook fijn voor de mensen die er tijd (moeite) en geld in hebben gestoken voor jou.. Gr. Carlien
Meen je dat? Dit gaat inderdaad wel erg ver. Harstikke lief, leuk en aardig wat ze doet voor jullie maar als jij aangeeft dat je het liever niet hebt, vindt ik dat ze het moet accepteren. Lijkt net of ze alles wilt 'controleren'. Erg vervelend! Ik zou toch aan haar vragen of zij wat dingen heeft meegenomen. Je mist nu dingen en je man weet van niets. De enige die daar komt is zij. Zou er wel bij zeggen dat je het niet verkeerd bedoeld, dat je het waardeert maar dat het niet op deze manier hoeft. Het is een hele lastige situatie...
Ik snap dat het lastig kan zijn. Maar als ik zo je verhaal lees en me verplaats in haar schoenen (je schoonmoeder). Dan kan ik me best beledigd voelen wanneer ik de kleding tegenkom op zolder (niet eens in een klerenkast) en ook nog es ongedragen. Dat er etiket nog eraan hangt, zegt ook dat je het niet gelijk in de was hebt gegooid met de voornemens je kind het te laten dragen. Kijk dit is allemaal vanuit haar standpunt, wat ik denk dat zij kan vinden/denken/voelen. Het is niet mijn bedoeling je aan te vallen oid. Misschien had je het haar moeten vertellen dat doordat de kinderen heel veel kleren hebben gekregen ze niet aan toe waren alle kleren te dragen die zij heeft gegeven. Dat de kleren nu te klein zijn voor de kinderen en of zij dat erg vindt. En dat je de kleren wilt verkopen om zo nieuwe kleren te kopen voor de kinderen. Ook is het misschien een idee om zo samen kleren te gaan kopen voor de kinderen met het geld dat je hebt gemaakt van de verkoop.
Ik vind het ook wel raar om die nieuwe kleren van je schoonmoeder die je cadeau krijgt te verkopen op mp. Geef het dan terug lijkt mij en wees eerlijk.
Deels ben ik het hier wel mee eens. Zeker wanneer ze vaak kleertjes koopt. Anderzijds, gegeven is gegeven en sowieso heeft ze geen zak te zoeken op zolder.
Het is gegeven aan de kinderen. Ik zal dan schoonmoeder vragen of zij het erg vindt als de kleren op MP worden gezet. En ja, misschien ook aan de kinderen als ze begrijpen wat bedoelt wordt met 'verkopen'
Misschien met haar afspreken om eens in de zoveel tijd samen kleertjes te gaan kopen. Dan kan jij aangeven wat er eventueel nodig is en "verdwijnt" er niets naar en van de zolder. Lijkt me voor beide partijen prettiger. Buiten dat vind ik dat niemand anders dan je eigen gezinsleden iets te zoeken hebben op jouw zolder!
Je schoonmoeder heeft niets te zoeken op je zolder! Mijn schoonmoeder komt ook altijd met de vreselijkste troep aanzetten voor mijn zoontje, ze zou het echt niet moeten terug pakken uit mijn huis. Maar, ik zou dus nooit mijn schoonmoeder laten weten dat we de spullen die zij met veel zorg heeft uitgezocht wegstoppen. Natuurlijk gegeven is gegeven, maar in haar ogen zoekt ze leuke dingen uit voor haar kleinkinderen. Het is toch wel heel confronterend dat jouw schoonmoeder inmiddels weet dat je die kleertjes gewoon door verkoopt. Ze heeft niets mee te nemen uit jullie huis, maar ze wordt wel heel erg voor het blok gezet. Geef haar dan tenminste die kleertjes terug, zodat zij de lol van het geven nog een keertje heeft (maar dan niet aan jouw kinderen). Ik bewaar overigens de kleding die mijn schoonmoeder voor mijn zoontje koopt. In ons geval is het niet veel en mijn schoonmoeder heeft een zeer slechte gezondheid. Ik vind het een fijn idee dat ik later mijn zoontje kan vertellen wat hij allemaal van zijn oma heeft gekregen. En voor de duidelijkheid, mijn schoonmoeder is naar mijn idee verre van fantastisch.
Maar da's natuurlijk zo dubbel als wat, en dan kan ik snappen dat zij gepikeerd is. Je wilt het je kids niet aantrekken, maar je wilt het wel verkopen en van dat geld kleertjes kopen die jij wel leuk vindt... Ik zou de kleren die zij koopt gewoon niet meer aannemen. Zeggen dat het je smaak niet is, dat je bovendien meer dan genoeg hebt ook. En wat je al hebt liggen, dus teruggeven aan haar, zodat ze het kan geven aan anderen die het wel leuk vinden. Zij blij, jij blij, zou ik denken.
Het probleem is dat ze haar schoonmoeder nooit met de neus op de feiten heeft gedrukt, zoals: "Kijk eens hier, dozen vol met kleertjes die onze kinderen nooit gedragen hebben!" SM is zelf gaan rondsnuffelen, en tja: dan kom je weleens dingen tegen waarvan je het bestaan niet wilde weten