Dat is natuurlijk jullie eigen keuze. Hier krijgen schoonouders beide absoluut geen schoolfotos. Nou vragen ze er ook nooit om dus dat geeft ook wel aan hoe interessant ze het vinden allemaal. En mijn moeder en stiefvader vragen wel altijd om fotos van onze dochter maar die band is ondanks dat zij in Spanje wonen onwijs goed. Dus die krijgen de foto's ook gewoon. T is wel net ook hoe de ouders/schoonouders zelf met je kinderen omgaan. En al zouden schoonouders wel om fotos vragen dan zou ik oprecht aangeven van: goh waarom wil je die foto, aangezien jullie verder nooit naar je kleinkind omkijken. Is niet leuk om te horen voor ze maar wel de waarheid. En even vooropgesteld; wij hebben altijd onze best gedaan om wel een band te creëeren tussen schoonouders en dochter. Ze zijn gescheiden, schoonvader heeft nog 3 kids gekregen met een andere vrouw (waar die niet meer mee samen is) en die kinderen zijn dezelfde leeftijd als onze dochter. (Hoe raar is dat? Je hebt een kleinkind en eigen kinderen van dezelfde leeftijd.) Maar hij heeft nooit naar dochter gevraagd want enige waar hij omgeeft is zijn eigen kinderen en zijn kinderen zijn altijd overal beter in. Schoonmoeder hebben we in het verleden meermaals gevraagd om regelmatig eens op te passen of dat dochter daar mocht logeren etc. En elke keer was het een nee. Maar vervolgens wel bij haar eigen vader huilen dat ze haar kleinkind nooit ziet. Toen werden wij keer boos op gebeld door haar vader en hebben wij haarfijn uitgelegd hoe het verhaal in elkaar zat. Toen heeft ze oprecht 1 weekje haar best gedaan maar dat was het ook. En ik hou der dan niet van om wel schijnheilig fotos te delen die zij weer ergens kan laten zien en zogenaamd zo trots is op haar kleinkind terwijl ze dat niet is. Nee sorry pas ik voor.
Raar dat een ouder kinderen heeft in dezelfde leeftijd als zijn kleinkinderen? Nou misschien bijzonder, maar soms loopt het leven zo. Vind het niet raar. Mijn oudste (half)zus is ook 12 jaar ouder. Dat gebeurt wel vaker na scheidingen. Als je rond je 20e een kind krijgt kun je op je 40e ook nog wel een kind krijgen. Is er niet iemand hier op het forum waarbij dat ook zo is? En oppassen en logeren is geen plicht voor een oma he? Mijn moeder doet dat zelden, ze ziet de kinderen wel elke week. Voor mij staat dat los van elkaar. Ik heb gewoon geen zin in kinderachtig gedoe. Getouwtrek over mijn kinderen doen ik niet aan mee. Ze zijn welkom om langs te komen om de kinderen te zien en ze mogen foto's hebben. Dat ze 9 van de 10 keer geen interesse tonen, is hun verlies. Helaas, kan ik niks aan veranderen.
Ik weet ook van iemand dat ze haar bruiloft moest verplaatsen omdat moeder was uitgerekend in die periode. Zelfde vader, zelfde moeder. En hier in het dorp ook dat de tante 2 jaar na neefje werd geboren. Was wel met een tienerzwangerschap maar toch. En in theorie kan ik nog goed samen met de oudste 2 kinderen tegelijk een kind verwachten aangezien ik 19 en net 21 was bij hun. Oh en mn oudste schoonzus was ook al getrouwd toen jongste zwager kwam, ook zelfde ouders. Als schoonzus snel zwanger was geweest had dat ook tegelijk met schoonmoeder geweest. Dat het niet vaak gebeurd wil niet zeggen dat het echt heel raar is. Al verwacht ik wel dat het statistisch gezien in de biblebelt het meeste voorkomt tov de rest van Nl. Oppassen/logeren is geen recht of plicht (gelukkig!). Maar als je zelf vaak nee zegt moet je ook niet gaan piepen dat je ze nooit mag zien inderdaad. Als je ze zo graag wilt zien kan je ook ja zeggen of "dit weekend kan niet, volgende week wel".
