Wil je hier delen wat er veranderd is? Ik ben heel benieuwd, ook voor de ervaring van andere moeders! Wij hadden ook 2 huil babies, maar de oudste had heftig KMA en de jongste Kiss syndroom, KMA en reflux dus dan wil het huilen wel. Bij beiden was het toen we de reden van het huilen ontdekt hadden, een stuk beter. Ik ben benieuwd wat er bij jullie gevonden is!
Natuurlijk wil ik dat delen! Mijn allereerste tip: Luister naar je gevoel en zoek hulp als je het niet vertrouwd! Wij werden van het kastje naar de muur gestuurd, maar uiteindelijk met de vuist op tafel geslagen en toen kon er opeens heel veel. Kom op voor je kind! Er zijn bij mijn dochtertje gelukkig geen gekke dingen gevonden, ondanks dat een arts eerder die week verborgen reflux vermoedde en medicatie voorschreef. Ze is (was) dusdanig motorisch onrustig dat de regelmaat die wij haar boden (slapen - wakker - verschonen - voeden - boeren - knuffelen - naar bed bij eerste slaapsignalen) niet voldoende was. Hierdoor is ze oververmoeid geraakt. Hier komt nog bij dat ze prikkelgevoelig is. Alles komt bij haar binnen, niets ontgaat haar, en dat kan dat kleine hoofdje van haar logischerwijs helemaal niet verwerken. Dit heeft voor nog meer onrust gezorgd. Leefregels voor een onrustige/prikkelgevoelige baby: Wat bij haar heeft geholpen is inbakeren. Lekker strak ingewikkeld. Dit had ik ook wel geprobeerd, maar was na twee dagen gestopt omdat ik geen resultaat zag. In het zh hebben ze mij verteld dat het wel 1 tot 2 weken kan duren voordat kindjes zich hier aan over geven. Wij gebruiken nu de Puckababy, maar je kunt ook xxl hydrofielen gebruiken. Vraag wel even advies hoe je moet inbakeren, ook met het oog op te warm instoppen ed. Mijn dochter wurmt zich steeds uit de hydrofielen, ondanks goed inbakeren en vasttapen. En aangezien ik losse doeken in bed doodeng vind zijn we overgegaan op de Puckababy. Zorg voor een duidelijk ritme: Slapen - wakker - verschonen/wassen oid - voeden - boeren - knuffelen/spelen - bij de eerste slaapsignalen gaat in dit geval de Puckababy weer aan en gaat ze naar bed. Eventueel huilen (jammeren) voor het inslapen mag, ook bij de overgang naar een volgende slaapcyclus (1 cyclus is ongeveer 45 minuten). Hou je hier ook aan, dit zorgt voor voorspelbaarheid, je kindje weet dan waar het aan toe is en dat geeft rust. Na een schone luier mag ik eten! Verder: Slapen in een rustige omgeving, dat betekent in dit geval boven in haar eigen bedje. Gebruik in ieder geval niet meer dan 2 plekken om te slapen (bv bedje/kinderwagen). Als ze getroost moet worden tijdens haar rustmoment (als we zien dat ze nog moe is en het nog geen tijd is voor een voeding), dan gebeurt dat in haar bedje. Troosten doen we dmv het aanbieden van een speentje en/of handoplegging: een hand op het hoofdje, de andere hand op het buikje, totdat ze rustig wordt. Dit geeft een gevoel van geborgenheid. Het is belangrijk dat je zelf rustig bent, geen oogcontact maakt en niet tegen je kindje gaat praten om zo het aantal prikkels te reduceren. Bij krampjes gebruik je dezelfde handoplegging, maar zet je iets meer druk op het buikje. Heb geduld, het kan soms even duren voordat ze rustig worden, zeker bij krampjes. Persoonlijk vind ik deze manier van troosten best moeilijk, omdat ik haar het liefst bij me wil nemen als ze pijn heeft. Maar dat geeft haar alleen maar meer prikkels. Ik weet nu dat zij er baat bij heeft, omdat het haar rust geeft, en dan is het voor mij ook goed. De knuffeltijd halen we dubbel in na de voeding. Ik heb in het zh en bij het cb gevraagd of deze manier van troosten schadelijk is voor de hechting, zij hebben me verzekerd van niet, omdat ze mijn/onze aanwezigheid wel voelt. Ze zal de komende tijd