Hoi, Ik heb nu een evenwichtsorgaan ontsteking/infectie. Ben grotendeels van de dag enorm duizelig, erg misselijk etc. Heeft hier iemand ervaringen mee? Kreeg je medicatie? En hoe lang duurde het? Groetjes
Ik lees mee! Loop nu bij de neuroloog en KNO i.v.m. enorme duizeligheid en flauwvalaanval met shaken etc in juni. Heb al een EEG onderzoek gehad en testen bij KNO waren vreemd dus krijg volgende week een MRI....
mijn vader heeft idd een onsteking aan zijn gehoororgaan gehad en heeft daar pilletjes voor gekregen (zou naam niet weten), maar weet wel dat de duizeligheid erna nog af en toe terug kwam en hij die pilletjes altijd voor de zekerheid ook meeneemt op vakantie. dus zou idd ff huisarts ernaar informeren.beterschap!
ik heb wel een stoornis in mn evenwichtsorgaan gehad enkele jaren geleden. Het heeft wel een paar maanden geduurd voordat het helemaal weg was. Was de hele dag door echt duizelig en het hield alleen op als ik mijn hoofd vasthield. Vond het behoorlijk griezelig en het heeft me ook heel erg beperkt in wat in nog kon. Durfde bijvoorbeeld niet meer auto te rijden omdat de weg 'bewoog' en werd ook angstig als ik alleen thuis was. Bij mij is het gelukkig wel vanzelf weer over gegaan, heb er geen medicatie voor gehad. Volgens de dokter was dat niet nodig, maar als er wat voor was geweest had ik het graag genomen!
Ik heb het twee jaar geleden gehad. Is een virus meestal dus geen medicijn voor, je kunt wel iets krijgen tegen de misselijkheid. Ik had het nogal heftig, want de eerste weken kon ik niet eens zitten, laat staan lopen etc. Na ongeveer 2 maanden werd het beter en na 3 maanden was ik echt beter. Wel even de huisarts bellen voor controle of het niet de ziekte van meniere is. Heel veel beterschap, het is zwaar k.
Ik heb het 2 jaar geleden gehad, bij mij duurde het 3 tot 4 weken. De 1e dagen waren verschrikkelijk, kon alleen maar liggen en anders moest ik overgeven. Na een week werd het minder, maar pas na 4 weken was het helemaal weg. Ik heb er niets voor gekregen, dat kon ook niet want het was een virus. Soms heb ik er nog last van, maar niet meer zo heftig als 2 jaar geleden. Bij mij is het dus een zwakke plek gebleven, hier had mijn huisarts ook voor gewaarschuwd. Doe rustig aan en overhaast niets, des te sneller ben je er vanaf!
Ik heb het jaren geleden ook gehad. Erg vervelend, steeds duizelig en ook misselijk daardoor. Ik kreeg een soort reisziekte pilletjes tegen de duizeligheid en primeran tegen de misselijkheid. Jammer genoeg werd ik van die combinatie nog veel zieker... Daarna heb ik het "uitgeziekt". Mijn moeder heeft het ook 2 keer gehad, en heeft ook echt uitgeziekt.
ja ik kreeg medicijnen, had toen al wel drie weken in ziekenhuis gelegen met uitdrogingsverschijnselen, zo erg dat mijn bloed helemaal stroperig was. Ik was super duizelig en misselijk. Het heeft, nadat ik de medicijnen kreeg, nog een week of drie geduurd voordat het weg was en daarna kwam het met vlagen weer terug tot een jaar daarna ofzo. Maargoed ik was natuurlijk ook heel erg verzwakt (20 kg verloren in 3 weken)..
ik heb het 2 jaar geleden gehad, ik kon alleen maar liggen en hield niks binnen, voor het overgeven zetpillen gekregen die vrij snel (2 dagen) werkten. ik heb nog nooit zon pijn in mn keel gehad van het overgeven en als ik ging staan had ik het gevoel om te vallen. alsof je de hele dag in een draaimolen zat. na 2 weken was het ergste over en na een maand kon ik weer op pad. drukke plekken of een winkel lukte niet. pas na 2 maanden was het helemaal weg Beterschap!
mijn moeder heeft er nu ook al ruim 1,5 maand last van en is naar de KNO er mee geweest. Zij heeft bepaalde oefeningen gehad (op bed gaan zitten en je dan van links naar rechts laten vallen, LET OP: je kan er erger duizelig van worden, dat hoort erbij). Helaas helpt dat tot nog toe niet bij dr. Ik zou naar de HA gaan voor een doorverwijzing naar de KNO arts.
