Hallo, Ik ben inmiddels 37 weken zwanger en gisteren heeft het weer geknald tussen mijn man en mij. We hebben constant ruzie. Ik ben nogal humeurig, maar hij is zo gedesinteresseerd in mijn zwangerschap... dat maakt me gewoon woest en verdrietig. Hij raakt nooit mijn buik aan, als ik hem er niet om vraag. Hij houdt steeds meer afstand, sex zit er al helemaal niet meer in. Knuffelen nu ook niet meer. Hij doet net alsof er niets aan de hand is, terwijl ik zoveel behoefte heb aan aandacht en wat liefde. Ik ben zo verdrietig.... Afgelopen nacht heb ik op de bank geslapen, het interesseerde hem geeneens. Echt waar, afgelopen nacht heb ik zo getwijfeld aan alles, dat ik niet meer wist wat boven of onder was... Normaal is hij niet zo, hij is lief, attent en de sex was ook in orde ( tot de 6e maand) Hij was nooit iemand van elke dag, maar nu moet ik hem erom vragen en dan is het hoogstens 1 keer per week. Als reden geeft hij aan moe te zijn, en dat hij het eigenlijk niet zo goed weet, waarom hij niet wil/kan. Ik heb echter het gevoel, dat het echt aan mijn lijf ligt. Ik schaam me inmiddels voor mijn buikje, terwijl ik helemaal niet dik ben. Ben maar 8 kilo aangekomen. Van 63 naar 71 kilo, bij een lengte van 1,73 ( niet dat dat ertoe doet) Ach, ik weet het gewoon niet meer... Zou hij koude voeten krijgen? Er geen zin meer in hebben? Of ben ik echt zo moeilijk, dat hij het even niet meer aankan. Gaat dit over? Komt de sex ook weer terug? Ik ben zo bang, dat alles kapot is? Ik heb vaak met hem geprobeerd te praten, maar dat helpt niets, hij geeft geen antwoord op mijn vragen, hi is ervan overtuigd dat het weer beter wordt, maar wanneer? Ik moest even mijn verhaal kwijt... Neisha
Wat vervelend meid. Heb je al die vragen die je stelt ook aan je man gesteld? Het zijn namelijk gewoon heel goeie vragen maar elke situatie is anders en je kan dus het beste het gesprek met je man aangaan. Probeer uit de verwijtende sfeer te blijven en vooral vanuit je eigen gevoel te praten zonder hem aan te vallen. Het is trouwens wel redelijk normaal dat mannen een beetje last krijgen van koudwatervrees zo tegen het einde... jij bent ook prikkelbaarder en hij weet eigenlijk niet goed wat hem te wachten staat. Het is ook allemaal erg nieuw en spannend. Sta daar met z'n tweeën voor open. Belangrijkste tip: ga het gesprek met hem aan en vertel hem ook jouw angsten en erken die van hem!
Ja, ik heb al die vragen ook al tig keer aan hem gesteld... Misschine te vaak? Je kan een probleem tenslotte ook kapot praten. Hij zegt geen angsten te hebben ( hij heeft al twee kinderen uit een eerdere relatie) en hij verheugt zich op de baby. Dat vind ik erg fijn, maar hij laat mij als vrouw gewoon links liggen, we leven zo compleet naast elkaar als broer en zus. Nog niet zo lang, maar voor mijn gevoel is het al zo lang... Natuurlijk heb ik ook gelezen, dat het vaak voorkomt, dat tijdens een zwangerschap de sex minder wordt en het gewoon anders is, maar ik had niet verwacht, dat hij hier zou gebeuren. Ik kon de hele dag wel janken...
Hier ongeveer etzelfde hoor, ik ben zelfs blij voor je dat je nog 1 keer in de week sex hebt, ookal meot je er om vragen, ik heb cker al wel 1.5 maand ofsow geen sex meer gehad haha! Dit was ook zo vanaf de 5de 6de maand ofsow, mijn vriend vind het gewoon geen fijn idee, vanwege het feit dat er een beeb in me buik zit.. ookal weet hij dat het geen kwaad kan, hij heeft het op dit moment liever niet.. Ook is hij heel nonchalant over de zwangerschap hoor, toont af en toe zijn intresse,, al moet ik wel zeggen dat als we gaan slapen hij togg wel altijd met zijn arm over mijn buik in slaap valt.. Hij is er heel anders mee bezig dan ik, egt op zijn eigen manier.. Ikzelf merk er weinig van, en baalde hier eerst ook verschrikkelijk van.. Maar dan af en toe als zijn vrienden hier zijn of wij bij hun, dan hoor ik togg altijd zijn vrienden erover praten ensow, dus weet ik dat het hem togg wel heel veel doet, ookal toont ie dat niet egt naar mij toe.. Zoals ik al zei, hij is er egt op zijn eigen manier mee bezig.. Kheb me er ook bij neergelegd en kweet cker dat het allemaal heel anders word als de baby er is.. Wij vrouwen voelen het meer en trekken het ons meer aan, en er zitten mannen tussen die net zoals de vrouwen er zo mee bezig zijn, maar ze zitten er dus ook tussen die het anders zien/voelen.. Maak je geen zorgen, nog eventjes en dan slaat alles wel om hoor, heb toevallig gister een gesprek gehad nog met mijn vriend waaruit bleek dat hij togg best zenuwachtig aan het worden is en eigenlijk niet meer kan w88 tot ie zijn kleine man in de armen kan nemen.. Je vriend beleefd het gewoon op een hele andere manier dan dat jij doet, en dat kan af en toe even botsen..
Als hij het zo zegt dan moet je hem maar geloven denk ik. En ik krijg een beetje de indruk dat hij sex misschien toch een beetje eng vindt nu. Wil hij ook niet knuffelen met je? SOmmige mannen vinden zwangere vrouwen heel sexy, anderen niet. Het lijkt me voor je man ook moeilijk om dat te zeggen (als het zo is). Ik denk dat het na de bevalling allemaal snel weer 'gewoon' is... (tenminste als jij dan gewoon zin hebt)
Dankjewel meiden, voor jullie antwoorden. Ik heb er echt heel veel aan. Zit er namelijk echt heel erg doorheen. Voel me zo alleen... Vind het ook fijn, te weten, dat ik niet de enige ben, die zo´n man heeft Ik hoop, dat het na de zwangerschap weer beter wordt.
Zijn die mannen niet gewon nerveus voor de naderende bevalling? Ook voor de vaders is dit een spannende aftel tijd tot hun kleintje er eindelijk is.
hai ik denk toch dat het gewoon anders is voor mannen hun voelen het ook niet,ik ben 14 weken nog maar en we hebben t er eigenlijk nooit over,het is gewoon normaal,en zlf vindt ik het wel lekker want ik hoef het er ook niet telkens over te hebben maar het zou wel leuk zijn als je toch een beetje aandacht krijgt vindt ik het belangrijkste,en zelf zou ik nooit op de bank slapen maakt t alleen maar erger denk ik,gewoon samen praten,en anders laten gaan...de baby komt al bijna en dan veranderd het toch wel!