Graag jullie mening... Een aantal jaar geleden heb ik een autoongeval gehad waar ik letsel aan heb overgehouden. Hiervoor heb ik een letselschade advocaat in handen genomen die alles regelt met de tegenpartij en diens verzekeringsmaatschappij. Nu zijn we op een punt gekomen dat mijn advocaat door een rekenbureau mijn potentiele schade tot mijn pensioen heeft laten berekenen. Daar komt een X bedrag uit. De tegenpartij wil me nu afkopen. Na wat onderhandelen komt dat uit op 50% van de berekende schade. Als ik hiermee accoord ga kan ik nooit meer op de zaak terug komen. Maar de tegen partij ook niet dus als er ooit een behandeling of medicijn komt waar ik goed op kan functioneren is dit dus mooi meegenomen. Op dit moment voel ik het financiele verlies gelukkig niet we hebben het niet nodig. Of ga ik vechten voor waar ik recht op heb, met kans op nog 10 jaar touwtrekken weer al hun artsen en deskundigen bezoeken met alle stress die ik daarvan ervaar en ook weer daardoor lichamelijke klachten. Het bod wat nu op tafel ligt voelt niet goed (hoewel misschien geen enkel bedrag de pijn kan compenseren) maar ik ben het vechten en vooral verantwoorden zo zat. Wat zou jij doen in zo een situatie? Kon je maar af en toe even in de toekomst gluren...
Als je het geld niet nodig hebt op dit moment zou ik zeggen niet doen. Proberen het een beetje los te laten en de advocaat zijn werk laten doen. Je zou ook een tegenaanbod kunnen maken.
Niet doen. Mijn zusje is ooit akkoord gegaan met zo'n afkoopsom en heeft daar achteraf best wel veel spijt van. Zolang je het geld nu niet nodig hebt, zou ik zeggen: ga door. Hoeveel moeite en energie en tijd het ook nog gaat kosten.
Je zegt zelf dat je het bod eigenlijk te laag vindt. Hoeveel moeite het ook kost, ik zou toch doorzetten. Je gaat er anders alleen maar spijt van krijgen..
Ligt aan de situatie, is voor ons moeilijk te beoordelen. Ik ben een jaar geleden akkoord gegaan met de afkoop. Of je er nu dagelijks mee geconfronteerd wordt of niet, de hele zaak blijft je bezig houden. Voel me nu echt rustig. Heb een genoegdoening gehad en die is nooit goed genoeg.ik heb ook blijvend letsel, maar wat voel ik me nu goed. Heb het verder los kunnen laten.
Wat zegt je advocaat? Die kan waarschijnlijk beter beoordelen of het wel of niet een goed bod is dan wij.
Wat is de reden van het aanbod? Zijn zij van mening dat je zelf voor 50% verantwoordelijk bent voor het ongeval? Je kan altijd een tegenaanbod doen maar je moet eerst weten waarom zij maar 50% willen betalen. Staat 100% aansprakelijkheid vast, dan zou ik het niet accepteren.
Ik ben na een jarenlange procedure akkoord gegaan met een afkoopsom. Aan de ene kant heb ik daar spijt van, omdat de nasleep van het ongeval ernsitger bleek te zijn dan gedacht. Aan de andere kant heeft het wel veel rust geboden. De zaak is afgerond en het boek letselschade gesloten. Hoe veel ze ook zouden betalen, ik wou nog liever dat het nooit gebeurd was. Je moet voor jezelf na advies van je letselschadeadvocaat een keuze maken. Een tegenbod is niet ongebruikelijk hoor.
Omdat t bedrag tot pensioen is? Als ze (laten we t niet hopen voor ts) nog maar 2 jaar leeft zouden ze anders maar 2 jaar hoeven te betalen. Mensen onderschatten de impact van een procedure. Wil je er nog jaren mee bezig zijn? Een afgesloten hoofdstuk is ook wat waard. Soms meer dan geld. Juist omdat je t geld niet nodig hebt zou ik zeggen waarom dan doorvechten voor meer. Maar als je besluit in te stemmen met afkoop... ik zou wel altijd de onderhandeling aan gaan!
Ik denk dat dit een keus is die je alleen zelf kunt maken. Ik heb veel respect voor diegenen die de strijd aan zouden gaan, maar zelf zou ik akkoord gaan met de schikking. De stress die ik zou hebben van zo'n proces zou me het geld niet waard zijn..
Dank jullie wel voor de reacties. Ik ben er nog steeds niet uit hoewel ik neig naar afkopen en boek sluiten. Ik ga er een week of 2 rustig over nadenken voor ik beslis.
