Hallo Meiden, Op dit moment 15 weken zwanger van mijn eerste kindje. Deze week zijn we erachter gekomen dat de anti-k waarde in mijn bloed 65% is. Ik heb altijd geweten dat ik een antistof in mijn bloed had (heb ook een bloedtransfusie pasje), maar echt nooit geweten dat dit zoveel problemen zou geven. Rhesus D is overigens positief. Ik heb heupdysplasie aan beide heupen, en dacht eigenlijk dat dat mijn en baby's grootste vijand zou zijn. Nu is dat wellicht ook zo, want ik heb een bloedtransfusie gehad op mijn 5e na een grote heupoperatie en daardoor dus een antistof in mijn bloed. Gisteren bij de gyn op controle geweest en deze wilde toch eerst de uitslag van vader afwachten voordat ze conclusies kon trekken. Hij heeft donderdagochtend geprikt. Vandaag was de uitslag helaas nog niet bekend. Ben nu wel doorverwezen naar het LUMC, waar ik volgende week al een afspraak heb op het rhesus spreekuur. Hopelijk zijn dan ook de gegevens van vader daar bekend, zodat we weten waar we aan toe zijn. Wie heeft ervaring met bloedgroep immunisatie en/of intra-uterine transfusies? Het aftellen naar dinsdag duurt nog zo lang, en vind het zooo spannend allemaal...
Het is echt even afwachten welke bloedgroep je man heeft. Alle mogelijke scenario's, positief dan wel negatief, zal ik je besparen. Wel wil ik je meegeven dat verreweg de meeste mensen Kell-negatief zijn. Grote kans dus dat je man dat ook is. In dat geval zal jullie kindje ook negatief zijn en kunnen je antistoffen geen kwaad. En zelfs al is je man positief, dan is het nog niet zeker dat jullie baby dat ook zal zijn (is een medisch technisch verhaal. Het is afhankelijk of de kell-factor bij je man op 1 of 2 genen voorkomt, hoe groot die kans is). Heel veel sterkte met wachten. Ik kan me voorstellen dat het erg spannend is!
Merah, bedankt voor je reactie. Ja we nemen inderdaad aan dat hij Kell-negatief is, aangezien hij jaarlijks medisch wordt gecontroleerd vanwege werk in het buitenland. Hij heeft geen bloedtransfusie kaart en nog nooit gehoord dat hij antistoffen heeft. Maar heeft het volgens jou niets te maken met zijn bloedgroep? Ik heb ook gelezen dat de rhesusfactor van belang kan zijn.
Of je kell positief of negatief bent heeft niets te maken met een eventuele bloedtransfusie. Genetisch gezien ben je pos of neg. Dit uit zich in een bepaald eiwit op je bloedcellen. Jij hebt dit eiwit niet. Maar je hebt een transfusie gekregen van iemand die dat eiwit wel heeft. Heel slordig, want ik heb altijd geleerd dat vrouwen tot na hun vruchtbare leeftijd geen transfusie mogen hebben met kell positief bloed. Maar misschien is jouw transfusie van voor de instelling van die regel. Maar goed. Jij hebt het eiwit dus niet op je cellen. Maar tijdens transfusie is jouw lijf in aanraking gekomen met dat eiwit op de bloedcellen van je donor. Je lijf heeft gedacht: 'dit eiwit ken ik niet!' En heeft er antistoffen tegen gemaakt. Als jouw kind kell-positief is (genetisch gezien dus), en jullie bloed zou in contact komen (dit is een kans, geen vaststaand feit) dan denkt je lichaam weer 'hee, dit eiwit ken ik niet!' En dat zou voor problemen kunnen zorgen, in de vorm van bloedafbraak bij je kindje. Hoop dat ik het zo een beetje duidelijk uitgelegd heb
Ja Merah, heel duidelijk zo, bedankt. Ik kon nergens terugvinden hoe ik aan de Kell-antistof gekomen zou zijn, maar het is 25 jaar geleden, wellicht dat het toen inderdaad niet zo netjes ging allemaal. Het was 1989. Ik had verwacht dat als mijn kindje kell positief is, mijn lichaam het nu juist zou 'herkennen' en er eigenlijk niets gebeurt.
Nee, sterker nog, je lichaam heeft al antistoffen in de vorm van geheugencellen. Als het kindje positief is en jullie bloed komen in contact, dan zal jouw lijf juist sneller en heftiger reageren. Juist omdat jouw lijf zo'n situatie al eens heeft meegemaakt en het herkent. Vergelijk het met (ik noem maar wat) de waterpokken. Als kind kom je dit virus voor het eerst tegen. Je reageert langzaam met het vormen van antistoffen en je wordt ziek. Als je later nog eens in contact komt met het virus heb je al geheugencellen van de eerste keer. Deze kunnen heel snel reageren, waardoor je het virus zo snel kunt klaren dat je er niet ziek meer van wordt. In zo'n geval werken geheugencellen positief.
Ik hoop trouwens dat je nu ook snapt hoe het zit met o positief. Dit werkt op dezelfde manier eigenlijk. Maar nu ben je dus positief. Je het het eiwit (rhesus d) zelf op je rode bloedcellen. Je hebt dus geen antistoffen, want anders zou je je eigen bloedcellen afbreken (is niet aan de orde neem ik aan). Dus of je kindje nu rhesus positief of negatief is (grootste kans is oom weer positief), er zijn geen antistoffen, dus dat zal ook geen problemen opleveren.
Bedankt voor je heldere uitleg Merah. Als ik het goed begrijp zou een kindje met een positieve Kell dus een heftige reactie veroorzaken in mijn lichaam. Heel begrijpelijk dat ze het allemaal zo snel willen beoordelen. Binnen 1 week ben ik van vk, naar gyn, naar lumc doorverwezen. Laten we nu maar hopen op een positieve uitslag dinsdag!
KAN veroorzaken! Met de nadruk op KAN! Want al is je kindje kell-positief en ookal heb je antistoffen en al komt jouw bloed in contact met je kindje, dan nog kun je niet voorspellen hoeveel last je kindje daarvan zal krijgen. Daarom houden ze jouw antistoffen goed in de gaten en volgen ze je kindje dmv echo's (alleen als hij/zij positief blijkt natuurlijk). Als er serieuze aanwijzingen zijn dT je kindje ernstige bloedarmoede ontwikkelt, dan pas kom je in aanmerking voor zo'n bloedtransfusie. Kell-antagonisme KAN best heftig zijn. Meestal niet zo erg als bij rhesus d antagonisme, maar toch wel serieus. Maar nog steeds alles met de nadruk op KAN.
Hierbij nog even de uitslag van het onderzoek: Gisteren bij het LUMC geweest en nu blijkt dat mijn vriend en ik beide k-negatief zijn. Wat betekent dat de anti-k in mijn bloed geen kwaad kan voor de baby! Het komt maar zelden voor dat beide ouders k-negatief zijn, maar wij hebben dit geluk. We zijn ontzettend blij met deze uitslag!