Ik ben zelf gastouder en heb een kindje in de opvang. Kindje zit al 3 jaar in de opvang dus is niet heel vreemd hier. Ik zit alleen met een probleem qua zindelijkheid. Ze is vorige maand 3 geworden en volgens haar moeder is ze zindelijk. Hier dus niet. Als ik heel goed op haar let dan moet ik haar roepen als ik zie dat ze met haar handen tussen haar benen zit want dan moet ze plassen en dan moet ik het eerst vragen en dan zegt ze wel ja en gaan we naar de toilet het gaat dan goed. Maar zie ik dat niet gaat ze dus ergens zitten en plast ze in haar broek. Poepen doet ze standaard in haar broek. ze komt dus niet naar mij toe om te vertellen dat ze moet plassen of poepen en ik merk dat ik dit echt flink vervelend vind worden. Ik ben namelijk de 2 dagen in de week dat ze in de opvang is constant aan het dweilen of poep aan het uitwassen en ik ben er klaar mee. Ouders geven geen luiers meer mee want thuis is ze volgens hen gewoon zindelijk en geeft ze aan dat ze naar de toilet moet. Hier dus niet. Heb al aangegeven dat het hier steeds mis gaat en geef alle verschoning mee maar behalve aangeven tegen het kindje dat ze het echt moet aangeven doen ze niets. Ik heb haar net weer moeten verschonen van een volgepoepte onderbroek en heb haar een luier aangedaan van een van de andere oppaskindjes maar dit kan ik niet blijven doen natuurlijk... Vind het een lastige situatie want het kindje zit al 3 jaar in de opvang samen met haar grote zus en ze zijn gewoon deel van ons gezin geworden maar dit ga ik niet volhouden. Heb al gevraagd om een luierbroekje zodat ze alsnog naar de toilet kan maar dat willen ze ook niet want dan zou ze het helemaal niet meer aangeven omdat ze daar te lui voor zou zijn. Wat kan ik hier in godsnaam mee?! Ik snap echt wel dat je graag wilt dat je kind zindelijk wordt maar dit kun je een gastouder toch niet aan doen? Ik stond laatst gewoon met mijn sok in haar plas omdat ze stiekem in een hoekje was gaan zitten om te plassen en niets verteld had, ze had een zwart rokje aan dus er was ook niet zo snel iets te zien en pas toen ik er met mijn sok in stond had ik het door. Dit kan ik niet hebben met andere kruipers. We hebben trouwens alles geprobeerd hier hoor, stickers en een feestje beloven, positieve benadering etc. niets helpt.
Ik zou haar ouders hier op aanspreken en aangeven dat het zo geen doen is omdat je ook nog andere kinderen hebt. Dus bij een ongelukje gewoon de luier aan. Een keertje een ongelukje kan gebeuren maar niet zoveel op een dag. Zou gewoon aangeven een luier terug aan en dat ze anders niet kan komen. Zoals jezelf zegt je hebt ook kog andere kinderen op de opvang
Ik zou inderdaad ook aangeven dat ze het niet aangeeft en dat je niet de hele tijd alleen op haar kunt letten, dus dat ze echt een luierbroekje mee moeten geven. En erbij zeggen dat je er wel op toeziet als je thuis bent dat ze sowieso elk half uur naar de wc gaat. Sowieso zou ik de kleding niet meer uitwassen, als ze geen luiers willen meegeven mogen ze dat thuis zelf gaan doen. Heb jij immers helemaal geen tijd voor
Ik zou ook nogmaals bij de ouders aangeven dat het zo niet gaat en ook waarom niet. Vieze kleding zou ik zo (eventueel enkel afgespoeld) meegeven, dan merken zij misschien ook hoeveel het is en zien ze misschien ook in dat dit niet gaat.
Heb de moeder net gesproken maar die wilt sowieso geen luier en nu wilt ze volgende week snoep meegeven om te geven als het kindje het wel aangeeft bij mij. Ze blijft erbij dat het kindje thuis volledig zindelijk is en nooit meer ongelukjes heeft en dat het dus absoluut geen luier aan mag. Overigens heeft het kindje net de complete luier vol gepoept dus heb ik ook alweer moeten verschonen... Weet echt niet wat ik hier mee moet. Weigeren in de opvang vind ik ook nogal een grote stap want het kindje heeft een hele pittige moeder die het daar niet zomaar bij laat zitten...
Kan je niet afspreken dat je haar bijv max 2x per dag verschoond (na ongelukje) en daarna een luier aan doet?
En onderbroek onder luier? Zit niet fijn als je erin plast/poept en jij zit niet met de troep. Want dit kan echt niet, geen enkele school gaat dit ook accepteren als ze 4 wordt. thuis wel zindelijk en bij jou niet, kan op zich wel ( heb er hier een andersom thuis niet, maar hier 100% zindelijk) , maar hoe het nu gaat is voor niemand leuk. Voor jou niet, voor het meisje kan het ook niet fijn zijn en voor de andere kinderen ook niet, je bent nu veel te veel aan het schoonmaken.
