Ja het doet pijn. En ik vond het geweldig, zo geweldig dat ik nu echt uitkijk naar deze bevalling. Die pijn levert namelijk iets prachtigs op. MOet zeggen dat ik de pijn goed te doen vond en ook weinig pijn heb gehad na mijn bevalling met zitten/plassen/poepen enzo.
ik vond het wel mee vallen tot de laatste weeën zeg maar (de laatste paar voor de persweeën) toen voelde het net of ik uit mekaar gescheurd werd. maar goed ik had on opgemerkt ( alleen wat buik krampen) 7 cm bij de tweede heb een hoge pijn grens.
wat een verhalen allemaal ik zelf ben niet bang voor de bevalling of voor de pijn. maar bang dat ik de weeen niet tegen kan houden of herken en dat de kleine er ineens uitfloept voordat de vk er is of voordat ik in het ziekenhuis ben. ik wil in het ziekenhuis bevallen maar ben als de dood dat ik mijn persdrang niet kan houden. of is dit een hele rare gedachte? als ik eenmaal in het zh ben en op een bed lig denk ik dat ik me ontzettend gerust voel omdat er alle hulp is die je je kan wensen. je bent veilig en ze zorgen voor je. het enige wat ik hoef te doen is even hevige pijn hebben en uiteindelijk persen. maarja de weg naar het zh toe vind ik nog het engtst omdat er dan geen hulp is voor het geval dat je het niet kan houden. of is er tijd genoeg om naar het zh te gaan? ooh wat een leek ben ik zeg pfff.. volgens mij ben ik zon iemand die gelijk bel zodra ik weeen heb. liever te vroeg in het zh dan op het nippertje.
Oh ja en bij mij hielp even krijsen (zeg maar van een pijn ahhhhh) echt wel. Even door middel van een korte 'krijs' door de eerst pijn en daarna het puffen weer oppakken. Dat hielp mij er juist doorheen. Maar heb dus niet aan een stuk door geschreeuwd, waren echt maar korte momenten een gil . Maar ik maak vaker geluid als ik pijn heb . Als ik migraine heb, dan maak ik ook een kreungeluid omdat dat de pijn verlicht. Kan het filmpje helaas niet bekijken, dus weet niet of die dame erg schreeuwde, maar ik ben dus een voorbeeld van geluid maken wel werkt. Maar dat verschilt zeker voor iedereen!
Ik snap je helemaal! Ik had dat ook. Ik moest ivm medische indicatie in het ziekenhuis bevallen. Ziekenhuis is een half uur rijden en wij hebben geen auto. Dus wij moesten ook vervoer regelen in de vorm van familie of een taxi. Mijn moeder en zussen bevielen allemaal snel, dus was ook echt bang dat ik het niet zou halen. Echt een gevalletje van dat heb je niet onder controle en dat is eng! Mijn bevalling is uiteindelijk begonnen met gebroken vliezen en toen moest ik sowieso voor controle naar het ziekenhuis. Had onregelmatige weeën toen mijn zwager ons bracht en de regelmatige weeën begonnen toen we zo'n 2 uur in het ziekenhuis waren voor de controle en observatie. Dus uiteindelijk helemaal goed gekomen! En het valt niet te plannen. Ik denk dat je het moet proberen los te laten. Enne echte weeën herken je wel .
