Vorig jaar rond deze tijd heb ik een miskraam gehad, nadat we al vier jaar probeerden zwanger te worden. Nu heb ik vrijdag ontdekt dat ik weer zwanger ben, al had ik de dag ervoor sterk het gevoel ongesteld te moeten worden (de bekende krampen). Wel had ik al zo'n 10 dagen last van gezwollen en pijnlijke borsten, vandaar dat ik een dag later toch een test deed (op cyclusdag 29). Een bloedtest dezelfde dag in het ziekenhuis wees een hcg-gehalte van 1050 aan, de test was 'goed postief' zei men. Nu overschaduwt de angst voor een nieuwe miskraam mijn blijdschap, zeker omdat ik nog steeds last heb van deze 'ik moet ongesteld worden-pijn'. Ik heb bovengenoemde woorden al eens 'gegoogled' en lees dan dat deze kwaal wel vaker voorkomt. Ik moet er wel bij vermelden dat ik weet dat mijn baarmoeder iets gekanteld ligt. Kunnen jullie mij een beetje geruststellen? Vrijdag (28 april) mag ik opnieuw bloed laten prikken, maar ik zou zo graag een beetje willen genieten van het feit dat ik zwanger ben. Hier heb ik 5 jaar op gewacht en nu overheerst de angst! Groetjes, Lola
hoi Lola, gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik kan me voorstellen dat je het heel spannend vind, dat is het ook na wat je hebt meegemaakt. De uitslag van je bloed is in elk geval supergoed, dus dat is heel mooi. Veel vrouwen hebben in de beginfase van de zwangerschap dat "ongesteldheidsgevoel". Dat zegt niets over of het wel of niet goed blijft gaan. Alleen als je heftige buikkrampen krijgt met helderrood bloedverlies heb je kans dat het mis gaat. Het feit dat je baarmoeder iets gekanteld ligt heeft geen invloed op de krampen en ook niet op het wel of niet krijgen van een miskraam. Ik kan je dus niet veel meer zekerheid geven, je zult toch door deze spannende tijd heen moeten. Ik hoop dat het allemaal goed blijft gaan deze keer en wens je veel sterkte in deze onzekere beginperiode. Mirjam
Beste Mirjam, Dank je wel voor je snelle antwoord. Ik zal proberen me iets minder te focussen op mijn pijntjes en me wat proberen te ontspannen. Vrijdag wordt in ieder geval een spannende dag en op 10 mei heb ik al een afspraak in het ziekenhuis voor de eerste echo. Met name dat laatste zal erg spannend zijn, omdat de vorige keer op de echo (na 9,5 weken) te zien was dat het vruchtje na 7 weken en 0 dagen gestopt was met groeien (ik heb daarna ook een curettage moeten ondergaan, omdat ik helemaal geen tekenen van een bloeding kreeg). Ook mijn leeftijd - ik ben 36 jaar jong - speelt natuurlijk een rol in mijn onzekerheid. Wanneer je in 5 jaar tijd slechts 2 keer zwanger hebt kunnen raken, krijg je toch sneller een gevoel van 'nu of nooit', naast het feit dat de kans op een miskraam met de jaren alleen maar groter wordt. Ik houd je op de hoogte en wanneer ik je nog iets wil vragen, laat ik je dat weten. Heel veel groetjes, Lola
hoi Lola, laat inderdaad maar weten hoor als je meer vragen hebt! En fijn als je ons op de hoogte wilt houden. Mirjam
Beste Mirjam, Ik heb inderdaad nog een vraagje: 12 april ben ik naar de kapper geweest om mijn haar weer eens lekker kort te laten knippen. Omdat ik mijn haar al maandenlang rood verfde en ik weer terug wilde naar donkerbruin, heb ik 11 april zelf mijn haar geverfd. Rood is echter lastig weg te krijgen, vandaar dat ik het vlak na mijn knipbeurt nogmaals heb geverfd, het is echter nog niet helemaal goed en zou eigenlijk nog een laatste keer gedaan moeten worden. Nu lees ik echter de meest verschrikkelijke (én tegenstrijdige!) dingen op dit forum over het verven van je haar, met als gevolg dat ik me toch wel een beetje zorgen begin te maken over de twee verfbeurten die ik kort achter elkaar (zo rond de bevruchting dus) heb gehad. Wat is nu eigenlijk waar? En: met welke verf kan ik nu tijdens de zwangerschap het beste mijn haar verven (doe ik nu niets meer, dan loop ik negen maanden voor joker...) Ik kan natuurlijk overstappen op kleurspoeling, maar zal dan vaker moeten behandelen... Groetjes, Lola
hoi Lola, de meningen over haar verven zijn verdeeld. Over het algemeen wordt gezegd, liever niet. Er zitten toch chemische stoffen in verf die je kunt inademen en die eventueel via je hoofdhuid in je bloedbaan kunnen komen (een hele minimale hoeveelheid dan). De kans dat het schadelijk is is erg klein, dus ik zou me ook geen zorgen maken om die paar keer verven. Je kunt wel henna gebruiken, dat is een natuurlijke haarverf. Mirjam