ook steeds langer en vaker wakker zijn, de krampjes nemen af, dus dan wordt het allemaal anders. Heel vaak troosten is hier al niet meer nodig, in de eerste week moest ik soms na iedere slaapcyclus naar boven, nu tukt ze zo 3/4 uren achter elkaar. Als je kindje iets dwars zit, bijvoorbeeld een boertje, dan laat je je kindje ook boeren in bed. Je laat je kindje 'zitten', een hand is op de borst/onder de kin/oksel, met de andere hand klop je voorzichtig op de rug. Het kan zijn dat je dit een paar keer moet herhalen. Let op: handel voorzichtig! Doe alles wat je doet met of bij je baby vertraaaaaaaaaaaaagd. Hoe langzamer, hoe beter. Als je alles in je eigen tempo doet is het voor je kindje net of zit hij/zij in een kermisattractie die 3x zo snel gaat. Je kunt je voorstellen dat dat voor zo'n kleintje niet fijn is. Praat tegen je kindje, ook met verschonen ed. Rollen met verschonen is beter dan de beentjes optillen. Te vaak doorgeven als er bv visite is zorgt voor enorm veel prikkels. Liever niet doen dus. Overige tips: - Dragen in een draagdoek/ergonomische draagzak - Tummy tub, op de buik in bad leggen (hoofdje goed ondersteunen) - Babymassage - Geurdoekje (bv shirt van jezelf) in het bedje leggen - uiteraard wel zo dat je kindje er niet in verstrikt raakt - Let erop dat de voetjes altijd warm zijn - Hangmatje in de box - Altijd lichamelijk contact houden met je kindje, ook bij het aan- en uitkleden (bv hand op het buikje houden, voetje vasthouden etc) - Een fijne houding voor onrustige baby's: ga op de bank zitten, je knieen opgetrokken en je kindje met de rug tegen je benen en de beentjes op je buik. Leg je handen om het hoofdje. - Kinderfysio Het is niet van de een op de andere dag klaar, je moet er de tijd voor nemen en het consequent vol blijven houden! Hopelijk zijn er meer mama's die hier iets mee kunnen! Iets vragen via pb mag ook altijd!
Zrker een verhaal! Hoe hebben ze in het ziekenhuis de inrukt verbroken? wellicht omdat de zusters minder gestressed zijn als de ouders die stress voelen en denken "Oh nee weer huilen?" Het klinkt iig heel liefdevol, vroeger hanteerden ze "cri it out" bij opnames!
Dmv het vrijwel direct inbakeren en troost bieden in bed. Meteen het aantal prikkels reduceren. De verpleegkundigen staan er inderdaad iets verder van af. Kunnen het huilen wat beter handelen. Ze waren daar zo lief op de kinderafdeling, echt heel fijn! Ze lieten haar ook wel eens huilen hoor, we hebben een pittige tante die toch wel wat protesteerde tegen het inbakeren en dat duidelijk liet horen Soms moest ze ook gewoon even wachten, want er waren meer kindjes die verzorgd moesten worden. Niet erg, want thuis moet ze ook wel eens wachten ivm dreumes broer haha. En baby's mogen ook best even huilen, werd mij daar heel vaak gezegd... Makkelijker gezegd dan gedaan haha
Onze dochter is "gereset" in het zh. Dan gaan ze t huilbaby protocol in. Heeeeel sneu vond ik dat, je mag als ouder zijnde dan ook alleen erbij met flesje geven enzo. Verder zo min mogelijk prikkels.. Echt mn hart brak. Maar t hielp wel!
Ow ja mijn dochter is wel high sensitief.. Dit is sowieso al Een heel avontuur om mee te maken. Al vanaf week 3 zeiden ze in t zh dat ze een bijzonder kindje was. En dat is ze nog steeds..
Wat fijn dat je in het ziekenhuis zo goed geholpen bent! Lees ook echt wel uit je verhaal dat ze heel goed met je kindje omgingen, maar wel de structuur en duidelijkheid hebben geboden. Hopelijk hebben andere moeders ook wat aan deze tips. Want inderdaad, het helpt niet voor ieder kindje om het bij huilen maar direct op te pakken en te troosten, hier hebben we de eerste weken ook heel wat afgetobd, wat betreft huilen, slapen en in slaap krijgen en blijven slapen.