Ik vond het niet zo erg als in dat filmpje. Ik had al 7 cm kado gekregen. Daarna weeenstorm, maar oh wat ik leek ik stoned! Persweeen bleven uit, op eigen kracht persen, tja je voelt het maar ach.. Ik stond er niet zo bij stil. Dat kind moet er toch uit he. Ik ging de bevalling in met van; dit doe ik even. En ja dat gebeurde ook, binnen 2.5 uur bevallen. Zou t zo weer doen
Denk dat iedere vrouw het anders beleeft, maar hier ook absoluut geen kik gegeven. Niet omdat ik dat niet wilde, maar het was gewoon niet nodig. Wel een weeënstorm gehad en dat is niet prettig. Dus wel gekreund en het bed "mishandeld" tijdens vooral de laatste weeën. Geen persweeën gehad, dus daar wat langer over gedaan, een uurtje geperst. In totaal 6 uurtjes. Dacht dat Filemon ging flauwvallen, hahaha
dankjewel voor je antwoord soms hoop ik weleens dat ik word ingeleid of iets dan ben ik er in iedergeval al voordat de weeen komen maar zoals het er nu allemaal uitzie. ik ben nu 26wken1dg en heb met 23 weken bloeding gehad door laagliggende placenta en stolsels. waren ze bang dat ik te vroeg zou beginnen. maar gelukkig heb ik het uit kunnen zingen en heb geen bloeding meer gehad. dus ik hoop dat de kleine nog even een paar weekjes blijft zitten! en de placenta met 32 weken toch omhoog is getrokken met de baarmoeder. zodat ik het lekker uit kan dragen. en als er nood bij de man is gewoon thuis geboren kan worden mocht ik het niet binnen kunnen houden
Vond de weeën pijnlijk, van het persen heb ik niets gevoeld, zo ook niets van een kleine hechting achteraf. Ik bleef alleen haken op 7cm, en toen kreeg ik maar een infuus toegediend die me weeën gingen geven. Uiteindelijk een weeënstorm die HELS was. Ik had vanaf het begin rugweeën, dus geen buikweeën. Dacht echt dat mn rug kapot aan het gaan was, en riep zo nu en dan dat dit mn laatste dag zou zijn, manlief begon er in te geloven en nadat hij bijna van zn stokje ging , zat ik gelukkig op de 10cm. Daarna geen persweeën terwijl ik moest persen. Dus ok hoe ging ik dit doen? Gewoon persen alsof ik moest poepen hmmm, oke dan .... Na 2x persen (ja deed maar wat) vroeg ik de gyn of de baby nu echt naar buiten kwam want voelde niets, die moest grinniken en zei ja hoor, ga zo door. Heel apart dat ik niets voelde, want heb heel wat filmpjes bekeken waarin vrouwen de buurt bij elkaar roepen omdat dat juist pijn deed. Maar goed, al met al duurde de bevalling zo'n 6uurtjes en zou k het zo weer doen!!!!!!!!
Haha, ik zat te wachten op de 'ring of fire'. Had in zo'n bevallingsprogramma op TLC gezien dat ze het hadden over een ontzettend brandend gevoel op het laatst wat ze dan de ring of fire noemden........maar het gebeurde maar niet
Graag gedaan! Ik hoop met je mee dat je kleintje netjes blijft zitten en dat je geen bloedingen meer krijgt! En als ik de verhalen zo lees over inleiden weet ik niet of je dat moet wensen. Komen vaak in een weeënstorm terecht. Geniet nog lekker van je kleintje in je buik!
Hallotjes damens!!! Nou ik zal mijn bevalingsverhaal even delen..Rick is inmiddels al 6,word 7 in maart.. Ik ben op de natuurlijk manier bevallen...geen rugprik of wat dan ook...De weeen begon om 16:00,er waren geen vervelend,pijnlijker weeen,er waren meer gewoon niet lekker,maar niet erg...tot...dat ik doorgeprik werd om..denk ik 19:00 uur...ik kreeg om de half uur hevige pijn,kwam echt heftig en ging weer weg,toen werd om de kwartier denk ik,en om de 5 mim en toen werden constant,ik dacht dat ik dood ging,ik had vooral rug pijn,helemaal onderin,net alsof ik werd getrokken door bij de kanten van me lichaam,vreeeeeselijk,een pijn die niet te beschrijven is!Op dat moment alles wat ik zei is : Hal hem eruit!..tot 00:32 werd Rick geboren,dan is alles gelijk weg,alle pijn,alle vervelende dingen,alles is gewoon ineens weg,dat gevoel is zo lekker,en dan kijk je naar je kindje,is zooo bijzonder,zo mooi,dat ik zo sterk kon zijn,prachtig moment,daarom denk ik dat je gewoon zo weer doet! Nu ben ik weer zwanger(gelukkig!!!) en ik weet het niet hoe met de 2e gaat..Tja het doet pijn,maar een paar uurtje daarna,liep ik gewoon lekker,niks aan de hand,was weer super fit...aangezien al dat persen en alles! Achja...toch heeerlijk zo'nkleintje in de armen te hebben..kan niet wachten!!!