Ik zou het toch nog een keer aangeven en afspreken dat ze zonder luier kan komen, maar dat je na het eerste ongelukje een luier km gaag doen, en ze deze dus gewoon mee moeten geven.
Hier geven ze op school gewoon echt de onuitgespoelde kleding mee, dus ik zou zeker noet alles gaan uitwassen. Verder samen met de ouders een oplossing zoeken; ze kunnen wel aangeven dat ze zindelijk is, maar bij jou is ze dat niet en daar moeten zij ook over meedenken. Samen een plan van aanpak maken; hoe kan ze overtuigd worden bij jou ook naar de wc te gaan zelf? En idd, na 1 poepongeluk of 2 plasongelukjes weer een luierbroekje aan.
Ik zou ook de kleding niet uitspoelen en zo meegeven. Als dat niet maakt dat ze wel in gesprek gaan, zou ik hetzelfde beleid als sommige scholen gaan hanteren, moeder/vader bellen om hun kind te komen verschonen bij de poepongelukjes. Plasongelukjes zou ik wel zelf doen. Ik vind dat je op genoeg manieren hebt geprobeerd om een oplossing te zoeken, zij maken er zo volledig jouw probleem van, dat slaat nergens op.
Het is of ik mijn eigen bericht van een jaar geleden lees, ik ben ook gastouder en had een jaar geleden een jongetje van net 3 jaar die zindelijk moest worden. Ik was inderdaad hele dagen aan het dweilen en schoonmaken, wat is dat smerig zeg. Gebeurde regelmatig dat ik al 3x had gedweild voor we fruit (10.00u) gingen eten. Het zijn ook al behoorlijk grote plassen (en hopen stront) op die leeftijd, als ze jonger zijn, zijn de plasjes ook wat kleiner. Ik baalde er ook van dat ik geen leuke dingen kon doen. De tijd die ik normaal gebruikte om bijv. te knutselen of naar buiten te gaan (met alle! kinderen) moest ik nu gebruiken om de vloer te dweilen en een broek schoon te maken. De andere kinderen waren dus ook de dupe van die poep/plasbroek. Daarnaast is het gewoon smerig omdat er (in mijn geval) 2 baby's en een gehandicapt kindje over de vloer kruipen. Ik zette hem ieder kwartier op de wc (ben begonnen met 1x per uur, maar dat was te weinig, 1x per halfuur ook, dus uiteindelijk ieder kwartier), maar zelfs dan presteerde hij het nog om in zijn broek te poepen/plassen. Ik had gelukkig nog een aantal luiers van hem liggen, dus ik heb hem op een gegeven moment bij mij gewoon luiers aangedaan. Echt niets werkte bij hem, ieder kwartier op de wc, beloningsysteem, stickers plakken, de hemel inprijzen als hij een keer op het potje geplast had, mopperen als hij weer in zijn broek had geplast. Het maakte allemaal geen indruk bij hem. Ik heb echt de weken tot mijn zwangerschapsverlof afgeteld, ik vond het echt niet leuk als hij kwam. De laatste week van mijn zwangerschapsverlof heb ik gemaild om te vragen hoe het met zindelijkheidstraining ging en dat ik vanwege de andere kinderen die allemaal op de grond spelen en kruipen (hygiëne!) bij 1 ongelukje een luier aandoe. En of ze luiers mee wil geven. Poepbroeken heb ik niet meer uitgespoeld. Zij zei dat hij zindelijk was, prima, dan mag ze zelf zijn zindelijke poepbroeken uitspoelen. Ik lees net nog een berichtje wat ik vorig jaar heb getypt: Vrijdag belde zijn moeder om 15.55u dat ze hem kwam ophalen en dat ze er binnen 10 minuten zou zijn. Om 16.02u zegt hij opeens dat hij op het potje wil. Ik hem de hemel in geprezen omdat hij het zelf aangaf (1e keer!), terwijl ik met hem naar het potje loop, gaat er opeens een alarmlampje bij mij branden en inderdaad; toen ik zijn knoop losmaakte kwam er een niet zo'n aangename geur uit zijn broek (wasbare luier). Ik had er even geen zin in, ik heb zijn knoop weer dichtgedaan en gezegd dat hij thuis bij mama op het potje mag en daarna zijn jas en schoenen aangedaan. En toen kwam zijn moeder er al aan. Vervolgens vertelt dat het heel goed was gegaan en dat ik geen tasje met was had voor haar. Heb me de rest van de vrijdag en zaterdag best slecht gevoeld . Na mijn zwangerschapsverlof (augustus) was het best mooi weer, dan zette ik het potje buiten neer, gingen we gelijk buiten in de tuin spelen. Als het mis ging, was het heel makkelijk met de tuinslang weg te spoelen (plas), luier aan en dan gingen we naar binnen. Ik zou het hygiëne-punt aanvoeren, na 1 ongelukje een luier en als de ouders geen luiers/luierbroekjes mee willen geven, zelf een pak halen (kun je als aftrekpost opgeven bij de belastingaangifte). Ik dacht zelf dat het voor het kind het fijnste was als het overal hetzelfde is, dus thuis en bij de opvang zonder luier. Maar kinderen hebben het prima door als het bij jou anders gaat. Onze dochter kreeg als ze naar de peutergroep ging, gewoon een luier aan, totdat we zeker waren dat het goed ging en dat snapte ze heel goed. Heel veel succes!
