Ik heb vanochtend voor de tweede keer een groeiecho gehad in het ziekenhuis. Dit omdat ik sinds mijn vorige zwangerschap bekend ben met een hoge bloeddruk. Ik ben toen bevallen met 35 + 5 en ze zat toen op de P10-P50 gedeelte. In de zwangerschap was haar groei wel gewoon goed volgens haar eigen lijntje, alleen haar hoofdje zat bij 28 weken op de P3 de rest was gewoon gemiddeld. Ze is geboren met 2461 gram, prima voor dat termijn. Maar vandaag bleek dus bij de groeiecho dat deze baby afbuigt qua groei. Zat ze met 20 weken nog op de P50, met 26 weken op de P30 en nu onder de P10. En qua hoofdje zelfs buiten de curve, opzich maak ik mij daar geen zorgen over want dat had M. ook. Het buikje is alleen wel een teken dat er toch iets aan de hand is qua voedingsstoffen lijkt mij? Ik moet over 2 weken weer een groeiecho en vanuit daar wordt er dan verder gekeken. En moet uiteraard bellen bij minder leven voelen. Mijn bloeddruk is overigens keurig 120/70 dus daar lijkt de oorzaak niet te liggen. Zijn er mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt? Wanneer ben je spontaan bevallen/ingeleid? Hoeveel woog je kindje toen? Kortom heb nogal veel vragen dus alle ervaringsverhalen zijn welkom. En tips natuurlijk, als er al iets is dat ik kan doen om de groei te verbeteren.
Een afbuigende groeicurve kan bijvoorbeeld wijzen op een verminderd werkende placenta. Hoe was je vruchtwater? En hebben ze de doorbloeding van het hoofdje en de navelstreng ook nagekeken? Mijn eerste kindje was ook te klein en vanaf ongeveer 30 weken begon de curve ook af te buigen. Ook werden het vruchtwater en de dopplermetingen steeds minder, maar bleef steeds binnen de marges. Hier was het dus een verminderd werkende placenta (te klein in aanleg) waardoor de baby minder voedingsstoffen kreeg. Vaak zie je dan inderdaad dat vooral het buikje achterblijft, daar zitten de vetjes. Het hoofdje blijft meestal wel goed groeien, omdat de hersenontwikkeling het belangrijkste is gaan daar dan ook de meeste voedingsstoffen naar toe. Zo hebben ze het mij uitgelegd. Je kan niets doen om de groei te verbeteren, behalve goed en gezond blijven eten en rustig aan doen. En bij verminderd leven natuurlijk meteen aan de bel trekken.
Bedankt voor je reactie. Ik had voldoende vruchtwater dat benadrukte ze en ook omdat ze zo levendig is waren er niet direct reden tot extreme zorgen. De arts gaf aan dat we pas bij de volgende groeiecho een plan kunnen maken/kunnen zien of er echt sprake is van bijvoorbeeld verminderde placenta. Ze heeft geen metingen verder gedaan wat betreft de doorstroming van de navelstreng of het hoofdje. Het was echt alleen het opmeten waarbij ze dus met alles een paar weken achterliep qua groei. Pas toen ze het in de curve zette zag ze dat de groei toch wel dusdandig afgebogen was dat ik over 2 weken dus weer een groeiecho moet. Misschien maak ik het in mijn hoofd nu vele malen erger dan dat het daadwerkelijk is en is ze bij de volgende echo goed gegroeid in haar eigen lijntje. Maar voor nu voelt het erg naar en onzeker.
Ik snap goed dat je er onzeker van wordt, maar het is inderdaad zo dat je echt meerdere metingen moet hebben om echt iets over de groeicurve te kunnen zeggen. Als ze zich nu al zorgen hadden gemaakt dan hadden ze wel maatregelen genomen. Zoals ik al zei waren er bij mij wel meer markers en wisten we al met 24 weken dat het een kleintje was. En desondanks hebben wij trouwens gewoon een heel gezonde a terme geboren zoon gekregen!
