hoi Misschien beetje heftig maar ik heb last van een erge angststoornis ik dacht dat ik het deze zwangerschap aardig onder controle had. alleen in het begin beetje halverwege last gehad ivm erge hartkloppingen. in mijn vorige zwangerschap was ik ook echt bang om dood eraan te gaan maar vond t toen minder erg als nu want nu heb ik al een kleine en ik wil haar niet missen en wil dat zij dat ook niet hoeft mee te maken. ik ben zelf mijn moeder kwijt geraakt toen ik jong was en weet hoe verschrikkelijk dat is jammer genoeg. ik kan het niet helpen ik blijf maar googlen in de hoop dat ik mijzelf gerust kan stellen dat er niks ergs gaat gebeuren. maar het wordt er eigenlijk alleen maar erger door. ik probeer mezelf gerust te stellen van ik kan er toch niks aan veranderen als het gebeurd. maar toch blijf ik opzoek gaan hoe ik er misschien toch controle over kan houden. nu is het ook nog eens zo dat de baby in stuit ligt en ik daar ook wat onrustiger door wordt. het meeste waar ik bang voor ben is zo'n vruchtwaterembolie omdat dat het enigste is waar ze eigenlijk niks aan kunnen doen ik lees op internet dat de percentages aardig klein zijn, maar ben zo bang dat ik er dalijk bij hoor gun het natuurlijk helemaal niemand maar ik wil niet dat mijn dochtertje mij hoeft te missen en ik haar sorry voor het lange verhaal ik denk dat ik op zoek ben naar geruststelling
Wat vreselijk verdrietig dat je je moeder zo jong bent verloren. Ik kan me je angst (hoe ireeel ook) goed voorstellen. Ik denk dat je er goed aandoet om dit met je verloskundige of gynaecoloog te bespreken. Zij zijn tenslotte medisch geschoold en kunnen jou heel goed uitleggen hoe het zit met de risico’s en mocht dat niet voldoende zijn om je vertrouwen terug te krijgen dan kunnen ze je doorverwijzen naar een psycholoog om over je angsten te praten. Ik denk dat het wel heel belangrijk is dat je hulp zoekt hiervoor. Sterkte!
dank je wel voor je lieve reactie. ik ben al onder behandeling van de pop poli en heb al jaren een behandelaar maar heb mijzelf deze zwangerschap zo sterk mogelijk gehouden, maar de angst begint nu toe te slaan jammer genoeg denk ook omdat het dichterbijer komt enzo. ben wel van plan om het alsnog te bespreken.
Wauw wat heftig om jong je moeder te moeten missen. Doen hoor! Het uitspreken zal al een heleboel helpen. In je hoofd wordt zoiets alleen maar groter. Herken je hartkloppingen. Zelf echt geen last van angsten, maar jemig, ik had het de 2e zwangerschap zo erg dat ik wel eens dacht “oh wat zielig, dan is mijn man weduwe met een peuter”. Echt heel erg en dat werd alleen maar groter. Tot ik bij de verloskundige aangaf dat ik daar zo’n last van had en ze me zei dat het heel normaal is, kon ik het pas loslaten.
bedankt ook voor je lieve reactie. ik heb dat dus ook echt nu van dan blijft hij achter met 1 of 2 kinderen hoe moet hij dat doen wisselende diensten werkt hij en nu iedere keer als ik mn meisje zo lief zie lachen denk ik dat wil ik echt nog niet moeten missen en zij mij natuurlijk maar ze is nog klein denk ik dan daar zou ze wel over heen komen deze dagen ook dat ik denk er zijn weinig foto s van mij als ik er dalijk niet meer ben dan heeft ze weinig herinneringen want ik heb ook heel weinig foto s van mijn moeder vandaar maar goed ik heb maandag weer een afspraak bij de vk en ben van plan mijn zorgen wel uit te spreken en probeer mezelf positiever te laten denken en praat er wel over met mijn vriend dus probeerd mij er ook in t e steunen
Wat verdrietig dat je zo jong je moeder bent verloren. Ik kan me je angst wel voorstellen, hoe klein de kans ook is. Ik denk er gelukkig niet heel veel aan maar die angst van een vruchtwater embolie schiet ook regelmatig door mijn hoofd of dat er tijdens het persen iets in mijn hoofd knapt. Weet je behandelaar ook al van je angsten? Uitspreken en hopelijk kan je het een beetje van je afzetten. Sterkte met alles!
Wat erg dat je zo vroeg je moeder hebt moeten missen! Dat maakt het natuurlijk extra spannend. Ik zelf heb dit ook wel. Misschien hebben wel veel meer vrouwen dit? Ik google niet op vruchtwater embolie of andere ernstige dingen die mis kunnen gaan (ik weet niet wat het is). Wel lees ik prachtige, krachtige geboorteverhalen. Met horrorverhalen doe ik ook niks. Ene oor in, andere uit. Ik heb nu 2x mogen bevallen van 2 prachtige kinderen. Ik weet dat elke bevalling en elk verhaal anders is. Ik weet! dat dat niet mijn verhalen zullen zijn. En mochten er negatieve gevoelens bij komen of gedachtes dan probeer ik deze positief te maken. In de zin van: dat gebeurd zelden, angst is je grootste vijand, het gaat veel vaker goed, etc. Positiviteit en mooie verhalen en mijzelf inbeelden in wat voor een bevalling ik wil...helpt mij enorm. En mensen zeggen: zegt allemaal niks het gaat toch anders....klopt. Maar ik ben er echt van overtuigd dat als het lukt je te omringen met positieve mooie verhalen, fijne gedachten....je al heel ver bent. Het is een mooi iets als je mag voelen en vertrouwen op je lijf. Dat je het kan en gaat redden! Ik wens je een hele mooie bevalling toe!
