Mag ik vragen waarom je partner alimentatie wil als je zelf een inkomen hebt? En wat betreft jullie kindje.. gef je bv ? Zo niet, .dan is er geen reden waarom een kindje zn moeder harder nodig heeft dan zn vader. Ik zou dus ook niet weten waarom jij meer recht zou hebben dan de vader. .. Ik snap dat een scheiding heftig is, maar hij doet jou niks aan ofzo door voor zichzelf te kiezen. En eerlijk gezegd proef ik dat verwijt wel enigenigszins in de vragenlijst en vraagstelling
Ik kan me zo voorstellen dat er ook vragen in je opkomen die misschien niet direct voor de hand liggend zijn maar in de toekomst wellicht wel van toepassing kunnen zijn. Als hij kwaad zou willen in de toekomst dan is het fijn van tevoren al een en ander te weten wat je kunt doen. Als ik zou merken dat mijn ex al zaken achter mijn rug om aan het regelen is dan zouden er in mijn hoofd op vragen opkomen waar ik eerder misschien niet aan gedacht zou hebben. Wat dat betreft snap ik TS heel goed hoor. En ja, ik zou mijn ex ook verwijten dat hij voor zichzelf kiest en niet wil vechten voor zijn huwelijk en gezin. Sommigen kiezen daar namelijk nogal makkelijk voor, bovendien word de keus ook nog eens door 1 persoon gemaakt en niet samen. Dat is erg bitter voor de persoon die de keus niet heeft gemaakt. Als je er alles aan hebt gedaan om de relatie te redden en het werkt niet, en je gaat dan scheiden.. Dan geef ik mensen groot gelijk. Maar zeker als je kinderen hebt ben je, vind ik, het verplicht naar elkaar en het gezin toe om ervoor te vechten. Ik heb er geen ervaring mee, maar wil je heel veel sterkte wensen.
Mee eens! Alhoewel ik nooit partner alimentatie zou eisen, vind niet dat mijn ex partner mij zou moeten onderhouden.
Wat vreselijk TS! Heel veel sterkte. Ik kan je niet heel veel tips geven, maar ik wil toch wat kwijt over evt co-ouderschap. Co-ouderschap kan voor oudere kinderen een goede oplossing zijn, maar voor jonge kinderen niet. Hiervoor werd genoemd dat de moeder niet per se meer recht heeft op het kind dan de vader. Dat kan dan wel zo zijn, maar het gaat niet om het belang van jullie als ouders, maar om het belang van jullie zoontje. Baby's en jonge kinderen moeten zich aan één vast persoon kunnen hechten. Als het hechtingsfiguur steeds een paar dagen uit beeld blijft kan dit negatieve gevolgen hebben voor een kind. Een baby heeft geen besef van tijd en weet dus niet wanneer de primaire verzorger weer terug komt. Ik ben dus ook juist van mening dat dit niet in het belang is van jullie zoon. Hij zal straks in niet één, maar twee nieuwe huizen terechtkomen waarbij hij ook nog eens meerdere dagen in de week jou moet missen. (Even ervan uitgaande dat jij de grootste zorg nu al op je neemt) Ik zeg dus niet dat hij per definitie meer bij jou moet blijven, maar wél bij de ouder die hem tot nu toe al het meest verzorgd. Verdiep je echt even in gevolgen van co-ouderschap bij zulke jonge kinderen. Heel veel sterkte meis, knuffel!
Jeetje zeg... Wat een reactie! Ik proef dat verwijt niet, ik proef verdriet en radeloosheid. Ze stelde gewoon vragen hoor, alles komt op haar af momenteel... Wat denk je zelf... Ooit zelf wel eens door dat proces gegaan? Bah.... En geef haar nog even een extra dreun erbij door te zeggen dat een kind z'n moeder niet harder nodig heeft als z'n vader.... Wat ben jij voor een persoon zeg... Sorry hoor, maar dit komt erg hard over en arrogant ook...
Wat bedoel je met 'jong'? En waar komt je ervaring met co-ouderschap vandaan? Want hier scheiding en co-ouderschap gestart toen jongste een jaar of vier was en dat ging en gaat ge-wel-dig. Echt absoluut de beste optie voor een kind. Ik heb persoonlijk geen ervaring met jongere kinderen, maar ik kan me niet voorstellen waarom dat niet even goed zou kunnen werken. Een pasgeboren baby is een ander verhaal, maar zodra ze wat verder zijn lijkt mij dat het gemakkelijk moet kunnen.