Ik had het ook bij N, bij 30 weken p50 en bij 32 p10, toen elke week echo om de doorgankelijkheid van de navelstreng te bekijken en om de 2 weken een groeiecho. Tussendoor nog een keer minder leven gevoeld, toen ook een wat zorgelijker ctg, wat slijkig bijtrok opium zei en een keer minder goede dopler uitslagen. Uiteindelijk met 38+4 ingeleid en met 39 weken bevallen. Hij bleef gelukkig zijn eigen lijntje volgen vanaf 32 weken. Hopelijk valt het mee en groeit je kindje nu gewoon door in haar eigen lijntje.
Jeetje! Is er een oorzaak gevonden uiteindelijk waarom hij zo klein was/is? Wat was zijn geboortegewicht? Ik ben vanmiddag nog gebeld door het ziekenhuis en krijg dinsdag toch een echo om het vruchtwater te bepalen en de doorstroming van de navelstreng te meten. Ik heb direct even nagevraagd wat de metingen nou exact aangeven. Maar het hoofdje is van de P3 nu inderdaad naar onder de P3, het buikje van P50 nu naar P24 en het bovenbeentje van P50 naar onder de P10 lijn. Dat maakt dat het gemiddelde dan uitkomt onder de P10 lijn volgens de artsen. Ze benadrukte nogmaals dat het best kan zijn dat ze over 2 weken gewoon is doorgegroeid in haar eigen lijntje en dan zou het gewoon een klein kindje zijn zonder verdere oorzaak/achterliggende problemen. Hopelijk is dat het geval.
Hier ook ervaring. Het buikje ging van P57 naar P2.3 in 10 weken tijd (met 3 groei-echo's tussendoor). Ik moest vervolgens iedere dag een CTG maken van de baby en bedrust houden. Na 2 weken had de baby ineens een spurt gemaakt en zat niet meer in de gevarenzone. Hij zou uiterlijk met 37 weken geboren worden. Deze week weer een groei-echo. Het blijft iedere keer spannend.
Het hoeft echt allemaal niets te betekenen. Maar het kan natuurlijk wel. Belangrijkst is dat jij je kindje goed blijft voelen! Mijn oudste was ook aan het jojo-en. Alle toeters en bellen uit de kast getrokken. Hij werd met 40 weken geboren en woog 2800 gram. Qua gewicht zit dat op het randje dysmatuur maar hij was hardstikke gezond. Heb me ook eigenlijk geen zorgen gemaakt omdat het een drukteschopper was in m'n buik en alle flowmetingen en ctg's, ondanks de afbuigende groei, goed waren.
Uiteindelijk is hij gewoon netjes verder gegroeid in zijn eigen lijntje en woog hij 3 kilo bij de geboorte. Ik heb wel heel veel rust genomen in die periode, dus wie weet dat dat bijgedragen heeft aan een goede groei. Ze dachten dat mijn placenta niet helemaal goed meer werkte.
Ik had met 32 weken een echo voor de placentaligging en toen kwamen ze erachter dat mijn kindje veel te klein was. Doorgestuurd naar de VU en daar zelfde uitslag. Ze zit met haar been op p5 en haar hoofd en buik onder de p3. Ze word nu ongeveer 1500 gr geschat. Bij mij hebben ze alles van de 20 weken echo opnieuw gecheckt, doorbloeding navelstreng, vruchtwater en bloed gecheckt voor CMV infectie. Ik heb de nipt gedaan met goede uitalag wat de meest voorkomende genetische afwijkingen al uitsloot. Omdat de botstructuren er normaal uitzagen dachten ze hier ook niet aan. Alles behalve de groei zag er normaal uit dus nu moet ik net als jou de volgende groei echo afwachten. Zolang ze blijft groeien ookal is ze klein geven ze aan dat er geen reden tot zorg is. Dus ik ga er nu maar vanuit dat ze gewoon een kleintje is. De gynaecoloog gaf aan dat ik zelf niet veel kan doen. Zelfs rust nemen is niet wetenschappelijk bewezen maar kon geen kwaad zei hij. Verder kan ik je ook nog niet veel verder helpen.