Ik zou ook aangeven 2e keer een ongelukje dan luier/luierbroekje aan, of dat ze het kind zelf kan komen verschonen als ze echt de luier niet wil. Zo kan je je werk toch niet doen, je hebt er nog meer neem ik aan?
Ik heb 6 kinderen waarvan eentje die bijna kruipt dus ik heb al aangegeven dat ik het niet kan maken om het zo te laten en dat er wel een oplossing voor moet komen. Zoals ik laatst onverwachts ineens in de plas stond kan echt niet. Nu was ik het maar zometeen is het een kruipend gastkindje? Of een andere die erover uit glijd? dat kan echt niet. Ze heeft op dit moment al 1 onderbroek en 2 luiers volgepoept. Moeder zegt dat ze volgende week snoep mee gaat nemen om haar te geven als ze het wel aan geeft dus hopelijk helpt dat. Ik heb haar nu een luier aan gedaan en laat die aan tot vader komt en zal dit ook eerlijk aangeven. Hopelijk staat die er wat relaxter in dan moeder. Moeder is echt heel erg anti luier want thuis is ze echt MEEEGAA zindelijk dus het ligt echt aan mij volgens haar... Ik doe alleen niets anders dan ze thuis doen en als zowel moeder als ik haar vragen waarom ze niets zegt haalt ze haar schouders op.
Fijn dat ze thuis volledig zindelijk is, maar feit is dat ze dat bij jou allesbehalve is. Meerdere keren volgepoepte en ondergeplaste kleren is niet te doen als je nog meer kinderen hebt (al vind ik het ook niet normaal als het het enige kind was). Kortom, er moet iets gebeuren, ik zou inderdaad hoogstens 1 x verschonen en verder moeten ze maar pull-up luiers meegeven, dan kun jij er de rest van de dag verder aan werken, maar heb je niet zoveel werk bij ongelukjes. Als ze naar een kdv gaat of naar school werkt het ook zo, ze kunnen niet aan de gang blijven. Vieze broeken niet uispoelen, gewoon in een vuilniszakje en dichtknopen, ze gaat thuis de poep er maar uitspoelen. Ik snap dat het moeilijk is, omdat het kind er al 3 jaar is, het meisje kan het zelf ook niet helpen, maar dit werkt niet zo.
Ik geloof er helemaal niks van dat ze thuis volledig zindelijk is. Ik denk dat moeder haar goed in de gaten houdt, en haar als ze zit te wiebelen naar de wc stuurt. Maar daar heb jij verder niks aan natuurlijk, want dat zal de moeder nooit toegeven, of misschien beseft ze het zelf niet. Het zou veel beter zijn om een luierbroekje aan te doen, zo wordt het veel te veel een ding, ook voor het kind zelf. Maar ja, leg dat moeders maar eens uit....
Inderdaad jammer dan dat ze thuis zindelijk is, bij jou is ze dat niet. Ik zou ook een max. aan ongelukjes afspreken en als ze dat 'bereikt' dan een luier aan. Wil die moeder dat niet, dan zoekt ze maar andere oppas... Snap dat dat simpel gedacht is, maar je kunt onmogelijk zo bezig blijven, toch? Straks raak je al die andere kinderen kwijt omdat hun ouders het vies vinden...?
ik zou het ook even melden bij het gob. puur zodat je niet de gebeten hond bent als moeders gaat klagen. verder met zohra eens.. ik geloof niet dat dit kind zindelijk is maar dat de moeder dat gewoon graag wil.
Als ze zindelijk zijn gebeurt er af en toe echt nog wel een ongelukje, maar niet aan de lopende band. Dit meisje is er duidelijk nog niet aan toe. Forceren heeft dan niet zoveel zin. Ik vind het ronduit asociaal van die ouders dat ze dit jouw probleem maken. Ik zou ze daarom dringend verzoeken voortaan luiers mee te geven. Willen ze dat niet, dan zoeken ze maar andere opvang.
Weet je? Ik zou op het gevoel van moeder inspelen. Het is slecht voor het zelfvertrouwen van het kind wanneer er steeds ongelukken gebeuren, andere kinderen zien dit ook. Misschien dat je kunt benoemen dat andere kinderen soms benoemen dat het kindje stinkt, dat dit echt slecht voor het zelfvertrouwen is en dat je afspreekt dat als het kindje zelf mag vragen om een luier als hij/zij moet poepen, mocht het misgaan dan gelijk een luier om doen. Het is een geestelijk proces en dit kindje is er duidelijk nog niet aan toe.