Ik doe niet aan eerlijk verdelen. Ze krijgen wat ze nodig hebben en wat we kunnen (konden) missen. Toen zoon klein was was dat minder dan toen dochter eenmaal was geboren. Voor haar zal er als ze 18 is meer op de spaarrekening staan dan op die van zoon. En het is niet dat we de 1 meer of minder gunnen dan de ander maar het is maar net hoe het op dat moment gaat en wie welke behoefte heeft. Misschien gaat man wel failliet en zien de kinderen nooit wat van het gespaarde geld.
Zo denk ik er ook over. Niet alles hoeft altijd gelijk. Moet natuurlijk niet zo zijn dat de een alles zelf moet betalen en de anders alles krijgt, maar kinderen hebben niet allemaal dezelfde behoefte en de situaties zijn ook niet gelijk. Bij mijn ouders ging altijd alles op de weegschaal en dat vond ik zo irritant.
Wij sparen: Voor elk kind 40 euro per maand Zelf elke maand (erg fors bedrag ik weet dat we heel veel sparen maar we hebben vrijwel geen woonlasten meer dus dan beter sparen dan uitgeven aan vanalles) We sparen dan ook nog dingen als vakantiegeld, kinderbijslag (maar goed we betalen ook weer vakanties enzo) We hebben zelf nog aandelen en investeringen En al onze kinderen hebben aandelen/ Sparen door opa en oma (voor studie in elk geval) Die 40 euro per maand is wel voor als ze 18 zijn om mee te geven. Van ons eigen spaargeld hopen we tzt dan bijv rijbewijs te geven. Studie wordt dus voor gespaard door opa en oma. En de oudste twee krijgen zakgeld maar dat is een euro per week
De vraag "waar doen ze het van"?. Aan motivatie niets te kort in ons geval maar aan inkomen wel. Ok dit klinkt misschien erger dan het is hoor. Eneco gebuiken wij als spaarpot, dat is geld waar we het hele jaar niet aan komen. Contract tot juni, dam zien hoe of wat. Nu, denk ik dar we 1500-2000 terug krijgen. Van vakantiegeld, bonus, 13de maand doen wij grote aankopen of dingen die we nodig hebben. Afgelopen jaar is onze tuin aangepakt bv. Maar we hebben alle extra's dus echt nodig. Vandaar geen spaar.
mijn ouders hebben dus nooit wat op de weegschaal gelegd. Broer boeide een rijbewijs niets die pakte liever het ov dan te gaan lessen. Ik wilde het wel graag en kreeg mijn rijbewijs. Broer kreeg toen hij een gezin had toch wel door hoe belangrijk een rijbewijs is en is die zelf gaan halen en kreeg toen een auto, want die koop je niet zo snel als je een huis en gezin hebt. Broer heeft het in de jaren vaak financieel wat zwaarder gehad en dan hielpen mijn ouders. Wij hadden dat niet nodig en ik gunde dat mijn broer ook. Ik kreeg dan met mijn verjaardag weer wat duurdere. En ik heb het altijd als prettig ervaren en ik doe het met mijn kinderen net zo. Dochter is met Sinterklaas goed verwend en zoon totaal niet en zoon is met kerst weer wat extra verwend en dochter gewoon normaal.
Wij sparen: Voor elk kind 40 euro per maand Zelf elke maand een bedrag (meer dan 1000 euro zonder specifiek te worden) We hebben zelf nog aandelen en investeringen En al onze kinderen hebben aandelen/ Sparen door opa en oma (voor studie in elk geval) Die 40 euro per maand is wel voor als ze 18 zijn om mee te geven. Van ons eigen spaargeld hopen we tzt dan bijv rijbewijs te geven. Studie wordt dus voor gespaard door opa en oma. Maar goed je hebt niks aan die topic. Want wij hebben bijv vrijwel geen woonlasten meer en daarom kunnen wij veel sparen.
Ja ik herken het hoor. Zo ging het hier ook heel lang, zeker toen we nog kleinere kinderen hadden en man nog studeerde. Nu hebben we het geluk dat man goed verdient én een heel bijzondere bonus heeft gehad dit jaar en daar ben ik elke maand dankbaar om, want je weet nooit voor hoe lang de situatie zo is. Het scheelt dat hij een héél specialistische functie heeft, maar je weet nooit hoe het in de toekomst gaat.
Klopt, zo doen wij het ook en mijn zusje is alleenstaand moeder en mijn ouders voelen zich dus elke keer schuldig als ze haar wel wat geven en ons niet en dat is gewoon nergens voor nodig en dat vertel ik haar ook. Als wij het nodig hebben weet ik ook echt wel dat ze voor ons klaar zouden staan. Man zijn ouders zijn dan weer tegenovergestelde, want hij heeft alles zelf moeten betalen, studie, rijbewijs, vakanties etc etc terwijl zijn broertje alles kreeg. Dat voelt wel heel oneerlijk richting man vind ik. We hebben het best wel eens pittig gehad en dat hij dan alles krijgt, dat vind ik wel vreemd.