Op TLC heb je ook dat programma "I didn't know I was pregnant" en daarin zeggen ze wel eens dat ze denken dat ze dood gaan. Ik denk dat als je niet weet dat je aan het bevallen bent, dat dat een heel logische gedachte is. Voor mij was het vooral een mindset: de weeën waarbij ik in paniek was (waar mijn man me gelukkig weer goed uit kon krijgen) voelde 10 keer erger dan de weeën waarin ik mee ging, waar ik niet tegen vocht. Ik vond de persweeën echt helemaal niet pijnlijk, maar als het hoofdje staat... Daar had ik ook beide keren geen zin in, dat ik daarmee zou moeten wachten op een volgende wee, dus daar heb ik doorheen geperst in dezelfde wee, maar ja, dat moet ook maar kunnen, natuurlijk. Ik heb toen wel AUAUAUAU gegild, maar dat was dus maar even.
ja het doet echt pijn! en dat zegt een bikkel die veel kan hebben. Ik heb me totaal op de weeenpijn verkeken en dacht dat het voelde als wat zwaardere menstruatiekrampen. boh!!! echt niet ik heb een Petadinespuit gekregen (die de scherpe randjes van de weeen haalt en je een roesje geeft (in mijn geval het idee dat ik onder volledige narcose lag, ik was totaal van de wereld, maar de pijn voelde ik nog wel). Tuurlijk is het een fijn gevoel als je ervan afbent en je je kind in je armen hebt liggen, maar ik persoonlijk kan me er weinig van voorstellen dat je (gelijk)niet meer weet hoe die pijn voelt. Zoonlief is bijna 2 en als ik aan zijn bevalling terugdenk, voel ik echt alles nog, als of het gisteren was!
Dat had ik ook hoor. mijn vliezen braken en toen begon het al een klein beetje te rommelen. ik zou zoiezo in het zkh bevallen(medische indicatie) en heb ze toen gelijk gebeld. ze deden niet moeilijk en ik mocht rustig aan komen, zo gezegd zo gedaan, werd aan de ctg gelegd. ze wilden me eerst nog naar huis sturen maar dat liet ik niet toe, glimmie bleef lekker liggen waar ze lag! De weeen werdn daarna toch steeds sterker tot ik niet meer wist hoe ik moest staan, liggen, hangen noem maar op. het heeft zeker nog 9 uur geduurt voor de persweeen kwamen. Weeen herken je echt wel als het zover is
De ontsluitingsweeen deden pijn, ik had een weeenstorm en kon dus niet op adem komen tussendoor. Gelukkig duurde het niet zo lang bij mij waardoor ik het lichamelijk nog wel goed aankon (al dacht ik daar toen geloof ik anders over). Het persen zelf deed geen pijn... Ik kan me in ieder geval geen pijn herinneren, ze was er ook zo uit.
Nou inderdaad! haha.. Ik moet sowieso in het ZH bevallen (ivm vorige KS). Ik wil best verdoving hoor. Als ik dit zo lees, jee.. Maar ik ben niet bang voor de bevalling, zie er nu ook niet tegenop. Denk dat ik hier vrij nuchter in ben. De baby zal er toch uit moeten, het zal gevoelig zijn en hoeveel pijn het gaat doen weet niemand. Moet zeggen dat ik het moment dat die baby geboren is (in het filmpje) wel prachtig vind, zo liggend bij de moeder en de vader er bij. Dat moment heb ik bij mijn dochter nooit gehad. Mijn buik werd opengesneden, kind eruit, heel even kijken (niet aanraken, handen vastgebonden) en daarna ging iedereen weg en bleef ik met de Gyn achter (die mij dicht lijmde). Daarna nog een poos naar de verkoeverkamer tussen de brakende mensen die wakker werden uit een of andere operatie. En ondertussen waren de doktoren en anderen bij mijn pasgeboren dochter en lag ik alleen in die verkoeverkamer... Niet leuk!! Het heeft ook wel twee dagen geduurd voor in een 'binding' voelde met mijn dochter
Of het zeer doet.... Euhhhh JA!!!! Ik heb best hoge pijngrens dacht ik altijd.... Maar Jezus wat doen die weeën pijn... Vooral toen ik richting de 8 cm ging... Ze zeggen altijd zodra jr. De kleine in je armen hebt vergeet je de pijn... Nou nee hoor. Heeft ook lang geduurd voor ik een tweede aan durfde haha, nu denk ik er maar niet aan 1 ding wel: het is het waard!!!
bij mij waren het ook de weeen die het meeste pijn deden. Ik was blij toen ik mocht gaan persen.Ik had van 11:00 uur tot 18:00 uur aan een stuk door weeen dat ware geen kleintje. Bij mij was het na dat ik me dochtertje op me had liggen nog niet klaar! de na geboorte wilde niet los komen, 2 artsen die ff nogal flink hard op mijn buik begonnen te drukken! lkkr gevoel als je er net een kind uit hebt. ! Ik zal het zo weer doen