Bij mij op mijn werk speelt dit ook erg! Wij hebben ook in de nieuwsbrief ouders manieren gegeven om hier goed mee om te gaan. En of je er nou wel of niet in gelooft... Wat maakt het uit, als je ergens bang van bent, dan krijg je een minder fijn gevoel wat echt wel wat met je kan doen!
Voor heel jonge kinderen snap ik wel dat je het misschien beter uit de weg kunt gaan, omdat het dan nog erg moeilijk is om dingen helder uit te legen. Ik wil echter wel heel graag dat mijn kinderen, zodra ze er intellectueel rijp genoeg voor zijn, het verschil begrijpen tussen iets wat waarschijnlijk is en iets wat zéér onwaarschijnlijk is. Een volgende stap is dan dat ik graag zie dat ze niet bang zijn voor zaken die uiterst onwaarschijnlijk zijn, zoals geesten, net zoals ik niet wil dat ze bang zijn voor draken, heksen of monsters. Er zijn genoeg dingen in deze wereld waar je bang van kunt en misschien wel moet worden, waarvan het bestaan helaas maar al te zeer een feit is, dat ik niet wil dat ze ook nog eens bang zijn voor dingen die naar alle waarschijnlijkheid niet bestaan. Ik ben bij de oudste nu al bezig met het duidelijk maken dat draken en monsters echt niet bestaan en dat ze daar niet bang voor hoeft te zijn en met haar 3,5 is dat kwartje al redelijk goed gevallen. Als ze iets ouder is en zelf met het geesten idee op te proppen komt (zal ze ongetwijfeld wel bij vriendinnetjes of op school horen), zal ik dat op eenzelfde manier bestrijden; met keiharde logica en wetenschap . In die zin maakt het dus wel uit of je het gelooft of niet. Kennis is vaak een veel beter wapen tegen angst dan iets doodzwijgen of er geheimzinnig over doen. Dat neemt niet weg dat ik het goed vind dat scholen dit soort zaken afraden. In mijn ogen is het de taak van ouders en niet de school om kinderen hierin wegwijs te maken.
Heeft niks te maken met je mentale gezondheid dus je reactie slaat idd nergens op. Ik geloof dat er geesten zijn maar als je ze met rust laat hoef je daar geen angst voor te hebben of last van te hebben. Daarom laat ik ze met rust en ik hoop dat mijn kinderen dus ook niet meedoen met rotspelletjes als glaasje draaien of charlie charlie. Iemand anders mag dat onzin vinden, feit is dat we allemaal anders zijn en dus anders denken over dingen, maar laat mij geloven zoals ik geloof zonder me gelijk mentaal niet sterk te noemen/labiel.
Het leven zou een stuk makkelijker zijn als je er niet in zou geloven. Maar inderdaad...iedereen is anders en gelooft wat ze willen ( kijk maar naar de verschillende geloven alleen al in de wereld) Doordat ik er dus niet in geloof is het dus ook niet gevaarlijk voor mijn kinderen ( wat de geest betreft) maar wat het doet met de angst en beleving van een kind maak ik me wel zorgen over. Kinderen beleven dingen nu eenmaal anders en kunnen er daardoor wel last van krijgen ( niet van de geest dus...)
Zo zijn er wel meer dingen die het leven makkelijker zouden maken als ze er niet waren, maar dat is nou eenmaal de realiteit. (in mijn ogen is het bestaan van geesten ook de realiteit.) Zolang je je er niet mee inlaat hoef je je er verder niet druk om te maken. Ik kan wel leukere spelletjes bedenken dan mezelf of anderen angst aan te jagen trouwens
Hier is het dus wel een probleem aan het worden idd. Ondanks dat we hebben uitgelegd dat het niet echt is, dat het niet kan, dat geesten niet bestaan (wij denken dat, als je er wel in gelooft even goeie vrienden) etc. Maar hij blijft het eng vinden. Hij wil nu zelfs niet meer naar school omdat ze het er daar over hebben gehad... Weten dat iets niet kan of niet echt is, betekent helaas niet altijd dat je er ook niet meer bang voor bent.... (zo ben ik nog steeds doodsbang voor de film 'the blair witch project' terwijl ik slim genoeg ben om te weten dat het een film is ) @puzzelstukje: ik heb je hierover een pb gestuurd ivm die nieuwsbrief
Oud topic...ik weet het Maar ik wilde deze nog even laten zien: https://richarddawkins.net/2015/06/the-truth-about-the-charlie-charlie-challenge/
Voor Thijmen hebben we het stukje uit het jeugdjournaal laten zien, dat hielp ook wel erg. Nu vind hij het wel spannend, maar niet meer heel erg eng.
Geniaal topic. Maar de oplossing is gewoon dat geesten net zo gevaarlijk zijn als goden: ze zijn constructen van onze eigen behoeftige breinen, leveren mooie verhalen op, en de misinterpretaties en fantasmen van mensen zorgen er vervolgens voor dat het een puinhoop wordt.
Deden dit ook als tiener . Nooit wat gebeurd hoor. Glaasje draaien ofzo durfde ik dan weer niet. Hoorde daar te veel enge dingen over en kinderen die totaal flipte naderhand. Wij deden het met een pendel of een hangertje aan een ketting. Dan stelde je een vraag en was het rondje ja of streepje nee. Zo hebben we ook vaak voor de spiegel gestaan om de bekende vrouw op te roepen. Meen dat het 3x moet. Niemand durfde zo zie je wel wat angst met je kan doen