Dit dus. Van mijn kant uit juist geen wij zij denken, heb niemand onder mij nodig. Snap ook niet zo goed hoe juist dat eruit gefilterd wordt? Wat ik probeerde over te brengen is dat de midden inkomens het net zo goed behoorlijk beginnen te voelen en ook in problemen komen. Het ene middeninkomen redt het nog een maand, de ander kan de winter nog over, de ander valt over 1 jaar in de categorie armoede en de groep die dat over een paar jaar pas voelt wordt kleiner. Ook de middeninkomens willen graag een gezonde warme maaltijd op tafel hebben staan, een lekkere broodtrommel voor de kindjes kunnen vullen, de kindjes en zelf kunnen sporten, niet in de kou zitten. En voor iedereen wordt dat steeds een beetje moeilijker. Voor iedereen dus. Snap echt niet hoe je het eruit haalt @Chayammy
@frummelke86 als ik dingen lees als: lagere inkomens houden veel meer over dan middeninkomens, dat is m.i echt wat mensen er zelf in willen zien want (sprekend uit eigen ervaring) dat is gewoon pertinent niet waar. Of zelfs: blijkbaar loont werken niet meer. Alsof mensen met lagere inkomens niet werken en massaal uitkeringtrekkers zijn... Als ik dat soort dingen lees, dan merk ik zeker wel een bepaalde ondertoon.
Ik denk dat je de meeste leden dan verkeerd begrijpt. Volgens mij wil iedereen graag dat mensen die het moeilijk hebben geholpen worden. Ik wel in ieder geval, en van mij mogen de hoogste belastingen op inkomen nog hoger (waar wij ook onder vallen) maar dat is een andere discussie. Hoe tot nu toe wordt bepaald of iemand recht op een toeslag of regeling heeft wordt bepaald door inkomen: zit je onder een grens, dan heb je recht op toeslagen. Echter zijn er mensen die ook wat boven die grens zitten en dus nergens recht op hebben. Het vervelende is dat iemand die net onder de grens zit met toeslagen snel meer inkomen heeft dan iemand die boven de grens zit zonder toeslagen. Wij waren lang mensen die net boven die grens zaten en dan is dat best zuur. Nu hebben wij een goed inkomen en terecht dat we nergens recht op hebben. Maar als nu met de compensatie ook weer gekeken wordt naar zo'n grens dan komen er heel veel mensen in de problemen, de energierekening loopt bij sommigen op tot een verhoging van 600/700 euro. Dat wordt ook voor mensen die boven modaal verdienen echt een probleem.
Je eerste zin is helaas vaak wel waar. Met sommige toeslagen kan een bijstand inkomen oplopen tot 600 euro extra. Er zijn gezinnen met 2 verdieners die dat niet bij elkaar sprokkelen hoor.
Wat ik daarmee bedoel is dat ik het idee heb dat jij het zo voelt. Alsof het minder is en alsof iedereen die meer verdient dat ook zo ziet. Ik herken die nare ondertoon niet. Wat ik wel zie is mensen die zich zorgen maken over hoe ze rond gaan komen, omdat ze weer net naast de boot vallen qua toeslagen.
Ik denk dat ik me ook wel liet uitdagen door de woorden toevallig in de post van @Chayammy. Want dat toeval is natuurlijk maar deels en doe je imo onrecht aan een veel groter deel. Laat ik mezelf als voorbeeld nemen: ja het is toeval met welk brein ik geboren ben en in hoeverre ik de capaciteiten heb om te studeren. Het is echter geen toeval dat ik geboren ben in de jaren 80 waarin mijn moeder huismoeder was, mijn vader bouwvakker en zij keuzes hebben gemaakt waardoor ik kon studeren. Dat is dus een gevolg van keuzes. Het is echter ook geen toeval dat ik meer verdien, dat is het gevolg van keuzes die ik heb gemaakt. Ik had 10 jaar geleden ook kunnen stoppen met studeren, had ik nu een andere baan en verdiende minder. Dat is mij dus deels aan komen waaien door het voorrecht dat mijn ouders mij geboden hebben (die spaarden voor onze studies ipv 2 keer per jaar op vakantie met het vliegtuig) maar dus ook de keuzes die ik zelf maak. Achter de studieboeken ipv netflixen of in het café zitten. Ik werd dus getriggerd door het woord toeval. Ja ik heb geluk gehad gehad maar nee, toevallig wil ik het niet perse noemen dat ik meer verdien. En is het dus ook voor deze groep moeilijk om te zien dat dat wat je hebt opgebouwd langzaam afbreekt. Als voorbeeld las ik dat cabriootje voor de leuk. Miss staat die wel bij lui voor de deur die de afgelopen 5 jaar flink bezuinigd hebben om te sparen voor zo'n cabriootje. Is het dan perse minder zuur voor diegene? Voelt diegene dat dan minder hard?
