Helaas heeft onze zoon van 6 jaar een paar gaatjes in zijn kiezen. Nu moet hij 3 keer terug om te vullen. Hij is geen superheld en de tandarts wil het in stappen doen. Ik vind het zwaar overdreven, vroeger ging het in 1 keer bij mij. Even vervelend maar ook meteen klaar. En geen trauma aan overgehouden. Ik ben juist bang dat hij nu juist angstiger wordt. Hoe krijg ik hem de 2de en vooral 3de keer in die stoel?Natuurlijk al over gesproken met de tandarts maar die houdt voet bij stuk en blijft beweren dat het beter is. Ik ben niet overtuigd. Hebben jullie ervaring en hoe ging dat?
Misschien een idee om de tandarts 1 gaatje te laten vullen en ter plekke pas beslissen of de 2e en 3e ook gevuld gaan worden of een andere keer? Afhankelijk van hoe je zoontje erop reageert.
Gaat hij niet naar een speciale kindertandarts? Daar gebruiken ze tegenwoordig ook een soort opvullijm ipv vulling bij melktanden.
Ik heb er zelf wel een soort van trauma of angst voor de tandarts aan overgehouden door gaatjes vroeger, dus ik was enorm opgelucht toen onze tandarts het verdeelde over meerdere afspraken en ook met verdoving werkte bij onze zoon. Ze deed wel meerdere gaatjes in 1 keer, maar omdat het verspreid door de mond zat hij dus meerdere keer verdoofd moest worden werden het 2 afspraken. Zoon deed het echt super knap en de 2e keer was ook geen enkel probleem. Verdoving vond ie wel een gek gevoel, en de prik even pijnlijk, maar verder heeft ie geen kik gegeven.
Dit zou ik ook zo doen. Mijn zoontje moest vorige week ook een gaatje vullen. Dit ging echt heel goed, hij gaf geen kick. Terwijl zijn zus echt moord en brand zou schreeuwen en het bij haar in etappes wel beter zou zijn.
Oke het is dus afwachten wat voor hem het beste is. Bedank voor jullie reacties!! Ze sturen hem wel door naar een kindertandarts als het niet gaat.
Hier deed de tandarts het heel leuk. Ze had het erover alsof er een ballonnetje die in haar mond ging, etc. Terwijl ze gewoon op dat moment een prik kreeg. Ze hadden hiervoor volgens mij wat verdovende zalf gesmeerd. Ze heeft er niks van gevoeld en gemerkt en dacht dat er echt een kleine ballon bij haar wang zat. Hierna ook nog 2 x terug voor andere gaatjes. Ze is wel een typetje die thuis van tevoren hard huilt van de zenuwen, maar daarna bij de tandarts zo mak als een lammetje is. Zoontje is denk ik een ander verhaal.
Ik denk dat het verschilt hoe het gaat. Sowieso kunnen ze volgens mij niet alles tegelijk verdoven, dus soms zal het ook in etappes moeten. Bij mijn dochter deden ze het ook etappes, althans, dat was het plan. Maar doordat de tandarts (een andere dan onze eigen) deed alsof ze 3 was oid, vertikte ze het de keer daarna echt. Heel verhaal over 'ik ga je kiesje beter maken', terwijl ze de kies ging trekken ed...mijn dochter dacht echt 'dat mens is niet goed'. En tegen mij maar zeggen dat ik haar haar werk moest laten doen en dat als het niet ging met mij erbij, dat ik dan in de wachtkamer moest wachten, zodat zij haar werk kon doen (allemaal op poeslieve toon...), mjah, dacht het dus even niet. Tweede keer was mijn dochter dus ook volledig in paniek dat ik weg zou moeten ed. Duidelijk gemaakt dat dat dus echt niet ging gebeuren. De tweede keer was behandelen dus ook niet mogelijk. Hier dus geen positieve ervaring met in etappes, maar dat kwam naar mijn idee voornamelijk door de tandarts die gewoon haar eigen plan trok ipv dat ze probeerde aan te sluiten bij het kind dat ze moest behandelen (klein, maar niet dom, allergisch voor mensen die doen alsof ze nog een klein kind is dat niet weet hoe en wat en sowieso niet houdt van onbekende mensen en situaties - duidelijk en eerlijk uitleggen wat je gaat doen, werkt bij haar over het algemeen 100x beter dan één of ander onzinnig praatje, met dat laatste verlies je haar vertrouwen ook compleet).