meiden die in de thuiszorg werken?

Ik vond het helemaal geen dankbaar werk.
Ik vond het fijn dat ik mijn uren zelf kon indelen. Maar vooral oudere mensen hebben altijd overal commentaar op. Het verhaal van 'lieve oudere mensen die je om de 10 minuten vragen of je thee wil' heb ik in al die tijd niet mee gemaakt haha Ja 1 keer maar die vrouw was dement en vergat steeds dat ze het al gevraagd had

tis een fijn gevoel als je naar huis gaat en je klant zit weer heerlijk schoon huisje. Maar meestal hebben de klanten van 75+ wel wat te zeuren haha

 

Ik werk in de thuiszorg sinds februari dit jaar. Ik vind het heel leuk. Ik heb tot nu toe alleen maar fijne cliënten gehad.Ja op 1 na, daar kon ik niet meer door 1 deur, maar na overleg met mijn leidinggevende hebben ze daar een ander op gezet. Maar verder heb ik wel lieve oude mensen, die het vooral gezellig vinden als ik er ben.

Erg fijn aan dit werk is, dat je zelf kunt aangeven op welke dagen jij wilt werken. En ze zijn bij mij erg flexibel, mocht ik eens vrij willen, of als mijn zoontje ziek is.

 

Ik heb het 2 weken gedaan... Het werk ging op zich wel. Ik heb echt meer koffie gedronken dan gewerkt haha.
Maar echt dankbaar werk, nee dat vind ik niet. Qua werktijden was het wel heel fijn.

 

Dankbaar werk????? Tuurlijk, voor sommige lieve oudjes wel (die waren er ook), maar wat kunnen die oude tangen zeiken zeg! Ik ben echt gillend weggegaan bij de thuiszorg. Echt, ik ben heel sociaal en kan goed met mensen omgaan........maar met sommige oude mensen kan dat echt niet. Ik vond het verschrikkelijk. Ze zeiken om alles, lopen achter je aan om te kijken of je het wel goed doet, gaan het dan nog voordoen ook (doe het dan lekker helemaal zelf!!!!). Grrr, kan er nog pissed om worden als ik eraan terug denk. 1x het toppunt bereikt........ik had me heel diep gesneden aan glas (in mijn hand). Het bloedde als een rund en ik moest nog 10 minuutjes werken. Reactie van die oude tang: "Nou, dan zeem je de ramen toch met 1 hand!" Sorry, dat was de druppel!!

Maar ik had gelukkig ook 2 hele lieve dametjes! Echt schatjes waren dat. 1 heb ik zelfs nog in mijn vrije tijd naar het ziekenhuis gebracht!

Ik wil je niet afschrikken hoor, maar dan weet je alvast wat je te wachten kan staan!

 

Hier ook niet de ervaring dat oude mensen dankbaar zijn hoor Ja in het ziekenhuis wel maar bv in de verpleeghuizen waar ik gewerkt heb, ik heb nog nooit zulke grove taal gehoord als bij sommige demente oudjes haha...

Mn schoonmoeder werkt sinds kort in de thuiszorg als huishoudelijke hulp, ze vind het echt enorm leuk en gaat volgend jaar nog extra uren werken zo leuk vind ze het!

 

Ook ik werk in de thuiszorg als huishoudelijke medewerker. Ik vind het erg leuk en heb tot nu toe geen problemen gehad en heb aardige mensen gehad. Dit is mijn vijfde jaar dat ik werk als oproepkracht. Het enige nadeel hieraan is dat ik elke keer andere mensen hebt.

 

ik heb het lang gedaan... vond de zelfstandigheid wel fijn, en de oudjes waar ik werkte, die wist ik altijd wel naar mijn hand te zetten..
maar zelf uren indelen? helaas... we hadden een geweldige planningafdeling.. ik werkte 20 uur op papier, ene week kreeg ik een rooster van 3 uur... om dan de week erop ineens 40 uur te moeten werken want dan had ik minuren opgebouwd.
erg vervelend, want lichamelijk kon ik 40 uur helemaal niet aan.. en toen ik daar begon, was ik alleenstaand moeder, en ik wilde thuis zijn voor mijn kinderen.