Klopt. Een vriendin van mij heeft een uitkering. Ik werk 36 uur per week, avonden, piketten en weekenden en zij heeft 80 euro per maand meer dan ik aan inkomen. Oke het is maar 80 euro, maar ik werk me een slag in de rondte. Maar zij krijgt dus ook de energietoeslag omdat er wordt gekeken naar het basisinkomen en niet het inkomen incl toeslagen. Ik vind mn werk leuk hoor daar niet van, en ik verdien echt niet slecht, en ik vind het fijn dat zij normaal kan rondkomen, maar ergens denk ik wel van mm oke.
Maar ik beweer nergens dat er alleen hulp moet komen voor mensen die onder die grens vallen. Of dat het ok is dat mensen zonder toeslagen uiteindelijk minder overhouden. Ik vind het alleen opvallend dat die vergelijking tussen beide inkomens continu wordt gemaakt, terwijl nog helemaal niet bekent is hoe een eventuele compensatie eruit gaat zien. En of die structureel is. En ik vind het opvallend dat er nauwelijks wordt gesproken over het echte geld, een hele andere indeling van de samenleving. Maar steeds die lage inkomens er weer bij worden gehaald.
Ja daar is mijn dochter ook achter gekomen Net een huisje en dus ook een energiecontract moeten afsluiten. Ze vragen gewoon 4,20 voor het gas Ze komen met zijn tweetjes nu voorlopig op 450,- per maand te staan. Toch idioot dat je zo de dupe bent als je start.
Ik begrijp dat dat in de eerste instantie zuur voelt. Maar voelt zij zich er goed bij om in de uitkering te zitten? Zou zij ook niet liever bijdragen aan de maatschappij? En moet dan dus maar 'op de blaren zitten'? En natuurlijk gun jij het je vriendin. Maar bij veel mensen zijn de mensen die een uitkering krijgen anoniem, en dan is die gunfactor ineens een stuk minder. Zoals @citroenrasp eerder zij. Het impliceert soms dat alle uitkeringstrekkers lui zijn, maar is dat zo?
Ik lees dat dus totaal niet zo he? Ik lees niet dat uitkeringstrekkers lui zijn, ik lees dat werken niet altijd loont.
Ik begrijp niet waarom het vaak maar over uitkeringen lijkt te gaan wanneer lagere inkomens worden genoemd. Dit draagt m.i zeker bij aan de beeldvorming en waarom mensen vaak met een bepaalde ondertoon lijken te praten over de groep mensen die de laagste inkomens hebben (dat maak ik hier wel op uit reacties als 'werken loont dus niet'). Daarbij: de toeslagen die een uitkeringsgerechtigde krijgt, zijn niet heel anders dan een werkende (minimumloon), met als verschil dat de werkende nog aanspraak kan maken op de voorlopige teruggave waar een uitkeringsgerechtigde dit niet krijgt. Zonder vervelend te doen hoop ik wel dat men beseft dat deze toeslagen niet op de spaarrekening belanden o.i.d maar ook daadwerkelijk worden gebruikt om de huur en zorgverzekering mee te betalen, omdat het anders dus bijna onmogelijk is om rond te komen. Toen wij door fouten van de belastingdienst geen toeslagen meer kregen en dus alles ineens van de 1200 euro loon moesten betalen (waarvan bijna 700 euro aan huur alleen al) was dat dus erg krap/nagenoeg onmogelijk. Gelukkig waren we erg zuinig, mocht man heel veel overwerken én viel destijds de energierekening nog mee. Maar nee, wij hadden het absoluut niet beter dan middeninkomens hoor.