Er zijn toch meer manieren om je kleinkind te zien dan oppassen of logeren? Hier kan dat niet meer bij oma wegens haar gezondheid, maar ze ziet dochter vaak genoeg verder hoor. Dan ga ik toch niet zeggen dat dat niet kan omdat ze niet kan oppassen of logeren? Of wil, dat mag ook he. Is geen verplichting om op te passen of te logeren omdat je toevallig oma of opa bent toch?
Precies en mijn moeder werkte zelf nog fulltime toen ik kleine kinderen had, dus die had ook daar niet altijd zin in. En dat is prima, maakt haar niet minder oma. Gingen we gewoon met zijn allen even langs bijvoorbeeld.
Ik vind "er mogen geen foto's van mijn kinderen naar wildvreemden” overdreven Iedereen kan foto's maken van je kinderen en doorsturen Haar reactie dat ze naar een ander stuurt is ook niet netjes ik zou haar opbellen en afspreken om het uitpraten jullie zijn immers beide volwassen
Ja dat bedoel ik ook. Niet duidelijk omschreven. Hier hebben ze bij 1 oma allemaal nog nooit gelogeerd, bij 1 oma alleen de oudste 4 maar dat is ook niet jaarlijks. Bedoelde dat als oma het kleinkind wil zien ze niet op alles nee moet zeggen. Hier is bij die ene oma bijvoorbeeld koffie drinken al te veel moeite. Want kinderen blijven niet een uur op hun kont op hun stoel zitten met de mond dicht. Moet ze daarna weer schilderijtjes enzo recht zetten want speelgoed pakken is ook teveel moeite Kijk, als je gedrag over de hele linie zo is moet je niet zeuren dat je ze nooit ziet. (Bii ons komen is ook lastig met 80km verschil en geen rijbewijs) Bij andere oma, waar ze dus sporadisch logeren en oppas alleen als het niet anders kan, staat het speelgoed gewoon in de woonkamer en willen ze wat anders mogen ze dat ook halen van boven. Oftewel, ik bedoelde dat oppas en logeren niet per definitie nodig is voor de band maar je algehele houding. Hoop dat ik het nu goed uitleg, mn hoofd werkt vandaag niet mee, haal ook woorden door elkaar of vergeet ze
Velen hier geven aan; ga gewoon langs schoonmoeder om te praten..maar met sommige mensen valt eigenlijk ook niet echt te praten/niet voor rede vatbaar/tunnelvisie etc. Dat kan dus soms ook lastiger zijn dan je denkt..
Als je je kleinkind zelden ziet dan is oppassen geen optie lijkt me. Volgens mij begint het met regelmatig over en weer op bezoek. Dan bouw je een band op, en vandaar uit kan je eens gaan oppassen. Ik vind het heel raar om "nooit" met je kinderen naar oma te gaan, maar wel te verwachten dst ze klaarstaat voor oppas of logeerpartijen.
War betreft het fotoboek. Begrijp ik het goed dat dat een fysiek boek is? Dan lijkt het me op geen enkele manier een probleem. Dat gaat die familie dan niet online gooien toch? Verder laat ik de beslissing dan vooral ook aan de kinderen zelf. Dat doe ik ook met foto's doorsturen naar bijv oma. Die maak ik, en zeg dan, vind je t goed als ik die naar oma stuur? (Antwoord is dan altijd ja, maar vind het wel belangrijk dat ze zelf de regie hebben) De manier van communiceren is apart. Even samen zitten en bespreken lijkt me beter.
Ik reageer effe op zit bericht maar eigenlijk is het voor iedereen die op mij gereageerd had. Tuurlijk is het geen plicht om op te passen etc.etc wij hebben ook altijd liever gehad dat onze dochter thuis sliep ipv bij familie. Maar zelfs oppassen wilde ze niet, terwijl ze dan bij de opa van mijn man ging klagen dat ze nooit eens een keer mocht oppassen, terwijl dit wel zo was maar ze elke keer nee zei, en dat mag is haar goed recht. Maar ga dan niet zeuren bij andere dat je niet mag oppassen. En daarnaast idd wat jullie zeggen kun je ook op een andere manier een band opbouwen met je kleinkind. Wij nemen onze dochter altijd mee als we bij haar op bezoek gaan, en dochter is altijd thuis als zij hier komt. Maar ze steekt er oprecht geen enkele moeite in. Mijn moeder die belt wekelijks met dochter ondanks dat ze 2200km verderop woont. En bij belangrijke dingen, zoals toetsweek, afzwemmen, vakanties noem maar op, doet mijn moeder altijd een appje van succes of veel plezier of wat dan ook. Schoonmoeder totaal niet. Dus ik snap jullie reacties maar het verhaal zit natuurlijk veel dieper en ingewikkelder in elkaar dan ik hier elke keer deel.
