Vandaag de oproep van het CB gekregen. En nu weet ik dus niet of ik mijn dochter moet voorbereiden op het komende prikje. Ben bang dat ze dan niet mee durft en het een groot drama gaat worden, ik neig dus naar het pas op het allerlaatste moment zeggen, als we er dus al zijn. Ze maakt alles nu zo bewust mee en ik vind het zo zielig dat ze die prik moet krijgen!!! Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Een paar dagen van tevoren gezegd dat ze een prikje gaat krijgen, dat het een beetje pijn gaat doen maar ook zo weer over is. Ik had flink drama verwacht, maar beide keren hebben ze geen kik gegeven . Ze moesten tot 10 tellen maar bij 4 zat de prik er al in en bij 10 de pleister er al op Ik zou het wel van tevoren melden, anders kan je echt haar vertrouwen schaden. Gewoon eerlijk zijn. Hier vroegen ze ook wat we op het cb gingen doen.
Ik heb het pas verteld op de dag zelf. Volgende wk moet zoontje van 4 voor vaccinaties en dat ga ik ook pas die dag vertellen. Maar ook als hij alleen maar voor controle moet, vertel ik t ook niet eerder. Hij kan zowiezo niks met termen als "volgende week" of over een paar dagen. Is alleen maar info waar hij niks mee kan. Hoe minder jij er van te voren mee bezig bent, hoe minder spannend het voor je kindje is.
Ik heb het een dag van tevoren gezegd. Ik vond het ook zo akelig om niks te zeggen. Hij ging bij de prik wel even huilen, geen vreselijk drama's verder . Maar ik heb m wel omgekocht met een doosje lego
Ik dacht hetzelfde drama te krijgen...maar ging prima. Heb het een week of 2 van te voren duidelijk uitgelegd en daarna pas weer op de dag zelf. Hij riep "auw" toen de prik gezet werd en dat was het. Ik had gedacht dat tie het hele cb op zn kop zou zetten.
Van de zomer hebben wij als gezin vaccinaties gehad voor een verre reis. Toen hebben we, ivm zijn oudere broer met ass, duidelijke informatie verstrekt en alles gevisualiseerd. Resultaat hier was krijsen, gillen en maar doorgaan. Na 10 minuten werd hij pas rustig... Vorige week afspraak bij het cb, maar het zat niet helemaal in mijn systeem. Op woensdag schrok ik dat ik vrijdag naar het cb zou moeten. Niets voorbereid, behalve gezegd dat we naar het cb moesten. Eenmaal daar kreeg hij een prikje, nog geen minuut tranen en het was alweer over. Dus wat je moet doen? Geen idee. Maar ik zou er niet te veel nadruk opleggen.
Bij mijn dochter het een week van de te voren uitgelegd en eerlijk gezegd dat het best even "prikt" (pijn doet). Dit op de dag zelf nog een keer uitgelegd. Op het moment dat ze de prik kreeg was ze alleen erg geboeid/geïnteresseerd voor wat er ging gebeuren en heeft vol verwondering gekeken naar de prik. Verder geen kik gegeven en ging daarna gewoon weer verder met spelen.
Hier de dag zelf verteld. Uitleg dat ze op schoot mocht blijven mama haar arm zou vasthouden en de mw ging tellen en dat het dan voorbij was. Dat de prik even pijn doet. Ze vroeg zelf hoe de prik eruit ziet dus een plaatje gegoogled van de spuit en van een kindje die hem kreeg. Hier geen kick gegeven. Ging erg goed.
Dochter was 4 jr 1 mnd ondertussen, maar ik heb het gewoon gezegd een paar dagen van tevoren, niet spannend gemaakt of juist niet. Ze keek belangstellend toe hoe de naald in haar arm ging en gaf geen kik.
Hier vooral aandacht gegeven aan de oogtest.verder verteld wat we allemaal gingen doen (wegen meten, onderbroek uit, ogentest met bril, spelletjes en ook de prik). Ook gezegd dat de prik zeer kon doen en hij best even mocht huilen. Het is was gebeurt, hij huilde tot de pleister er op zat
Wij hebben het verteld, maar vooral de nadruk gelegd op wat we er na gingen doen (naar de kinderboerderij of speeltuin ofzo ) .
Heb gewoon gezegd waar we heen gingen en waarom, niks meer en niks minder. Hij heeft geen kik gegeven en hij had het langer over de ogentest dan over de prik.
Paar dagen van te voren gezegd dat hij een prikje gaat krijgen en thuis alvast een mooie pleister uit laten zoeken. Dat vond hij wel wat. Zijn knuffel kreeg ook een prik en pleister. Bij het cb ging het prima.
Haha hier iets waar ik mij druk over maak. Vorig jaar 2x moeten terug komen voor de ogentest alleen al, wilde absoluut niet. Mijn dochter is daarin een gifschijter en eigenwijs. Is toen ook niet gelukt. Ze wordt 5-2 a.s 4 jaar dus moeten wjj weer gaan. Ze heeft het er nu al over dat ze niet wilt, en dan heb ik het nog niet over de spuit gehad 😱. Mijn smoeder is al meegeweest vorig jaar, die indruk hielp ook niet. Nu moet ik zeggen die vrouw van cb is ook erg ongeduldig met kinderen en best bot en kortaf. Op hoop van zegen dat ze het dit jaar toch gaat doen. Zijn hier nog meer kindjes die zo koppig kunnen zijn?
Hier gewoon verteld, uitgelegd, en het er verder eigenlijk niet meer over gehad tenzij ze er zelf over begon. Het hele consult deed ze zelf, ik zat er echt voor Piet Snot bij Ging super goed dus. Bij vaccinatie zette de arts haar wel bij mij op schoot, maar dochter keek gewoon naar hoe het naaldje haar arm in ging etc. 'He, dat prikte echt maar even!' Totaal geen traan laat staan drama, ze was vooral érg trots!
Heb gisteren maar verteld wat er gaat gebeuren en mevrouwtje was not amused, woedend want ze wil geen prikje. 😝 En vervolgens ook huilen. Heb gezegd dat ze tot 10 moet tellen en dat bij drie het al gebeurd zal zijn, daar was ze wel even van onder de indruk. En gezegd dat ze een cadeautje mag uitkiezen in de speelgoedwinkel. Nu ga ik er maar niet meer over beginnen, pas op de dag zelf. Wil het niet groter maken dan het is... Thanks voor jullie reacties dames 😃
Ik heb het bij beide meiden op de dag zelf verteld, vlak voor we er naar toe gingen. Dan hoeven ze er niet zo lang over in te zitten. Vertellen vind ik wel belangrijk, ik wil graag dat ze me blijven vertrouwen.