Hoi dames, Sinds mijn bevalling zit ik niet lekker in mn vel. Ben van maat 34 naar ongeveer 38 gegaan. Op zich ziet het er allemaal wel oke uit, maar er zijn wel wat dingen die iets minder moeten worden vind ik zelf. 1 daarvan is mijn onderkin, vind dat echt superlelijk Nu heb ik wat gelezen over lipolyse en dat lijkt me wel wat. Nu ben ik een beetje aan het googlen en ik zie verschillende prijzen, is er iemand die al ervaring heeft en mij er wat meer over kan vertellen? de ene kliniek rekent 375 euro en de andere weer 50euro kan dat nou? groetjes Janet
Wat is er in vredesnaam mis met maat 38! Ik weet dat dit je vraag niet is..ik heb ook geen idee wat die lipo-toestand inhoud....(bij lipo krijg ik al de kriebels) Maar volgens mij is na een kindje mt 38 meer dan prima! Ik heb hem zelf bijna terug en zeer tevreden. Succes met uitvlooien. Elmo Edit: opgezocht en ik zie toch echt NAALDEN staan....*als ik het niet dacht * Echt succes meid....als je het echt wilt moet je het doen, wie ben ik, maar denk wel heeeeeel goed na.
Ik snap je wel, er is ook helemaal niks met die maat. Maar voor mij wel, ik wil liever een maatje kleiner. Ik heb altijd maat 32-34 gehad, spijkerbroeken maat 24 of 25 en nu maat 30, ik kan soms wel huilen als ik mijn broeken zie van voor de zwangerschap. Het is puur een gevoelsmatig iets. Ik wil nu gewoon graag van mijn onderkin af en ik vroeg me gewoon af of iemand daar ervaring mee had en waar ik op moet letten.
Klopt het is inderdaad met naalden, je krijgt kleine injecties die dus geen pijn doen. En na een paar weken zie je dus resultaat. Het kost ook een stuk minder dan liposuctie en het is ideaal voor mensen die niet zoveel vet kwijt willen. Bij mij is het nu alleen maar mn onderkin hoor. De rest word denk ik toch maar meer trainen
Je bent "pas" 22....denk je zelf ook niet dat je het wel kwijtraakt als je hard je best doet en het de tijd geeft? Niet dat je TE jong bent maar het is zo dat hoe jonger, hoe meer je nog zelf kunt doen. Ik wil je er echt niet vanaf praten hoor....of toch wel maar als je nu dit al vreselijk vindt...hoe moet dat verder als je de 40 bent gepasseerd (sorry 40'ers....had beter 50 kunnen nemen :-D) Ik bedoel...nou ja, is wel duidelijk denk ik :-D Wil echt niet lullig doen hoor! Elmo
Meid, je bent pas 8 maanden geleden bevallen.. Je lichaam heeft wel wat tijd nodig. Om nou meteen naar de plastisch chirurg te rennen? Daar zou ik zo mn twijfels bij hebben.. Als je toch besluit ervoor te gaan, zorg dan dat je veel info in wint over de kliniek. Niet dat je bij een prutser terecht komt. Je hoort het zo vaak dat bv. een fysiotherapeut zich uit geeft voor "cosmetisch arts".
Ja ik snap je wel hoor, mn moeder verklaarde me ook voor gek. Maar het is echt voor mezelf, ik heb maanden lang slecht geslapen voelde me superlelijk huilde elke dag en wasa ook echt niet om te genieten, daarbij liep mn relatie kut en ik dacht dat alles kwam doordat ik dus "dik" was. Mn zusjes noemen me nog steeds maatje L en mijn tante noemt me "reet" niet echt leuk dus. Maarja mn lichaam is okzich wel mooi hoor, heb geen problemen met de cellulitis enzo, tis meer de love handles en mn onderkin. Vandaar dat ik dit dus wilde proberem.
