Volgens het boek Oei ik groei hebben baby's sprongetjes. Je moet dan uitgaan van de uitgerekende datum en iedere zoveel tijd volgt dan een sprongetje met een chagrijnige baby. Op zich herkenbaar, alleen kloppen die weken bij mij nooit. Ik heb het idee dat vandaag weer het begin is van een sprongetje. Mijn zoontje is vandaag 18 weken oud (19,5 weken uitgaande van de uitgerekende datum). Volgens Oei ik groei duurt de 4,5 maand sprong van 14,5 tot 19,5 weken, hij kan al veel van die sprong. De volgende sprong zou pas met 22,5 weken moeten beginnen en daar kan hij volgens mij nog niets van. Hoe weet je nou in welke sprong je zit?
Laat toch los dat boek. Kijk gewoon naar je kind. Ik snap werkelijk niet dat dat boek zo goed verkoopt.
Je herkent de sprongetjes op een gegeven moment vanzelf. En ze komen op een gegeven moment niet meer overeen met de monenten van oei ik groei. Soms is er een kleine tussendoor, soms ineens een hele grote.
Ik heb er ook niks mee. Ik interpreteerde mijn dochter altijd gewoon in termen van goede dagen en slechte dagen. Net zoals volwassen. Soms is dat een reeks goede dagen, soms een reeks slechte. Net zoals bij volwassenen. Ik heb de indruk dat veel mama's zo opgaan in dat boek, dat ze zichzelf extra stress bezorgen. «Hij zit in de X weken sprong, hoe lang duurt die?» Als je gewoon rustig afwacht, komt er vanzelf wel weer een leuk momentje.
Bij mij klopt t boek tot nu toe aardig. Maar deze sprong vind ik vaag. Ergens tussen 14 en 19 weken vind ik nogal een lange tijd. Wij schijnen er midden in te zitten maar ik merk niet echt wat. Ja goede en slechte dagen inderdaad maar heb meer t idee dat dat aan haar reflux ligt
Tja, hier komt het chronologisch ook niet overeen. Ik raadpleeg dat boek ook alleen als ik benieuwd ben wat hij straks ongeveer gaat leren. Meestal klopt dat wel.
De baby's van mijn zwangerschapscursus volgen ook precies het boek, maar dat is dus ook heel vaak niet het geval blijkbaar...
Bij ons volgt ze het boek ook niet. Ik heb het gekregen en lees het zo af en toe eens door om te lezen wat ze voor nieuws zou kunnen gaan leren. Het lijkt wel alsof veel mensen alles maar op een sprongetje gooien. En tja, er zijn zoveel sprongetjes dat ze er bijna non stop last van kunnen hebben, haha. Zoals iemand al zei: ook volwassenen hebben goede en slechte dagen.
Ik heb het boek ook en moet zeggen dat het sprongetjesschema aardig klopt bij ons. (Mijn zoon is precies op de uitgerekende datum geboren) Ik blader er trouwens niet heel veel in hoor. Als mijn zoon al een paar dagen chagarijnig is, kijk ik wel eens in het boek. "Ohhh, hij heeft een wolkje boven zijn hoofd", zeggen mijn man en ik dan tegen elkaar. Op de één of andere manier stelt me dat dan wel een soort gerust, omdat het er gewoon bij hoort op dat moment. Interpreteer het boek gewoon zoals jij wil.
Is ook niet best, ik heb die sprongen altijd al onzin gevonden, kinderen ontwikkelen zich sprongsgewijs, maar wel continu, soms zichtbaar, soms wordt er in hun hoofdje al vanalles voorbereid. Maar als ik dit lees vind ik het nog idioter. Kind zit langer in een sprong dan periode tussen sprongen? En dat noemen ze een sprongeTJE? Gelukkig heeft die van mij geen last van de sprongetjes, die ontwikkelt zich gewoon lekker prima. Af en toe een off day of een off night, omdat hij verkouden is of er weer een tandje door komt of omdat het warm is, etc. Ik zou zeggen, zeg gedag tegen de sprongen en geniet van de ontwikkeling van je kindje, het gaat zo snel!