Kijk dit is een volwassen reactie. Heel wat anders dan dat flauwe geneuzel waarbij schoonouders door hun schoondochter gestraft worden, omdat ze hun rol als opa en oma niet volgens haar wensen vervullen. En ze staan vaak al enorm achter op de ouders van de vrouw die weinig fout kunnen doen. Jammer dat veel mannen dit maar laten gebeuren. En kinderachtig om dan als moeder de boel te saboteren.
En sommige schoondochters zijn ook gewoon niet leuk tegen de schoonouders. hoe vaak ik niet hoor dat de moeder van schoondochter op alle fronten wordt voorgetrokken, kleinkinderen wel naar oma van moederskant gaat en zelden naar vaderskant. Enzovoort sommige (lees veel) schoondochters doen ook geen moeite om een leuke band op te bouwen met hun schoonmoeder
Dank je. Moet eerlijk zeggen dat het niet altijd makkelijk is (geweest), maar heb inmiddels geleerd mijn schouders op te halen. Maar dat is niet vanzelf gegaan hoor. Er is veel gebeurd en sommige schoonmoeders zijn echt niet leuk. Zoals laatst, als we contact hadden was dat via Facebook messenger, maar ik heb Facebook eraf gegooid, dus ik zei tegen haar dat ze mijn nummer even moest noteren, want dan kon ze mij appen als er wat was. Zei ze dat ze toch geen behoefte had om mij een berichtje te sturen . Nou ok dan (we zijn 21 jaar samen btw).. Dus ja, ik snap beide kanten wel. Het kost jezelf alleen ook heel veel nodeloze energie als je erin meegaat, dus ik laat het gaan.
En sommige schoonmoeders zijn b*ches. Maar ook dan, lekker de eer aan jezelf houden en je niet verlagen tot zulk niveau. En ja, ze zijn er echt heel erg. (Paar voorbeelden: 1e keer dat ik daar thuis kwam:" je hebt mijn jongetje afgepakt", toen mijn oudste was geboren: "hij lijkt op jou, hopelijk trekt dat bij", na de geboorte van dochter: "laat jij de beschuit met muisjes maar staan, je bent al dik genoeg". ) Dus het is dubbel, want ik snap echt beide kanten wel. Maar als ik het hier dus omschrijf als "niet goed", dan meen ik ook echt niet goed.
En ik heb alleen zonen, een boze schoonmoeder to be Zonder gekheid, je hebt gelijk. Maar ik vind ook dat het niet perse hetzelfde hoeft te zijn. Je moeder is toch eigen. Wel gaan we regelmatig langs en zorgen we ervoor dat ze de kids vaak zien. Ik trek mijn ouders ook niet voor t.o.v. de kinderen.
Oh zeker zijn er bitches van schoonmoeders. Ik heb zelf ervaring met mijn eerste schoonmoeder: soortgelijke opmerkingen als bovenstaande. Maar ook sommigen schoondochters kunnen er wat van
Haha, ik heb me er inmiddels bij kunnen neerleggen. Ze verandert niet. Kids komen daar ook achter, dan kunnen zij zelf hun keuze maken. Niemand die mij kan verwijten dat ik het tegen heb gehouden in ieder geval. En gemiddeld 3x per jaar tover ik een glimlach op mijn gezicht en zit ik die paar uur uit. Negeer haar vooral, dan vindt ze het ook niet zo interessant. Het is gewoon jammer. Vooral voor man. Hij kan ook maar weinig goed doen en hij vindt het ook heel vervelend, maar ook heel lastig om definitief te breken en dat begrijp ik ook.