Sterkte TS. Wat moet t heftig zijn als je zelf verdervwilt in relatie. Ik heb geen antwoorden voor je, den dat ze bij juridisch loketcwel wat antwoorden kunnen geven. Het lijkt mij echt moeilijk om de keuze te maken hoe t verder gaat betreft je kind. Natuurlijk is t beste als t ook regelmatig de vader ziet, maar emotioneel zou ik dat niet aankunnen. Omdat je man niet verder wilt zie hij je kinderen nu ook minder, ik snap echt wel dat dit tijd kost om geheel achter te kunnen staan.
Hierbij wat antwoorden op jouw vragen. Ik zou heel erg oppassen met nu al verdelen van geld en dan op privé rekeningen zetten. Ik zou van de gezamenlijke rekening even de afschriften uitprinten zodat je kunt zien waar geld heen gaat. Heel veel sterkte! Lijkt me vreselijk, dikke knuffel. Als je vragen hebt over die schenking, pb me ff * Moet ik het geld van mijn spaarrekening afhalen ivm verkoop vh huis en eventuele schuld? Geld laten staan. Men weet ten 1e toch al dat je dat hebt, voor NHG maakt het toch niet zoveel uit. Voor wat betreft het nu al verdelen van het geld. Alle bezittingen, schulden etc wordt bij de scheiding verdeeld. Nu al verdelen heeft geen zin. Stel je voor dat hij nu ineens zijn hele spaarrekening leegstrekt, dan heeft ie alsnog recht op helft jou spaarrekening en de gezamenlijke rekening. * Hoe lang ga ik partneralimentatie krijgen? We zijn pas 3 jaar getrouwd. Ik meen tot 5 jaaf het aantal jaar dat je getrouwd geweest bent. Daarna geloof ik altijd 12. Dit hoorde ik laatst, pin me er niet op vast. * Hoe lang krijg ik kinder alimentatie? (Gelukkig) geen verstand van. Ik meen wel dst als je echt co ouderschap 50/50 doet dat je dan niks krijgt. * Heb ik met al deze alimentatie nog recht op huur- en of zorgtoeslag? Als je onder bepaalde grens blijft lijkt mij van wel * Kan hij alsnog de helft vd schenking van mijn moeder opeisen? Heeft jouw moeder deze oneer uitsluitingsclausule gedaan? Dan is de schenking van jou privé. Heeft ze dit niet gedaan of niks geregeld (dus gewoon schenking aan jou overgemaakt), dan is de schenking helaas is de gemeenschap gevallen. * Moet ik ook al een priverekening gaan openen en mijn loon daar al op laten storten? (Dit zal in de toekomst sowieso moeten) Ja uiteindelijk wel natuurlijk. * Welke rechten heb je als moeder van een zeer jonge baby? Mag deze dan vaker bij de moeder zijn? Is lijkt mij geheel afhankelijk van de situatie * In hoeverre zou mijn overspannenheid (en eerdere kleine depressies) een probleem kunnen gaan vormen in de scheiding? Kan mijn man dit tegen mij gaan gebruiken? Als hij hard kan maken dat jij een gevaar voor je kindje vormt misschien, maar als jij dat kunt weerleggen dan lijkt mij van niet hoor! Zomaar een greep uit wat vragen die in me op zijn gekomen.
Je reactie is erg bot en dit had je beter anders kunnen formuleren. Ik werk 3 dagen en kan dus nooit rondkomen met mijn loon. En ik heb er recht op. Of dat uiteindelijk ook gaat gebeuren weten we dus nog niet. Ik geef geen bv en mijn baby is nu 8 maanden oud. Ik had gehoord dat je dan als moeder meer rechten zou kunnen hebben, ook dat moet ik nog uitzoeken, maar wederom hoe de verdeling gaat worden weten we dus nog niet. Hij mag voor zichzelf kiezen ja en dat heeft hij ook gedaan. Hij doet mij en onze zoon hiermee wel een scheiding aan en heel veel verdriet.
Beepje, ik zit in dezelfde situatie.. Ik ben nu ook alles aan het uitzoeken en regelen qua wonen, verdeling kids, verdeling spullen. En ik heb het s'avonds vaak heel zwaar. Blijf dan maar huilen.. Als je een pb wilt sturen mag dat. Heel veel sterkte!