spelen met een niet zo leuk kindje.

Nou alleen nog bij jullie uitnodigen of ergens op een neutrale plek (Ballorig ofzo)... ik zou mijn dochter daar niet meer laten spelen.

 

Mja als je het echt niet wil... Om de redenen die je noemt.. Weet ik niet of je haar nou ECHT te kort doet

En ze kunnen sowieso elke dag op school spelen.

 

Ik heb dus precies het zelfde alleen dan met jongens

Ik heb gewoon eerlijk tegen die moeder gezegd dat ik liever niet heb dat mijn zoontje daar speelt. Die kinderen krijgen daar tussen de middag als ze geluk hebben een boterham, meestal niet en dan krijgen ze dus alleen snoep. Als ze hun snoep op hebben dan worden ze gelijk naar buiten gegooid, nou mijn zoontje is 4 en die mag hier echt nog niet alleen buiten spelen.

Misschien moet je het ook gewoon zeggen tegen die moeder.

 

Ja, lastig he! Ik had hier ook laatst een ontzettend rotkind op visite, maar dan het geluk dat mijn zoontje het ook niet echt een daverend succes vond. Ik denk dat ik er niet direct iets van zou zeggen, maar wel de boot een klein beetje afhouden of juist spelen met een ander kindje wat stimuleren (zullen we die en die nog een keer uitnodigen_)

 

je wilt niet dat je dochter daar speelt, maar je wilt dat meisje ook niet bij jullie thuis. In dat geval zul je wel uitleg moeten geven, of in ieder geval iets moeten zeggen tegen je dochter. Als je dat niet wilt, zou ik het meisje wel bij mij thuis uitnodigen (jij bent de baas in je eigen huis!) en het kort houden. Bij jou heb je in ieder geval meer zicht op je eigen kind, en dat zou voor mij het belangrijkst zijn.

 

Ik ben wel gemakkelijk in dit soort dingen. Ik ben zelf zó strikt in roken bij mijn dochter (gebeurd NOOIT bij haar in de buurt), dat ik haar dan zeker niet bij een vriendinnetje zou laten spelen waar dat gebeurd. Sowieso vind ik dat mensen wel snel hun kind aan andere toevertrouwen, ik ben daar zelf minder gemakkelijk in.
Ook bij mij thuis zou ik zo'n kind niet willen hebben. Alsjeblieft zeg, ik ben niet de opvoeder van andermans kind. Ook al is dat vriendinnetje dan uiteindelijk daar ook de dupe van (zij heeft tenslotte niet voor die opvoeding gekozen), maar ik wil niet dat mijn kind daarvan leert en ook zulke dingen gaat doen!

Oja, en ik zou het gewoon aan je dochter uitleggen. Dat roken heel slecht voor je is, en dat je liever niet wilt dat je dochter daar last van krijgt. Ook bij jou thuis, dat het meisje zich niet netjes gedraagd en niet naar je luistert, dus dan is het niet gezellig als ze komt spelen.

Misschien ben ik hier wel streng in, maar het spreekwoord 'waar je mee omgaat word je mee besmet' is hier wel van toepassing. Ik wil niet dat mijn dochter dat zelfde gedrag gaat vertonen...

 

gentle@ je kunt waar jij bang voor bent niet helemaal voorkomen hoor. ze komen namelijk op school met allehande "niet gewenst gedrag" in aanraking. je oren zullen straks nog vaak zat flapperen. ik denk dat een keer spelen bij zo'n kindje dat niet alleen maar veroorzaakt. ik ben het met je eens, dat het geen gewenste omgeving is.(en ook ik vind een extreem rokerige ruimte niet zo geschikt voor mijn kind) maar ik denk wel dat zoiets als spelen met zo'n kind om het gedrag relatief is, als ze naar school gaan begint het loslaten EN de grote gedragsverandering, mede onder invloed van alle andere kinderen in de klas.de kunst is je kind daar zo goed mogelijk doorheen te sturen en niet overal bij weg te houden ( waarmee ik dus niet direct zeg dat je alles maar goed moet vinden en ze maar moet laten spelen in zo'n situatie als die ts omschrijft , want die gaat mij ook iets te ver. ik wil alleen maar aangeven dat je nu denkt dat je alles kunt sturen,dat lukt je namelijk toch niet.je zult je kind moeten leren boven bepaalde dingen te staan en uit te blijven leggen waarom je bepaald gedrag niet wilt. je hebt er ook school gewoon weinig/geen grip op en je moet het dan van je opvoeding hebben die je ze tot dat moment gegeven hebt en hoe ze dat gaan gebruiken, dat is ook een stukje karakter natuurlijk. kinderen zitten nu eenmaal bijna driekwart van hun leven op school, waar mama geen rol speelt ( of nagenoeg niet dan).

 

Daar heb je wel een punt Kleine Muis, dat is ook zo. Ik hoop dan maar dat ze een goede juf hebben, die een beetje de touwtjes in handen heeft...

 

ik heb ook een soort probleem, mijn zoontje heeft een vriendje waar die zo close mee is, die 2 zijn altijd samen! en ik vind dat niet zo leuk, zijn ouders en hun opvoeding strookt totaal niet met die van ons.
Ik wordt ook helemaal gek van die moeder en mijn man ook, het lijkt wel een stuk kauwgom die aan me vast geplakt zit. Ze gaat elke keer dat ik ophaal/breng hele gesprekken met me aan en spreekt iedere keer mijn zoontje aan en ook mijn man. Ik probeer haar gewoon elke keer te ontlopen en ga zo vroeg mogelijk mijn kind brengen in de hoop haar niet tegen te komen.

Wij hebben hier totaal geen behoefte aan en ik wil verder helemaal niks met hun te maken hebben, klinkt heel hard en vreemd misschien maar het is gewoon zo niet het type mens waar wij mee omgaan. Dat klikt gewoon niet en ik wil ook niet dat mijn zoontje hun gewoontes overneemt.

Ik kan moeilijk zeggen tegen mijn zoon dat die niet met hem mag spelen maar ik vind het echt níet leuk.

 

De moeder wilt trouwens ook dat ze samen thuis spelen, heb gezegd dat hij hierheen mag komen. Ik kan zo een beetje peilen hoe het gedrag is van dat kindje zelf wanneer die in een huis omgeving is. Maar ik wil absoluut niet dat mijn zoontje daarheen gaat.

Gelukkig heb ik een goed excuus waarom ik hem niet naar anderen kan en dat zal ze denk ik zonder zich gepasseerd/gekwetst te voelen accepteren, want dat wil ik ook niet. Het is niet mijn bedoeling om die moeder of het kindje zelf te kwetsen.

Sorry dat ik het hier spui maar ik wilde een topic openen alleen zag ik toen deze, lijkt zoveel op elkaar dat ik het zonde vond omdat een nieuw topic te openen