Een jaar geleden had ik daar ook last van. De eerste 4 dagen heb ik non stop geslapen, werd alleen wakker om tussendoor de baby te voeden. Na een week kon ik me weer bewegen door het huis en na een paar weken durfde ikw eer een beetje naar buiten. Auto rijden en fietsen heeft zeker 3 maanden geduurd voordat ik dat weer durfde. Na 4 maanden was ik er zo goed al vanaf. Ik kon Domperdidon ofzoiets krijgen voor de misselijkheid maar dan moest ik wel stoppen met de bv, dus heb ik niks genomen.
Ik heb dit ook vorig jaar gehad maar zo te lezen niet zo erg als de meeste meiden hier. Ik ben hiervoor wel naar de HA geweest en die zei 'Gefeliciteerd je bent er vroeg bij!!' haha. Verder geen medicijnen gehad en na een paar weken was het weer over.
Bij mij is t goed zolang ik maar lig met mn ogen dicht. Als ik zit of loop komt t weer erg snel op. Ik lees dat t bij de meeste een maand tot 3 maanden duurde voor jullie er vanaf waren...DIe ene week kan ik dus wel vergeten. Ik moet eigenlijk volgende week weer beginnen met werken. Ik heb alleen domperidon gekregen, zijn idd geen medicijnen voor volgens de HA. Het ergste vind ik dat ik mn kindje niet durf op te pakken en rond te lopen. Mn vriend durft me niet alleen te late met de kleine.. Maar die gaat vanaf maandag naar het kdv, terwijl mn vriend werkt. Dus daar hoef ik me geen zorgen om te maken.
Jaaa ik heb het ook 2 gehad. Laatste keer afgelopen jaar. Duurde ongeveeer 2/3 weken. Je krijgt er niks tegen, moet vanzelf overgaan. Gewoon goed voor jezelf zorgen en hopen dat je daarmee een dag winst maakt. Verschrikkelijk he, elke beweging maakt je kotsmisselijk. Je omdraaien in bed, dingen boven je hoofd pakken, hobbeltjes in de weg als je in de auto zit, zelfs mn jas aantrekken was teveel. Je voelt je zoooo naar! Beterschap!
Ook ik heb het gehad. Het begon vorige maand. Ik werd op een ochtend wakker en wilde overeind gaan zitten , maar viel zo weer om. Ik schrok me rot en was direct kotsmisselijk. Ik dacht eerst dat het met de zwangerschap te maken had en ben meerdere keren naar het ziekenhuis gegaan om mn bloeddruk te laten meten en me te laten testen op bloedarmoede of ijzertekort bijv. Alles was prima in orde. Uiteindelijk bij een neuroloog terechtgekomen en het bleek een virus te zijn. Er bestaan geen medicijnen voor en je kan niets anders doen dan afwachten. Het ging langzamerhand steeds beter en nu ...een maand later...heb ik nergens last meer van. Dus het komt weer goed Sterkte !!
ik heb een zenuwontsteking gehad in mijn hoofd. nu ongeveer een jaar of 10 geleden denk ik. de ervaring was het ergste wat ik in mijn leven heb meegemaakt. het had gigantische pijn en zenuwpijn is niet te behandelen. ik was alleenstaand en kon amper op mijn benen staan en hield niks binnen, maar had wel 2 kleine kinderen en amper hulp.ik ging elke dag minder zien en was zo duizelig dat ik steeds achterover of opzij viel. eerst zag ik blauwe flitsen later rode en ten slotte ging het licht elke dag van boven naar beneden een stukje verder dicht. toen kon ik nog een weekje binnen wat zien en buiten al niet meer en ten slotte helemaal niks meer.zo hebben ze me 4 weken laten lopen tot ik blind werd. toen ben ik opgenomen in eht ziekenhuis maar ondertussen was ik al knettergek van de pijn. ik heb daar een infuus gehad van hele zware medicatie die men ook gebruikt om ms tot remise te brengen. daarvan kreeg je enorm vele buikpijn en je mond ging kapot, ook mocht ik me niet inspannen ik was verbonden aan een hartmonitor. ik zweette mijn bed uit terwijl het dec was en ik enkel onder een dun laken lag. na 3 dagen moest het infuus van arm wisselen omdat het zulke troep was en me ader het niet meer trok. ik heb 10 procent van mijn gezichtvermogen terug gekregen, ik heb nog steeds een slechter evenwicht en problemen met mijn geheugen. ik weet nog wel wat er allemaal gebeurd is maar haal vaak de jaartallen door elkaar. ook heb ik sinds die tijd altijd hoofdpijn en oorsuisen. op de mri is een gaatje te zien aan de zijkant van mijn hoofd. precies op het punt van het zicht, het evenwicht en het geheugen. ik heb heel erg veel geluk gehad dat de ontsteking in een relatief "leeg" terrecht is gekomen.