Wij hebben een dochter van 8,5 die ADD heeft. Nu zitten we de laatste tijd met onze handen in het haar en hebben we ook al een aantal gesprekken op school gehad omdat het niet goed gaat op school. Ze is erg snel afgeleid, kan zich echt maar eventjes concentreren, en haar prestaties op school zijn matig. Op school hebben ze al heel veel dingen aangepast op het verslag en haar diagnose. We denken nu aan bachbloesem. Omdat medicijnen zoals Ritalin onze laatste optie zou zijn. Heeft iemand hier ervaring mee? Of misschien andere tips?
Als er al vanalles is aangepast en het nog steeds echt niet goed gaat en je zelfs aangeeft met je handen in het haar te zitten, zou ik toch serieus medicatie overwegen. Homeopatische en andere alternatieve middeltjes werken vaak maar met mate en pas na een lange tijd... Dus de tip is, ga toch eens in gesprek over medicatie en laat je goed voorlichten. Ritalin is daarin niet de enige optie. Daarbij hoeft dit niet 24/7 maar kan het ook alleen tijdens de 'schooluren'.
Ik zou medicatie inderdaad niet zomaar ‘afschrijven’. Als ze bv. diabetes zou hebben en rekening houden met voeding ed werkt onvoldoende, dan zou je ook geen medicatie weigeren, denk ik. Ik zou dus zoeken naar goede voorlichting en met een kinderarts/psychiater alle mogelijkheden bespreken om tot een goede afweging te komen.
Dankjewel voor jullie antwoorden. Liefste geen Ritalin. Ken ik alleen maar slechte ervaringen van. Maar als er andere opties zijn qua medicatie staan we daar zeker voor open. Dan zal ik eerst een even contact op moeten nemen met de HA.
Er is veel meer mogelijk dan Ritalin. Al beginnen ze meestal wel met methylfenidaat, wat Ritalin ook is. Als dat niet bevalt of niet werkt of wat dan ook, dan zijn er nog behoorlijk veel andere opties. Hier overigens geen slechte ervaringen met methylfenidaat.
Wij wilde er ook niet aan. Maar dit omdat wij eerst hele andere diagnoses hadden. En de school rust in de klas wilde. En soms bij andere diagnoses kan het ook zomaar verkeerd vallen. Maar nu wij weten dat al het andere niet klopt en echt adhd en autisme is, hebben wij nu wel groen licht gegeven. Wij zijn echt op zijn aller laagste begonnen 2 x 5 nu jaar later is dat 2 x 10. Wij kijken dus niet naar gewicht maar wat nodig. Met haar gewicht mag ze vele malen hoger. Ook hebben wij haar gevraagd naar haar gevoel nu ze medicijnen heeft. Rommel is weg en kan beter na denken. Dus mijn ervaring probeer het Ook al voeld het voor Julie niet goed. Als wij wel de juiste diagnose hadden, waren wij wel sneller begonnen. Geen rennende/huppelende kind dat niet meer kon luisteren. Geen kind meer 10 keer vragen om iets te doen. Wel een kind dat nog st3eds alles opmerkt. (Afgeleid) Maar lang niet meer zo erg als het was. En ze denkt nu echt na iets wat niet lukte ook. Trek je schoenen en jas aan was jas aan en geen schoenen. Oversteken gewoon doen is nu kijken. Simpele dingen maar o zo moeilijk waneer je hoofd vol is.
Ik snap dat je geen medicatie wil. Maar blijkbaar gaat het nu ook niet. En een bachbloesem gaat dit echt niet beter maken eerlijk gezegd. Wellicht anders een proefbehandeling doen dat kan ook hè met ritalin en dan samen vooral met jullie dochter kijken hoe zij dat vindt. Want het gaat eerlijk gezegd niet echt om wat ouders vinden willen want zij heeft er last van kort gezegd en niet jullie. Heel veel kinderen hun schoolprestaties en hun zijn in de klas verbeterd er zo ontzettend door.
Hier juist hele goede ervaringen met Ritalin, voor de ruime meerderheid van de kinderen werkt dat goed - de groep waarbij het niet goed werkt of veel bijwerkingen geeft, doet het vaak wel goed op dexamfetamine. Er zijn dus wel opties. Hier ook rustig gestart, opbouwen gaat ook heel rustig en we volgen dochter daarin. Het is het eerste en enige vooralsnog dat écht goed werkt voor haar.