Ik denk niet zozeer lui maar eerder dat het ze allemaal té makkelijk wordt gemaakt want waarom zou je aan het werk gaan wanneer werken (in NL iig) niet echt loont. De arbeidsongeschiktheidsuitkering even buiten beschouwing gelaten denk ik dat een hele grote groep die in de bijstand zit of een WW uitkering ontvangt (al dan niet tijdelijk) het allemaal wel best vind.
Mijn zusje krijgt meer dan 2000 euro met haar toeslagen, dat is heel wat anders dan 1200 euro natuurlijk én bijna meer dan ze kreeg toen ze nog fulltime werkte als politieagent. Werken loont dan toch niet? Waarom je leven op het spel zetten als politieagent als je meer krijgt wanneer je niet werkt? Daar zit ook geen negatieve ondertoon aan of wat dan ook, gewoon praktisch geredeneerd.
Het is voor die persoon ongetwijfeld erg zuur. Maar wel van totaal andere orde dan niet zeker weten of je genoeg geld hebt om je kinderen te voeden, de huur te betalen, enz. Maar mijn hele punt is juist om de nadruk minder te leggen op de twee groepen. De oplossing zit in mijn ogen in een totale systeemverandering.
Maar waarom mogen middeninkomens (en hogere inkomens) dan geen mening geven over het feit dat zij het gevoel hebben dat hun spaargeld hen wordt ontnomen en dat ze alleen maar kunnen betalen betalen betalen? Omdat zij toevallig soms wel een goede opleiding hebben? Wat geen garantie is op een goed inkomen? Want er zijn ook mensen met hoge inkomens die geen opleiding hebben genoten. Waarom moeten die zich bijna schuldig gaan voelen omdat zij onder aan de streep nog wel een warme maaltijd hebben? Het is niet standaard zo dat alle kansen liggen voor die 'rijkere' groep hoor. Dat zijn net zo goed hardwerkende mensen. Het is nogal makkelijk om die altijd maar te laten betalen 'omdat ze het wel zouden kunnen missen'. Nou, ik heb straks 4 monden te voeden, je kunt je voorstellen dat ons energieverbruik een stuk hoger is dan een tweepersoonshuishouden. En dat we ook een stuk meer geld kwijt zijn aan levenskosten. En ja, daar werken we dan ook beiden voor en dat is helemaal prima. Niet meer dan logisch om jezelf en je gezin te voorzien in levensonderhoud in mijn ogen. En straks kan een groep mensen dat écht niet meer en dat is vreselijk. Maar laten we alsjeblieft niet alléén maar kijken naar alle vormen van toeslagen en compensaties voor de groep die aan de onderkant staat. De rest kan toch niet maar blijven betalen? Dat houdt ook een keer op. Maar ik vind het wel een hele 'makkelijke' gedachte ondertussen. Want mijn kinderopvangtoeslag (die ik ontvang omdat wij beiden werken en dus opvang nodig hebben) stijgt niet mee hoor. Ik ken zat mensen in mijn omgeving die maar wat trots zitten te vertellen wat voor trucjes ze uithalen om te mogen blijven profiteren van alle toeslagen. En dat zijn mensen die aanvankelijk een goed stel hersens hebben, maar bepaalde keuzes hebben gemaakt en nu lekker te profiteren van alles waar je maar aanspraak op kunt maken. Als zo iemand lekker trots zit te vertellen hoe ze creatief boekhouden om zo veel mogelijk geld te vangen, dan vind ik dan echt misselijkmakend. Wat die groep is er ook! Mag ook gezegd worden. Mijn punt is: het is helemaal niet zo zwart-wit als jij schetst. Maar er is ook gewoon een andere grote groep met hoge vaste lasten die betaald moeten worden die nergens aanspraak op kunnen maken. Want het is ook relatief he. Hoe meer erin komt, hoe meer eruit gaat. Zo werkt het nou eenmaal.
Dit. Vooral ook omdat kosten niet de enige reden is dat ik wil besparen. Daarom zijn "oplossingen" als hout stoken oa voor mij ook geen optie.
En om dit soort reacties gaf ik mijn eerste opmerking. Bedankt voor het perfecte voorbeeld van wij-zij denken.
Dat hoeft natuurlijk niet. Dat is een keuze (geweest). Het gebeurt vaak en het is ook wel logisch, maar het is wel een keuze.