Heel herkenbaar allemaal! Bij mij op m'n werk zijn er 3 zwanger en is er 1 net bevallen. Hele speculaties doen er de ronde over wie de volgende zal zijn. Ik ben net getrouwd en dat is blijkbaar een vrijbrief om maar meteen te vragen wanneer we aan kinderen willen beginnen. We zijn echt niet getrouwd om kinderen te 'mogen' krijgen hoor! Dat we inmiddels al bijna een jaar bezig zijn, weet niemand, maar die vraag elke keer hakt er wel in! Je ziet sommigen ook soms naar je buik spieken of die niet al wat dikker word. Erg irritant! Ik roep maar hard dat we nog lang niet aan kinderen toe zijn.... Toen een collega laatst haar zwangerschap bekend maakte, vroeg er iemand zelfs of ze lang bezig waren geweest Sommige dingen vraag of zeg je gewoon niet! Als je vermoedens hebt dat iemand zwanger is of wil worden, hou je die vermoedens voor je... Óf je bent te vroeg óf het is niet zo... Maar dat is mijn mening
Ik begin me aardig beschaamd te voelen hier, door mee te praten, terwijl jullie allemaal zo'n heftige lijst met lang proberen, mk's, ma's en bbz hebben, pfff... Maar toch...wat jullie allemaal melden, zo herkenbaar. Zeker nu met de tweede: ik maak wel eens opmerkingen, zoals nu, net verhuisd omdat we in ons oude flatje geen plek hadden voor een tweede, wilden we wel vóór een tweede verhuizen. Nou, dan weet je het wel. "Zo, nu is er plek voor nummer 2 hè?" En inderdaad, de zwangere collega's, hoe vaak er niet naar mijn buik wordt gekeken, ik trek er steeds vaker expres extra strakke truitjes voor aan (hmm, moet ik niet te vaak doen, anders valt het weer op als ik iets wijder ga.....) En een vriendin, die ik vertelde dat we "bezig zijn" zegt doodleuk: oh jammer dan zijn we niet tegelijk zwanger, want wij wachten nog tot januari....ehm, ja....kan voor ons toch ook januari worden? Mensen doen gelijk alsof je al zwanger bent! @ Drew, misschien kan je vooraf samen met je vriendin afspreken dat ZIJ een opmerking maakt als er weer zoiets gevraagd wordt. Zo van, hallo, doe eens ff normaal! Kan je het mooi afschuiven...
Hier ook weddenschappen die op ons afgesloten worden.. En schoonfamilie die retenieuwsgierig is... Zelf waar ik bij ben wordt er gepraat over of ik niet zwanger ben enz enz.. Als ik een keertje niet lekker ben: "ben je zwanger? Ja je bent zwanger he!"..... Heel irritant en je wordt er doodmoe van... We hebben er laatst wat van gezegd dat we er niet van gediend zijn. Als het zo ver is horen ze het tzt vanzelf wel! Helaas gisteren zat schoonzus op de pc van mij.. te internetten..en kwam allemaal links tegen van oa zw.pagina... Zucht! "oohoooooo moet je ons wat vertellen?"...."ik ben wel de eerste die het weet hè!"..... Wordt er echt tureluurs van!
@Jutte: ben je gek, je hoeft je echt niet bezwaard te voelen dat het bij jou allemaal wat soepeler lijkt te gaan dan bij sommige anderen hier. Ik ben alleen maar blij voor jou. En succesverhalen geven de burger moed. En wat jij hebt met een nieuw huis, hebben wij met een nieuwe auto. Ja, die auto was inderdaad gekocht toen ik nog zwanger was. Maar niet perse omdat er een kleine op komst was. Maar gewoon omdat mijn man een volwassenere (of hoe zeg je dat) auto wilde. Maar dan zijn de opmerkingen niet van de lucht. 'Zo, laat de kinderen nu maar komen.' Jutte, ik vind dat nog niet eens zo'n slecht idee om wat met die zwangere vriendin af te spreken a.s. vrijdag. Dat zij iets zegt van 'blijkbaar heb je weinig geleerd van hoe het bij ons is gegaan.' of zo... @butterfly: ja, dat vroeg inderdaad ook iemand mij op de man af een keer. 'Zo, ik hoor dat je getrouwd bent, nu dus zeker zwanger?' Niet eens vragen of we kinderen willen, maar gewoon vragen of ik zwanger ben. Ik WAS toen ook zwanger ja! Maar ik denk dan echt bij mezelf 'je had het heus wel gehoord als er wat te vertellen was!' En die zwangere vriendin die is niet eens getrouwd. We leven toch allang niet meer in een maatschappij waar je eerst moet trouwen voor je aan kinderen mag beginnen? Heerlijk dit overigens, eens even lekker mijn gal spuien!