Dat boek is wetenschappelijk gezien onzin. Misschien kloppen die weken ongeveer, maar misschien ook totaal niet. Als je herkenning in dat boek vind prima, maar ik zou er zelf niet zoveel waarde aan hechten. Gewoon naar je kindje kijken en elke lastige fase gaat vanzelf weer over. Niemand die je kan vertellen hoe lang die bij jouw kindje duurt.
Ik vind het natuurlijk gezelliger als hij vrolijk is, maar ik vind mijn kleintje ook super lief als hij chagrijnig is. Gelukkig zijn de mindere tijden tot nu toe steeds weer voorbij gegaan. Daar vertrouwen we dan ook maar op voor de toekomst
Nou ben ik ook niet zo gecharmeerd van het goed oei ik groei, maar wat je er volgens mij uit moet halen is dat naast de zichtbare groei fysiek er ook nogal wat verandert in de hersenen. Dat ook die ontwikkeling ervoor kan zorgen dat je kindje zich even wat minder prettig voelt en iets huileriger of hangerig is o.i.d. Dus dat als je niet iets duidelijks ziet ala een ziekte of tandjes, dat je kindje ook gewoon 'last' kan hebben van de mentale ontwikkeling die hij doormaakt. Net zoals over zijn algemeen in de ontwikkeling van kindjes zal ook hierin veel verschil zitten. Het ene kind volgt het boekje/ het lijntje. Het andere kind trekt zijn eigen plan 😉 Het maakt dus niet uit in welke sprong je kindje zit. Hij voelt zich minder prettig, om wat voor reden dan ook. Doe dat waarvan jij weet dat je kindje zich daar prettig bij voelt
Hier is het na een paar dagen van een 'sprongetje' dat mijn vriend en ik tegen elkaar zeggen 'volgens mij maakt ze weer een sprong, ze is zo chagrijnig'. Dan pakken we het boek er pas bij en in grote lijnen klopt het wel. Het is leuk om te zien wat we ongeveer kunnen verwachten, maar ieder kind doet het natuurlijk in zijn/haar eigen tempo, dus ik pin mij er niet op vast.
Bij mij komen de sprongetjes altijd overeen met de geboortedatum en niet met hun uitgerekende datum (viel mij in het begin tenminste op). Ben niet echt met die sprongetjes bezig, maar als ze even een paar dagen niet zichzelf zijn en ik zoek op of het de tijd van een sprongetje is dan klopt het meestal wel, maar gelukkig valt het hier over het algemeen mee.
Ben ik niet de enige bij wie de tijden niet kloppen. Onze uk is 5.5 week geboren en krijg elke keer het idee dat hij ze dubbel doet. Wij kijken eigenlijk alleen in het boek om te kijken wat voor nieuwe dingen er aan komen.
Ik heb het idee dat yoshua ook weer in een sprongetje zit, maar volgens oei ik groei zou dat niet zo zijn. Na 3kinderen herken ik het vaak wel een beetje. Ik kijk een beetje wat bij welk sprongetje hoort en aan de hand daarvan zie ik dat hij in sommige dingen voor loopt en met sommige dingen weer niet. Yoshua is heel sociaal en kijkt veel, zoekt veel contact en klets op zijn manier heel veel. Draaien doet hij nog niet zoveel en zn hoofd kan hij ook nog niet zo goed omhoog houden. Volgens oei ik groei zou hij dat toch wel redelijk moeten kunnen. Als je oei ik groei moet geloven hebben baby's meer slechte dan goede dagen. Ik hecht er niet zoveel waarde meer aan. Kijk naar je kindje daar leer je meer van dan van een boek.
Ja, zo gebruik ik het ook idd! Het is ook weer typisch zo'n geval van 'het gemiddelde kind', terwijl kinderen heus niet altijd gemiddeld zijn.
Precies dit. Als ik dacht: "Wat heeeeft dat kind toch?" (ja die van mij veranderde in periodes in een draakje) en ik las dat heel normaal is, gaf mij dat rust. Hoe snel kinderen zich ontwikkelen zou ik niet zo op letten, tenzij uet heel erg afwijkt. Maar heftige inrustige periodes herkennen bij anderen en dat iemand dan zegt dat het weer over gaat vond ik heel geruststellend. Ook doordat je weet wat er allemaal gebeurt in dat koppie, kon ik mijn kindje beter begrijpen en troost bieden en minder de gefrustreerde brompot uithangen.