Hier een dochter met ADD. Jaren getwijfeld en uiteindelijk pas in groep 8 aan de methyl gegaan, omdat wij het ook niets vonden. School zag een compleet ander kind. Het tempo ging omhoog, concentratie, had weer energie om na school af te spreken en te spelen en ging als toetje met een VWO advies van school af. Dat laatste was voor ons absoluut geen reden om medicatie te geven, maar ze dacht ondertussen zelf ook dat ze “gewoon dom was” en het daarom allemaal niet lukte. Kind straalde weer en kreeg zelfvertrouwen. Achteraf denk ik dat we haar dit al eerder hadden moeten “gunnen”. Hier slikt ze het alleen onder schooltijd. Weekenden en vakanties wordt er niets gebruikt. Nul bijwerkingen gehad hier overigens. Overduidelijk ook geen verminderde eetlust bij de prepuber.
Dat was uiteindelijk ook mijn ‘argument’. Ik heb het heel lang afgehouden. Tot ik bedacht dat ik haar misschien wel een kans ontnam door zo hard vast te houden aan mijn eigen ‘principes’. Toen besloten om het in ieder geval te proberen. Wel inderdaad door goed naar haar te kijken en met haar te overleggen hoe ze zich voelt ed. Na wat omzwervingen zijn we uiteindelijk op lisdexamfetamine uitgekomen als medicatie. Ze slikt een lage dosis, maar het haalt wel de ‘scherpe kantjes’ er vanaf. Zonder medicatie waren een hoop dingen heel anders gelopen hier, denk ik.
Hier dacht dochter ook dat ze dom was, bij voorbaat gaf ze al aan dat sommige opdrachten bijvoorbeeld gewoon te moeilijk waren. Nu met medicatie maakt ze sprongen en zie ik haar vrolijke, enthousiaste gezichtje weer in plaats van een gezichtje vol zorgen en met weinig zelfvertrouwen. Ze had vaak buikpijn of hoofdpijn, van de spanning - dat is helemaal weg nu.
Hoe dan ook TS: het is een proces. Ik denk dat alle ouders in dit topic een struggle hebben gehad met wel of geen medicatie. Zo plat op een beeldscherm klinkt het allemaal heel simpel, maar dat is het niet voor iedereen. Wat ik nog toe wilde voegen: ik begrijp dat sommige kinderen het goed doen met het supplement LTO3. Deed voor onze dochter niets, maar kan een milde tussenstap zijn als het wel helpt.
Wij hebben bachbloesem adhd mix en ook LTO3 geprobeerd, ging wel om adhd maar goed dat zal t verschil niet uitmaken. Met beide niet echt iets gemerkt helaas.
Bedankt voor jullie berichtjes. Hier kan ik zeker iets mee. Ik ga maandag gelijk eens de huisarts bellen om te kijken of we iets in gang kunnen zetten. Mijn dochter begint ook steeds meer te denken dat ze dom is en geeft vaak aan dat ze het zo moeilijk vind, terwijl wij en ook haar juffen er van overtuigd zijn dat ze beter kan. Ze heeft echt geen concentratievermogen en is snel afgeleid. Ook geeft ze zelf aan dat het vaak druk is in haar hoofd en ze zich verdrietig voelt. Ze oogt vaak moe, en klaagt idd na drukke weekenden of dagen over buikpijn. Is gewoon sneu voor haar. En wij als ouder zijnde willen het beste voor haar.
Zoals al vermeld, zijn er verschillende vormen van medicatie. Onze oudste dochter heeft (via de kinderarts) Medikinet gekregen. Dit is lang werkend methylfenidaat en is voor haar de beste oplossing. Ik ga er vanuit dat jullie onder begeleiding gaan zoeken naar de meest passende medicatie voor haar.
Misschien hoor je enkel de slechte verhalen. Ik vond het ook heel "eng", maar ben zo ontzettend blij dat we de stap wel gezet hebben.
Vrijdag heb ik een afspraak staan bij de huisarts. Hopelijk kan er dan een en het ander in gang worden gezet.
Dit hou ik inderdaad in mijn achterhoofd. Ik hoop uiteraard dat het mee gaat vallen, maar ben er bang voor.