Onze zoon is nu nu net 1 jaar. Maar hij kan zich heel slecht alleen vermaken, alles wat ik doe wilt hij ook doen, folders lezn, op de ipad, als ik sta te koken hangt hij aan me benen. Hij kan 5 min spelen met zijn speelgoed en staat dan alweer naast me. Hij gaat dan ook schreeuwen en gillen. Ik probeer het te negeren en als hij lief speelt te belonen maar als ik soms tegen hem praat dan komt hij direct weer naar me toe. Hij kan al wel overal aan staan en staat ook soms los, loopt aan de hand en soms stapt hij zelf al over naar dingen vlak bij elkaar. Verder kan hij ook zijn hele lichaam en hoofd naar achteren gooien als hij iets niet wilt of als hij niet wilt slapen. Ik probeer het goed te doen maar hij is zo snel over de zeik. In de ochtend ook vaak vroeg al wakker en dan wilt hij spelen maar is echt nog moe. Herkent iemand dit en wat deed jij ermee?
Hoort bij de leeftijd. Veel zelf willen doen, maar nog niet alles kunnen. Helpt het als je hem betrekt bij je activiteiten? Bijv. als jij kookt hem op een veilige plaats zetten en hem bijv. ook een lepel en een plastic bakje geven en met mama 'meedoen'? Het gillen en driftbuien komt uit frustratie. Probeer hem af te leiden of alternatieven aan te bieden.
Hier ook hoofd naar achteren gooien. En dus soms ook hard vallen. Hier zet ik hem gewoon in de box. Dan is het een paar min jengelen, maar dan toch even spelen. Kan ik even me ding doen. :-D het zal er wel bij horen en vanzelf overgaan
Hem inderdaad even in de box doen of in de kinderstoel erbij als je zelf het een en ander moet doen. Doe ik hier ook en werkt goed. Al vermaakt mijn zoontje zich sowieso nog redelijk goed in de box, dus dat is wel makkelijk. En met koken bijvoorbeeld erbij in de kinderstoel. Zoontje vindt het prachtig om te zien wat ik aan het doen ben. Wellicht dat jou zoontje dat ook leuk vindt. Wat betreft aan de laptop zitten en folders ed. dat gebeurt hier ook, dus die dingen doe ik als de kleine man in bed ligt (zoals nu dus ) Als hij wakker is doe ik gewoon heel veel met hem samen.
Ik speel veel met haar. Als ze zichzelf even moet vermaken en dat wil ze niet... Jammer dan. Ik negeer het of zet haar bij haar speelgoed oid. 9 van de 10 x gaat ze gewoon spelen. Hangen aan mijn benen en jengelen negeer ik zowiezo. Ben er ook niet gevoelig voor. Als ik ga koken mag ze tv kijken.. Of met pannen (bakjes) en lepels spelen.
En dat met folders? Ik geef haar de folders die ik al gelezen heb. Als ik een boekje lees krijgt ze een eigen boekje.
Hier geef ik ook altijd iets dat lijkt op wat ik heb, dus bv een bakje en een lepel en haar laten zien dat je kan roeren. Of bakje met deksel, dan vermaakt ze zich vaak wel even met open en dicht doen. Boekjes geef ik ook wel eens, maar hier gaat ze er altijd aan knagen, dus dat werkt maar kort Ik zet ook wel eens een filmpje aan op de ipad (dansles van nijntje bijvoorbeeld, op youtube), zet 'm dan buiten haar bereik neer. Is ze ook weer even vermaakt. En verder gaat ze overdag nog even in de box, ze is er nu aan gewend dat ze na een boterham 's ochtends en 's middags even in de box gaat, dus dat is geen probleem hier.
Hier gaat hij nog regelmatig in de box. Met koken altijd (ben vaak alleen met koken en moet er niet denken dat er iets over hem heen valt) want hij hangt ook steeds om mijn benen. Verder afleiden en erbij betrekken met wat jij doet. Ik ga op de ipad en dan geef ik hem zijn cd speler of zoiets. En soms ja dan moet ik hetgeen wat ik wilde doen even laten en iets leuks met hem gaan doen.
