Hallo Meiden, Ik ben uit interesse maar ook uit nieuwsgierigheid ivm het gedrag van mijn dochtertje op zoek naar meiden die hier ervaring mee hebben.... Iemand?
Yepp! Wat wil je weten? Moet meteen een kanttekening maken dat veel mensen hier sceptisch tegenover staan net zoals t.o.v. hoogbegaafdheid. Groetjes!
Ik zal je om die reden even een pb sturen? Ik weet zelf ook niet zo goed wat ik er van moet vinden/denken. Maar vind dat ik me er eerst in moet verdiepen voordat er een mening over gegeven mag worden.
Mijn dochtertje is nu 3 maanden en al vanaf 1 maand wist ik het zeker: ze is hoogsensitief (net als ik )
Naast dat ik het merk aan een samenloop van diverse kleine dingen het bovenal een 'gevoel' - ik 'weet' het gewoon..klinkt misschien gek maar is echt mijn moederinstinct denk ik. Een aantal dingen/symptomen: - ze is snel overprikkeld. Ik kon in het begin maar 1 activiteit op ee dag plannen anders ging ze heel hard huilen en werd ze onrustig - komt moeilijk in slaap, droomt veel: is duidelijk druk met het verwerken van vanalles - schrikt bij harde geluiden en kan daardoor huilen - vindt ruimtes met een echo heel erg - kan zichzelf verliezen in de omgeving; is dan echt in paniek door al het geluid om haar heen. Ik pak dan haar hoofd vast en houdt deze stevig vast terwijl ik heel zacht tegen haar praat. Dan wordt ze weer gefocust naar mij en wordt ze weer rustig. Er zijn nog veel meer kleine dingen op te noemen maar dit is waar ik nu het eerst aan denk
Ik vond de volgende beschrijving van eventuele symptomen en daar herken ik mijn dochter heel erg in.. Het geeft een goede omschrijving: ----- Meer huilen. Sommige gevoelige baby's zijn meteen al 'reactief'. Dat wil zeggen dat ze sneller huilen bij sterke prikkeling. Hoog sensitieve baby's ervaren te veel warmte, kou, een natte luier, honger of harde geluiden heel intens en kunnen dit uiten door te huilen. Daarnaast is de juiste dosering van activiteit en aandacht belangrijk, want te veel activiteit kan tot overprikkeling leiden. Aan de andere kant hebben ze ook prikkels nodig en kunnen ze bij te weinig activiteit en aandacht ook gaan huilen. Tenslotte is het zo dat hoog sensitieve baby's de stemming en emoties van de ouders heel goed aanvoelen en deze kunnen spiegelen. Nadenkende blik, ogen van een oude ziel. Als je in de ogen van bepaalde baby's kijkt, zie je een bepaalde wijsheid. Ook kunnen sommige hoog sensitieve baby's vaak een diepe 'nadenkfrons' op het voorhoofd hebben en je aankijken met een blik van 'Wat doe ik hier?' of 'Wat gebeurt er allemaal?'
Ik heb geen idee of onze dochter hsp is, wel voelde ik al voordat ik zwanger werd haar ziel, tijdens mijn zwangerschap had ik al het gevoel dat het een zeer wijze ziel is. Nu ze geboren is, de blik waarmee ze kan kijken, hoe ze dwars door je heen kijkt, hoe ze onze gevoelens op pikt dan denk ik nog steeds ja jij bent een wijze oude ziel. We hebben haar mee genomen naar de begraafplaats waar mijn ouders liggen, maar dat vond ze niet fijn, dus volgens mij pikt ze ook veel dingen op die anderen niet zien. Hier thuis kan ze af en toe ook kijken en doen alsof ze contact heeft met iemand, terwijl ik niemand zie. Lastig uit te leggen..
Dat heeft mijn dochter ook - lachen en kieren naar een punt alsof ze iemand ziet. Zelf denk ik dat het de vader van mijn vriend is. Als ze dan wordt afgeleidt zoekt ze het punt weer op en lacht weer. Vind het erg mooi!
Dit doet mijn dochter ook. Ze lacht, kirt en brabbelt vaak tegen iemand. Aan de ene kant vind ik het best eng maar aan de andere kant is het ook best bijzonder.
Nou mijne wel inderdaad haha wat een lol had ze met een witte muur!!! En dromen met 3 maand ? Kan ook nog niet. Ts ik hoop dat je je antwoorden vindt.
Dat is ook zo en dat is vaak de moeilijkheid. Veel ouders willen en vinden (en terecht) dat hun kind heel bijzonder is. Dat is goed. Maar dat maakt meteen dit soort gesprekken riskant. Het heeft ook niet zo veel te maken met wat het kind doet, maar de frequentie van dat doen en de leeftijd; bijv. veel kinderen vinden patronen interessant. Vooral als ze erg jong zijn. Naarmate ze ouder worden, moet dit minder worden is dit niet het geval, dan kan je a; en kind hebben die dit gewoon leuk vindt of b; een kind hebben die met een reden het interessant vindt en dit kan je als je dat wil als ouder zijnde verder onderzoeken. Zo ook met hoog sensitief en hoogbegaafd. Hoe vaak ik wel niet hoor om mij heen "kijk eens wat mijn kind allemaal al kan" (vroeg lopen, vroeg praten etc) terwijl er heeeeeel veel kinderen zijn met een ontwikkelingsvoorsprong maar weer heeeeel weinig kinderen die daadwerkelijk hoogbegaafd blijken te zijn later. Misschien is mijn verhaal wat wazig ik zal het eens proberen uit te leggen middels mijn standaard honden voorbeeld. Elke hond heeft een neus en kan speuren, echter het ras bepaald of en hond hier weer extra aanleg voor heeft, maar elke hond kan het. Zo ook met kids, veel dingen doen alle kids maar er zijn er een paar die het gaan ontwikkelen en uitbreiden. Daarom kan er vaak pas op een wat latere leeftijd iets over gezegd worden. Behalve weer als het in de familie zit en daadwerkelijk al gediagnosticeerd is, dan gaat de molen wat sneller
Hier sluit ik me bij aan.. Ik vind wat ik hier nu tot nu toe lees ook gewoon baby gedrag. En nog veel te jonge kinderen om ze nu al een stempel te geven. Wij als volwassenen hechten hier wellicht wel/geen waarde aan maar een kind is gewoon zoals hij/zij is. Laat de baby's baby's zijn met al het gedrag dat ze kunnen vertonen. En hoe hun karakter/wil/sensibiliteit etc is komt met de jaren wel boven..
Sommige dingen klinken heel normaal voor een baby zijnde en waarom zo jong al een stempel geven?!? Vriendin van me is het eerste jaar amper de deur uit geweest omdat haar zoontje heel snel overprikkeld was, hij is nu 2 en is misschien nog een lastige slaper maar verder een doodnormale peuter. Het bestaat natuurlijk wel, ben zelf ook wat gevoelig voor dit of dat, maar om met een paar maanden al deze diagnose te stellen lijkt me eerlijk gezegd een beetje voorbarig...