 

moet je werk altijd dankbaar zijn dan???

ik werk in de thuiszorg als verpleegkundige en heb echt niet dat de mensen overlopen van dankbaarheid..... Sommige zijn wel erg aardig hoor!
Kan me bij heel veel mensen zo voorstellen dat ze nou ook niet echt heel dankbaar zijn tegen het huishoudelijk personeel.... maar dit heeft vaak ook puur met de ziekte te maken.

Je doet je werk en je wordt ervoor betaald. Ik zoek nooit ''dankbaarheid'' bij de mensen , want ik doe mn werk. Het is best wel leuk idd als mensen je bedanken, en dat doen sommige ook heus wel... maar het is voor mij echt geen voorwaarde.

 

Ik werk zelf nu zo´n 2 jaar in de thuiszorg, eerst als oproepkracht en nu heb ik vaste klanten waar ik elke week kom.
Heb er verder niet veel aan toe te voegen, sommige gezinnen zijn inderdaad heel lief en aardig, maar ik ben ook huishoudens tegengekomen waar het gewoon te smerig voor woorden is.

Als je vaste klanten heb dan is het wel heel leuk werken hoor, je krijgt toch een band met de mensen, maar af en toe word ik ook schtijziek dat ik om het uur dezelfde verhalen moet horen. Tja wat is dankbaar?? ik krijg van mijn vaste klanten altijd wel wat extra´s (chocoladereep o.i.d.) of met bijv. kerst een presentje.

Qua bedrijf heb ik het enorm goed getroffen, kan me geen betere manager voorstellen.

 

Ik heb er ook gewerkt toen ik nog in NL woonde. Vond het in principe best leuk hoor, ik vind schoonmaken niet erg. Ik merkte al snel dat het twee kanten op kon met clienten, de een is een echte zeur waarbij je niets goed kunt doen, en de ander wil gewoon wat gezelschap. Ik merkte bij mezelf dat ik altijd extra mijn best deed bij de mensen die zo eenzaam waren en altijd maar vroegen of ik even thee kwam drinken, schoonmaken hoeft niet. Deed ik uiteraard wel gewoon, meestal extra En soms bleef ik gewoon ietsie langer voor een gezellig gesprek. Ik vond het alleen drie keer niks in de zomer, ben toen ook heel veel afgevallen door het zweten hahaha


Ik zou het hier zo weer doen hoor

 

ik heb van oktober 2008 tot juni 2010 gewerkt bij de thuiszorg

ik had 2 hele lieve mensen die ik van af het begin had
en 20 ander verschillende mensen

het toppunt was toch wel dat er stof achter een stang zat en dat mevrouw vond dat ik het met een wattestaafje schoon moest maken of de plinten eerst met een tandenborstel en dan nog even met de doek er over

dezelfde vrouw verwachte van mij een lood zwaar matras effe van het bed af moest tillen (en mevrouw doet het dus zelf dagelijks )heb het een keer geprobeerd en daarna heb ik gezegd nou mevr. als u wilt dat matras even moet luchten vraag dan maar aan u kinderen waarop ze kwaad reageerde en het vrolijk zelf deed

en ik ging altijd op de scooter na alle mensen en kreeg ik onder weg pech nou ik terug lopen met de scooter die een lekke band had dus belde ik die mevr sorry maar he lukt me niet te komen ik was echt afgepeigerd naar 3 kwartier met die scooter te sleuren
zegt ze is goed beld ze haar vriendin die bij mij in de straat woont zegt die vriendin van haar vader is bij haar oma die tegen over die mevr woont ach haar vader is er wel ja krijg ik een telefoontje ja je zorg maar dat je komt want je vader is bij je oma die kan je ook wel even brengen toen heb ik tegen dr gezegd moet je eens goed luisteren mijn vader is ten eerste niet verantwoordelijk voor mij dat ik naar me werk ga en moet zelf eens voor de grap 3 kwartier met een scooter lopen die een lekke band heb zegt ze ja maar een fiets is toch ook niet zwaar om mee te lopen nou heb van kwaad heid opgehongen

 

Ik geef leiding aan 165 medewerkers in de thuiszorg..