Hoi Mirjam, Vandaag opnieuw bloed laten prikken en de uitslag was wederom goed, de hcg-waarde was gestegen tot 11.000 (vorige week, op cyclusdag 29 was dat 1050). Nu dus wachten op de echo op 10 mei... Dan zal ik ook pas echt opgelucht kunnen ademhalen. Wel sta ik er inmiddels een stuk positiever in dan vorige week (ook dankzij dit forum). Ik heb me ook al aangemeld bij Moeders voor Moeders, dat is voor mij ook weer zo'n mijlpaal. Nu wordt het echt officieel! Buikpijn heb ik nog steeds, maar ik maak me daar nu veel minder zorgen over. Tot dusverre verloopt alles naar het lijkt naar wens! Groetjes, Lola
hoi Lola, dat is een goede uitslag zeg, echt enorm gestegen dat hCG. Fijn dat je je er voor jezelf ook steeds meer in gaat geloven, dat is goed. Nu maar op naar de 10e mei voor de echo, laat je het weer even weten als je geweest bent? Fijne zwangerschap gewenst! Mirjam
Hoi Mirjam, Gisteren dan (eindelijk) de eerste echo gehad en gelukkig zag alles er heel goed uit: wat een opluchting. We konden het hartje heel goed zien kloppen. Wel blijk ik iets verder te zijn dan we dachten, het wordt een kerstkindje!!! Op 22 mei mag ik nog een keertje voor een echo komen, puur voor mijn eigen geruststelling, niet omdat de arts hier een reden voor heeft. Gisteren bleek ik namelijk 7 weken en 1 dag zwanger te zijn en de vorige keer is het hartje precies op diezelfde dag gestopt met kloppen, vandaar... Groetjes, Lola
Hoi Mirjam, Maandag heb ik de tweede echo gehad (8 weken en 6 dagen) en wederom zag het er allemaal heel mooi uit. We hebben afscheid genomen van de arts in het ziekenhuis en ik kan gewoon onder controle van de verloskundige blijven. Nu heb ik er dan ook alle vertrouwen in dat ik rond de kerst ons eigen kerstkindje gezond en wel in handen heb! Wel hebben we ervoor gekozen om een nekplooimeting in combinatie met een serumscreening te laten doen. Dit zal plaatsvinden wanneer ik exact 12 weken zwanger ben. Maar eerlijk gezegd maak ik me daar niet zo'n zorgen over. Mirjam, bedankt voor je luisterend oor en je wijze raad, ook aan de vragen die anderen aan je stelden heb ik vaak veel gehad. Mocht ik in de toekomst nog eens vraag aan jou willen stellen, dan hoor je weer van mij! Heel veel groetjes, Lonneke
hoi Lonneke, fijn dat het weer allemaal goed was, en leuk dat je dat nog even laat weten! En laat inderdaad maar weten als je meer vragen hebt! Goede zwangerschap gewenst! Mirjam
Beste Mirjam, Op de een of andere manier kan ik geen nieuw onderwerp aanmaken (ik krijg dan de opmerking dat alleen een moderator dat mag en onderaan in beeld verschijnt inderdaad de zin. 'Je mag geen nieuwe onderwerpen aanmaken'). Vandaar dat ik mijn vraag maar via deze weg stel. Ik ben nu inmiddels ruim 25 weken zwanger en tot dusverre gaat alles goed, alleen heb ik extreem veel last van harde buiken, dusdanig dat het mij ernstig belemmert in mijn normale functioneren (ik krijg een harde buik bij iedere beweging die ik maak, zoals opstaan, gaan zitten of liggen, trappen lopen, bukken en tillen). Ik kom net terug van een vakantie in Italië en ik gaf in eerste instantie de schuld aan de veel steile weggetjes en trapjes in de Toscane. Maar eenmaal terug in Nederland besloot ik toch de verloskundige te bellen. Zij verwees mij eerst door naar de huisarts om mijn urine te laten testen op blaasontsteking en daarna kon ik komen voor een extra controle. Dat was gisteren. Helaas was de uitslag van de urinetest niet echt duidelijk, alleen de witte bloedlichaampjes reageerden positief. Ik kreeg toch een kuur mee en het advies om het de rest van de week heel rustig aan te doen. Bij de verloskundige bleek dat met het kindje gelukkig alles in orde is. Mijn buik groeit goed en ik voel iedere dag het kindje bewegen. Wanneer nu inderdaad een (beginnende) blaasontsteking de veroorzaker is van mijn harde buiken, dan moet ik komend weekend verbetering merken. Zo niet, dan wordt volgende week gekeken wat dan de oorzaak kan zijn van het feit dat ik zeker 100 harde buiken per dag heb. Kun jij me daar alvast iets meer over vertellen? Ze doen geen pijn, ik heb geen last van bloedverlies en ze verdwijnen wanneer ik me ontspan. Wel heb ik drie weken geleden medicatie tegen een candidainfectie gekregen. De jeuk is inmiddels weg, wel heb ik nog steeds last van afscheiding. Groetjes, Lola