Bedankt voor je reactie. Wat rot dat je in een soortgelijke situatie zit . Uit jouw verhaal maak ik op dat de placenta nu nog wel gewoon goed werkt? Ik ben best bang voor dinsdag, denk dat het toch aan de placenta ligt. Maar maak mezelf sowieso een beetje gek met piekeren de laatste dagen. Hier hebben wij ook de NIPT uit laten voeren dus in dat opzicht ben ik niet extreem angstig voor bijvoorbeeld een afwijking maar dat is natuurlijk niet compleet uit te sluiten. Wat is bij jullie het verdere beleid trouwens? Het liefst zo lang mogelijk in de buik of toch inleiden? Hier zou ik sowieso al ingeleid worden met 37 weken vanwege de vorige PE. Maar als ze echt zo klein is dan is elke week extra in de buik er weer eentje lijkt mij.
Ze laten haar zo lang mogelijk in de buik tenzij de groei echt stopt omdat op dat moment de kans op zuurstof tekort niet meer opweegt tegen de veilige buikomgeving. Mijn placenta werkt trouwens prima maar ze is toch klein dus hoeft niet perse daaraan te liggen he. Voel je je kindje veel bewegen? De gyn zei bij ons dat dat vooral belangrijk is.
Ja ze is zelfs extreem druk in vergelijking met mijn dochtertje en die was al best druk. Ik voel haar zo'n 30 keer per dag, volgens de gynaecoloog is dat inderdaad een goed teken. Maar laatste dagen zijn de schopjes een beetje veranderd naar schuiven. Alhoewel ik ook denk dat ik mijzelf een beetje te veel focus nu op het wel/niet goed voelen van de baby.
Wel fijn dat je aanstaande dinsdag nog een extra echo krijgt om te kijken naar de doorstroming van de navelstreng en het vruchtwater.
Net de echo gehad voor de doorstroming van de navelstreng en een meting van het vruchtwater. Dit was gelukkig allemaal in orde. Nu nog even aan de CTG en volgende week weer een groeiecho.
Hi Bozoe, Hier zijn ze bij de 20 weken echo erachter gekomen dat ons kindje achter in groei lag. En vanaf week 20 krijg ik al om de 2 weken een groei echo. Met 20 weken was het buikje te klein en waren ze al allemaal doemsenarios aan het opnoemen, waaronder een chromosoom afwijking. Wij hadden nog geen NIPT gedaan en wilde dit na dit nieuws eigenlijk wel, maar het ziekenhuis gaf aan de volgende echo af te wachten. Met 22.5 weken de volgende echo gehad. En toen was het hoofdje weer te klein. Buikje was wel goed gegroeid.. te laat voor een NIPT test tenminste, voor de uitslag. Nu sta ik sowieso onder toezicht van het ziekenhuis en niet meer bij mijn verloskundige (Waar ik al niet zoveel mee had). Vorige week 25-5 weer een groei echo gehad en toen was gelukkig alles in proportie. Nu mag ik 3 weken later weer een echo. Ze geven bij mij aan dat je grote en kleine mensen hebt. Mijn dochter was een lekkere dikkerd bij de geboorte 3900gr. Maar deze word gewoon iets kleiner. Ik loop wel vanaf week 20 al thuis om mijn rust te nemen en dat sowieso uit te sluiten (op advies van het ziekenhuis, baat het niet dan schaad het niet) Ik hoop voor je dat jouw kindje net als de mijne gewoon afwisselende groei spurtjes heeft en dat je net zo gerustgesteld word als ik. Op naar mooie echo's!
Even snel een update vanuit de auto. Net een groeiecho gehad en ze ligt nu precies op schema! Ze zit op de P50. Zo blij