Moet eerlijk zeggen dat hoe hier over de mensen wordt gepraat erg respectloos is. Als iemand zo denigrerend over de clienten praat staat diegene bij mij direct op straat.

Het is net wat je er zelf van maakt, ik merk dat zelfs de meest verbitterde en dus chagerijnige mensen, ontdooien door een lieve en goede hulp.

Veelal zijn de klachten die zij hebben gegrond, medewerkers gaan vroeg weg, maken het aanrecht schoon met hetzelfde doekje als de toilet mee is gedaan.. maken echt misbruik van de hulpeloosheid van de mensen.

tja, daar mag wat van gezegd worden en niet iedereen vind dat prettig. Maar de mensen betalen er voor dus is hun goed recht.

Zeker als je langere tijd bij dezelfde client komt kunnen er mooie relaties ontstaan.

Ik vind het zeer zeker dankbaar werk, mooi werk (al poets ik niet zelf natuurlijk, maar kom veel over de vloer bij de clienten als dingen uit de hand lopen) en je draagt echt wat bij in de samenleving.

Ik heb mijn topbaan bij TNT Post 2 jaar geleden opgezegd (na een dik traineeship en drs. titel), om dit werk te doen, mensen rekenen op je en hebben je nodig, hoe mooi dat jij ze kan helpen met iets wat ze zelf niet meer kunnen?

 

Ik ben het hier helemaal mee eens! Ik werk zelf ook in de thuiszorg maar dan als verzorgende IG. Vaak zit er een verhaal achter die ''zeur'' mensen waardoor je veel respect voor die mensen krijgt en een band opbouwt.
Ik heb ook veel contact met de huishoudelijke hulpen en die hoor ik nooit zo over de clienten praten gelukkig maar!
En wij als de verzorging zijn ook super blij met de huishoudelijk hulpen zo kunnen wij tenminste zorg leveren in schone badkamers enz.

 

Ik ben het er ook mee eens!

Ik werk nu een jaar of 4 o.a. bij de thuiszorg, maar wel met vaste adressen moet ik eerlijk zeggen, nu nog 3 adressen, voorheen 5, altijd verdeeld over 3, of 4 dagen. Omdat ik ook nog een tijd een eigen webshop heb gerund en dat straks na mijn bevalling weer ga doen, is dit ideaal te combineren qua werktijden.

Ik heb eigenlijk maar 1 'negatieve' ervaring gehad en toen heb ik na een half jaar zelf besloten om weg te gaan, dus ik heb het absoluut geprobeerd kan ik wel zeggen. Deze mevrouw wilde dat ik iedere week (ook bij -5 graden buiten) de ramen buitenom zeemde (flat van 3 hoog op een smal balkonnetje met laddertje en al... ) en al het houtwerk schoonmaakte. Dat betekende dus behoorlijk verkleumde en blauwe handen en hoewel ik het een paar keer had aangegeven wilde ze niet echt anders, ook met bepaalde andere dingen. Dat werd me wel te gortig na een tijdje en ben ik dus opgehouden. Ik was overigens bij die mevrouw al de zesde hulp binnen een jaar... dat zegt wel iets natuurlijk.
Voor zover het negatieve!

De rest van de mensen waar ik werk zijn echt geweldige mensen, waar ik alleen maar diep respect voor kan hebben want ze hebben stuk voor stuk het e.e.a. voor de kiezen gekregen met ziektes etc.
Ze zijn ontzettend lief voor me, krijg altijd leuke attenties met de feestdagen enzo en leven heel erg mee met mijn zwangerschap en ook met mijn 2 miskramen hier aan voorafgaand. Eén echtpaar, beide begin 70, dus niet heel erg oud nog, zijn een soort familie geworden, ik ben daar dan ook 2 ochtenden in de week en zie ze vaker dan hun eigen kinderen. Ze laten hun waardering echt wel blijken, zo ook de andere 2 en ik voel me bij allemaal redelijk 'thuis'. Er zijn inmiddels in die 4 jaar ook 2 mensen waar ik al een tijd werkte overleden en dat was best een schok, ook al weet je dat het kan gebeuren.

