even mijn verhaal kwijt

Toen ik 16 was kreeg ik een vriend ik wqas echt helemaal verliefd op hem.
na een jaar begonnenmijn kinderwensen ook op te spelen, ik ben echt helemaal gek met kinderen en vond het ook geweldig om op te passen en zo.
dus vergat ik af en toe de pil te nemen.
maar er gebeurde gelukkig niet was elke keer weer opgelucht dat ik ongesteld werd.
maar naar mate de jaren verstreken werd die ene pil vergeten er 2 daarna 3 .
maar gelukkig al die tijd niks gebeurd kreeg altijd keurig mijn menstruatie .
we waren altijd nog heel erg gek op elkaar todat we 5 en een half jaar een relatie hadden toen brak er wat toen ontdekte ik dat ik eigenlijk nooit echt goed door hem behandelt ben ja is stom naar 5 en half jaar maar ja liefde maakt blind en dat werd steeds maar erger dus hebben we op een gegeven moment besloten om een punt achter de relatie te zetten.
nog geen week later ontmoete ik (j) via internet had ik ook nooit gedacht daar iemand te vinden.
ik had met hem iets afgesproken en na 3 afspraakjes kregen we een relatie ( ik was in de tussen tijd gestopt met de pil ) zodra we een relatie hadden ben ik metreen weer met de pil begonnen.
anderhalve maand later ging ik voor het eerst met hem naar bed heb de pil toen elke keer heel regelmatig in genomen.
en dit bleef ik doen .
en ik werd elke keer goed regelmatig ongesteld.
tot dat ik 3 maand later naar de huisarts ging.
( ik wou graag de prikpil had geen zin om telkens aan de pil te denken ) er volgde een standaart onderzoek waarmee er ook werd geken of het zwangerschaps hormoon in je lichaam zat.
( ik weet nog dat ik dit zo'n onzin vond ) die zelfde middag nog kreeg ik de uitslag of ik deprik pil mocht gaan gebruiken.
de huisarts kwam naar me toe en vertelde mij dat ik de prikpil niet meer nodig had.
het nieuws voelde voor mij alsof ik door de bliksem getroffen werd.
ik heb toien meteen (j) opgebeld.
Die schrok ook heel erg en heeft die middag vrij genomen van zijn werk.
we hebben het er toen de hele middag over gehad.
maar die zelfde avond waren we er al dolgelukkig mee ondanks datr we elkaar nog maar zo kort kennen.
maar het aller ergste was om het onze ouders te vertellen.
eerst hebben we het (j) zijn ouders verteld (j) woont al jaren opzichzelf dus dit was wat makkelijker.
zijn vader vondt het echt helemaal geweldig zijn moeder schrok ook een beetje.
maar toen kwam het ergste we moesten het mijn ouders vertellen en ik woonde nog thuis.
dus met lood in de schenen gingen we daar op een zondag heen.
we waren er om 12 uur maar het heeft wel tot 5 uur gduurd voordat het eindelijk onze mond uitkwam nou ja onze mond ( j) was zo lief dat hij het vertelde ik kreeg echt geen woord uit mijn mond.
mijn moeder zei direct dat wist ik al 3 weken en pappa vond het geweldig om opa te worden.
en dat vonden we zo moeilijk om het te vertellen haha. we kunnen er nu echt om lachen.
toen ik in nov naar de vk ging was ik bijna 8 weken zwanger we konden er al echt wat van maken.

2 januari zijn we getrouwd en nu de bevalling dichterbij komt beginnen we het steeds mooier te vinden.


maar met dit verhaal bedoel ik maar te zeggen iedereen zegrt altijd wel we zijn al zo lang bij elkaar enzv maar je ziet maar het kan altijd anders lopen dan je had verwacht en echt ik ben nu dol blij dat ik nooit zwanger geworden ben van mijn ex.


reageren mag

 

mooi dat het jullie nog steeds bij elkaar zijn..!
en inderdaad wees blij dat je niet zwanger bent geworden van je EX..!

Geniet van de laatste loodjes meid..!

Gefeliciteerd met je zwnagerschap en natuurlijk met je trouwen!
groetjes

 

dankje wel
van mijn zwangerschap geniet ik zeker heb niks te klagen het kan volgens mij niet beter

 

gefeliciteerd! wel bizar allemaal zeg mooi verhaal om te lezen.. en zeker fijn dat jullie ouders er ook vanaf het begin blij mee waren! hoe voel je je nu verder?

 

ik voel me heel erg goed .
mijn man en ik zijn heel erg gelukkig samen en het kindje in mijn buik doet het ook erg goed.
het gaat nu heel snel nog 8 weekjes dan ben ik uitgeteld