Het lijkt me niet raar dat een kind van 1 jaar niet lang zelf kan spelen. Zelf boffen wij toevallig met een kindje dat wél goed alleen kan spelen, maar ook hij vindt de computer/afstandsbediening/Ipad/telefoon geweldig. Dan komt hij direct aanzetten en wil op de knopjes duwen. Dat doe ik dus zo min mogelijk waar hij bij is... Je kind vindt het gewoon fijn om bij jou te zijn, te zien wat je doet en het na te doen. Naarmate ze ouder worden, wordt het vanzelf minder. Zelf negeer ik mijn kind niet als hij eens schreeuwt of gilt, daar vind ik hem nog te klein voor. Eerder probeerde ik het weleens, en zat ik me te ergeren als ik even iets wilde doen en ik hoorde almaar gekrijs. Op zeker moment heb ik met mezelf afgesproken dat ik hem niet meer zomaar laat huilen op de grond. Het is met zijn bijna 14 maanden nog maar een klein kindje, dat huilt als hij zich om wat voor reden dan ook niet lekker voelt. Sindsdien pak ik hem dan op en gaan we samen lekker een boekje lezen. Ik merk dat het me veel rust geeft. Geen eindeloos gegil en een boel gezelligheid
Ja zo doen wij het ook. Er zijn maar 2 dingen die ik echt moet doen wanneer ik geen volle aandacht kan geven: als ik m'n andere kindje moet verschonen of voeden oid of als ik aan het koken ben. Ze zitten in een fase waarin ze meer behoefte aan aandacht hebben. Dan doe ik "mijn" dingen wel op een ander moment. Mijn kindjes hebben me kennelijk nodig en die gaan voor. Soms speel ik wel een beetje "vals", dan ga ik op de computer en als m'n peuter aandacht wil, zet ik haar weleens op schoot met m'n iPad
Hier ook herkenning! Luier verschonen is geen doen als ze geen afleiding heeft, in slaap vallen gaat nu wat moeizamer. En ook hier een kindje wat alles wilt hebben wat eigenlijk niet van haar is. We hebben de onderste keukenla waar bakjes en flessen enz in zitten maar omgedoopt tot haar la, 's morgens gaat er een bakje achter zodat de la niet helemaal dicht kan (vingers ertussen) en zo is ook de tv kast met dvd's haar favo afdeling. Overhoop gooien die handel Ik accepteer het maar gewoon deze fase gaat ook wel weer voorbij. Overigens kan onze meid zich ook wel prima met haar eigen speelgoed vermaken, wij hebben geen box meer (zat ze toch nooit meer in) maar hebben nu een groot kleed in het midden van de woonkamer tegen de muur met haar speelgoedkist en andere speelgoed. Vanavond pakte ik een handdoek van de kachel om af te drogen en zie ik tot mn verbazing haar ook een doekje er vanaf pakken en naar me toe kruipen, moest zo lachen. Voor het eerst het idee dat ze ook echt Precies wilt doen wat ik doe
Oh hier ook maar weinig dingen die ik 'moet' en waarbij zij dus even moet wachten; koken (maar als iets staat te pruttelen, dan kan ik haar wel wat geven oid, 's avonds vindt ze het lastiger zichzelf te vermaken, dus heeft ze wat meer 'hulp' nodig) en als ik naar de wc moet, moet ze ook even wachten (in de box, vindt ze geen probleem meestal) Verder leg ik alles aan de kant als het niet gaat, ik ga niet zelf een boekje zitten lezen als zij gilt, dan lezen we maar samen wat.
Heel herkenbaar. Alsof ik het verhaal van onze zoon lees. Niet zelf spelen, je overal volgen en alles doen wat jij ook doet. Veel tips passen we hier ook al toe. En we houden maar voor ogen dat het een fase is.. Maar af en toe is het wel frustrerend.