Ik ben heel benieuwd wat je advocaat zegt. Vind hij het bod goed genoeg om aan te nemen? Of adviseert hij om een tegenbod te doen? Een tegenbod kan natuurlijk altijd. mochten ze niet akkoord gaan dan kun je het eerste bod altijd nog accepteren...
Mijn advocaat vind het een redelijk goed bod om af te kopen. Hij had een eerste bod veel lager verwacht dan dat. Tot nu toe alleen nog via de mail contact gehad over dit bod maar denk door de regels heen te lezen dat zijn advies is door te vechten.
Een redelijk goed bod. Als je besluit om het te accepteren hoef je je in ieder niet schuldig te voelen, want het is dus geen slecht bod. Denk er rustig over na, en als je besluit dat je genoeg hebt van al het gedoe kun je misschien 1 tegenbod doen om er nog wat meer uit te slepen.. Kan me ook voorstellen dat je een hoop rust krijgt als het allemaal achter de rug is. En dat is natuurlijk ook wat waard. Ik denk dat je niet echt een foute keuze kan maken. Succes!
Tja wij hebben het uiteindelijk wel gedaan. Niet gelijk de eerste keer. Maar Welten we op een punt kwamen dat onze advocaat aangaf dat er ook een risico was dat je lager uit ging komen dat dit bedrag wanneer je verder ging rechten. Plus alle stress die je ervan hebt, dat trok ik niet langer. Het bedrag was redelijk. Maar niet als je bekijkt dat mijn klachten nooit meer over gaan. Toch staat er voor een bepaalde klacht een x bedrag en dat voelt nooit redelijk, echt veeeel te laag. Maar meer krijg je niet. Dus ik kijk er wel tevreden op terug. Vaak hoor je dat eisen zeggen dat ze nooit hadden moeten afkopen, maar je weet niet of je er daadwerkelijk beter aan wordt. Zo eenvoudig is het niet Kortom, ik zou eerst goed laten uitzoeken of er ook een redelijke kans in zit dat je bedrag lager uit gaat vallen mocht je doorgaan.
ik zou vooral ook kijken hoe groot de kans is dat er bijv over een jaar nog meer klachten bij kunnen komen die hun oorsprong in dit ongeluk vinden. dus wat zouden eventuele toekomstige gevolgen nog kunnen zijn die nu wellicht nog verborgen zijn. waarom ik dat zeg; ik heb zelf een dossier te vroeg laten sluiten. het ging al een tijd goed/situatie was stabiel. nek zal altijd een zwakke plek blijken. maar helaas bleek het niet lang na het sluiten toch nog "erger" mis te zijn met mijn nek en jaren van fysio volgden... gelukkig wordt fysio goed gedekt vanuit mijn zorgverzekering, dus het is niet zo dat ik er financieel verlies op geleden heb gelukkig. echter was mijn werkelijke nasleep qua klachten dus veel erger en duurde veel langer dan waar ik feitelijk een vergoeding voor heb gekregen zogezegd. is de situatie gewoon zoals het is en zijn je klachten en toekomstperspectief heel duidelijk met weinig onzekerheden (tenzij ze dus een medicijn uitvinden ineens zoals je zelf zegt, hoe groot is die kans?). is de kans heel groot dat er morgen ineens een nieuw medicijn op de markt komt zou mijn advies zijn om nu het bod te accepteren. is die kans nihil dan zou ik vooral kijken naar hoe jij je erbij zou voelen om nog langer te procederen. zoals eerder gezegd, rust is ook heel veel waard. het hoofdstuk misschien toch een beetje kunnen afsluiten ookal word je er dagelijks lichamelijk door en mee geconfronteerd... succes en sterkte ook.
Bedankt voor alle reacties. Vooral de reacties van mensen met ervaring hebben geholpen. Ik heb het met mijn man en ouders nog besproken en ik heb besloten accoord te gaan. Ik heb mijn advocaat gebelt en afgesproken dat hij nog probeert te onderhandelen om er een hoger bedrag uit te krijgen. Maar mocht dit niet lukken ga ik hier ook mee accoord. Ik wil het afsluiten en hoop met de rust die dan volgt de lichamelijke klachten ook minder worden.
Dat de klachten erger worden is zeer onwaarschijnlijk. Het ongeluk is ruim 7 jaar geleden. Op zich valt er met de klachten te leven met medicijnen, therapie , elke 3 maanden behandeling bij de pijnpoli, elke dag oefeningen en een goede combi van belasting / ontspanning. Helaas is dat de afgelopen tijd wat lastig met een dreumes die nog niet zelf kan lopen en behoorlijk zwaar word om te tillen dus ik denk (als ik zo terug kijk op de afgelopen jaren) dat ik nu een dieptepunt heb bereikt qua pijn. Dus eigenlijk kan het alleen maar beter worden.