Hallo dames, Mijn zoon is 13 maanden, in de fase dat hij veel zelf wil doen (eten en drinken). Maar helaas wil hij ook continue aandacht. Als ik hem aandacht heb gegeven (samen spelen, boekje lezen enz.) gaat hij niet zelf verder met spelen maar hangt aan mijn benen. Als ik op de bank ga zitten gaat hij bij de bank hard staan huilen. Wanneer ik hem op schoot neem is het ook niet goed. Hoe graag ik hem ook aandacht wil geven, het is onmogelijk. Huishouden is er ook nog (....) en ik kan toch niet aandacht on demand geven?? Is hier sprake van een befaamde sprong? Hebben jullie hier ervaring mee en zoja.....tips en advies voor mij? Huilen en schreeuwen zuigt werkelijk alle energie weg!!!! Extra info: eten gaat goed, hij is niet ziek en hij is DOL op tussendoortjes. Ik ga hem tijdens deze huil periodes geen lekkers aanbieden want dan is het end helemaal zoek. Ben benieuwd naar de reacties!!!! Alvast bedankt.
Hier ook een bijna 13 maander die aan mijn broekspijp lijkt te wonen. Niet zelf kunnen spelen, of maar kort. Boos als het even niet gaat zoals hij het wil. Zal wel een fase zijn..Hier het huishouden doen als we beide thuis zijn, en anders in de draagdoek.
Hier ook een bijna 13 maander die aan mijn broekspijp lijkt te wonen. Niet zelf kunnen spelen, of maar kort. Boos als het even niet gaat zoals hij het wil. Zal wel een fase zijn..Hier het huishouden doen als we beide thuis zijn, en anders in de draagdoek.
Ook hier eentje van ruim een jaar die niet meer zelf kan spelen, eigenlijk al een maand of 2 niet meer! Alleen als ik bij haar op de grond ga zitten wil ze zelf spelen, zodra ik opsta is het weer huilen geblazen... Dus ik doe veel dingen met een kind op de arm, in de Beco of huilend aan mijn been. Zal vast wel weer over gaan
Mijn oudste heeft deze fase trouwens helemaal niet zo erg gehad. Begon al te twijfelen of mijn jongste zo'n extreme pieperd was, maar er zijn er dus meer die het zo 'erg' hebben
Tussen de 12 en 13 maanden was dat hier ook zo, maar nu is ze ruim 15 maanden en kan weer lekker zelf spelen al hoewel ze het nog heerlijk vind om samen met me te spelen/lezen
Hier bijna 11 maand en ze hangt ook continu aan m'n benen of wil opgepakt worden (en dan weer neergezet, oh nee, opgepakt! oh nee, neergezet! etc). Ze begint gigantisch dramatisch te huilen als ik de kamer verlaat (ook als papa er wel is) en 's nachts huilt ze ook alsof ze ergens last van heeft (maar naast mij in bed slaapt ze als een roosje). Mja... geen tips! Ik laat haar vaak meekijken met wat ik doe, we spelen meer samen, lezen veel boekjes, ze slaapt regelmatig weer naast me... Geeft meer rust dan haar laten gillen en schreeuwen in de box oid. En gelukkig heeft mijn man nu even vakantie, zodat we een beeetje af kunnen wisselen en er ook gekookt kan worden etc.
Yups, is een fase! Hadden wij ook met die leeftijd. In combinatie met tandjes, heel fijn... Ik geef gewoon de aandacht zoveel ik kan. Soms betekent dit dat ik achter de computer zit en m'n peuter met de iPad op mijn schoot (ja, er komen meer van deze fasen.... ) Dat huishouden kan me dan even gestolen worden. Alleen als ik aan het koken ben, hebben ze even "pech". Verder heb ik werkelijk geen goede reden om de aandacht niet te geven die ze zo duidelijk nodig hebben. Plus, als je de aandacht geeft voordat ze om aandacht gaan schreeuwen hoeven ze ook minder te schreeuwen om aandacht. Ik heb het idee dat dit op de lange termijn helpt.
Mijn dochter is nu ruim 14 mnd en heeft dit al sinds ze een maand op 11 is. Ik hoop ook steeds dat het een fase is, maar dan duurt hij nu al wel erg lang . Héél af en toe heeft ze even een momentje waarop ze alleen kan spelen, maar dit is vaak maximaal 15 minuten per dag. De rest van de tijd moet ik er altijd bijzitten en "meespelen". Maar ach, voor ze 16 is zal het wel over zijn... (en anders gaat mama lekker mee naar de disco ).
Ik dacht dat ze met 13, 15 en 17 maanden de ergste sprongen meemaken. Bij mijn zoontje heb ik dat wel gemerkt! Eigenlijk was zijn fase hier vanaf 13 maanden t/m 17 maanden.. Vaak kon ik er mee lachen, maar als je zelf vermoeid bent dan werkt het best op je zenuwe Geef je aandacht waar je kan en probeer geduld te hebben. Ze leren in deze leeftijd zoveel! Daarna wordt het echt leuker en leuker Succes! Groetjes, Foofer