Ook bij het werken in de thuiszorg geldt natuurlijk dat 'wat je geeft, krijg je terug', het werkt van 2 kanten. Als je de kantjes eraf loopt, of niet even de tijd neemt om naar ze te luisteren, zullen ze waarschijnlijk niet al te tevreden zijn. Maar als je je werk goed doet, laat merken dat je het graag voor ze doet en begrip hebt voor hun situatie, kan het echt heel goed gaan.
Je moet ook beseffen, dat je bij mensen thuis komt, in hun vertrouwde omgeving, je komt aan hun spullen en doet het werk waarschijnlijk heel anders dan zij zelf hadden gedaan. Daarnaast is het voor de meeste ouderen een hele stap terug dat ze hun eigen werkzaamheden niet meer kunnen doen en dat doet meer met ze dan je kunt voorstellen. Ouder worden komt en gaat met gebreken en je moet steeds een stapje terug en dat is niet gemakkelijk.

Als je dat allemaal voor lief neemt, kan het juist enorm dankbaar werk zijn, dat heb ik in elk geval meegemaakt.

 

Ik sluit me volledig aan bij Marjanneke.

Ik werk nu bijna een jaar in de thuiszorg, en heb clienten gehad die enorm lief waren, en echte zeurkousen.
Veel mensen hebben er moeite mee dat ze het uit handen moeten geven, maar met veel geduld merken ze vanzelf dat je ze alleen maar komt helpen.

En thee drinken leer je wel.. pff al die koekjes zijn niet goed voor je Maar ik vind het enorm leuk werk, heb nu nog mar 2 clienten vanwege de fibro maar deze zou ik ook voor geen goud willen missen.

 

ik heb tijdens mijn studie een vakantiebaantje gehad in de thuiszorg, zowel poetsen als als verzorgende.
Wat ik merkte is dat het heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel verschil maakt tussen de cliënten en ook tussen de bureaus.

Veridealiseer het niet, echt een dankbaar gevoel heb ik niet gezien/gevoeld. Nouja, wel bij een paar mensen hoor. maar veel oudere mensen waren vooral aan het klagen dat het "weer een ander" kwam. Begrijpelijk, maar ook niet leuk voor mij.

Wat mij vooral verder opviel was het kennelijke langzame poetstempo van mijn "collega's". haha. Ik was overal te snel klaar en kon dus nog allerlei andere dingen doen

 

Ik denk wel dat dat te maken had met dat je een tijdelijke kracht was. De mensen waar ik werk kijken nooit echt uit naar de vakanties, ze krijgen dan iedere week een 'nieuwe' hulp en moeten steeds opnieuw dingen uitleggen en iedere hulp doet het weer anders. Zoals ik al zei, dat vinden ze nooit prettig, oudere mensen hebben het liefst zoveel mogelijk regelmaat en structuur, het zijn wat dat betreft net kleine kinderen, lol.

En laten we eerlijk zijn, iedere baan heeft zijn voor- en nadelen toch? Ik heb een jaar of 15 hiervoor eigenlijk altijd op kantoren gewerkt, administratief en dir. secretaresse en daar was 'stress' een veel voorkomend woord op bepaalde tijden voor mij persoonlijk. Dat heb ik hier in elk geval nog nooit gehad en kan erg gemakkelijk omgaan met de 'nukken' van ouderen, als je het zo wilt noemen.

 

Ik ga dinsdag weer op gesprek bij mn oude werkgever, die wil me graag terug

Ik vind wel dat sommigen hier het nogal verheerlijken. Sommige oudere mensen zeuren gewoon. Bijvoorbeeld mijn opa, daar word je helemaal gek van als je daarvoor moet werken.

Nou had ik nooit vaste adressen, ik was een vlinder (zo noemen ze dat bij het bedrijf waar ik werkte). Ik ging naar de hele tijdelijke klanten en klanten waarvan de vaste hulp op vakantie was. En wat mij dan vooral stoort zijn de mensen die ontzettend zitten te zeiken op hun vaste hulp die op vakantie is. En tegen de hulp zelf heel aardig doen.

Maar goed, ze hadden het nu over 3 vaste adressen dus ik ben benieuwd Ik heb vandaag ook gesolliciteerd en waarschijnlijk aangenomen en morgen ook nog een sollicitatie ergens anders, en dinsdag dan weer voor de thuiszorg WOOOOOWWW