Hoi Batchie, ik begrijp het wel , hoor. Het gaat er niet om hoe anderen je zien, maar hoe jij jezelf ziet, en daarbij voelt. Ene kant zegt het verstand"wees blij dat je gezond bent, maat 38 is prima" andere kant zegt het hard" ik wil weer de vamp zijn met maat 34" Erg lastig, wij vrouwen ook. Enige tip die ik kan geven is om altijd naar een goede kliniek te gaan, het gaat wel om je lijf, laat er geen prutsers aan zitten! Andere tip: heb je ook al gekeken naar sport of oefeningen? Ook voor een "onderkin" bestaan oefeningen Ikzelf ben aan het lijnen,en sporten. Ik heb erg moeite met mijn teveel aan kilo's, en mijn bolle buik. Iedereen zegt dat ik er erg goed uitzie, als moeder van drie kids, ook mijn man klaagt niet en vind mij mooi zoals ik ben. Maar het gaat om mijn gevoel, ik heb geen zelfvertrouwen. Dus mijn voornemen is om af te vallen, en als ik een goed gewicht heb, en het is nog nodig, dan laat ik mijn buik liften. Maar als ik zo doorga, is het niet nodig, het gaat de goede kant op. Dus misschien werkt het ook voor jou? groetjes Patricia
ik heb dus wel lipolyse gedaan... NIET DOEN! het is helemaal niet pijnloos, sterker nog het is 3 maanden geleden en ik heb er nog steeds last van, de huid is supergevoelig. de eerste week kon ik wel huilen! alsof je bont en blauw geschopt word. op mijn buik was het een aparaatje met 7 naalden tegelijk, en dat 25 keer... en of het echt helpt? ik raad het niet aan! heb er nog nachtmerries van... brrr! je kunt beter even op google zoeken voor oplossingen zonder naalden, zijn een stuk minder pijnlijk! ik ben nu een maatje 40 en was altijd 36, en iedereen vind dat ik tevreden moet zijn, dat ben ik dus niet. heb altijd een super figuur gehad, en hiermee kan ik gewoon niet tevreden zijn.ook werk ik als model, en dan moet het gewoon perfect zijn.. tot die tijd geen werk. ik vind liposuctie erg eng, dus voorlopig gaan we op de dieet /sport tour!
Hoi Batchie, Om op je vraag in te gaan. Ik heb lipolyse laten uitvoeren op mijn bovenarmen. Daar zit 'hardnekkig' vet. Na de eerste paar weken had ik na elke behandeling allemaal puntjes op mijn bovenarmen van de naalden. Het prikt een beetje, en bloedt ook een beetje. Het vervelende van die behandeling is dus dat je het de eerste paar weken ziet, vervolgens ben je er een paar maanden van af, maar daarna komt het vet gewoon weer terug. Het is een behandeling die je nl moet blijven herhalen. En dat is dan weer wel prijzig, zeker als je het bij een goede kliniek laat doen. Liposuctie is daarentegen wel permanent. Dat heb ik bij mijn onderkin laten doen (zelfs toen ik 45 kg woog, had ik nog een onderkin....) en dat is nu wel weg. De prijs vond ik ook wel meevallen. Het koste 1.250 euro en ik kreeg 500 euro van de ziektekostenverzekering terug (heb een uitgebreide verzekering). Het is niet goedkoop, maar als je nagaat dat het permanent is, vind ik het wel meevallen. Overigens doen ze bij een goede kliniek liposuctie alleen als je al hebt geprobeerd met lijnen en sporten het vet eraf te krijgen en het is niet gelukt. Gezien je leeftijd, denk ik dat ze je eerst zullen aanraden om het met lijnen en sporten eraf te krijgen. Ook zullen ze naar psychologische aspecten kijken. Uit jouw verhaal klinkt ook een beetje druk uit de omgeving en dat vind ik heel naar voor je. Laat je niet gek maken door anderen. Als je er zelf ongelukkig van wordt, zou ik het eerst proberen met lijnen en sporten. En daarna pas kijken naar een goede kliniek. Liever wat meer uitgeven, maar dat je dan wel goed geholpen wordt. Veel succes met het nemen van de beslissing!
Waarschijnlijk als je wat afvalt, verdwijnt die onderkin ook wel. Wat een k#topmerkingen van je familie, lekker aardig. Maar ik zou nog wel even drie keer achter mijn oor krabben voor ik zoiets zou laten doen. En denk niet dat je leven drastisch verandert met wat kilo's minder en een strakkere kin, zou het echt alleen voor jezelf doen en niet voor die zeikerds met hun commentaar.
je baalt van je maatje 38, en wilt weer terug naar 34. maar met een lipolyse zit je dus nog steeds in maatje 38 (nou nou wat erg) volgens mij ga je dan steeds verder met al die ingrepen. ik zou gaan sporten en misschien lijnen dan wordt die 'onderkin' ook wel minder.
Idd niet doen hoor, probeer eens een paar maanden water en brood, ik garandeer je dat je al je vet kwijtraakt! (niet letterlijk he, je hebt voedingsstoffen nodig)
Denk goed na voordat je aan jezelf laat sleutelen! Mijn collega (een mooie jonge vrouw) wilde graag haar oogleden laten corrigeren. Kleine, redelijk eenvoudige ingreep. Maar.... Ze is nu wel aan 1 oog BLIND. Behalve dat is het nog maar afwachten hoe het er uiteindelijk uit gaat zien. De laatste keer dat ik haar zag was het echt vreselijk. (Alsof ze 2 weken dood in een gracht heeft gelegen, helemaal dik, rood en gedeeltelijk aan het afsterven.) Het is nu 2 maanden geleden dat de ingreep gedaan is, maar ze is nog lang niet in staat om haar leven weer op te pakken (met 2 kleine kindjes) En dan te bedenken dat ik het nog zo goed van haar vond om zichzelf eens te verwennen... Nou, aan mijn lijf geen gesleutel! Soms moet je tevreden zijn met wat je hebt. Succes met je beslissing. Groetjes,Lotte