Ja dat is ook zo lastig....weet dat er wel bekenden zijn hier op zwpagina......hoe moet je dat dan weer verantwoorden, hahaha
@natjes: jep, ik was ook een dagje niet lekker. Gewoon niet lekker geslapen en dan krijg ik snel hoofdpijn en daar wordt ik dan weer misselijk van. Had ik ook wel eens toen ik nog aan de pil was. Mijn man had het over mij en zei dat ik niet lekker was waarop die fijne vriend ("moet jij niet mee naar zwangerschapszwemmen?") meteen zijn wenkbauwen ophaalde en een dikke knipoog naar mijn man gaf. Overigens, onder jouw berichtjes staat 'pendel september 08 jongen'. Is dat een voorspelling? @Jutte: ja, ha! Denk je dat DrewB mijn echte naam is? Als ik alleen al mijn geboortedatum er bij zet en dan ook nog eens de info dat ik 1 juli een mk heb gehad, nou, dan weet iedereen uit mijn omgeving wel over wie het gaat...
Echt zo irritant wanneer mensen zich gaan bemoeien met je prive "planning". Mensen die vinden dat het tijd wordt dat je gaat trouwen of een kind gaat krijgen. Heb me er ook vaak aan geërgerd, maar wij hebben altijd de boot afgehouden door te zeggen dat we al zolang samenwoonden dat trouwen geen meerwaarde had en door te zeggen dat we geen mensen zijn voor kinderen. En dat hebben we tijden volgehouden en toen we aan kinderen wilden beginnen, wilde het ook niet gelijk lukken en toen hadden we dus ook niet meer die vervelende vragen. Maar ik vind het echt zo dom wanneer mensen vragen hoe het zit met het zwanger worden. Misschien kan je hierover een discussie aanzwengelen ofzo, zodat misschien het kwartje valt of dat ze er over na gaan denken wat hun opmerkingen over zwanger worden kan doen met mensen. Groetjes Tamara.
Trouwens nog wat gehad.. hubbie zei vorige week in bijzijn van schoonmoeder uit het niets "ze is een beetje zielig" nou je had me schoonmoeder moeten zien...die werd helemaal hyper..Oh wat is er dan? Wat is er dan? Dus ik nee niks hoor weet niet waar ie het over heeft. Joh waarom is ze zielig dan? Zucht... En inderdaad die pendel is een voorspelling..hoop dat ie uitkomt maar ga er niet van uit natuurlijk Hopen mag altijd
Niet doen Jutte, want dan ga ik me echt zo miskraam-miep voelen. We hebben allemaal dezelfde wens hoor ! Over stomme opmerkingen gesproken. Ik zat vorige week in de tuin met een glas wijn. Zegt mijn buuf al kijkend naar mijn buik, oh ik dacht dat jij een poosje geen alcohol zou drinken. Nu heb ik min of meer een zwangerschapsbuikje gekregen en een grote voorgevel doordat ik al ruim 3 maanden een hcg-bommetje ben, maar wat een rotopmerking! Na mijn ma hetzelfde met een collega, die aan me vroeg of ze me mocht feliciteren. Neeh zeg toch ook niet dat jij te zwaar bent! Toen was ze stil... Ik zou zoiets nooit tegen iemand durven zeggen, je zal er maar naast zitten. Auch dat is pijnlijk. Een dikke toeter is een ander verhaal, maar een klein buikje
sommige mensen zijn echt zoooo ontieglijk lomp! en helaas voor hen zijn ze bij mij dan écht aan het verkeerde adres. op mijn vorige werk kwam een patient van een collega naar me toe (kende dat hele mens niet eigenlijk) en vroeg me plots: 'nou, moet ik je toch wat vragen; ben je zwanger of gewoon wat dikker geworden?' terwijl ik juist iets afgevallen was, en bepaals níet zwanger! toen heb ik haar gezegd dat het geen van beide was, en dat ik haar toch ook niet vroeg hoe ze aan die vetpens van haarzelf kwam! en of ze vaker van die lompe opmerkingen uitkraamde. zoooo, dat voelde toen héél fijn! en vooral iedere keer daarna, als ze me zag: ze wist echt niet waar ze kijken moest! haha! zooo, dacht ik toen, dat doet ze niet nog een keer. ben nu wel zwanger (gelukkig) en begin al een buikje te krijgen. terwijl ik het nog wel even stil wil houden. hoop maar dat niemand het ineens en plein public 'opmerkt'....
Lien even compleet offtopic, maar jij hebt toch meegeschreven op het zwanger worden na miskramen topic? En je bent weer zwanger, van HARTE en hou de beeb vast tot april
Je kan toch ook gewoon (op een rustige manier) zeggen dat je het erg vervelend vind dat ze steeds opmerkingen maken. En het is geen schande dat het niet meteen lukt. Meteen zwanger zijn is eerder uitzondering dan regel. Tegen goede vrienden kan je ook best zeggen dat je een miskraam hebt gehad, dan zullen ze (als ze een beetje verstand hebben) ook rekening houden met je. Ontploffen is alleen vervelend voor jezelf en kan natuurlijk ook een negatieve invloed hebben op jullie vriendschap.