Heel goed dat je hulp zoekt. Ikzelf heb ook een hele erge irreële angst en uit ervaring weet ik dat het je leven zo beïnvloedt. Het komt ergens vandaan. Bij jou denk ik wel duidelijk. Dat maakt het niet minder lastig. Super goed dat je het uit spreekt en er wat aan wilt doen.
bedankt voor je lieve reactie daar heb ik ook al vaak aangedacht dadeijk met persen knapt er iets maar probeer vanaf nu positief te blijven hoe moeilijk het ook is denk nu af en toe ik kan het toch niet voorkomen als het zou gebeuren maar kijk nu wel nog anders naar mij dochtertje hoop zo dat ik haar nog zie na de bevalling en dat alles goed is hou zoveel van mijn kleine meid maar mijn behandelaar wet van mijn angsten maar deze zwangerschap heb ik dit nog niet met hem besproken maar ben het wel van plan zal te doen
wat een lieve opbeurende positieve reactie dank je wel ik probeer vanaf nu ook positiever te zijn en het allemaal maar een beetje over mij heen te laten komen ga deze week mijzelf positieve moed inpraten moet morgen en overmorgen nog wat dingen doen en daarna heb ik wat meer rust als het goed is heb maandag een liggingsecho omdat de baby in stuit ligt en hoop dat het allemaal goed is en mij daar al minder druk over hoef te maken
dank.je wel voor je lieve reactie ook ja vond het wel lastig om er een topic over te openen ook eerst maar toen dacht ik misschien krijg ik er wel een beter gevoel van door positieve reacties bijvoorbeeld tot nu toe geeft het mij idd wel een wat beter gevoel
♡ ik duim voor een goede echo. Mocht de kleine in stuit blijven....er zijn heel veel mooie positieve bevallingsverhalen van een stuitligging. Of het nu een keizersnee gaat worden (gentle sectio) of je alsnog vaginaal mag en wilt bevallen. Komt goed! En goed dat je iets doet met je angst in de vorm van hulp. Misschien kan iets als hypnobirthing je iok goed ondersteunen....of een boek erover te lezen...iets van veilig bevallen ofzo heet dat boek?
dank je wel lief van je ja hoop ook dat ze goed ligt nu hypnobirthting heb ik vorige zwangerschap gedaan maar uiteindelijk niet veel aan gehad jammer genoeg
ja vond t ook echt jammer want had mij verleden keer ingesteld op een bevalling zonder pijnstilling ed en hypno toe te passen maar op dat moment totaal niet aan gedacht en uiteindelijk niks.aan gehad jammer genoeg
hoi wat lief dat je er aan heb gedacht nog! de baby lag nu dus weer dwars ze zei dat de placenta 4 cm naast mn baarmoedermond ligt en dat ze daarom nu nog niet genoeg ruimte heeft om in te dalen maar wat ik raar vind is dat toen ik vroeg als na 36 weken de baby nog zo ligt ik naar een gynaecoloog moet dat ze zei van niet terwijl in mn vorige zwangerschap dat de baby ook niet goed lag ik wel werd overgedragen en uiteindelijk ook weer terug ik krijg bij deze vk het idee dat ze mij daar willen houden omdat ze er dan aan verdienen want ze proberen mij ook van alles aan te smeren ook kwa bijeenkomsten ed en willen ook liever dat ik geen pijnbestrijding neem omdat ik dan wel naar t ziekenhuis moet en willen mij ook heel de tijd een ander ziekenhuis aansmeren maar goed nu krijg ik volgende week waarschijnlijk weer een echo en ben benieuwd wat ze dan zeggen ik loop wel onder behandeling van een pop poli en ben van plan om hier wel contact over op te nemen want vertrouw het niet zo sorry beetje lang verhaal heb trouwens ook mijn angsten besproken en heeft wel iets geholpen merk ik nu
Hoezo kan ze dan niet indalen? 4 cm.is toch hartstikke goed? Wat wil je zelf graag voor bevalling? Heb je een geboorteplan? Wil je wel graag pijnbestrijding? Ik heb ook een vk praktijk dienzo graag mogelijk alles natuurlijk willen houden. Ik sta hier zelf helemaal achter! Let wel: pijnbestrijding kan bijvoorbeeld extra complicaties met zich mee brengen. Maar alsnog vind ik dat ze moeten aansluiten bij jou! Want het wordt jouw bevalling en het is jouw lijf en jouw kindje. Past deze vk praktijk bij jouw ideeën en wensen? Is het gevoel bij hun goed? Ik vind dit zelf wel echt heel belangrijk. Dat ik me goed voel en alles kan vragen en zeggen wat ik denk of hoe ik het ervaar. Hebben ze bij dit ziekenhuis een mindere aansluiting? Geen goede ervaringen? Slechte overdracht? Geen goede samenwerking?