Ik loop al 2 jaar met schouderklachten. Uiteindelijk bij de orthopeed terecht gekomen en bleek een verkalking in de schouder. Daarop vorig jaar januari een barbotage gehad en een cortisone injectie in de slijmbeurs. Enkele weken bleef de pijn weg, maar kwam toch weer terug. Toen enkel een cortisone injectie gekregen. Deze deed niks. In augustus bleek de kalk nog niet weg, dus wederom een barbotage en cortisone injectie gekregen. Deze werkte wel weer, maar helaas na zo'n 2 maanden toch weer pijn. Weer naar de orthopeed en wederom een cortisone injectie. Helaas heeft deze injectie niets gedaan. Vandaag stond er een belasfpraak met de orthopeed om te kijken hoe de afgelopen weken gelopen zijn. Ik gaf aan dat de laatste injectie niets gedaan heeft. Hierop is besloten een (kijk) operatie te doen. Hierbij gaan ze kijken of er toch nog kalk zit (dit wordt dan direct verwijdert) en de slijmbeurs zal verwijdert worden. Dit alles onder algehele narcose (wel nog een verdoving in de hals voor o.a. napijn na de operatie). Binnen 4-6 weken zal ik opgeroepen worden. Iemand bekend met een dergelijke operatie aan de schouder? Hoe is dit gegaan, pijn, eventuele revalidatie, etc. Ben op zoek naar ervaringen.
Niet helemaal hetzelfde, maar ik heb aan beide schouders een operatie gehad. Ik heb EDS en daardoor altijd veel schouderproblemen gehad. Veel (sub)luxaties en veel pijn. Rond mijn 17e de eerste operatie gehad en 2 jaar later de 2e. Het is dus al wel weer een tijdje geleden. Ik weet ook niet meer exact wat ze gedaan hebben. Er staat me iets bij van het vastzetten van de pees aanhechtingen en een reparatie van het kapsel. De operatie zelf en de voorbereiding vond ik wel meevallen. Heb beide keren vooraf een mri met contrastvloeistof moeten laten maken. Dat waren wel gemene injecties. Kreeg voor de operatie wel een kalmerend tabletje vooraf de eerste keer. De voorbereiding was best gezellig, infuus en blokverdoving zaten er ook zo in. Herstel is me op zich meegevallen, alhoewel ik het op dat moment wel als relatief lang en intensief ervaren heb. Voor de eerste week kreeg ik goede pijnstilling (oxycodon, celecoxib en paracetamol, als ik me niet vergis). Was uiteraard wel pijnlijk, maar viel alles mee als ik het vergelijk met het verwijderen van m'n amandelen herstel duurde bij mij wel lang. Eerste periode een mitella met rompbevestiging en meerdere keren per week fysiotherapie. Die periode was ik ook echt wel afhankelijk van anderen m.b.t. ADL. Met makkelijke kleding kon ik me aardig redden, maar aankleden en douchen enzo had ik wel hulp bij nodig. En het eten met links was ook wel een uitdaging. Maar herstel is uiteindelijk prima verlopen. Duurde wel een paar maand voordat ik echt alles weer kon en alle kracht weer terug had. Het is via een kijkoperatie gegaan dus wondjes waren vrij snel genezen en zien er nu goed uit. Als je het niet weet valt het aan de voorkant niet echt op, achterkant zijn de littekens wel iets groter. Hopelijk heb je iets aan deze informatie. Heel veel succes in ieder geval!