Hallo dames, ik voel met jullie mee. Ook pas getrouwd en de opmerkingen van mensen zijn niet van de lucht. En dat zijn dan meestal mensen die niet eens heel close met je zijn. Die respecteren ons tenminste, gelukkig. Een van mijn bazen vraagt telkens of we kinderen gaan NEMEN.... Ongelooflijk dat mensen zo denken, en het interresseert hem niet eens want hij vraagt een week later hetzelfde...
Best herkenbaar.. Ook wij zijn pas getrouwd en al voor het trouwen werd gevraagd of we dan gelijk aan 'kinderen gingen beginnen'.. Ik heb me altijd van de domme gehouden, maar mensen gaan toch vissen en opmerkingen maken. Wij hebben het geluk gehad dat het erg snel raak was. Toen we voor het echie gingen dronk ik alleen als ik ongi was (en dan liet ik mn wijntje expres ook goed aan iedereen zien ) en voor de rest was ik idd de BOB of aan de antibiotica voor een zogenaamde blaasontsteking. Mensen zijn gewoon lomp en willen alles weten. Ik vind dat je best tegen mensen uit mag vallen hoor, het is gewoon een privé kwestie en als er iets te melden valt, doe je dat vanzelf wel!
Ja want laten we hem eens omdraaien... wat denk je nou te bereiken met die opmerkingen? Stel dat iemand het vraagt en ik ben wel zwanger... dan dwing je me dus óf om te liegen óf om het te vertellen voor ik er klaar voor ben! En het ergste vind ik inderdaad nog de: wanneer gaan jullie nou eens kinderen NEMEN? *Zucht* mensen zijn nou eenmaal niet slimmer blijkbaar ;o(
Een collega vroeg ook een keer of ik al zwanger was oid, toen zei ik: achja, weet jij veel, misschien zijn we al 2 jaar bezig, nou goed. Hij was meteen stil
Ooo wat herkenbaar allemaal. Bij elke feestje of verjaardag zijn er weer mensen die me in de gaten houden en "grappige" opmerkingen maken als ik geen wijntje ofzo neem. Niet dat ik normaal gesproken zo'n zuipschuit ben, maar het valt blijkbaar op dat ik een frisje neem ipv roseetje. Maar ja, mensen weten niet dat ik er nu al een tijdje me bezig ben en al wat teleurstellingen heb moeten verwerken. Ik kan hen die "grappige" opmerkingen niet kwalijk nemen, maar irritant is het wel.
@cjpt: je slaat de spijker op zijn kop! Dat dacht ik precies toen iemand 2 mnd geleden aan mij vroeg of ik al zwanger was nu ik getrouwd was. Ik was toen nog zwanger en was helemaal verontwaardigd dat ze dat vroeg. Het liefst wilde ik zeggen 'als er wat te melden is hoor je het wel' maar ik wilde aardig blijven en gebruikte mijn verontwaardiging om verrast te klinken en te zeggen 'hè? Nee joh, daar zijn wij nog helemaal niet mee bezig'. Door die verontwaardiging kwam het er best overtuigend uit volgens mij. @Delight: wat klote zeg. En als ik het zo zie ben je inderdaad al een tijdje bezig. En je moet nu zelfs even wachten. @mb01: eerlijk gezegd neem ik die mensen het wel kwalijk. Maar aan de andere kant, als je er zelf niet mee bezig bent, weet je ws niet wat je opmerkingen teweeg kunnen brengen. Feit blijft dat die mensen die mij nu de hele tijd in de gaten houden, mijn vriendin die inmiddels wél zwanger is daar ook enorm mee gekwetst hebben. Je zou dus van ze mogen verwachten dat ze geleerd hebben van die situatie. Overigens: 1 collega bleef tijdens een congres net zo hard aandringen dat ik het wel 'moest' zeggen. We waren al 4 dagen op pad samen en dronk geen wijn (lust ik ontzettend graag!) en ging iedere dag vroeg naar bed. Hij bleef dus maar vragen en kijken en zeggen 'ik heb een theorie'. Toen het heel ongemakkelijk stil was bekende ik. Ondanks dat het wel leuk was het verteld te hebben aan iemand, zei ik wel dat ik zijn gedrag erg storend vond en dat ik het liever wilde vertellen wanneer ik dat wilde. Toen bood hij wel zijn excuus aan. Niet snel daarna kreeg ik al de miskraam en was ik 1.5 wk weg van werk en daarna ook niet echt het zonnetje in huis. Ik ontweek die collega ook omdat ik totaal geen zin had het te vertellen. Ver nadat ik eigenlijk 12 wkn zwanger zou zijn en het zou kunnen vertellen op werk, sprak ik die collega eindelijk op een rustig moment en kwam al heel snel het onderwerp er op. Hij vond het vreselijk en bood weer zijn excuus aan dat hij toen zo volhoudend en irritant was. Zeker nu het ook nog fout was gegaan. Het gesprek heb ik bijna meteen weer afgerond want had geen zin er over te praten. Ik neem het em nog steeds kwalijk...