Dan moet de relatie met je kind wel heel slecht zijn. Ook is het geld volgens mij nog steeds in ons beheer.
Maar dat levert toch scheve gezichten op? Wat zou ik in mijn voorbeeld dan aan kind B moeten geven als ik alleen rijbewijzen studies en koophuizen belangrijk vindt? Ik vind dat ze allebei zelf mogen weten wat ze ermee doen en als dat is in een pipowagen wonen en leven van het land, dan is dat ook prima.
Nou dat mag toch? En geen scheve gezichten, houd er echt wel rekening mee, maar ga niet alles op een weegschaal leggen.
Denk dat dat je nog wel eens smerig tegen kan vallen. Niet alle 18 jarigen kunnen gewoon er al verstandig mee omgaan.
Inderdaad, maar dan hebben ze tenminste wel een goede start en of dat dan een studie is of iets anders maakt natuurlijk niet uit. Er zijn altijd onvoorziene kosten. Mijn stiefzusje heeft bijvoorbeeld een jaar langer gedaan over haar studie door omstandigheden, er moesten dingen extra gekocht worden omdat ze geen standaard studie volgde en dus apple spullen nodig had. Gelukkig kon dat gewoon omdat dat soort dingen erbij berekend waren zonder dat hij dit natuurlijk van te voren wist. Want je weet natuurlijk niet als ze 10 zijn welke studie ze later het liefste willen gaan doen. Mijn stiefvader zei al met 40k kom je waarschijnlijk net te kort met 2 kinderen.
Ja maar dan ga je er ook vanuit dat alles betaald moet worden. Ik vind alle bijdragen vanuit ouders mooi meegenomen en indien nodig werken ze er zelf maar bij of lenen ze wat, is ook geen ramp.
@GossipGirlxoxo, bij ons vanuit ouders hetzelfde. Rotte is wel dat er altijd geheimzinnig word gedaan. Laatst mijn broer een nieuwe auto bv. De vorige van hem, en mijn nog huidige beide van onze ouders gehad. Zijn auto is door een buurtbewoner (terwijl geparkeerd) geraakt en niet meer te repareren. Gezien zijn gezin logisch dat er een andere moet komen. Geloof gerust dat hij daar deels aan mee heeft betaald. Maar ik heb daar totaal geen moeite mee. Alleen door de geheimzinnigheid word verdeling gecreëerd. Hij is met gezin en een keer alleen 2 x met mijn moeder op vakantie geweest, haar kosten. Ik ga dit jaar voor het eerst met haar op vakantie, haar kosten wilde ze graag, en dat is prima. Is er iets stuk, zoals wasmachine oid, schieten zij het voor en betaal ik het maandelijks terug. Dat vind ik fijn. Wil ze niet het gevoel geven dat ze makkelijke geldschieters zijn. Uiteraard weet ik dat zij mijn geld weer apart zet op een aparte spaarrekening en dat moet zij weten. Ik wil gewoon laten zien dat ik het terug kan betalen, hoe lang ik er ook over doe. Dat is iets wat ik mezelf op leg.
Ok dat is prima. Ik hoef ook geen weegschaal, natuurlijk als mijn ene kind in acute geldnood zit en de ander helemaal niet dan ga ik niet allebei geld geven….. maar ik wil ook niet mijn kind alleen maar belonen als hij het door de maatschappij gewenste paadje volgt. Als hij dat niet wil, maar liever zn eigen hart volgt dan is dat ook goed. En waar hij dan zn geld aan uit geeft, daar ben ik misschien veel te oud om te begrijpen tegen die tijd. Wij vinden nu rijbewijzen heel belangrijk, maar er komt misschien een tijd dat dat veel minder gaat worden, nu al zie ik dat van de jonge starters op mijn werk bijna niemand nog een rijbewijs heeft.
Als het op hun rekening en naam staat wel. Toen ik 18 werd moest ik met mijn moeder en oma naar de bank. Zij hadden voor mij afzonderlijk gespaard en omdat ik 18 werd moest ik tekenen zodat het in mijn beheer kwam. Is al wel jaren terug hoor dus weet niet of dat nu nog zo is.
Als je het kan sparen en dus kan missen, is dat alleen maar fijn voor je kinderen. Mijn stiefzusje heeft ook gewoon moeten werken om haar eten en kamer te kunnen bekostigen. En het is voor haar een opluchting dat ze in deze tijd geen studieschuld van 20k heeft helemaal in deze dure tijden. En mocht je dat als ouder(s) niet kunnen sparen hoef je je daar helemaal niet schuldig over te voelen. Soms is het ook gewoon wat het is, maar kan je het wel sparen zonder krom te liggen is dat alleen maar fijn.
Nee hoor dat klopt niet, één van de spaarrekeningen die ik kreeg werd pas vrij gegeven toen ik 24 was.